Ik heb het filmpje in het opening - topic helemaal bekeken ....
..............................................
..............................................
..............................................
Het is heel moeilijk om nu iets op te schrijven, maar ik ga het proberen.
Ik geloof dat jongetje. Ik geloof al die kinderen die met deze verhalen op heel jeugdige leeftijd komen.
Zelf ben ik niet zo'n kind geweest die deze herinneringen zo op kon noemen.
Maar ik heb wel herinneringen, steeds sterker zelfs. Ze komen telkens weer opnieuw terug wanneer ik op bepaalde plaatsen ben geweest en die momenten had ik bijvoorbeeld gisteren in het Rijksmuseum in Amsterdam.
Bij het zien van sommige producten is alsof ik er zelf aan gewerkt heb, of bij dergelijken. Ik meende mij het te herinneren en het 'duizelde' mij op bepaalde momenten ...
Een enkele keer ontstond ook 'zomaar' traanvocht en mijn rationeel denken ging meteen aan de slag, waarbij ik een logische verklaring zocht.
Emotioneel voelde ik het totaal anders. Het voelde als een herinnering ...
Ik geloof het jongetje dat herinneringen aan een vorig leven op dat eiland Barra heeft gehad en hij dat hij daar inderdaad een Barra-moeder had. Ik sluit me aan bij Taigitu:
Ik geloof dat Cameron herinneringen heeft aan een vorig leven. Hij begint er over te vertellen als hij 2 jaar oud is en blijft constant met wat hij vertelt. Hij geeft diverse details die kloppen met de plaats die hij noemt en de familienaam, die eerst niet herkend wordt als een bewoner, maar later blijkt dat ze daar 20 jaar lang hun zomer doorbrachten. Verder kan ik me voorstellen dat er stukjes herinnering doorkomen van nog een vorig leven en dat die vermengd zijn met dit Barra-leven, maar ik verwacht geen 100% correcte weergeving. Dat niet bekend zou zijn dat er een kind op jonge leeftijd is overleden zou verklaard kunnen worden.
Deze van Vitharr vind ik ook erg goed omschreven:
Ik geloof dat de hersenen wel herinneringen opslaan. Die ontwikkel je voorwaarts in tijd, en hierdoor heeft men ook de illusie voorwaarts in tijd te 'bewegen'. Deze herinneringen betreffen de interactie met wat we 'realiteit' noemen en tevens gerationaliseerde interpretaties van informatie uit 'het kosmisch bewustzijn'. De geest echter, is altijd en overal. Niet gebonden aan ruimte en tijd. De geest raadpleegt 'het kosmisch bewustzijn' niet, maar is er, als ziel, een deel van. Alles is verbonden. Daarbij geloof ik ook dat onze zielen, en de illusie van het individu die zij ervaren, een vorm van zelfbewustzijn scheppen voor 'het kosmisch bewustzijn'.
En deze ...
Materie beschouw ik, simplistisch gesteld, als 'gecondenseerde energie'. Ongeveer zoals in de bigbang theorie ook beschreven staat. Ik noem het, vanwege zijn effect op tijd, ook wel 'trage energie'. Tijd maakt voor mij dan ook het onderscheid tussen materie en energie. De 'akasha kronieken' zie ik daardoor als het 'geheugen' van het kosmisch bewustzijn en in dat geheugen bevind zich alle informatie over de materiële wereld. Hoe die was, is en zal zijn. De ervaring van de ziel biedt het kosmisch bewustzijn daarbij een ander perspectief op de kronieken.
..............................................
..............................................
..............................................
Ik ben overtuigd van '
zielsverhuizing' ...
Ik en iedereen is de complete opsomming van al wat er is, ik heb eerder geleefd als plant, boom, vis, reptiel en mens. En al dat is mogelijk om het te herinneren.
Er is een groot bewustzijn waar wij allen een deeltje van zijn, en uit dat bewustzijn komen wij voort.
Ik 'voel' ende 'weet' het en omdat ik ook ooit een kind was en mij veel herinnerde, vond ik veel herkenning in deze clip:
Misschien 'vang' ik meer op of werkt mijn epifyse nog ...
Enfin ...
De discussie tussen enkele forumleden vind ik erg interessant en boeiend om te volgen. Ze omschrijven de dingen zoals ik het alleen maar voel, maar ik kan ze niet zo mooi beschrijven. Ik heb de bovenstaande tekst die ik hier eerder plaatste een beetje aangepast en grammaticacontrole uitgevoerd
Ook heb ik me al een beetje ingelezen op pagina 2 en kwam daar dit van Tardis tegen die naar Vitharr reageerde:
Onze opvattingen liggen inderdaad dicht bij elkaar en de eventuele vaagheden kunnen we waarschijnlijk beter een keer in een café bespreken dan op een discussieforum.
Bij deze laat Gast1 jullie weten het hier beslist niet mee eens te zijn. De discussie tussen jullie beiden volg ik met erg veel plezier, dus graag voortzetten heren
Het kost me tegenwoordig een beetje moeite om alles goed te volgen, dus morgen ga ik alles nog eens lezen op pagina 2.