Krishna en Christus

Complottheorieën zeggen in het algemeen dat een bepaald verschijnsel of een bepaalde gebeurtenis bijvoorbeeld een moord, een revolutie, of zelfs het falen van een product niet alleen werd veroorzaakt door zichtbare activiteiten van politieke krachten of marktwerking, maar vooral door ondergrondse manipulatie.
Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 15:36

In de Hindoeïstische geschriften komt de personificatie 'Krishna' voor. Krishna wordt vaak vergeleken met Christus (Jezus). De christelijke doctrine is erg dualistisch (goed/kwaad, God/duivel, engelen/demonen), terwijl de Hindoeïstische leer veel meer wetenschappelijk en veel minder dogmatisch is, en niet-dualistisch. De Hindoeïstische leer leert ons dat wij mensen in feite gelijk zijn aan God, hetzelfde zijn als God, het 'kosmisch bewustzijn'! Nu vroeg ik me af, aangezien religie vaak gebruikt wordt om het volk bang en dom te houden, zou Jezus Christus centraal worden gesteld in het christendom, samen met het begrip zondeval, zonde en boetedoening, om de aandacht van Krishna en het Hindoeïsme af te leiden, die mensen leert zichzelf en anderen lief te hebben, zodat mensen bang en dom blijven?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 08 jun 2015, 17:42

Is het christendom wel dualistisch? En wat is dualistisch eigenlijk? Kan koud zonder warm bestaan? En is 'temperatuur' daarom dualistisch?

Met dualistisch wordt vaak gedacht aan twee zaken die tegenovergesteld zijn.
Maar zij hebben ook elkaar nodig om te zijn.
Het begrip nondualistisch betekent 'geen twee'.
Maar er zijn wel twee nodig om nondualisme te verkrijgen.
Anders zou je het geen nondualisme noemen maar 'niets'.

Wat het christendom dus in feite doet is de twee benoemen om tot 'geen twee' te komen.
Niet dat ik iets heb met het christendom. Want volgens mij begrijpen veel christenen dit niet en blijven zij maar hangen in goed en kwaad.
Maar het onbegrip van de christenen kan je het christendom niet verwijten.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 19:11

Zoeker,

Ik heb twee opmerkingen. Ten eerste: je refereert naar het begrip 'niets' als essentie van het goddelijke, maar is dat niet meer boeddhistisch in plaats van Hindoeïstisch? Volgens mij leert het Hindoeïsme dat het geheel meer is dan de som der delen! Als het Goddelijke principe 'niets' zou zijn, zoals bij het boeddhisme, zou het universum zelf 'alles' zijn wat er is! Het Hindoeïsme leert volgens mij dat het goddelijke niet 'niets' is, maar '(kosmisch) bewustzijn'! Het universum, de werkelijkheid, is secundair, een zgn 'illusie'. Desalniettemin zijn alle mensen (en misschien wel alle schepsels) goddelijk van aard, en nemen ze deel aan de schepping als scheppers. Hun bewustzijn is goddelijk bewustzijn! :)

Ten tweede: misschien kun je de christenen niet verwijten dat ze in het dualisme 'blijven hangen', maar dat ze dat doen komt dan wel door de kerk. Christenen gaan niet voor niets naar de kerk. Ze laten zich vertellen wat ze moeten geloven. De kerk predikt dualisme.

gusteman

Re: Krishna en Christus

Bericht door gusteman » 08 jun 2015, 20:03

entropy schreef:Nu vroeg ik me af, aangezien religie vaak gebruikt wordt om het volk bang en dom te houden, zou Jezus Christus centraal worden gesteld in het christendom, samen met het begrip zondeval, zonde en boetedoening, om de aandacht van Krishna en het Hindoeïsme af te leiden, die mensen leert zichzelf en anderen lief te hebben, zodat mensen bang en dom blijven?
De begrippen zondeval, zonde en boetedoening dateren vanuit het (volgens bijbelse bronnen dan wel) verblijf van de mens in de Tuin van Eden waarbij de mens zich zou hebben willen meten met God.
De figuur Christus, en het eraan verbonden Christelijk geloof, kwam pas enkele duizenden jaren later.
Om jouw redenering te volgen zou dus eigenlijk het Joodse geloof er moeten geweest zijn om de aandacht af te leiden van het Hindoeïsme.
Is dat wat je bedoelde?

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 20:10

gusteman schreef:De begrippen zondeval, zonde en boetedoening dateren vanuit het (volgens bijbelse bronnen dan wel) verblijf van de mens in de Tuin van Eden waarbij de mens zich zou hebben willen meten met God.
De figuur Christus, en het eraan verbonden Christelijk geloof, kwam pas enkele duizenden jaren later.
Om jouw redenering te volgen zou dus eigenlijk het Joodse geloof er moeten geweest zijn om de aandacht af te leiden van het Hindoeïsme.
Is dat wat je bedoelde?
Het jodendom is inderdaad begonnen het dualisme te benadrukken en uit te dragen. Wat ik bedoelde is dat de kerk na christus er snel bij was om de populair wordende godsdienst (het christendom) te gieten in een vorm waarmee het volk onderdrukt kon worden (angst).

Overigens is er ook een dualistische tak van het Hindoeïsme die de God van het jodendom als de bron van het kwaad (om deze term maar te gebruiken) beschouwt. Deze God is namelijk onverdraagzaam, tiranniek, wraakzuchtig, oorlogszuchtig, en meedogenloos.

gusteman

Re: Krishna en Christus

Bericht door gusteman » 08 jun 2015, 20:24

Zoeker schreef:Want volgens mij begrijpen veel christenen dit niet en blijven zij maar hangen in goed en kwaad.
Maar het onbegrip van de christenen kan je het christendom niet verwijten.
De vraag is dan weer: gaat het hier inderdaad om "niet begrijpen"?
Ik vind het steeds weer verrassend hoe makkelijk mensen het hebben over non-dualiteit.
Goed en kwaad zijn twee tegengestelde begrippen die de mens nodig heeft om op aardse wijze te kunnen communiceren. Net zoals zwart en wit, dag en nacht, zoet en zuur, en ga zo maar door.
Dualiteit heeft hier geen uitstaans mee.
Wanneer je de begrippen goed en kwaad laat deel uitmaken van een streven naar non-dualiteit kom je tot de merkwaardige conclusie dat bij het wegcijferen van één van de twee het andere automatisch ophoudt te bestaan.
Wanneer je "kwaad" wegneemt dan wordt alles wat over blijft gewoon, normaal, standaard, gebruikelijk, noem het zoals je wilt. Maar "goed" verliest zijn betekenis op het ogenblik dat "kwaad" wegvalt. En vice versa.
De beide hebben elkaar nodig om te kunnen bestaan, wat ook geldt voor elke vorm van tegenstelling.
Er zal altijd een noodzaak bestaan tot een gedeelte "kwaad", al was het maar zodat je kan verwijzen naar datgene wat te mijden valt en/of niet wenselijk is.
Kwaad is ook de maatstaf welke je nodig hebt om te kunnen bepalen hoe goed, of hoe minder goed, iets wel is of kan zijn.
Streven naar non-dualiteit is dus in wezen niet aan te raden want het neemt een noodzakelijk argument weg: de mogelijkheid om een gegeven ergens aan te toetsen.
entropy schreef:Wat ik bedoelde is dat de kerk na christus er snel bij was om de populair wordende godsdienst (het christendom) te gieten in een vorm waarmee het volk onderdrukt kon worden (angst).
Ja, "snel" is toch behoorlijk relatief hoor.
De eerste Christenen zagen Jezus van Nazareth als de beloofde verlosser, gezonden door God zelf, die de profetieën deed uitkomen.
Pas nadat het Christendom als officiële godsdienst was ingevoerd in het Romeinse Rijk begon die kerk zich te profileren als een machtsapparaat.
Wat het natuurlijk ook was geworden aangezien het door de wereldse overheid was ingevoerd om rust (en dus onderworpenheid) onder de bevolking te verkrijgen.
Dus zou deze ingreep er gekomen zijn door de Romeinse overheid om het Hindoeïsme te blokkeren.
Is dat wat je bedoelde?

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 20:37

gusteman schreef:Maar "goed" verliest zijn betekenis op het ogenblik dat "kwaad" wegvalt.
Het Hindoeïsme maakt ook gebruik van antipoden. Deze zijn echter niet moralistisch van aard, maar eerder beschouwelijk, zoals realiteit/illusie, mannelijk/vrouwelijk, en ook staat het begrip 'bewustzijn' centraal als definitie van het goddelijke, dat vergeleken kan worden met 'liefde'. Deze laatste twee begrippen hoeven niet per se een antipode gedefinieerd te hebben! ;) Overigens zijn alle goden personificaties, dus ze kunnen extern, intern of metaforisch zijn, of een combinatie ervan.
gusteman schreef:
entropy schreef:Wat ik bedoelde is dat de kerk na christus er snel bij was om de populair wordende godsdienst (het christendom) te gieten in een vorm waarmee het volk onderdrukt kon worden (angst).
Ja, "snel" is toch behoorlijk relatief hoor.
De eerste Christenen zagen Jezus van Nazareth als de beloofde verlosser, gezonden door God zelf, die de profetieën deed uitkomen.
Pas nadat het Christendom als officiële godsdienst was ingevoerd in het Romeinse Rijk begon die kerk zich te profileren als een machtsapparaat.
Wat het natuurlijk ook was geworden aangezien het door de wereldse overheid was ingevoerd om rust (en dus onderworpenheid) onder de bevolking te verkrijgen.
Dus zou deze ingreep er gekomen zijn door de Romeinse overheid om het Hindoeïsme te blokkeren.
Is dat wat je bedoelde?
Ja, zo ongeveer wel. Je kent vast de film De Davinci Code wel. Deze film heb ik onlangs weer gezien en daarop is mijn post ook deels geïnspireerd. Een religie die mensen goed over zichzelf laat voelen brengt kritische, goed geïnformeerde mensen voort. Dat is natuurlijk niet de bedoeling van de rijke machthebbers! Wellicht gaat dit tot op de dag van vandaag voort!! :shock:

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 08 jun 2015, 20:56

entropy schreef:Zoeker,

Ik heb twee opmerkingen. Ten eerste: je refereert naar het begrip 'niets' als essentie van het goddelijke, maar is dat niet meer boeddhistisch in plaats van Hindoeïstisch? Volgens mij leert het Hindoeïsme dat het geheel meer is dan de som der delen! Als het Goddelijke principe 'niets' zou zijn, zoals bij het boeddhisme, zou het universum zelf 'alles' zijn wat er is! Het Hindoeïsme leert volgens mij dat het goddelijke niet 'niets' is, maar '(kosmisch) bewustzijn'! Het universum, de werkelijkheid, is secundair, een zgn 'illusie'. Desalniettemin zijn alle mensen (en misschien wel alle schepsels) goddelijk van aard, en nemen ze deel aan de schepping als scheppers. Hun bewustzijn is goddelijk bewustzijn! :)

Ten tweede: misschien kun je de christenen niet verwijten dat ze in het dualisme 'blijven hangen', maar dat ze dat doen komt dan wel door de kerk. Christenen gaan niet voor niets naar de kerk. Ze laten zich vertellen wat ze moeten geloven. De kerk predikt dualisme.
Entropy,

De eerste kwestie. Het begrip 'niets' komt uit mijn eigen koker. Ik weet te weinig van Hindoeisme of Boeddhisme af om er wat zinnigs over te zeggen. Ik bracht het de discussie in om aan te geven dat er ook aan nondualiteit iets oorzakelijks dient te zijn. Men is geneigd om nondualiteit als 'een' (1) te zien. Maar het betekend 'geen-twee'. Ik denk dat 'niets' de oorzaak is dat 'een' geen-twee werd. En dan heb ik het over de oerknal. En het 'geen-twee' kan je ook omschrijven als het kosmisch bewustzijn. Doch om 'geen-twee' te zijn, zijn er twee tegenpolen nodig. Het Akasha veld als ene wereld. En de materieele wereld zoals we die waarnemen als de andere wereld. Tussen deze twee werelden ligt -kosmisch- bewustzijn.

Kosmisch bewustzijn -God zo je wilt- is dus niet hetzelfde als 'niets' maar er wel aan ontsproten.
(inmiddels kom ik er bijna zelf niet uit, zo ingewikkeld als het is om op te schrijven)
Hoe dan ook: in het 'niets' was alles werkelijk een. Niets en een zijn hier synoniem. Na de oerknal ontstond nondualiteit. Nondualiteit is dan ook meer als de som der delen. (er was niets als oorzaak en 'een' om de nondualiteit uit te ontstaan)

Bewustzijn is dus de grondslag aan alles wat is.

De tweede kwestie: De kerk heeft gnostici altijd vervolgd. Zij wisten meer van deze kwestie en ook van de rol van Jezus in het geheel. De kerk was een machtsvehikel en daarin kan je geen gnostici gebruiken die zich niets gelegen laten liggen aan macht. Ik denk dat de christelijke kerk in aanleg gnostiek van aard was. Maar de structuren van het Romeinse Rijk waren de structuren van macht. Naar mijn opvatting is Jezus een metafoor van gnostici die een boodschap wilden achterlaten voor latere generaties. Wat niet wil zeggen dat Jezus niet echt bestaan kan hebben. En ook aan het kruis gestorven kan zijn. Speculaties daarover heeft geen enkele zin. Het gaat er om dat Jezus de Christus werd.

De kerk preekt dualisme, maar de nondualistische boodschap die in de Christusfiguur besloten ligt is voor de goede verstaander nog altijd aanwezig. Maar daar wist de katholieke kerk uiteraard niks van.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 08 jun 2015, 21:10

gusteman schreef:]De vraag is dan weer: gaat het hier inderdaad om "niet begrijpen"?
Ik vind het steeds weer verrassend hoe makkelijk mensen het hebben over non-dualiteit.
Goed en kwaad zijn twee tegengestelde begrippen die de mens nodig heeft om op aardse wijze te kunnen communiceren. Net zoals zwart en wit, dag en nacht, zoet en zuur, en ga zo maar door.
Dualiteit heeft hier geen uitstaans mee.
Wanneer je de begrippen goed en kwaad laat deel uitmaken van een streven naar non-dualiteit kom je tot de merkwaardige conclusie dat bij het wegcijferen van één van de twee het andere automatisch ophoudt te bestaan.
Wanneer je "kwaad" wegneemt dan wordt alles wat over blijft gewoon, normaal, standaard, gebruikelijk, noem het zoals je wilt. Maar "goed" verliest zijn betekenis op het ogenblik dat "kwaad" wegvalt. En vice versa.
De beide hebben elkaar nodig om te kunnen bestaan, wat ook geldt voor elke vorm van tegenstelling.
Er zal altijd een noodzaak bestaan tot een gedeelte "kwaad", al was het maar zodat je kan verwijzen naar datgene wat te mijden valt en/of niet wenselijk is.
Kwaad is ook de maatstaf welke je nodig hebt om te kunnen bepalen hoe goed, of hoe minder goed, iets wel is of kan zijn.

Geheel eens. Tegenpolen hebben we het hier over. (goed en kwaad) Niet over dualiteit. Dualiteit is de illusie van afgescheidenheid.

Streven naar non-dualiteit is dus in wezen niet aan te raden want het neemt een noodzakelijk argument weg: de mogelijkheid om een gegeven ergens aan te toetsen.
Ook eens. Het streven dient te leggen op niet-streven. Het enige wat we eigenlijk alleen maar hoeven te doen is waarnemen.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 21:18

Je hebt het mooi en duidelijk gezegd, zoeker! :) Ik ga het met uw welnemen even laten bezinken... [jaja]

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 21:21

Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat 'niets' tegenover 'alles' (het universum) staat, met 'bewustzijn' ertussenin, maar omdat 'niets' eigenlijk niets is, is er geen twee, maar één?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 08 jun 2015, 21:38

entropy schreef:Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat 'niets' tegenover 'alles' (het universum) staat, met 'bewustzijn' ertussenin, maar omdat 'niets' eigenlijk niets is, is er geen twee, maar één?

Ik kom er soms zelf niet uit in mijn denken. Ook al omdat ik het oorzakelijke probeer te achterhalen.
Ik kan mij in deze discussie beter tot het universum beperken. En dat universum is bewustzijn. Bewustzijn dat zich bewust is omdat er 'twee-zijn'.
En die twee zijn de wereld van materie en de wereld van (nulpunts) energie.*
En dan moet ik nog van natuurkundige zaken afblijven omdat ik daar geen verstand van heb.
Ik kan alleen praten vanuit dat wat ik mijzelf aantref. In feite ben ik een mini-universum, dus dat is handig.

Bewustzijn is zich dus bewust omdat er 'twee-zijn' , doch bewustzijn op zich is 'geen-twee'.
En dat 'geen-twee' slaat op de tegenpolen *

Vergeet 'niets' dus maar omdat ik daar het oorzakelijke in zie. (er waren voor de oerknal geen tegenpolen)
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 08 jun 2015, 21:49

Ik kan je aardig volgen, maar omdat ik niet bekend ben met nulpuntsenergie loopt het daar helaas spaak.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 08 jun 2015, 23:48

entropy schreef:Ik kan je aardig volgen, maar omdat ik niet bekend ben met nulpuntsenergie loopt het daar helaas spaak.

Nulpuntsenergie is een energie die overal aanwezig is, geen gewicht heeft en een extreem hoge vibratie.
Het schijnt wetenschappelijk vastgesteld te zijn, maar zoals gezegd: in natuurkundig opzicht ben ik helaas een onbenul.
Het geinige is dat ik die energie ook in mijzelf kan vast stellen en dat dat te maken heeft met veranderingen in mijzelf.
Daar ik de aard van die veranderingen ken heb ik ook wel enig idee wat die energie voorstelt.
Het heeft te maken met puur waarnemen. Die energie is alleen waar te nemen als ik dat bewust doe.


Doch, er zitten nog veel hiaten in mijn kennis hieromtrent. Maar 'de twee' zie ik als de tegenpolen nulpuntsenergie en materie. Samen vormen zij nondualiteit (geen-twee) en daarmee bewustzijn. Dat is mijn inziens het basisprincipe van het universum. Bedenk ook dat materie eigenlijk vnl is opgebouwd uit 'niets'. Zelf besta ik dus ook grotendeels uit 'niets'. En in dat 'niets' bevind zich dat vibratieveld die zich door mij heen lijkt te bewegen. (of ik door het veld, dat is me niet duidelijk) (of er is synchroniteit met het veld, dat kan ook nog)

Bewustzijn is dus in zijn diepste aard waarnemen. Niks meer, niks minder. Dat zou inhouden dat alle 7 miljard mensen slechts waarnemers zijn. Maar dat zij door in de ik-rol te stappen zich hier niet van bewust zijn. De ik-rol is dus eigenlijk een vorm van 'buiten westen'. (lol)
Daaruit volgt ook dat goed en kwaad niet daadwerkelijk bestaan, maar slechts fantasie is van de ik-vorm.
Goed en kwaad is een oordeel van de ik-vorm. Het grappige is dat dus volgens mijn theorie God van geen goed of kwaad af weet.
En daar houdt het christendom zich dan weer mee bezig. (wederom lol)
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 08 jun 2015, 23:59

Ik denk dan ook dat natuurkunde en spiritualiteit gaan samenvallen.
Met name dan de kwantumnatuurkunde.
En dat de oude wijzen van deze zaken al kennis hadden.
Maar ook iemand als Einstein had al dingen 'gezien'.
Het dubbelspleetexperiment lijkt er ook al op te wijzen dat zaken zich laten bepalen door de waarneming.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

gusteman

Re: Krishna en Christus

Bericht door gusteman » 09 jun 2015, 01:00

:post:
en dit zowel voor entropy als voor Zoeker.

Ik herken heel veel van wat Zoeker schrijft (vooral het ogenblik waarop ik soms niet uit mijn woorden kom; wel exact "voelen" wat ik bedoel, maar het niet kunnen beschrijven [dizzy] ).

Ik kom er later nog eens op terug, moet het nog eens "herkauwen", maar gooi ondertussen een stokje in het hoenderhok:
wat indien nulpuntsenergie de "missing link" zou zijn? De energie die op een bepaald punt in de evolutie ervoor heeft gezorgd dat de menselijke hersenen, verder doorontwikkeld dan die van andere primaten, plots in staat waren om te redeneren, logisch te denken, emoties op te roepen, creaties te scheppen enzovoort.

Schandalig off-topic, ik weet het, maar ik kan altijd zeggen dat Zoeker ermee begonnen was :mrgreen:

Gast1

Re: Krishna en Christus

Bericht door Gast1 » 09 jun 2015, 10:24

gusteman schreef::post:
en dit zowel voor entropy als voor Zoeker.

Ik herken heel veel van wat Zoeker schrijft (vooral het ogenblik waarop ik soms niet uit mijn woorden kom; wel exact "voelen" wat ik bedoel, maar het niet kunnen beschrijven [dizzy] ).
Hihihi ... :post: ... voor jullie alle drie ;P!
entropy schreef:In de Hindoeïstische geschriften komt de personificatie 'Krishna' voor. Krishna wordt vaak vergeleken met Christus (Jezus).
De christelijke doctrine is erg dualistisch (goed/kwaad, God/duivel, engelen/demonen), terwijl de Hindoeïstische leer veel meer wetenschappelijk en veel minder dogmatisch is, en niet-dualistisch.
De Hindoeïstische leer leert ons dat wij mensen in feite gelijk zijn aan God, hetzelfde zijn als God, het 'kosmisch bewustzijn'!
Nu vroeg ik me af, aangezien religie vaak gebruikt wordt om het volk bang en dom te houden, zou Jezus Christus centraal worden gesteld in het christendom, samen met het begrip zondeval,
zonde en boetedoening, om de aandacht van Krishna en het Hindoeïsme af te leiden, die mensen leert zichzelf en anderen lief te hebben, zodat mensen bang en dom blijven?
Leuk dat je weer meedoet Entropy :grin:
Inmiddels 'ken' je me goed genoeg als ik nu beweer dat ik, dit gelezen te hebben eerder een 'aanhanger' van het Hindoeïsme ben dan (inderdaad) van de christelijke doctrine.
Op jouw vraag kan ik geen antwoord geven, maar het zou kunnen. Jezus werd genoemd in het nieuwe testament.
Het Oude Testament is het eerste gedeelte van de Bijbel. Dit gedeelte dateert van voor het begin van de christelijke jaartelling.
Daarna is een tweede gedeelte toegevoegd, het Nieuwe Testament.
De Bijbel is het heilige boek van de christenen.

De Bijbel is niet in één keer tot stand gekomen, maar is in de loop van duizenden jaren samengesteld. Het Oude Testament is in feite de Hebreeuwse Joodse Tenach.
Mogelijk is dit al een 'iets andere vertaling' van het nog oudere Gilgamesj-epos, een van de oudste literaire werken.
De oorsprong van dit heldendicht ligt waarschijnlijk in het Sumer van ca. 2100 v.Chr. Gilgamesj zelf zou koning zijn geweest in Uruk rond 2620 v.Chr.
Het epos werd ontelbare malen overgeschreven en bewerkt en het verspreidde zich over een groot gebied.

Wellicht wilde 'men' ook al een verfijning hebben in het oude testament van 'Gilgamesj, en zie ... het lijkt wel alsof zich de literaire werken van het oude en nieuwe testament herhalen, immers:
Het Gilgamesj-epos gaat terug op losse verhalen in het Sumerisch rond de figuren van 'Bilgames', een variantspelling van Gilgamesj, en Enkidoe uit het begin van het derde millennium v.Chr.
Dit zijn waarschijnlijk kopieën van teksten uit de periode van de laatste opleving van Sumer tijdens de Derde dynastie van Ur, ca. 2112 - 2000 v.Chr.
Ook is er nog "Bilgames, Enkidoe en de onderwereld" waarvan de tweede helft later aan het Gilgamesj-epos werd toegevoegd.

Edoch ...
Er bestaan oudere verhalen over de vloed in het Sumerisch en oud-Babylonisch van circa 2800 v.Chr., bijvoorbeeld het Atrahasis-epos.
De standaardversie van het Gilgamesj-epos moet een omvang hebben gehad van zo'n 3000 regels. Geschreven fragmenten zijn bekend uit de periode 1200 - 130 v.Chr.
Later is nog een twaalfde tablet aan het epos toegevoegd, een schildering van de onderwereld.
Het is een vrij letterlijke vertaling van een oudere, Sumerische voorloper van het epos (Bilgames, Enkidoe en de onderwereld), maar de loop van het verhaal klopt niet helemaal,
want Enkidoe is opeens weer levend en daalt af in de onderwereld om speelgoed van Gilgamesj op te halen.

De herhaling van 'alles' is heel herkenbaar en de 'inzichten' veranderden gedurende de geschiedenis met de daarbij horende doelen.
Ik heb er al in de andere fora over geschreven.
De geschiedenis is hoe dan ook begonnen waar de 'schepping van de mens' is ontstaan en dat is in het land van de Tigris en Eufraat.
Bekend als Mesopotamië of Tweestromenland, de oorsprong van diverse oude beschavingen ende bakermat van de 'schepping van god', de mens... het huidige Irak.
Waar het ooit begon is het al sinds mensenheugenis mis en mijn 'gevoel' zegt, dat daar waar het ooit begon, het ook zal eindigen.
Dat is al begonnen sinds Nimrod, een zoon van een van de zonen van Noach.
Nimrod is in de Hebreeuwse Bijbel een groot machthebber uit de tijd kort na de zondvloed.
Hij was de eerste "machthebber" en een groot jager. Hij heerste over de steden Babel, Erech, Akkad en Kalne, in het land Sinear.
Hier vandaan moet hij naar Assur zijn getrokken waar hij de steden Ninive, Rechobot-ir, Kalah en Resen stichtte.
Volgens de traditie was hij de eerste en, tot op heden, enige persoon na de zondvloed die de gehele mensheid wist te verenigen onder een (Nimrods) leiding.
Hij handelde hiermee tegen de wil van God want God had bevolen dat na de zondvloed de mensen zich moesten verspreiden over de aarde.
Nimrod wilde daarentegen dat alle mensen dicht bij elkaar bleven in het land Sinear. Het symbool van Nimrods hoogmoed was de bouw van een stad met een toren die tot de hemel moest reiken.
Als antwoord daarop daalde God uit de hemel af en maakte dat de mensen, die eerst één taal hadden, aan spraakverwarring ten offer vielen en elkaar niet meer konden verstaan.
De bouw van de stad en de toren werden gestaakt. God verspreidde vervolgens de mensen over de Aarde.
De onafgebouwde stad kreeg de naam Babel, wat afgeleid is van het hebreeuwse woord balal, dat 'verwarring brengen' betekent.
En die verwarring is er nog steeds hoewel de toren van Babel er inmiddels staat.

Afbeelding

828 meter 'schoon aan de haak' en daarmee hebben we god verslagen.

spectaculaire opname

De wedren naar nog meer en nog hoger is in volle gang:

In de Chinese stad Wuhan moet de hoogste tweeling-wolkenkrabber ter wereld verrijzen.
De Phoenix Towers, die in 2018 klaar moeten zijn, worden 1 kilometer hoog, ruim het dubbele van de beroemde Petronas Towers in het Maleisische Kuala Lumpur.
De titel hoogste gebouw ter wereld is tegen die tijd waarschijnlijk vergeven aan de dan meer dan 1000 meter hoge Kingdom Tower in Jeddah in Saudi-Arabië,
maar in het dubbelspel zijn de Chinezen ongetwijfeld nummer 1.

Afbeelding

bron

Waar zijn we naar op zoek?
We zijn allen 'afsplitsingen' van al dat wat een was en door diezelfde afsplitsingen zijn we onlosmakelijk toch nog steeds verbonden met dat wat al en een ... IS.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 09 jun 2015, 10:42

gusteman schreef::post:
en dit zowel voor entropy als voor Zoeker.

Ik herken heel veel van wat Zoeker schrijft (vooral het ogenblik waarop ik soms niet uit mijn woorden kom; wel exact "voelen" wat ik bedoel, maar het niet kunnen beschrijven [dizzy] ).

Ik kom er later nog eens op terug, moet het nog eens "herkauwen", maar gooi ondertussen een stokje in het hoenderhok:
wat indien nulpuntsenergie de "missing link" zou zijn? De energie die op een bepaald punt in de evolutie ervoor heeft gezorgd dat de menselijke hersenen, verder doorontwikkeld dan die van andere primaten, plots in staat waren om te redeneren, logisch te denken, emoties op te roepen, creaties te scheppen enzovoort.

Schandalig off-topic, ik weet het, maar ik kan altijd zeggen dat Zoeker ermee begonnen was :mrgreen:

Weet je wat het is Guus? Het is zoeken in je zelf en telkens kleine stukjes begrijpen. En ook kijken waar de oude wijzen naar keken en zochten.
Zij hebben het over nondualiteit , wat 'geen twee' betekent. Dat betekend dat er ergens 'die twee' moeten zijn. Zij verwijzen naar iets wat jij -Gusteman- niet bent. En dat is 'de twee'. Dat bekent dat jij en ik uit 'die twee' bestaan maar het niet zijn. Wat we daadwerkelijk zijn is bewustzijn oftewel waarnemendheid. We nemen de twee waar.

In mijzelf vind ik 'die twee' terug. Een van die twee is de ons welbekende materie en de andere is onze levensadem oftewel nulpuntsenergie.
Jij en ik leven, maar dat leven stroomt door ons heen. En dat kan je alleen waarnemen door alles wat 'ik' is te verlaten en louter waar te nemen.

Het denken waar je het over hebt is ook energie, net als emoties. Het is dus erg belangrijk in het begrijpen om 'de twee' te onderkennen en dat jij waarnemer bent van 'de twee'.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Krishna en Christus

Bericht door entropy » 09 jun 2015, 10:42

Hoi Gast1! :D

De mythe van een 'redder van de mensheid' (saviour) gaat inderdaad terug tot ver voor de christelijke jaartelling, ook in de Griekse en Sumerische en Babylonische mythologie. Wat je daar steeds terugziet is de verering van de cyclus van leven en dood, van nieuw leven, wederopstanding, het mannelijke en het vrouwelijke. De heidense traditie dus, die de kerk vermoord heeft. De kerk heeft patent geëist op de saviour, en er zijn eigen doctrine aan gekoppeld. Het kan natuurlijk zo zijn dat ze gewoon één van de vele stromingen waren die per ongeluk een sterke groei heeft doorgemaakt, en dat ik me druk maak om niets ;)

Overigens vind ik de mythe van een held misleidend. Wachten op een held voorkomt dat mensen zich verenigen uit zichzelf, en zelf de schouders eronder zetten. Degenen die het proberen worden neergeslagen omdat ze op de held dienen te wachten volgens de gelovigen.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Krishna en Christus

Bericht door Zoeker » 09 jun 2015, 10:50

Gast1 schreef:Inmiddels 'ken' je me goed genoeg als ik nu beweer dat ik, dit gelezen te hebben eerder een 'aanhanger' van het Hindoeïsme ben dan (inderdaad) van de christelijke doctrine.
Als ik je een goed raad mag geven -en dat mag ik- dan geef ik de raad om niets aan te hangen. Het hindoeisme is niet beter of slechter dan het christendom. Of het taoisme. Of de kabala (waar ik niks van af weet) Of het boeddhisme.

Al die boeken. Bijbel…verzen..gedichten…veda' s en weet ik veel wat nog niet meer zijn testamenten van mensen die jou iets na willen laten.
Het een zal je meer aanspreken dan het ander. Of op het ene moment het ene en op het andere moment het andere.

Het is voelen in je zelf wat je nodig hebt op een bepaald moment. En alles verwijst naar die ene allesomvattende waarheid.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Plaats reactie