Het (ongeziene) Rothschild Imperium
"We weten allemaal dat de eerste bankiers ter wereld - Rothschilds - Joden zijn; we weten dat zij niet alleen de geldmarkt controleren, maar ook het politieke noodlot van de Europese wereld…. De pers van Europa is merendeels gecontroleerd door Joden; de leidende redacteurs zijn Joden."
Simon Wolf (1836-1923) Joodse-Amerikaan, vooraanstaand jurist en prominent lobbyist: The Influence of the Jews on the Progress of the World (1888)
Zo had Nathan Rothschild na 17 jaar in Londen te hebben vertoefd zijn bedrag van 20.000 pond wat hij van zijn vader had mee gekregen zo’n 2500 keer verdubbeld waarbij hij een kapitaal had van ruim 50.000.000 pond (daarbij moet men nog de winsten optellen die de rest van zijn broers hadden vergaard - het Rothschildfortuin wordt voor die tijd geschat op meer dan 300.000.000 pond). Het bedrag van Nathan was voor die tijd een bedrag wat absoluut ongekend was, en omgerekend voor deze tijd miljarden zouden bedragen (een deel dus van het totale Rothschild fortuin alleen al in die tijd). In 1817 schreef de directeur van de Pruissische schat na een bezoek aan Londen, dat Nathan een ongelooflijke invloed had op alle financiele zaken in Londen. Hij zei letterlijk; ‘Zijn macht als bankier is enorm.’ Ook de secretaris van de Oostenrijkse prins Mettemich zei over de Rothschilds; "Zij zijn de rijkste mensen in Europa." Door de absolute coöperatie met de rest van de familie, en het uitvoeren van zeer slimme gedeelde bankierstechnieken waarbij men geld uitwisselde en ook achterhield, werden ze extreem rijk. Zo rond de helft van de 19e eeuw domineerden de Rothschilds al de rest van de Europese banken, en werden ze de rijkste familie van de wereld. Een groot deel van de Europese aristocratie had in die tijd al enorme schulden bij de Rothschilds. De Rothschilds alszijnde bankiers van zoveel landen waren absoluut een autonome macht te noemen, en dus absoluut onafhankelijk van de naties waar zij opereerden (nog steeds). Wanneer bijvoorbeeld een natie hen teleurstelde en niet beantwoordde aan hun interesse, dan konden ze gewoon stoppen met hen geld te verlenen, en groepen tegen hen opzetten (door financiering) die het politiek gezien niet eens waren met de desbetreffende natie. Dit is dan ook het ultieme geheim en de werking van het fenomeen globalisering.
Rothschild heeft zoals gezegd een extreme rijkdom, en verkiest door de ‘adviseur’ te spelen met het absolute monopolie onder zijn beheer, er vooral voor om ‘anoniem’ te blijven. De absolute macht werkt door zo extreem veel fondsen, bedrijven, banken en commissies heen, dat het eigenlijk uitgesloten is om als een autonome vestiging aan de Rothschild macht te ontsnappen. Wilhelm de 1e zei eens bij het aanzicht van het huis wat James Rothschild in Frankrijk had laten bouwen; "Koningen kunnen dit zichzelf niet permitteren. Dit kan alleen maar toebehoren aan een Rothschild." Rond 1850 had James Rothschild (Frankrijk) al een fortuin van rond de 600 miljoen Franse franken. Hij had een slordig bedrag van 150 miljoen meer dan alle andere bankiers in Frankrijk bij elkaar genomen. Het gewoonlijke inkomen van Amschel Mayer (Rothschild) was een korte tijd voordat hij stierf al zo’n $40.000.000, en geen enkel fortuin zou in die tijd hebben kunnen tippen aan 1 enkel jaar van zijn inkomen. Frederic Morton, de biograaf van de Rothschilds zei eens;
"[De Rothschilds]…. veroverden de wereld veel grondiger, veel sluwer en veel voortdurender, dan alle Ceasar’s ervoor."
De Rothschilds begonnen Europa al snel te voorzien van spoorlijnen, en investeerden in de exploratie van olie in Rusland en de Sahara, investeerden in staalwerken, in het delven van kolen, financierden de Tsaren van Rusland, ondersteunde de diamantdelving van Cecil Rhodes (in Afrika), hielp Frankrijk om een Frans imperium op te stellen in Afrika, financierden de Hapsburg monarchien, hielp in Amerika Rockefellers Standard Oil van de grond te trekken, en financierde Carnegie steel en Harriman Railroads. Ook de National City Bank (Rockefeller) in de V.S. werd later geïdentificeerd als een Rothschild bank. Amschel Meyer Rothschild deed eens de zeer duidelijke uitspraak;
"Laat mij het geld van een Natie uitgeven en controleren, en het interesseert mij niet wie de wetten schrijft."
Sir Josiah Stamp de president van de Bank of England in de jaren 1920, vertelde later;
"Het bankwezen werd ontvangen als een onrechtvaardig iets en is geboren in zonde. De bankiers bezitten de aarde; neem dit van hen af, maar laat hen in de bevoegdheid om stortingen tot stand te kunnen blijven brengen, en met een knip in de vingers zorgen zij voor genoeg stortingen om het terug te kopen."
Al voor zo’n 200 jaar liggen de hoofdkwartieren van de Rothschild macht in Londen (New Court - The city of London), maar qua opstelling is de macht van Rothschild als bijna alles bepalende, binnen de Rothschild Continuation Holdings (RCH) in Zwitserland te vinden. We hebben het hier dus over absolute TOP ondernemingen. Voor hier in Nederland valt bijvoorbeeld als directe onderneming de bank ABN AMRO onder het beheer van Rothschild. Ook de machtige Warburg Bank (1 van de beheerders van de Amerikaanse Federal reserve) in Amsterdam behoort tot het Rothschild imperium. De Rothschild Continuation Holdings (RCH) is de grootmacht onder de Rothschild companies. RCH werd in 1941 opgezet om de continuiteit van het bankieren voor de Rothschild familie verder te garanderen, en vormt de sleutel connectie tussen de Rothschild companies in Londen, Frankrijk en Amerika. RCH heeft de absolute controle over het familiebedrijf N.M. Rothschild company (de Londen bank), N.M. Rothschild in Denver (opgericht in 1990 - en speelt adviseur inzake de mijnindustrie in de VS), Rothschild et Cie Banque (Parijs), La Compagnie Financier Edmond de Rothschild (LCF), N.M. Rothschild Australia Holdings Pty Ltd (N.M. Rothschild Australia handeld als ‘financieel adviseur’ voor een lange rij aan bedrijven, en ook voor de overheid van Australië), Rothschild Private Management Ltd in Londen, Rothschild Asset Mgt (welke verschillende fondsen beheerd onder de naam Five Arrow), La Compagnie Financier Edmond de Rothschild Banque, LCF Rothschild Group in Luxemburg, Edmond de Rothschild Venture Capital Management Ltd (een onderdeel van de LCF Rothschild Group in Luxemburg, gespecialiseerd in Hi-Tech en Medische apparatuur), Arrow Capital Pty ( dit is de beheerdersmaatschappij speciaal voor ‘risicodragende’ kapitaal activiteiten voor de Rothschildgroep in Australië, en beheerd meer dan $300 miljoen in fondsen), Golden Arrow Fund (ook onder het beheer van N.M. Rothschild Australia (als manager) welke $104 miljoen aan kapitaal heeft om te investeren in de groeifase van Australische bedrijven, hoofdzakelijk in de goudsector), Portfolio Investment, Rothschild Asian Enterprise Trust, Rothschild Special situations Trust, Rothschild Asian Bond Trust (deze laatste drie gelden voor Azië), Rothschild Savings & Growth Trust (Europa), Edmond de Rothschild Funds Managment (opgericht door LCF Rothschild voor Israël). Daarnaast is de La Compagnie Financiére (LCF) Rothschild Group de belangrijkste ‘Zwitserse’ tak in het gehele Rothschild Imperium.
N.M. Rothschild in Londen heeft haar lange hand dus ondermeer voor een zeer lange tijd binnen de mijnindustrie, en is bij uitstek de grootste adviseur en financiele regelaar voor de mijnindustrie welke actief is in Noord en Zuid Amerika, Europa, Australië en Azië. De Rothschilds wisten beter dan welke investeerder ook, hoe men voor de toekomst de macht veilig kon stellen, de boventoon te kunnen blijven voeren en de gehele markt te kunnen blijven controleren. Ze investeerden volop in olie, edelmetalen zoals goud en koper, maar ook in edelstenen zoals diamanten. N.M. Rothschild in Londen noemt zichzelf ‘één van s’werelds leidende adviseurs en financiele regelaars voor de mijn-industrie’. Zo hebben zij de Nifty kopermijn in Australië onder het beheer gespeeld van de Aditya Birla Group in India. Rothschild speelt hier dus ook weer de ‘adviseur’. Binnen de mijn-industrie heeft Rothschild tevens een enorme geschiedenis, en deze staat niet beschreven in de doorsnee geschiedenisboeken. Zo staat officieel Bill Gates (Microsoft corp) helemaal boven aan het lijstje voor de rijkste mensen van de wereld. Dit lijkt echter een schimmige leugen te zijn. Rothschild heeft haar familienaam altijd al uit de media gehouden, en zeer zeker om voor de wereld niet op te vallen. Frederick Morton, de officiële biograaf van de familie Rothschild (tevens is hij iemand die eventjes dieper in de achtergronden en bankzaken van de familie groef dan aanvankelijk de bedoeling was), stelde dat de familie in 1850 al zo’n dik $ 6 Miljard beheerde. En wanneer we dit bedrag (slordig) om zouden rekenen met de groei ervan tussen de 4% en 8% onder het mom van investering over dik 150 jaren, dan komen we in verschillende percentages uit op de volgende bedragen;
$ 1,9 Triljoen (voor 4%)
$ 7,8 Triljoen (voor 5%)
$ 31,5 Triljoen (voor 6%)
$ 125,189.1 Triljoen (voor 7%)
$ 491,409.0 Triljoen (voor 8%)
(bron;
http://www.wealth4freedom.com - The Rothschilds, LBMA, and Gold)
Uit de eenvoudige en slordige analyse gegeven door deze bronnen, kunnen we absoluut een duidelijk feit trekken; De familie Rothschild is overdreven-extreem-schat en schatrijk. Niettemin zien we in de geschiedenis een goed voorbeeld van gestichte wanorde veroorzaakt door agenten der (Rothschild Bankiers) elite, door invloed en macht te kopen bij politici en adviseurs van vorstendommen. Vervolgens leenden ze grote sommen geld uit (wat niet bestaat) zodat de oorlogen die daaruit resulteerden konden worden gevoerd. Door het reguleren van het geleende geld evenals de wapenleveranties aan individuele naties kon het eindresultaat van ieder conflict op effectieve wijze worden geleidt. Zo konden vorstendommen tevens omvergeworpen worden middels een armoede te veroorzaken waarbij de geest van de revolutie gevoed werd. De zichtbare macht kreeg hier natuurlijk in de ogen van de publieke opinie geheel en alleen de schuld van. De ware schuldigen die dit bewerkstelligden om juist de ‘revolutionaire’ geest te laten oplaaien (om zelf meer macht naar binnen te slepen), stonden in het duister achter de schermen. De Beierse Illuminati van Adam Weishaupt is hier een zeer goed voorbeeld van, en ligt ook direct in die rode draad van georganiseerde revoluties verweven, welke de heren achter de schermen alleen maar machtiger hebben gemaakt tot anno vandaag aantoe.
De Rothschild-macht kruipt waar het (niet) gaan kan
Om het doel tot controle te verkrijgen hebben de Rothschild’s niet alleen de ‘slag bij Waterloo’ gebruikt, maar vele andere revoluties en oorlogen direct en indirect op slinkse wijze gefinancierd en daarmee ontketent, en zelfs anno vandaag is dit nog steeds aan de orde. Iets waar we in deze uiteenzetting nog geleidelijk op terug zullen komen. Een andere Rothschild methode om invloed te verkrijgen was eigenlijk precies dezelfde welke de Koninklijke families hanteerden, en dat was door met diegenen welke het Huis Rothschild ten goede kwamen, te trouwen. Dit hebben hun kinderen dan ook tot twee eeuwen terug gedaan, maar sinds het begrip ‘de macht over de wereld’ gevaarlijk dicht bij de Rothschild’s kwam te liggen (ondermeer sinds Waterloo) zijn hun kinderen alleen nog maar met neven en nichten getrouwd. De Rothschild bloedlijn bestaat dan ook tevens onder verschillende namen, en heeft verschillende vertakkingen. Eén daarvan is de familie Springs welke vroeger de familie Springstein heette. Veel van de Rothschild takken staan dus onder andere familienamen, waarbij zij dus hun eigen bloedlijn volledig hebben behouden, en daarnaast een deel hebben laten inmengen bij verschillende andere familie bloedlijnen. Zo zit ook de familie Payseur hier direct in verweven. Vele ‘edele’ familienamen in ondermeer de VS dragen ‘Rothschild-bloed’ in zich mee. Het Huis Rothschild heeft vele hoog geplaatste bankiers onder haar directe controle.
Eén hele bekende was Jacob Schiff. Hij werd in 1847 geboren en groeide in het zelfde huis aan de Judenstrasse 148 te Frankfort op, waar de Rothschild’s ook vertoefden. Jacob Schiff kwam naar Amerika met "Rothschild kapitaal" en vormde zijn eigen Firma tesamen met Henry Budge en Leo Lehmann, en ging vervolgens terug naar Duitsland, waar hij een hoge functie betrok bij de Deutsche Bank in Hamburg. Daar ontmoette hij Morritz Warburg en de Duitse Jood Abraham Kuhn. Daarbij nam Schiff het Joodse Bankconcern van Abraham Kuhn en Solomon Loeb (Rothschild cartel) over, doormiddel van Rothschild gelden. Jacob Schiff trouwde eveneens met de dochter van Solomon Loeb. In 1885 stopte Solomon Loeb er mee, en leidde Jacob Schiff de Kuhn & Loeb Company voor het huis Rothschild tot Jacob Schiff in 1920 overleed. Jacob Schiff werd eveneens een miljonair doordat hij samen met zijn partners Paul Warburg (Rothschild kartel) en Otto Kahn (Rothschild kartel) de Amerikaanse spoorwegen ging financieren, waarbij hij al zeer snel de partner werd van Edward Henry Harriman (de spoorweg gigant - Harriman=Skull&Bones). Schiff werd in de VS de grootmacht na John Pierpont Morgan (Rothschild kartel) gerelateerd aan het Huis Rothschild, waarbij Rothschild de machtigste voor de Amerikaanse financiele structuur werd. Jacob Schiff financierde naast het spoorweg imperium van Edward H. Harriman ook Standard Oil van John D. Rockefeller (1839 - 1937) waarbij Standard Oil enorm groot werd, en het staal imperium van Andrew Carnegie. Rothschild beheerde dus doormiddel van Kuhn & Loeb, Schiff en J.P. Morgan 95% van de Amerikaanse spoorwegen (inclusief de Northern Pacific), had haar lange hand al door deze namen heen in de Olie en vele andere grondstoffen. Zoals de dichter Heinrich Heine eens zeer duidelijk stelde; "Geld is de God van onze tijd, en Rothschild is zijn profeet." Rothschild heeft een enorme macht, en zoals zij binnen de (Zionistische) Joodse wereld (in de hogere rangen) geprezen worden, is bijna te vergelijken met een ‘Gods verering’. Zo worden zij geprezen met uitspraken als;
"De Rothschilds regeren de Christelijke wereld. Geen kabinet beweegt zich zonder hun advies. Zij strekken hun hand met puur gemak, van Petersburg tot aan Wenen, van Wenen tot Parijs, van Parijs tot Londen, van Londen tot Washington. Baron Rothschild, het hoofd van het Huis (Rothschild) is de echte koning van Judah, de Prins van gevangenschap, de Messias waarnaar zo lang is uitgekeken door dit buitengewone volk. De Leeuw van de stam Judah, Baron Rothschild, bezit meer macht dan David en meer wijsheid dan Salomon."
(Bron: Muhlstein, Anka. Baron James, The Rise of the French Rothschilds. NY: The Vendome Press, (n.d.-c.1980).
De Rothschilds verkregen een enorme macht binnen de vrijmetselarij. De vrijmetselaar Mazinni (in de 19e eeuw een leider der Illuminati, een kameraad van Albert Pike (KKK) en een belangrijk personage welke het Communisme heeft helpen bevorderen) vereerde de Rothschilds. Hij zei; "Rothschild kan koning van Frankrijk worden, wanneer hij dat zou willen." Zo gaf Rothschild gelden mee aan de Joodse Vrijmetselaar Adoiphe Crimieux om samen met Salomon Munk en Sir Moses Montfiore in Damascus de Turkse Sultan ervan te ‘overtuigen’ dat hij dergelijke Joodse gevangenen vrij zou moeten laten, welke zwaar werden beschuldigt van Rituele moord, en daarbij de aanklacht in zou moeten trekken door de aanklacht als ‘vals’ naar voren te laten komen. De Rothschilds zouden ook te maken hebben met de Prieure de Sion (Priorij - Orde van Sion) welke anno vandaag nog steeds zou bestaan vanaf (naar wat bekend is) de 12e eeuw. Volgens de Dossiers secrets welke in de bestseller ‘Heilig bloed, heilige graal’ volop werden onderzocht en besproken, zette deze ‘onzichtbare’ Orde van Sion de ‘zichtbare’ Orde van Tempeliers op, welke functioneerde als hun militaire tak. De Orde van Sion was daarom in die tijd de onzichtbare kracht achter de Tempeliers, en vele intriges in die tijd (ook direct gericht tegen dergelijke personages binnen de Tempeliers zelf. De grootmeesters der Tempeliers functioneerden als de lagere graden binnen de Orde van Sion. Volgens de Dossiers Secrets (Het Heilige bloed, heilige graal) waren Leonardo da Vinci en Isaac Newton ondermeer voor hun tijdsbestek leiders geweest van de Orde van Sion). De vroegere Orde van Sion en de Tempeliers hebben de Schotse vrijmetselarij van de grond getrokken. Zo is (volgens drie Joodse auteurs) de Joodse vrijmetselaars orde B’nai B’rith (dit betekent; Zonen van het verbond), zelfs een afsplitsing van de Orde van Sion, en werd een onzichtbaar Zionistisch ‘Intelligence Front’ voor het Huis Rothschild. Deze organisatie welke zichzelf direct verbind met de Anti Defamation League (ADL) heeft een enorme vinger in de pap van de hedendaagse politieke demonisering. Dit is een organisatie welke met de term ‘Antisemitisme’ dweept wanneer het maar (voor hen) nodig is, en is 300% Zionisme (waarbij ik duidelijk wil stellen, dat niet iedere aanhanger van bijvoorbeeld de Anti Defamation League [ADL/B'nai B'rith] een 'rotzak' of een smeerlap is. Dat is simpelweg niet waar. Net als in zoveel soorten stromingen, is dit dus niet het geval. Deze organisatie [ADL] is enorm groot en heeft veel leden onder zich in vele lagen).
Rothschild en Religie
"De duivel kan de Bijbel aanhalen, als het in zijn kraam te pas komt." -- W. Shakespeare
De Rothschilds hebben een enorme macht binnen de huidige religies, zoals het Christendom, de Mormoonse kerk, en de Jehovah’s getuigen. Zelfs het Leger des Heils is een tak van de Rothschilds. Het Leger des Heils heeft zelfs het ‘Rode schild’ geadopteerd voor het logo. Vandaag de dag is het wereldwijde Rothschild banksysteem de beheerder van alle (hoog) kerkelijke gelden. Zij hadden volgens onderzoeker Eustice Mullins alle financiele operaties van de Katholieke kerk wereldwijd, al in 1823 overgenomen. In de vroege jaren van de 19e eeuw klopte de toenmalige Paus bij het Huis Rothschild aan om geld te lenen. Volgens een verslaggever in die tijd, ‘kuste Rothschild de hand van de Paus’ en behandelde hem met de grootste ‘vriendelijkheid’ (natuurlijk; diegene die geld leent maakt zichzelf tot slaaf ten opzichte van de geldverlener). De Joodse Encyclopedie (vol 2. Pagina 497 - Engelse versie) geeft de constatering; "Het is enigszins een merwaardig gevolg aan de poging om een Katholieke concurrent aan de Rothschilds op te zetten, omdat op dit moment (1905) de laatstgenoemden de beschermers zijn van de Pauselijke schat." Vandaag de dag zijn de financiële zaken die de Katholieke kerk afhandeld, volledig ingesloten in de macht van de Rothschilds en het verdere Internationale banksysteem.
Het Rockefeller kartel
De geschiedenis van de familie Rockefeller begint naar wat het meest bekend is, ongeveer rond 1720 toen zij vanuit Duitsland naar Amerika verhuisden. Door de jaren heen veranderde Johannes Roggenfelder de familienaam in ‘Rockefeller’. William Avery Rockefeller stond voor zijn tijd bekend als een kwakzalver. Hij verkocht ‘wondermiddeltjes’ tegen de ziekte, door een mengsel van pure petroleum. Vele Amerikaanse burgers werden hier enorm ziek van, en er zouden dan ook in die tijd door het middel verschillende doden zijn gevallen. John Davison Rockefeller (de zoon van William) kocht in 1863 een raffinaderij welke in 1870 de naam Standard Oil kreeg. Deze aankoop werd ondermeer gefinancierd door het Huis Rothschild. Het is het grootste en machtigste olieconcern van de Verenigde Staten waarbij Rockefeller zo’n 95% van de olie-markt binnen de VS in handen had. Daarnaast waren een groot deel van de spoorwegen, staalindustrie en mijnbouw tevens in zijn handen. In het boek "David, Report on a Rockefeller", een biografie over D. Rockefeller wordt erkend wat vele andere schrijvers altijd al beweerd hebben; dat de eliteclub de "Council on Foreign Relations (CFR) en de huidige Illuminati achter alle pogingen tot het vormen van een wereldregering zitten, zoals ook de Communistische en de Fascistische". Toch kan de Council on Foreign Relations enkel en alleen gezien worden als een ‘geheime uitvoerende macht’ die haar directe orders verkrijgt uit Engeland (RIIA/Chatham House), en staat zeer zeker niet te boek als een ‘geheime opzichzelf werkende macht’ die de rest van de groepen onder haar controle heeft. Zo zei de zeer goede onderzoeker en auteur Eustace Mullins in een interview gedaan in 2003;
"De CFR was een valse instelling, ze hebben nooit macht gehad. Zij nemen hun orders aan van de Royal Institute of International Affairs in Londen, de Rothschilds. Deze boemannerij over de CFR maakte mij altijd al aan het lachen. In de jaren ’50 dacht iedereen dat de Verenigde Staten geregeerd werd door deze corrupte, sinistere organisatie. In feite was de CFR een groep ‘fatcats’ die bijelkaar kwamen in New York City, dineerden in luxueuze hotels…. Het waren allemaal rijke mensen, CEO’s [=Chief Executive Officer] van banken en verzekeringsmaatschappijen enz….Zij zijn strikt genomen een afleidingsactie. Zij hadden geen macht, en hun beleid werd altijd geschreven door de RIIA, Chatham House, in Londen."
Rockefeller is 1 van de magnaten die naar een Nieuwe Wereld Orde streeft oftewel 1 wereldoverheid. In Juni 1991 zei David Rockefeller bij een bijeenkomst van de Trilaterale Commissie;
"Wij zijn dank verschuldigd aan The Washington Post, The New York Times, Time magazine en andere grootse publicaties, waarvan de directeuren onze vergaderingen hebben bijgewoond en hun beloften van discretie bijna 40 jaar hebben eerbiedigd. Het zou voor ons onmogelijk geweest zijn om ons plan voor de wereld te ontwikkelen, wanneer wij gedurende die jaren onderworpen waren geweest aan het daglicht van de publiciteit. Maar het werk is nu nog meer verfijnd en voorbereid om richting een wereldoverheid te kunnen marcheren. De supernationale soevereiniteit van een intelectuele elite en wereldbankiers is zeker verkieslijk voor nationale beslissingen, uitgevoerd in de verstreken eeuwen"
Een zeer bedreigende toestand mogen we wel zeggen. Deze uitspraak spreekt boekdelen. Verder zei David Rockefeller eens; "We zitten op de rand van een globale verandering. Al wat we nodig hebben is de juiste belangrijke crisis, en de Naties zullen de Nieuwe Wereld Orde accepteren." Voor vele jaren is David Rockefeller voorzitter geweest van het bestuur van de CFR, en heeft de leiding over de Chase Manhattan Bank. Jaren geleden was al toegegeven dat de Superbankiers de Communistische landen onder volledige controle hadden. Uit een groot aantal bewijzen verkregen door mensen welke absoluut hun verantwoordelijkheden kennen, en daarbij toegang hebben tot de meest geheime bronnen mogen we vaststellen dat één der grote mannen achter de schermen zowel van de Round Table Conferenties, Trilaterale Commissie en de CFR, David Rockefeller heet. Aldus een artikelenreeks in "American Opinion". David Rockefeller werd geboren in 1915 als zoon van John D. Rockefeller II en een dochter van de Amerikaanse Senator Nelson Aldrich, welke in 1913 een groot aandeel had in het aannemen van een wetsontwerp in de Amerikaanse Senaat. Deze wet riep het Federal Reserve System in leven, Amerika’s centrale bank en de volledige beheerder van de geldvoorraad in de Verenigde Staten (dik 90% van de beheerders zijn Rothschild agenten en Bankiers waaronder Rothschild zelf ook nog eens 2 keer voor komt op de namen lijst - dus de totale controle valt hier onder het Huis Rothschild), waarvan de Chase Manhattan bank van Rockefeller ondermeer de leiding heeft.
Rockefeller staat in de financiële wereldstructuur vrijwel onderaan in het rijtje, maar is daarnaast een zeer belangrijke schakel in de macht-structuur. Net als de familie Morgan, Schiff en Warburg, is de familie Rockefeller qua financiële beslissingen in de wereld steeds minder belangrijk geworden, maar hun controlesysteem over de VS is nog steeds aanzienlijk doordat zij in stand worden gehouden door de hogere machtstructuur (RIIA). Nadat David Rockefeller de Trilaterale Commissie had opgezet functioneert hij sindsdien als een 'internationale koerier' in dienst van de Wereld Orde (NWO) om instructies en aanwijzingen te geven aan het Communistisch bolwerk. Laurance Rockefeller is werkzaam binnen het Medische wezen en is een belangrijke schakel binnen dit monopolie. Hiermee mogen we echter geen conclusies trekken dat de familie Rockefeller geen enkele financiële invloed meer heeft binnen de machtstructuur, want hun fortuin is absoluut van een extreem kaliber. Dit fortuin is mede voortgekomen uit de door hen opgezette olie-industrie met de opzet van onder andere Standard Oil Company waarbij Rockefeller een enorme macht verkreeg binnen de steeds uitbreidende olie-industrie, maar ook door hun verdiensten aan de Amerikaanse Burgeroorlog in de 19e eeuw. Maar ook Rockefeller’s ‘macht’ wordt beheerd, waardoor ook Rockefeller maar een marionet is (wel een belangrijke). Rockefeller beheerd nog steeds de macht over de Amerikaanse overheidsfuncties, onderwijs instellingen, media, kerken en de staatslegislatuur, door de werking van de Londense RIIA/Rothschild macht dwars door de CFR. In 1945 werd David Rockefeller, die als organisatorisch en financieel genie gold (absoluut waar), de belangrijkste bestuurder van de Chase Manhattan Bank, welke mede door fusies en andere manipulaties in Rockefeller’s handen was gekomen. Deze bank is één van de belangrijkste ter wereld en kent duizenden filialen in 30 landen. De macht van deze bank (dus van haar leiders) is echter zo groot, dat hij alle grenzen overschrijdt, regeringen maakt en breekt, oorlogen doet beginnen en doet eindigen, ondernemingen tussen "Rome en Bangkok" - zoals het weekblad "Time" verkondigde - laat ontstaan en weer afbreekt, oftewel een invloed heeft die op elke wereldbewoner direct of indirect inwerkt. Dit komt dus ook, omdat de Chase Bank te boek staat als één van de beheerders van de Federal Reserve, waarvan de rest van het beheer ondermeer onder Warburg valt, en waarvan de beheerders van dit systeem bijna allen Rothschild bankiers zijn. Dus is het niet per definitie ‘Rockefeller’ die ‘oorlogen doet beginnen en doet eindigen’, zoals het weekblad ‘Time’ suggereerd. Rockefeller maakt wel een zeer belangrijk deel uit van die Internationale macht. Zoals John F. Kennedy eens heel stellig zei;
"Volg de creatie van het geld, en u zult weten wie er in de fysieke wereld beslist." ( met andere woorden; Wij denken te weten wie er in de wereld zoals wij haar zien de macht in handen hebben, maar in feite zien wij niet wie de echte beslissingen voor de wereld neemt. Deze ligt voor het zicht van velen verborgen).
Rockefeller is van het begin af aan keihard in zijn zaken geweest. Het is bekend dat bijvoorbeeld John D. Rockefeller (welke Standard Oil van de grond trok middels Rothschild/Schiff = Rothschild - investeringen) spionnen betaalde om bij andere bedrijven te infiltreren, of zelfs naast het desbetreffende filiaal een zaak opende waar hij de prijzen extreem laag hield, totdat het filiaal of bedrijf volledig failliet kon worden verklaard. Hij dulde geen concurrentie. In 1914 werd er door duizenden mijnwerkers een staking bewerkstelligd vanwege de zeer slechte werkomstandigheden. Rockefeller stuurde er nadat het ‘uit de hand’ begon te lopen zijn privé-leger opaf waarna er een ware slachting plaats vond. Onder de stakers vielen er 45 doden waarvan een aantal vrouwen en 11 kinderen. John D. Rockefeller werd echter een multimiljardair, en hij droeg de scepter op zijn sterfbed over aan zijn zoon John Davison Rockefeller junior. Deze begon echter te werken aan een zogenaamd ‘schoon imago’ van het familiebedrijf. De Rockefellers zijn de eigenaars van de Chase Manhattan Bank, Exxon (vroegere Standard Oil - de grootste oliemaatschappij ter wereld - alleen Exxon heeft al zo rond de 370 subondernemingen onder zich staan, waaronder Humble Oil, Creole Petroleum en PNG - Gas Project in Papua New Guinea) Esso, en controleren Mobil, Texas Instruments, General Electric, Eastman Kodak, Boeing, vele grote en kleine bedrijven binnen de takken der industrie zoals media, banken, wapenindustrie en de Chemische industrie (Dow Chemical, DuPont, Hoffman LaRoche, Bristol Myers), en het fonds welke hij in het leven riep, om langs fiscale truuks miljoenen te kunnen schenken aan ‘liefdadigheids instellingen’ en verdere ‘goede doelen’ zonder dat het de Rockefellers ooit ook maar een Dollar heeft gekost. Dit fonds heet The Rockefeller Foundation. Deze Rockefeller Foundation gebruikt zijn geld om volledige controle te bewerkstelligen. De Rockefeller Foundation heeft de controle over de Carnegie Endowment en de Ford Foundation. De Carnegie Endowment concentreert zichzelf op educatie net als de Rockefeller Foundation, en relateerd naar internationale zaken. De Rockefeller Foundation financierde zeven zeer belangrijke (politieke) staatsinstellingen zoals Social Science Research Council (deze concentreert zich op wetenschappelijke methodes van massacontrole door de media), Russian Institute of Columbia University, Council on Foreign Relations, National Bureau of Economic Research (deze werkt samen met de Federal Reserve commissie), Public Administration Clearing House, Institute of Pacific Relations en Brookings Institution. Daarbij heeft Rockefeller flinke aandelen en het directe beheer binnen vele grote bedrijven zoals;
Chase Manhattan Bank
American Telephone & Telegraph (AT & T)
Eastman Kodak
IBM
General Electric
Texas Instruments
Xerox
Minnesota Mining and Manufacturing
Monsanto Chemical
Aluminum Co. of America (Alcoa)
Armour
Bethlehem Steel
Chrysler
DuPont
General Motors
International Paper
Polaroid
Sears and Roebuck
Standard Oil of California (Chevron)
Standard Oil of New York (Mobil)
Standard Oil of Indiana
U.S. Steel
International Basic Economy Corp.
International Harvester
Quaker Oats
Wheeling-Pittsburgh Steel
Itek
Federated Department Stores
Walgreen Stores
Transcontinental Gas Pipeline
Consolidated Edison
Anaconda Copper Co.
General Foods
Pan American World Airways
Colgate-Palmolive
E. I. du Pont de Nemours
W. R. Grace
Inc.
Corning Glass Works
Owens Corning Fiberglass
Cummins Engine
Hewlett-Packard
R. R. Donnelly and Son
Dow Chemical
Teledyne Inc.
Warner-Lambert
Westinghouse
Motorola
S. S. Kresge
Texaco
National Cash Register
Avon
American Home Products
Delta Airlines
Braniff Airlines
Northwest Airlines
United Airlines
Burlington Industries.
Firestone Tire & Rubber Co., Honeywell, Inc., Northwest Airlines, Minnesota Mining and Manufacturing Co., Allied Chemical Corp., General Motors, Chrysler Corp., International Basic Economy Corp., R. H. Macy and Co., Mutual Benefit Life Insurance Co. of New York, American Express Co., Hewlett-Packard, Exxon, Equitable Life Assurance Society of the U.S., Federated Department Stores, General Electric, Scott Paper, AT & T, Burlington Industries, Wachovia Corp., R. J. Reynolds Industries, U.S. Steel Corp., Metropolitan Life Insurance Co., May Department Stores, Sperry Rand Corp., and Standard Oil of Indiana.
De enorme greep van Rockefeller op de Amerikaanse politiek getuigd van een zeer grootse opzet. Vele ministers van buitenlandse zaken onderhielden (en ook anno vandaag) banden met de Rockefellers, zoals John Foster Dulles (Juridisch raadgever van Standard Oil (Exxon) en de beheerder van The Rockefeller Foundation), Christian Herter (via The World Peace Foundation), Dean Rusk (directeur van The Rockefeller Foundation), Henry Kissinger (Rockefeller Brothers Fund), Cyrus Vance (directeur van The Rockefeller Foundation), Alexander Haig (directeur van de Chase Manhattan Bank), James Baker (aandeelhouder Exxon en Mobil), Zbignieuw Brzezinsky (Nationale veiligheid adviseur achter president Carter - consultant van BP Amoco) enz. De Rockefeller Foundation werd in 1913 al opgezet, en zou zo’n 2000 fondsen hebben verworven en heeft met de miljarden hiervan vele instellingen en instituten opgericht, en heel veel projecten voor landbouw, milieu, "gezondheidszorg", ontwikkelingssamenwerking, onderwijs, kunst en cultuur en ‘veiligheid’ gefinancierd. Meerdere zaken die meteen onder het Rockefeller beheer vallen zijn onderandere ‘Readers Digest’, ‘Encyclopaedia Brittannica’ (in 1900 al door Rockefeller opgekocht), het Rockefeller Family Fund, het CR-CFAR (Columbia Rockefeller Center For AIDS Research), The Rockefeller University Hospital (vooreen Rockefeller Institute for Medical Research) en het Amerikaanse Rode Kruis. Daarbij is Laurance Rockefeller directeur van de Community Blood Council of Greater New York, bestuursvoorzitter van de Memorial Sloan Kettering Cancer Center, president van het Rockefeller Brothers Fund, bestuurslid van Massachusetts Institute of Technology, en ex-directeur van Sloan Foundation. Laurance Rockefeller schonk daarbij twee-derde van zijn Readers Digest aandelen in de tachtiger jaren aan zeven ‘liefdadigheids-instellingen’ waarvan het later door een media bericht bekend werd dat deze instellingen stuk voor stuk onder zijn eigen beheer vielen. Projecten waar de Rockefellers fondsen voor verwierven zijn ondermeer:
African-American Institute
India International Center
the Asia Society
United Nations Association of the U.S.A -
Latin American Program and Central America,
Population Council,
United Nations Population Fund
World Population Foundation
World Health Organization
United Nations Food & Agriculture Organization
Agricultural Development Council
International Rice Research Institute
Cultural Council Foundation
Arts International - Foundation for Art Education
National Wildlife Federation en Greenpeace - Environmentental trust
Carnegie Endowment for International Peace
Center for Advanced Study in Behavioral Sciences
Stanford Research Institute
Massachusetts Institute of Technology (MIT)
Manhatten–, Brookings–, Smithsonian– en Aspen -Institute for Humanistic Studies
Center of Diplomacy and Foreign Policy
Business Council
Trilateral Commission
Council on Foreign Relations
Federation of World Governments
Institute for World Order.
http://achtergeslotendeuren.punt.nl/ind ... _archief=0
Mij maakt het niet uit of het Joden of Chinezen zijn of wat dan ook, trouwens. Het gaat erom dat het uberhaupt gebeurt is en zoveel macht heeft.
