Nog een nieuwe theorie over het geluid van vallende sterren

Vragen, theorieën, ontdekkingen e,d, op het gebied van wiskunde, natuurkunde en chemie horen hier thuis.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Nog een nieuwe theorie over het geluid van vallende sterren

Bericht door univers » 15 apr 2017, 09:28

Wetenschappers hebben een nieuwe theorie bedacht voor het feit dat meteoren (‘vallende sterren’) soms gelijktijdig te zien én te horen zijn. Dezelfde hypothese zou ook de geluiden kunnen verklaren die sommige waarnemers bij het optreden van poollicht menen te horen (Geophysical Research Letters, 9 april). Al eeuwenlang beweren waarnemers van meteoren dat deze hemelverschijnselen gepaard gaan met sissende geluiden. Dat is opmerkelijk, omdat meteoren worden veroorzaakt door ruimtesteentjes die op tientallen kilometers hoogte door de dampkring suizen. Je zou dus verwachten dat hun eventuele geluiden minuten later bij de waarnemer aankomen dan hun licht. De oorzaak van het waargenomen geluid wordt dan ook veelal gezocht bij iets dat net zo snel beweegt als het licht: laagfrequente radiostraling. Deze straling zou alledaagse voorwerpen zoals omheiningen, haren en zelfs brillen aan het trillen brengen en op die manier hoorbaar geluid genereren – een verschijnsel dat elektrofonica wordt genoemd. Het probleem is echter dat het geluid lang niet altijd waarneembaar is, en bovendien is onduidelijk hoe die radiostraling precies ontstaat. Voor dat laatste hebben Michael Kelley van de Cornell University en Colin Price van de universiteit van Tel Aviv nu een scenario bedacht. Wanneer een meteoor (of beter gezegd: meteoroïde) zich een weg baant door de atmosfeer, wordt de omringende lucht geïoniseerd, dat wil zeggen: gesplitst in positief geladen ionen en lichtere, negatief geladen elektronen. De ionen blijven de meteoor volgen, maar de elektronen worden afgebogen door het aardmagnetische veld. Door deze scheiding van ladingen ontstaat een sterk elektrisch veld dat een stroom opwekt. En het is deze laatste die de radiogolven doet ontstaan. De grootte van het binnenkomende deeltje en de snelheid waarmee het beweegt zouden bepalend zijn voor de frequentie van de radiogolven. Eerder dit jaar presenteerden onderzoekers van Sandia National Laboratories een andere verklaring voor het geluid van meteoren. Volgens hen zouden heldere meteoren een snelle, geringe opwarming van de lucht rond de waarnemer veroorzaken, die in kleine drukgolven (geluid dus) resulteert – een verschijnsel dat foto-akoestische koppeling wordt genoemd. Price en Kelley achten dat echter onwaarschijnlijk: meteoren zouden zo helder moeten zijn als de volle maan om dergelijke geluidsgolven te kunnen produceren. In het nieuwe model zijn alle meteoren daartoe in staat, alleen gebeurt dat vaak op frequenties die wij niet kunnen horen. (EE)

Afbeelding

http://www.sciencemag.org/news/2017/04/ ... ic-meteors
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie