Inspraak moet je vaak enigszins afdwingen en dat kan tot gevolg hebben dat een artsPatiëntenfederatie: Arts beslist te vaak op eigen houtje
26-08-17
Patiënten willen meer inspraak bij de behandeling van hun ziekte.
Artsen beslissen vaak alleen welke behandeling het meest geschikt is en informeren patiënten te weinig over andere mogelijkheden.
Dat blijkt uit onderzoek van Patiëntenfederatie Nederland.
De specialist moet zich meer opstellen als coach en adviseur, en niet als een paternalistisch figuur in een ivoren toren
Huib Cense, Federatie Medisch Specialisten
Bijna alle ondervraagden (94 procent) willen graag meebeslissen over de behandeling.
Ze willen horen welke mogelijkheden er zijn, wat de voor- en nadelen zijn en welke gevolgen dat voor hun leefsituatie heeft. ,,Het moet onderdeel zijn van het consult’’, zegt directeur Dianda Veldman van Patiëntenfederatie Nederland. ,,Patiënten kunnen daar zelf ook iets aan doen, maar zorgverleners moeten er wel voor open staan.’’
Volgens de Patiëntenfederatie komt daar in de spreekkamer weinig van terecht.
In de gesprekken is het vaak eenrichtingsverkeer. Een op de zeven patiënten voelt zich te weinig betrokken bij het uiteindelijke besluit. Bijna de helft zegt dat de arts niet meerdere behandelmogelijkheden met hun bespreekt. De meeste patiënten gaan daarom zelf op zoek naar aanvullende informatie.
Vier op de tien patiënten vinden dat artsen te weinig rekening houden met hun persoonlijke situatie en de stress die de gesprekken met zich meebrengen. Er wordt niet of nauwelijks gesproken over de zorg die het beste bij hun voorkeur past.
Serieus genomen worden
,,Patiënten willen serieus genomen worden’’, zegt Veldman.
,,Ze hebben ook het idee dat ze een belangrijke bijdrage kunnen leveren. Er is een kloof tussen waar ze behoefte aan hebben en wat ze krijgen.’’
De Patiëntenfederatie en de Federatie Medisch Specialisten zijn met ziekenhuizen de campagne ‘Betere zorg begint met een goed gesprek’ gestart. Patiënten weten vaak niet dat ze kunnen meebeslissen of gaan slecht voorbereid het gesprek in. Artsen wordt gewezen op het belang goed te luisteren naar patiënten en alle opties te bespreken.
Opstellen als coach
De Federatie Medisch Specialisten zegt dat al veel gedaan wordt om de communicatie tussen arts en patiënt te verbeteren. ,,Maar dat kan beter’’, zegt vicevoorzitter Huib Cense. ,,De specialist moet zich meer opstellen als coach en adviseur, en niet als een paternalistisch figuur in een ivoren toren. De tijd dat een arts vertelt wat er moet gebeuren, is voorbij.’’
In de opleiding wordt er veel aandacht aan besteed en er zijn hulpmiddelen waarbij artsen en patiënten verschillende behandelmogelijkheden kunnen bespreken. ,,Wij moeten vanuit onze expertise aangeven wat de mogelijkheden zijn, maar uiteindelijk beslist de patiënt.’’
http://www.ad.nl/binnenland/patientenfe ... ~af255457/
zich 'te kort' gedaan voelt en dat kan tegen je werken. Er zijn er nog heel veel die
vinden dat zij het weten en de patiënt kan zich beter 'voegen' naar hem/haar.
Daarnaast zitten artsen min of meer vast aan het protocol wat voor sommige/meerdere
lichamelijke problemen is samengesteld. En dat gaat prima in de meeste gevallen.
Dat uiteindelijk de patiënt beslist heeft z'n voor en z'n tegen. Is de patiënt capabel om
dat te kunnen. Maar dat er zeker meer gesproken moet worden over de mogelijkheden
van een behandeling is het minste. Zeker als de patiënt dat zelf aangeeft met een
reden. En dan bots je tegen de tijdsdruk. Een consult staat meestal op 10 minuten.
Mijn cardioloog had geen tijd voor mijn vragen, omdat de 10 minuten tijd die hij voor
me had al om was met het uitwisselen van "hoe gaat het met u" en zijn reactie daarop,
inclusief het even luisteren naar mijn hart..... Dat geeft je een ongemakkelijk gevoel,
zeker als je een vraag wilt stellen en die niet aan bod komt.
Ik heb één keer een half uur gekregen omdat ik de laatste patiënt was, er was ruimte
om uit te lopen. In een later consult zat er een afgestudeerde arts naast hem en hij
zei dat hij dat hij mij een keer anderhalfuur had gesproken.
Hierop heb ik geantwoord dat ik hem een half uur wilde toekennen, niet langer.