Hoe darmen en brein verbonden zijn en wat dit betekent......

In sommige opzichten is het menselijk lichaam te vergelijken met een machine, soms zelfs een zeer geavanceerde: het lichaam herstelt zich en past zich aan aan de omstandigheden. Alles hier over virologie, anatomie, biomedische technologie en genetica en nog veel meer.

Gast1

Re: Hoe darmen en brein verbonden zijn en wat dit betekent......

Bericht door Gast1 » 06 dec 2017, 10:57

taigitu schreef:Ik heb begrepen dat hij het niet alleen voor zichzelf doet, en dat er een stuk verantwoordelijkheidsgevoel naar derden bij komt.
Maar als iemand zichzelf ten gronde aan het richten is, zowel fysiek als geestelijk, wordt de 1e verantwoordelijkheid die we hebben vergeten.
Die eerste verantwoordelijkheid is voor onszelf. Wij zijn als eerste verantwoordelijk voor onze eigen gezondheid.
En daaruit vloeit de kracht en de mogelijkheid om ook voor anderen op te komen.
Verwaarlozen we die 1e verantwoordelijkheid, verwaarlozen we het 'gereedschap' (ons lichaam) wat we nodig hebben gedurende ons héle leven.
En zoals ik nu lees hoe Gast1 zich zelf 'verwaarloosd' om toch dat laatste(?) recht te halen, schrik ik.
Soms moet je iets loslaten om te 'winnen'.
Ik wil hier toch nog graag even op reageren, omdat het mij positief aangrijpt taigitu.
De verantwoordelijkheid naar derden had ik al genomen op vrijdag de dertiende van juni 2014.
Daarvan ben ik als gewezen klokkenluider nu de zure vruchten aan het oogsten.
Ik wist dat dit zou gebeuren en tegen de onwaarheden die mij nu aangedaan worden, moet ik me verdedigen.
Ik kan niet anders, daar ik anders niet enkel mijn werk en inkomen kwijt was geweest, maar ook ons huis en tuin.
Als ik zou 'loslaten' was dit werkelijk waar al gebeurd.
Nu ik kan beïnvloeden, moet ik dat doen ...

Ik weet het, ik heb niets met moeten en nu kom ik mezelf tegen in dezen.
Als ik al dat niet zou doen lieve taigitu, dan zou ik al dood zijn, voordat ik overlijd.
En dat overlijden mag van mij nog een jaartje of 30 duren ... versta mij goed.
Maar een enkele keer, op een 'zwak moment', dan zie ik dat overlijden -de dood- als een bevrijding.
En dat laatste is beslist zo, maar ik zou het ook 'zwak' en 'egoïstisch' vinden.

Ik filter nog steeds het positieve uit het schijnbare negatieve.
En ik heb de hoop en het vertrouwen.
Voor me ligt een geplastificeerd kaartje waarop de achterzijde geschreven staat:

100. Overtuiging is bijna alles.
Als je overtuigd bent van een goede afloop, wordt je omgeving gestimuleerd door je houding.
Je zult vanaf het moment de voordelen merken.


En dat wilde ik graag nog even kwijt.

Plaats reactie