Pinksteren in een ge-fine-tuned universum

[Gast1]

Maar 'dat' wat zich in mij afspeelt is geen geloof, dat is weten.

Nee, geloven vind ik niks. Wie gaat er nou geloven? Je kan in van alles geloven. Kabouters, Sinterklaas, de maagd Maria.
Doe mij maar weten, dan weet je het gewoon zeker!

En dat wat ik weet is niet gekomen via geloof. Het is mij overkomen. Het is mij toe gevallen zoals Gast1 dan placht te zeggen.

Exactement! Vandaar dat ik schreef:

... En zelfs 'willen' is niet aan de orde. Je weet het of niet, waarbij ik mij realiseer dat dat mijn nieuw onderschrift zou kunnen worden.

[Susan]

"We moeten er alleen in willen 'geloven'" schrijf je..
Als dit niet uit ons zelf komt meteen omdat we iets geloven óf puur omdat we zeker zijn, voelen en Weten, heeft het geen waarde te Willen geloven.
Geloven heb je ook nog tussen komma's gezet, alsof je het niet zo precies bedoeld. Willen geloven is niet spontaan in mijn optiek,willen geeft ook ergens de dwang aan van...ik moet en ik zal....net zo lang...tot ik het geloof.. en als werkelijkheid ervaar.

Ik had het anders kunnen formuleren als 'er voor open staan'. Dat is wat ik bedoelde
aan te geven met de aanhalingstekens en het vraagteken. 'Geloven' gebruikte ik om in
de context te blijven van Het geloof/religie van de topic.

Dan had ik het goed ingeschat en begrepen, want zo zag/las ik het woord ook ,
omdat het tussen komma's stond.