Nietzsche - De antichrist - Paulus

[taigitu]

De antichrist - Paulus

En vanaf dat moment dook er een absurd probleem op: 'hoe kon god dit toelaten!'

Hierop vond de gestoorde rede van de kleine gemeenschap een gewoonweg verschrikkelijk absurd antwoord: god had zijn zoon beschikbaar gesteld als offer tot vergeving der zonden.
Met een klap was het afgelopen met het evangelie, en hoe!
Het schuldoffer, en wel in zijn weerzinwekkendste, meest barbaarse vorm, het offer van de onschuldige voor de zonden der schuldigen!

Welk een huiveringwekkend heidendom!
Jezus had immers het begrip 'schuld' zelf afgeschaft - hij heeft iedere kloof tussen god en mens geloochend, hij leefde deze eenheid van god en mens als zijn 'blijde boodschap'...

En niet als privilege!
Van nu af aan worden gaandeweg in het type van de verlosser ingevoegd: de leer van het oordeel en van de wederkomst, de leer van de dood als offerdood, de leer van de verrijzenis, waarmee het hele begrip 'zaligheid', de volledige en enige realiteit van het evangelie, weggemoffeld wordt - ten gunste van een toestand na de dood!

Paulus heeft deze opvatting, deze ontuchtige opvatting met de rabbijnenbrutaliteit waardoor hij zich in alle opzichten onderscheidt, aldus met een logica opgezadeld: 'als Christus niet is opgestaan uit de doden, dan is ons geloof ijdel.'
En in een klap veranderde het evangelie in de verachtelijkste van alle onvervulbare beloften, de schaamteloze leer van de persoonlijke onsterfelijkheid...
Paulus zelf heeft haar zelfs nog in zijn leer voorgesteld als beloning!
De 'blijde boodschap' werd op de voet gevolgd de allerslechtste: die van Paulus.

In Paulus is het tegendeel belichaamd van het type van de 'blijde boodschapper':
het genie van de haat, in het visioen van de haat, in de onverbiddelijke logica van de haat.
Wat heeft deze dysangelist niet allemaal ten offer gebracht aan de haat!

Allereerst de verlosser: hij heeft hem aan zijn eigen kruis geslagen.
Het leven, het voorbeeld, de leer, de dood, de zin en het bestaanrecht van het hele evangelie - niets bestond meer als wat deze valsemunter uit haat begreep, wat alleen hij gebruiken kon.

Niet de realiteit, niet de historische waarheid!
En andermaal beging het priesterinstinct der joden dezelfde grote misdaad tegen de historie - hij schrapte eenvoudig het gisteren en het eergisteren van het christendom, hij bedacht zelf een geschiedenis van het eerste christendom.

Sterker nog: hij vervalste de geschiedenis van Israël opnieuw, zodat zij de voorgeschiedenis van zijn handelen leek - alle profeten hebben over zijn 'verlosser' gesproken...
De kerk vervalste naderhand zelfs de geschiedenis van de mensheid tot voorgeschiedenis van het christendom...
Het type van de verlosser, de leer, de praktijk, de dood, de zin van de dood, zelfs wat na de dood komt - niets bleef onaangetast, niets bleef ook maar vergelijkbaar met de werkelijkheid.

Paulus verlegde eenvoudig het zwaartepunt van heel dat bestaan naar na dit bestaan - naar de leugen van de 'wederopgestane' Jezus.
In de grond kon hij het leven van de verlosser helemaal niet gebruiken - wat hij nodig had was de kruisdood en nog wat.

Een Paulus, die geboortig was uit het centrum van de stoïsche verlichting, als eerlijk beschouwen wanneer hij een hallucinatie gebruikt om een bewijs te fabriceren dat de verlosser nog leeft, of zelfs maar geloof schenken aan zijn verhaal dat hij deze hallucinatie gehad heeft, dat zou van de van een psycholoog een ware niaiserie zijn: Paulus wilde het doel, en dus wilde hij ook de middelen.

Ook al geloofde hij het zelf niet, de idioten die hij zijn leer opdrong, geloofden het.
Waar hij behoefte aan had was macht: met Paulus deed andermaal de priester een greep naar de macht - hij kon begrippen, leren en symbolen slechts gebruiken in zoverre je er massa's mee kon mee kon tiranniseren en kudden vormen.

Wat was het enige dat Mohammed later aan het christendom ontleende?
Paulus 'uitvinding', zijn middel tot priesterlijke tirannie, tot kuddevorming: het geloof in de onsterfelijkheid - dat wil zeggen de leer van het 'oordeel'...

Zou het zo ook kunnen zijn......?

[Gast1]

Ja Taigitu, zo zou het ook allemaal kunnen zijn ...

[Tardis]

Nietzsche vind ik een interessante filosoof, interessant genoeg om zijn boeken te lezen. Recent heb ik Jenseits von Gut und Böse gelezen en je moet wel rekening houden met de tijdgeest waarin hij dat boek schreef. Behalve dat hij nogal tekeer gaat tegen andere denkers (en dan een in mijn ogen onverdiende en ongepaste taal uitslaat) staan er tegen het eind van dat boek ook uitlatingen van hem in waar we tegenwoordig toch echt heel anders over denken. Dus als je dat boek met enige terughoudendheid leest en de teksten die echt niet meer van deze tijd zijn weet te relativeren is er nog genoeg om over na te denken.

Over de rol van de apostel Paulus hebben we het hier op het forum al wel eens gehad. Volgens het N.T. heette hij Saulus en was hij aanvankelijk een vervolger van christenen, in dienst van de Romeinen. Christenen werden beschouwd als onruststokers die het Romeinse gezag niet aanvaardden. En misschien waren ze dat ook wel. Vervolgens lezen we de wonderbaarlijke bekering en verandert hij zijn naam in Paulus. Paulus is de stichter van het christendom, niet Jezus. De centrale boodschap in het christendom van Paulus en de strekking van de in december 1945 in Nag Hammadi (Egypte) gevonden geschriften verschillen enorm van elkaar. Sommige zinnen die in het Thomas Evangelie te lezen zijn vinden we min of meer terug in de Bijbelse Evangeliën, dus we mogen aannemen dat de woorden die in het Thomas Evangelie te lezen zijn inderdaad door dezelfde Jezus zijn uitgesproken.

Ik deel de mening dat Paulus zijn eigen versie (die nogal afwijkt) van de leer van Jezus heeft uitgedragen. Bovendien spreken de vier Bijbelse Evangeliën elkaar op tal van punten tegen. Het O.T. is een bij stemming van de eerste kerkvaders tot stand gekomen bundeling van teksten die allemaal na de dood van Jezus eerst mondeling werden overgeleverd en soms tientallen jaren later pas zijn opgeschreven. Het Thomas Evangelie is volgens grondig onderzoek naar de authenticiteit eerder geschreven dan de Bijbelse Evangeliën. Voor wie Het Thomas Evangelie niet kent: het is een naam voor 114 zinnen die door Jezus uitgesproken zijn, het is dus een soort notule van een of meerdere bijeenkomsten. Het Thomas Evangelie en de andere Nag Hammadi teksten zijn niet altijd gemakkelijk te begrijpen, er wordt daar ook beeldspraak gebruikt. Het was een andere tijd, een andere cultuur, een andere taal, en vertaal dat maar eens naar de westerse cultuur anno 2014. Dat valt niet mee, maar wie moeite wil doen om te begrijpen wat de strekking van al die Nag Hammadi geschriften is, eventueel door ook andere boeken te raadplegen, over bijvoorbeeld Hermes Trismegistus (eveneens van Egyptische oorsprong, maar nog vele eeuwen ouder) kan er zich een redelijk beeld van vormen.

Ik dreig weer off-topic te gaan, maar als de apostel Paulus weer eens onder vuur ligt (zoals hier) en de kerkelijke boodschap ernstig in twijfel wordt getrokken kom ik altijd bij de Nag Hammadi geschriften uit.