De paradox van het geloof

[taigitu]

De paradox van het geloof

Een geloof is een stellige overtuiging zonder onderliggend bewijs. Geloofsovertuigingen nemen de plaats in van zeker weten op basis van eigen waarnemingen of gevolgtrekkingen. In sommige gevallen kan een geloofsovertuiging zo sterk zijn dat het zelfs bestand is tegen onomstotelijk bewijs van het tegendeel.

Geloof speelt in onze samenleving een centrale rol. Daarbij gaat het niet alleen om geloof in religies, maar vooral ook om geloof in de overheid, geloof in de wetenschap en geloof in de waarheidsgetrouwheid van de berichtgeving door de mainstream media (MSM). Maar wie zelf op onderzoek uitgaat, die komt erachter dat de berichtgeving door de MSM misleidend, selectief en manipulatief is. Daarmee beweer ik nadrukkelijk niet dat de berichten vanuit de substream media geen desinformatie zouden bevatten. Gelukkig helpt onze innerlijke stem ons om het kaf van het koren te scheiden.

Wie gelooft, die is gewoon te lui om zelf na te denken. Zo simpel is het voor mij. En dat laat ook precies zien waarom al deze gelovigen niet open staan voor informatie die in een andere richting wijst. Want zouden ze dat wel doen, dan moeten ze opeens wel zelf gaan nadenken, en daar zijn ze nu juist te lui voor. Zo houdt ieder geloofssysteem zichzelf in stand. Alleen een heftige schok kan iemand van dit geloof doen vallen. Dit is dan de eerste externe schok in het proces van innerlijke bevrijding (zoals dit korte filmpje laat zien). Aan het begin van mijn lezingen vraag ik meestal met klem om geen woord van mijn verhaal te geloven. Er wordt dan altijd gelachen, want het lijkt een paradoxaal grapje te zijn. Toch meen ik dat heel erg serieus. Door te geloven laten we ons verleiden de waarheid buiten onszelf te zoeken.

Ik ben gestopt met het willen bekeren van gelovigen. Vol ongeloof kijk ik af en toe nog eens naar het journaal. Ligt het aan mij, of draait de propagandamachine steeds verder dol? Vol verbijstering volg ik ook de berichtgeving door de substream media. Ook daarin neemt het aandeel nonsens steeds verder toe. Kijk maar eens naar het aandeel geloof in al deze berichten. Wat weten we nu zeker? Er is heel erg veel geblaat en pijnlijk weinig wol. Blijkbaar is de druk om vooral content te blijven produceren, omwille van de bezoekersaantallen, belangrijker dan kwaliteit leveren. Wat zijn de belangen hierachter? Follow the money!

Religie is iets voor goedgelovige mensen, en dat geldt ook voor voorgekauwd nieuws en channelings. En wie onpartijdig naar de universitaire wetenschap kan kijken, die ziet ook daarin dat geloofssystemen de basis ervan vormen. De universitaire wetenschap biedt namelijk helemaal geen echte verklaringen, maar geeft slechts beschrijvingen. Beschrijven (van gebeurtenissen) was voorheen de taak van de journalistiek. Verslaggevers schrijven nu alleen nog maar over (van Reuters en van het ANP), terwijl overschrijven vroeger de taak van monniken was. Vervolgens zit de religie op de stoel van de politiek, en houden politici zich alleen maar met hun eigen loopbaan bezig. Vanwege geloof is er een maatschappelijke stoelendans ontstaan waarin niemand meer echt weet hoe het zit.

Ik beschouw mezelf als wetenschapper. Het is mijn doel om de wetenschap te zuiveren van de mentale luiheid genaamd geloof. Universitaire ‘wetenschap’ stoelt op drie poten: naast luiheid (via geloof) is dit groupthink en narcisme. Kijk nou toch zelf: de keizer heeft helemaal geen kleren aan.

De geloofsketen is zo sterk als de zwakste schakel. Volgens mij vormt wetenschap de schakel die het beste als eerste gebroken kan worden. Wanneer tal van fenomenen veel eenvoudiger en beter kunnen worden verklaard met echte wetenschap, dan zal de mensheid doorkrijgen hoe omvangrijk de fraude door de universitaire ‘wetenschap’ is. Dat vormt in ieder geval de drijfveer voor mijn werk.

Laat ik één voorbeeld geven. Het badwater wervelt rechtsom neerwaarts richting het afvoerputje. Dat gebeurt tenminste op het noordelijk halfrond. Op het zuidelijk halfrond is deze werveling linksom. De universitaire ‘wetenschap’ kan dit helemaal niet verklaren en doet alle moeite om dit fenomeen te ontkrachten. De zogenaamde ‘natuurkunde’ komt met een zoveelste nieuwe schijnkracht om de waterwerveling te verklaren (genaamd de Corioliskracht), terwijl deze kracht alleen maar een beschrijving geeft van de werveling (en dus nadrukkelijk geen verklaring). En de poging om het verschil in wervelrichting te verklaren is gebaseerd op de minieme relatieve verschillen in verplaatsingssnelheid op het aardoppervlak. Deze verklaring is zo gammel dat het beter gebruikt kan worden voor een lachtherapie.

De astrofysica kan ook helemaal niet verklaren waarom Venus tegengesteld roteert in vergelijking met Terra. Het kan evenmin verklaren waar de schijnbaar onuitputtelijke energie vandaan komt om deze planeten met zo’n enorme snelheid rond te laten spinnen. Echter met behulp van de theorie van de wervelende etherdraden (zoals beschreven in het boek ‘Ontsnappen uit Plato’s grot’) kunnen al deze zaken heel eenvoudig in basisschooltaal worden verklaard. En omdat de naakte keizer niet wil dat iemand alle aandacht op zijn blote piemeltje vestigt, worden echte wetenschappers structureel genegeerd en geboycot, dankzij de kracht van het geloof wat zorgt voor oogkleppen en tunnelvisie.

Uiteraard ga ik gewoon door, want ik geloof in mezelf. En ik geloof ook in jou en in iedereen. En voor de rest geloof ik het verder wel.

Zeist, 10 mei 2011
Johan Oldenkamp
Pateo.nl