Religieuze mensen begrijpen de wereld minder goed

[Vitharr]

Ik zal misschien wel de opmerking krijgen dat ik het 'altijd beter wil weten' *knip*

Gelukkig wel. Je hebt mensen die het altijd beter willen weten, zoals wij, en mensen die altijd denken dat ze het beter weten. Beter willen weten = Leren.

[Gast1]

Petje af.

Het is mijn petje (alweer) wat ik voor jou afneem.



Het was me weer een aangenaam genoegen jou te lezen.
Ik kreeg er (extra) positieve energie van, nadat ik een post van Susan op 'Grenzeloos inzicht' gelezen had.
Ik ben zo vrij om jouw stuk daarna toe te kopiëren, omdat je wat mij betreft die spreekwoordelijke sporen van grenzeloos inzicht verdient.

Soms lijkt het alsof ik mezelf even kwijt geraak in deze intense tijden voor mij(n gezin), dankzij mijn werkgever.
Toch leveren die intense tijden ook intensiteit voor het leven zelf, waarbij ik heel sterk waarneem.
Soms lijkt dat allemaal teveel te worden, maar blijkbaar ben ik een survivor.
Ik stop met schrijven op dit vroege uur, want het kan allemaal warrig overkomen.
Ik heb zojuist de zoveelste brief in concept geschreven naar mijn advocaat.
Veel kan ik er niet over schrijven want dat wat ik schrijf, kan weer geïnterpreteerd worden.
Het menselijk onverstand wat niet begrijpen wil, kan mij dat dan later weer voor de voeten gooien.
Het menselijk verstand wat niet begrijpen kan, kan mij dat dan later weer voor de voeten gooien.
Het is vaker gebeurd en ik heb ervan geleerd.
Voor de mensen die empathisch zijn en 'begrip hebben voor' zou ik graag willen schrijven.

De slaap komt weer tot mij en ik ga mij dadelijk weer lekker onder de dekens vleien.

Dank Vitharr

[gusteman]

... en mocht daardoor genieten van je reactie. Bedankt daarvoor, het bevatte voor mij een positieve 'vibe'.

Leuk om lezen, beste Vitharr, en graag gedaan ook.

... dat wat ik schrijf, kan weer geïnterpreteerd worden.

Inderdaad, beste Gast1.
Zelf vind ik het één van de moeilijkste stijloefeningen die er bestaan: een tekst zodanig opstellen dat de boodschap die ik wil mee geven niet anders kan geïnterpreteerd worden dan zoals ik hem bedoel.
Ik slaag daar dus zo goed als nooit in ... maar blijf wel koppig verder proberen, eens zal het toch wel lukken (hoop ik).

[univers]

Ik slaag daar dus zo goed als nooit in ... maar blijf wel koppig verder proberen, eens zal het toch wel lukken (hoop ik).

Lukt mij ook nog steeds niet.
Hoop doet leven.

[Gast1]

... dat wat ik schrijf, kan weer geïnterpreteerd worden.

Inderdaad, beste Gast1.
Zelf vind ik het één van de moeilijkste stijloefeningen die er bestaan: een tekst zodanig opstellen dat de boodschap die ik wil mee geven niet anders kan geïnterpreteerd worden dan zoals ik hem bedoel.
Ik slaag daar dus zo goed als nooit in ... maar blijf wel koppig verder proberen, eens zal het toch wel lukken (hoop ik).

Wanneer ik een 'petje-af' neem voor iemand die zijn 'petje-af' voor iemand anders -jij- neemt, dan werkt dat in mijn optiek door naar degene voor wie het eerste 'petje-af' genomen is.

Kijk:

De ziel kan dus net zo goed een vorm van energie zijn die niet in het lichaam verblijft of er één mee vormt.
Een energieveld wat zich uitstrekt doorheen het volledige universum.
Waarmee de hersenen contact maken en zodoende in staat zijn tot rationeel denken, constructief denken, oplossingsgericht denken, kortom, de mens haalt de intelligentie uit dat energieveld.
De mate waarin iemands hersenen er in slagen om dit te doen (wat bij elke klomp hersenen verschillend is) zal dan ook bepalen hoe intelligent iemand wel niet is.
Wanneer je dan "een maatje" ontmoet, iemand bij wie "het klikt" dan heb je iemand ontmoet wiens hersenen zowat identiek dezelfde verbinding hebben met dat energieveld als jouw eigen hersenen die hebben.

... en daar twijfel ik al ruim 10 jaar niet meer aan. Ik 'weet' dat het zo is -mede door mijn uittreding op 38 jarige leeftijd-.
Je bent er bij mij in geslaagd 'de boodschap' die je mee wil geven zoals je hem bedoeld hebt -met een kleine opmerking daarbij-.
Ik lees het namelijk niet direct als een boodschap, maar als een overweging.
Je uit namelijk iets wat slechts een 'vermoeden' van jou is, toch?

Welnu, gisteren heb ik naar de film 'Hereafter' gekeken van Clint Eastwood (jawel, Rowdy Yates uit Rawhide).
In die film komt iets aan de orde waar jij in je eerdere post over schreef en waar ik al sinds 2007 weet van heb.

Dussssssssssss...



Ook voor jou.

[Vitharr]

Petje af.

Het is mijn petje (alweer) wat ik voor jou afneem.



Het was me weer een aangenaam genoegen jou te lezen.
Ik kreeg er (extra) positieve energie van, nadat ik een post van Susan op 'Grenzeloos inzicht' gelezen had.
Ik ben zo vrij om jouw stuk daarna toe te kopiëren, omdat je wat mij betreft die spreekwoordelijke sporen van grenzeloos inzicht verdient.

Soms lijkt het alsof ik mezelf even kwijt geraak in deze intense tijden voor mij(n gezin), dankzij mijn werkgever.
Toch leveren die intense tijden ook intensiteit voor het leven zelf, waarbij ik heel sterk waarneem.
Soms lijkt dat allemaal teveel te worden, maar blijkbaar ben ik een survivor.
Ik stop met schrijven op dit vroege uur, want het kan allemaal warrig overkomen.
Ik heb zojuist de zoveelste brief in concept geschreven naar mijn advocaat.
Veel kan ik er niet over schrijven want dat wat ik schrijf, kan weer geïnterpreteerd worden.
Het menselijk onverstand wat niet begrijpen wil, kan mij dat dan later weer voor de voeten gooien.
Het menselijk verstand wat niet begrijpen kan, kan mij dat dan later weer voor de voeten gooien.
Het is vaker gebeurd en ik heb ervan geleerd.
Voor de mensen die empathisch zijn en 'begrip hebben voor' zou ik graag willen schrijven.

De slaap komt weer tot mij en ik ga mij dadelijk weer lekker onder de dekens vleien.

Dank Vitharr

Daar heb je vikingen voor.

Zukav schreef over een edelman uit vervlogen tijden. In die tijden was het dragen van wapens een symbool voor status. De edelman had een hekel aan wapens maar liep voor joker zonder. Toen hij hierover met een vriend sprak zei die, 'draag je wapen tot de last je teveel wordt en leg dan die last van je af.'

[Gast1]

Tja ... ik weet het wel, maar toch ...
Ik heb tal van keren gehoord en gelezen dat ik 'de dingen moet loslaten'.

Sanne Wallis de Vries, Nederlands cabaretière en actrice geboren in 1971 meent hierover het volgende:
"Opruimen doen we niet door op te bergen, maar door los te laten."

Dat mag mogelijk zo zijn, maar ...

Winston Churchill, Engels staatsman en Nobelprijswinnaar literatuur (1953) 1874-1965 denkt er anders over en zeide:
"De neus van de buldog staat schuin naar achteren zodat hij ademhalen kan zonder zijn tegenstander los te laten."

Ben je een opruimer of een buldog is hier mogelijk de vraag.
Het zou zomaar kunnen zijn dat ik een buldog ben die op wil ruimen om het vervolgens daarna ... los te laten.
Wanneer ik de dingen der belachelijkheid niet meer kan beïnvloeden, pas dan kan ik het loslaten.

Dank broeder.