Toch maak je nog altijd een denkfoutje waardoor je conclusies worden beïnvloed. Kijk maar wat je schrijft:
Je hebt "godsdienst" en "katholieke Kerk" als één en hetzelfde beschouwd ..... maar dat zijn ze niet.taigitu schreef:Zo zitten we in deze tijd met regels van de godsdiensten die wat mij betreft haaks staan wat 'de man van Nazareth' aan ons vóórleefde. Ik ga uit van zijn woorden 'Laat de kinderkens tot mij komen'. HIJ stelt hierbij niet de voorwaarde dat een baby die dood geboren wordt of voor de doop overlijdt onder een heg of buiten de begraafplaats moet worden begraven. Dat de ouders niet mogen weten waar het kindje ligt en dat het niet bijgeschreven werd in het trouwboekje..... Maar dat was wel gebruik bij de katholieke kerk. Ook werd gesteld door de kerk dat die ongedoopte kindertjes niet naar de hemel gingen maar in het voorgeborgte verbleven (limbo). Dus een weerzien in het hiernamaals......?
Het Christendom, het voor absolute waarheid aannemen, dat Jezus van Nazareth als "zoon van God" onder de mensen is gekomen om het te tonen hoe zij zich liefhebbend en niet egoïstisch dienen te gedragen, is een godsdienst.
De katholieke Kerk is een instelling die is gebouwd op het geloof in Christus. Deze instelling is door mensen ontworpen om mensenbelangen te dienen, maar het is géén godsdienst.
Zolang je dit onderscheid niet maakt zal het onmogelijk zijn om de godsdienst Christendom te benaderen zoals ze verdient: objectief.
Dat je het anders leest kan ik best begrijpen, het wordt ons ook al dik 1600 jaar zo voorgeschoteld ..... maar klopt dat wel met de werkelijkheid?taigitu schreef:Dat is toch een rare constructie die je hierboven neerzet.
Als ik dat dan toepas bij zijn vraag toen hij aan het kruis was genageld Mattheüs 27:46, "En omtrent de negende ure riep Jezus met een grote stem zeggende: ELI, ELI, LAMA SABACHTHANI! dat is: Mijn God! Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten!"......?
Lees ik het hier toch anders.
Jezus was een mens, geboren uit een mens, in wiens lichaam God zijn intrek had genomen.
Alle uitspraken die (tijdens zijn "openbaar leven") door Jezus werden gedaan waren uitspraken van God, gebracht doorheen menselijke stembanden.
Heb je er ooit eens bij stil gestaan dat het heel goed mogelijk is dat God dit mensenlichaam heeft verlaten net voor het aan het kruis zou bezwijken aan zijn verwondingen?
De boodschappen waren gebracht, God had geen nood meer aan dit lichaam.
In tegendeel zelfs, het verlaten van dat lichaam zou een vertwijfeld iemand in volle doodstrijd aan dat kruis achterlaten, wat het belang en de impact van de boodschappen nog zou versterken.
Het kan ook een teken van God geweest zijn: misschien heeft God dat opzettelijk zo gedaan opdat de mensheid hiermee het bewijs kon zien dat er inderdaad gedurende al die jaren een goddelijke kracht verscholen zat in de man Jezus van Nazareth? Een kracht die zich nu had teruggetrokken?