gusteman schreef:Kijk, dat gedachtenoverdracht (telepathie) op één of andere manier mogelijk kan zijn daar sta ik wel voor open; alhoewel ik er zelf nog geen bewijs van heb gezien. Maar theoretisch is het mogelijk aangezien gedachten bestaan uit elektronische prikkels die zich via een netwerk verspreiden. In theorie zou dus een 'aangepast' energetisch veld moeten volstaan om via telepathie te communiceren.
Maar vandaar tot het aanvaarden van om het even welke 'uitleg' met de bedoeling aan te tonen dat bepaalde parapsychologische fenomenen echt bestaan? Ik bedoel maar ...
taigitu schreef:Zo zijn er mensen die op het laatste moment weigerden aan boord van het vliegtuig te stappen, waarvoor ze alle papieren hadden en klaar stonden om aan boord te gaan. En later bleek dat het vliegtuig was neergestort.
Dit kan enkel als argument worden aangevoerd indien dit gebeurt in een onderzoek waarin wordt gekeken hoe vaak mensen weigeren aan boord van een vliegtuig te stappen en hoe vaak die vliegtuigen dan neer storten. Ik maak me sterk dat hieruit zal blijken dat het een zuiver geval van toeval is wanneer iemand niet wil aan boord van een vliegtuig stappen dat naderhand neer stort.
Zoals het hier wordt aangebracht heeft dit argument geen enkele waarde, behalve dan misschien voor het 'onderbuik gevoel'.
gusteman schreef:Autosuggestie
gusteman schreef:Autosuggestie.
gusteman schreef:Autosuggestie.
taigitu schreef:Ik heb dus niets opgediept. Het geheugen kwam er niet aan te pas.
gusteman schreef:Je begrijpt het dus niet hé? Net zoals Susan en Univers het niet begrijpen.
Het is nochtans zo eenvoudig: ik probeer het anders voor te stellen, misschien lukt het dan wel.
Een computer werkt ongeveer zoals je hersenen: wanneer je een webpagina opent dan kijk je via je scherm niet naar die webpagina; je kijkt naar een kopie van die pagina die werd opgeslagen op het geheugen (RAM) van de computer. Indien er op die pagina iets verandert zal jij dat niet kunnen merken totdat je opnieuw een verbinding maakt met die webpagina, dan wordt ze vernieuwd op het geheugen van de computer.
De hersenen werken identiek: alles wat je ervaart (zien, horen, voelen, ruiken, proeven) gebeurt in een fractie van een seconde waarbij de ervaring wordt opgeslagen in je geheugen. De interpretatie van die ervaring (EN het besef dat je dit beleeft) gebeurt pas daarna waarbij je hersenen in de rest van je geheugen zullen zoeken naar overeenkomsten en/of verbanden. Wat daarbij uit de bus komt zal bepalend zijn voor de manier waarop jij reageert op de ervaring, voor je gevoel/stemming/humeur.
Alles wat je doet en/of bent gebeurt altijd via je geheugen.
Met autosuggestie kom je er bij mij niet. Maar ik laat het erbij.
Maar dan even over dat de hersenen vergelijkbaar zijn met de computer.
Zoals je de hersenen en hun functie beschrijft, daar ben ik het mee eens.
Het aandeel van de hersenen is de verbinding maken tussen gebeurtenis en een herinnering.
Alleen de momenten van voorschouw en/of helderziende waarnemingen ed. ervaar ik/men anders. Ik heb momenten dat ik me zelf iets hoor zeggen wat niet via mijn denkraam loopt. Ik regisseer het niet, ik formuleer het niet, het overkomt mij. Als ik het mezelf dingen hoor zeggen kan ik er zelfs van schrikken omdat het bijvoorbeeld onwaarschijnlijk is wat ik zeg. Zoals tegen iemand zeggen, waarvan haar broer in coma ligt in het buitenland en de verwachtingen nul zijn. Ik hoorde mezelf zeggen '
dat hij haar zal verrassen' en nog wat andere dingen. Dat was tegen iemand waar ik veel van hield en schrok dus omdat de berichten over hem heel slecht waren. Het gelukkige was, dat toen ze bij haar broer aan het bed kwam op dat moment o.a. de hartslag duidelijk veranderde. Hij kwam uit coma de volgende dag en is zelfs zover opgeknapt dat hij nog maanden thuis is geweest, tot zijn overlijden. Ik had het er moeilijk mee dat ik die dingen had gezegd, en vind het nog moeilijk omdat ik geen regie heb op het moment.
Maar omdat ik geen regie heb op het moment dat ik mezelf zo iets hoor zeggen gaat het ook niet op dat, via het lijntje/verbinding van mijn hersenen naar herinneringen, de inhoud van mijn (buiten mijn regie om uitgesproken) woorden zijn 'kleurt'.
Het lijkt een beetje op momenten dat iemand 'iets spontaan eruit flapt'.....
Alleen de inhoud van mijn woorden die ik op die momenten heb zou ik willen betitelen als van een 'hogere orde'. En ze worden bewaarheid ook zonder mijn regie.
Het bijzondere van het moment van 'voorschouw (toekomst) zoals met de auto werd niet gelinkt aan herinneringen. Ik dacht er niet verder over na. Ik was alsof wat ik zei buiten mij om ging, het bleef niet hangen. Ik ontspande en we reden gewoon naar onze vrienden.
Ik heb dit soort rust na zoiets wel vaker.
Ook toen ik 6 jaar geleden in Engeland de helicopter werd gedragen met hartklachten was ik zeer rustig. Ik had een tijdje zitten wachten tot er hulp kwam en toen ik eenmaal in de helicopter lag, zei ik de arts wat hij aan mijn kinderen moest doorgeven, o.a. dat ik niet bang was. Ik gaf toen ik na het dotteren en stents op zaal lag, en ik mijn oudste zoon aan de telefoon kreeg, door dat ze niet naar Engeland moesten komen omdat ik snel naar huis kwam. Daar hadden ze moeite mee, en dat begreep ik, maar ik wist dat alles goed was. Ik wist innerlijk zeker dat ik naar huis ging. En zo is het ook gegaan.
Ook wist ik zeker dat mijn hart niet was beschadigd en dat kreeg ik maanden later ook te horen van mijn cardioloog in Nederland. Alleen dat had ik graag eerder willen van hem willen horen want ik had wel de bevestiging van hem nodig omdat er meerdere dingen fout geregeld werden vanaf het moment dat ik weer in Nederland was en de stress hierover het me niet makkelijk maakte.
Als jij dus schrijft:
De interpretatie van die ervaring (EN het besef dat je dit beleeft) gebeurt pas daarna waarbij je hersenen in de rest van je geheugen zullen zoeken naar overeenkomsten en/of verbanden.
Welke verbanden en herinneringen......? Een gebeurtenis die ik niet aan een eerdere ervaring kon linken. Rustig alles ondergaan in de wetenschap dat het goed komt. Mijn kinderen niet naar mij toe laten komen wat goedbeschouwd best hard was naar hen toe. En zeker moeilijk omdat die dag mijn ene zoon jarig was ......
En zo heb ik meerdere ervaringen gehad waarbij ik op een bijzondere manier rustig wordt en er intuïtief weten is dat het goed is zoals het gaat gebeuren. Ook bij situaties die niet direct mijn eigen gezondheid betroffen.
Maar dat je deze ervaringen zelf niet meemaakt wil nog niet zeggen dat het niet ervaren wordt door andere mensen. De bewijzen zijn er. En voor degenen die bewijs willen via een wetenschappelijk onderzoek..... Niet alles is te herhalen. Wie kan de hele situatie van mij, van een hartinfarct met alle energieën en frequenties, mensen enz. als een decor neerzetten zodat ik dit opnieuw zou kunnen beleven? Dit was helderzien/weten en is niet te herhalen. Je zal me dus moeten geloven, of aannemen dat het zou kunnen bestaan......
Ik hoop dat je deur hiervoor een keer op een kier wordt gezet...... en dan bij een leuke gebeurtenis!