Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Christendom, Islam, Boeddhisme, het leven, de dood, bijbel- en koranteksten. Al ben je agnost of polytheïst, je bent hier welkom om er over te praten.
Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 27 mar 2018, 16:39

Cornelius schreef:
27 mar 2018, 14:09
In dagblad Trouw van vandaag staat een interessante column over het onderwerp van dit topic
Toeval bestaat niet.

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 27 mar 2018, 22:19

Gast1 schreef:
27 mar 2018, 11:58
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
De Duitse theologe Dorothee Sölle legde dat als volgt uit: het zoeken naar vervulling, naar iets dat verder reikt dan wat er reeds is, is heel diep in elke mens aanwezig.
Er is een spreken over God dat stelt: ‘God overstijgt God.’ God is altijd groter dan de voorstelling die wij van hem maken in onze theologie.
Hij is altijd méér dan de namen die wij hem geven. Dit onafsluitbare, nooit eindigende zoeken, maken vele jonge mensen vandaag ook mee
.
Wat Dorothee Sölle hier als "zoeken" uitlegde, is dat wat ik het 'weten' noem.
Het weten dat onze oorsprong elders is.
Het is een heel diep innerlijk weten -en mogelijk is dat enkel aan de mens 'gegeven'- dat de oorsprong van ons, buiten deze planeet ligt.
Dorothee Sölle noemt net als bijna iedereen die God "Hij" en daar zit de misvatting.
Die God hebben bij gemaakt als 'onze beeltenis' en Dorothee Sölle schrijft het daarom bijna goed, op het woordje "Hij" na dan.
God is (immers) altijd méér dan de namen die wij hem geven, niet "Hij" -dan zou het eerder een "Zij" zijn- ...
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
Kunst en religie hebben dezelfde wortel: de verwondering.
Die ontstaat door ervaringen en gevoelens van opgenomen te zijn in iets wat groter is dan mijzelf.
Zelf voeg ik er nog een woordje bij, naast kunst en religie is er ook 'de Natuur'.
Natuur schrijf ik altijd met een hoofdletter.
Ook verwonder ik mij niet, daar immers alles mogelijk is.
In plaats van dat ik mij verwonder, bewonder ik.
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
Zoals dorst verwijst naar het bestaan van water, zo verwijst de verwondering naar het bestaan van wat ons overstijgt en waar we deel van uitmaken.
Aan dat 'overstijgende' kunnen veel namen gegeven worden. Zelf geef ik er geen naam aan.
Die 'dorst' heb ik niet meer, daar ik niet anders meer kan dan weten.
En dat weten is de naam die ik er aan geef, maar dat zal geen nieuws zijn.
Evenmin is het niets nieuws dat wanneer ik 'weten' schrijf, dat dat dan bijna altijd misbegrepen wordt.
Ik maak me daar nu bijna niet meer sappel om, daar het immers nooit begrepen wordt ... op die enkeling na dan. :wink:
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
Jammer genoeg hebben zich in de loop van de geschiedenis steeds mensen opgeworpen als de behoeders van waar een gemeenschap of volk in was gaan geloven.
Die 'priesterkaste' stelde zich boven het volk en legde allerlei ge- en verboden op. Zo gaat het jammer genoeg altijd.
Het is goed als de oude godsdiensten zich zouden ontdoen van hun leiders.
Zet alle imams, pastoors, dominees en pandits voor 25 jaar uit hun functie.
Eens kijken wat er van onderop aan allerlei mengvormen van eigentijds geloven ontstaat.
:hands:
God aanduiden als hij of als zij? Er is wel eens geprobeerd er 'het' van te maken, maar dat sloeg ook niet aan. Misschien zhij dan?
Anderen hebben soms moeite met wat jij benoemt als 'weten'. Wat jij 'weten' noemt komt toch dicht bij "er heilig van overtuigd zijn". Is die term dan niet duidelijker voor een buitenstaander? Weten kan ook de kant op gaan van beter weten en duwt, ongewild, de ander de kant op van niet weten. Dat laatste laat niemand zich graag gezeggen.
De natuur in één adem noemen met kunst en religie: helemaal mee accoord.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 28 mar 2018, 08:41

Cornelius schreef:
27 mar 2018, 22:19
Anderen hebben soms moeite met wat jij benoemt als 'weten'.
Dat kan ik me voorstellen, ik vertel er echter altijd bij dat iedereen (en alles) dit 'weten' (in zich) heeft.
Cornelius schreef:
27 mar 2018, 22:19
Wat jij 'weten' noemt komt toch dicht bij "er heilig van overtuigd zijn".
Zeker, maar wanneer ik er heilig van overtuigd ben oftewel heel zeker van ben, staat dat nog steeds los van mij.
Het weten gaat verder, het is iets 'wat je hebt', iets 'wat in je is' net zoals de epifyse of pijnappelklier in je is.
Cornelius schreef:
27 mar 2018, 22:19
Is die term dan niet duidelijker voor een buitenstaander?
Dat zou kunnen, maar dan zal ik vervolgens met 'bewijzen' moeten komen, net als bij 'weten'.
Iets weten is toch iets anders dan er 'heilig' van overtuigt zijn.
Cornelius schreef:
27 mar 2018, 22:19
Weten kan ook de kant op gaan van beter weten en duwt, ongewild, de ander de kant op van niet weten.
Een typisch menselijk verschijnsel wat zich bezighoudt met tegenstellingen.
Blijkbaar 'moeten' er tegenstellingen zijn; donker-licht ... goed-slecht ... Yin-yang ... To be or not to be ... isn't that the question?
In de dieren en plantenwereld is er enkel een Zijn wat zich manifesteert in het Zijn zelf.
Dat 'weten' is onlosmakelijk verbonden met het Zijn zelf.
Wij mensensoort dienen ons echter 'te gedragen' ... we willen iemand zijn terwijl we dat al zijn en velen vergeten dat.

Het weten, je vrijheid, het weten dat je je spiritueel kunt ontwikkelen, bewustwording, verbondenheid met alles en gesprekken met jezelf.
Synchroniciteit en het ervaren van een diepe eenheid, mediteren en je emoties doorleven.
Het weten laten ontwaken ...

Ervaren dat je een schitterende weerspiegeling op een rimpelloos water bent in een hoge resolutie ...

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 28 mar 2018, 17:58

Cornelius schreef: ↑27 mar 2018, 22:19
Anderen hebben soms moeite met wat jij benoemt als 'weten'.
Gast1 antwoordt: Dat kan ik me voorstellen, ik vertel er echter altijd bij dat iedereen (en alles) dit 'weten' (in zich) heeft.
Waarop ik, Cornelius nu weer reageer met: Blijkbaar neemt die geruststelling de moeite omtrent het begrip weten niet weg.
Waarom slaan die geruststellende woorden niet aan? Ik denk omdat het begrip weten zoveel betekenislagen heeft dat het gebruik van het woord weten ook iets heeft van een mistige wolk.
Gebruik het woord liefde en iedereen verstaat er iets anders onder, ook al zijn raakvlakken in het verstaan van het woord.


Cornelius schreef: ↑27 mar 2018, 22:19
Wat jij 'weten' noemt komt toch dicht bij "er heilig van overtuigd zijn".
Gast1 antwoordde: Zeker, maar wanneer ik er heilig van overtuigd ben oftewel heel zeker van ben, staat dat nog steeds los van mij.
Het weten gaat verder, het is iets 'wat je hebt', iets 'wat in je is' net zoals de epifyse of pijnappelklier in je is.
Reactie van mij: ik zie weinig verschil tussen het hebben van een diep gevoelde overtuiging en het hebben van een 'weten'.
Wat je verderop schrijft over weten interpreteer ik als: jij hebt het weten niet, maar bént het weten.
Als mijn interpretatie klopt, is er inderdaad een verschil tussen het hebben van een overtuiging en het deel uit maken van het weten.
Maar als de ander zich er niet van bewust is in het weten te verkeren, zal hij jou ook niet begrijpen als jij zegt e weten dat jij er wél in verkeert.
Nogmaals: ik denk dat iedereen zich veel kan voorstellen bij het hebben van een diepe overtuiging en veel minder bij het hebben van een 'weten'.
Waarom dan niet de term gebruikt die weliswaar niet helemaal dekt wat jij eronder verstaat maar die wel veel meer kans biedt dat de ander ongeveer begrijpt wat jij bedoelt? Wie is dan degene die op miscommunicatie aanstuurt?


Gast1 schreef: Een typisch menselijk verschijnsel wat zich bezighoudt met tegenstellingen.
Blijkbaar 'moeten' er tegenstellingen zijn; donker-licht ... goed-slecht ... Yin-yang ... To be or not to be ... isn't that the question?
In de dieren en plantenwereld is er enkel een Zijn wat zich manifesteert in het Zijn zelf.
Dat 'weten' is onlosmakelijk verbonden met het Zijn zelf.
Wij mensensoort dienen ons echter 'te gedragen' ... we willen iemand zijn terwijl we dat al zijn en velen vergeten dat.
Ik reageer met: hoe zou het komen dat jij het niet vergeet en velen wel?
Is dat een kwestie van geluk hebben, van toeval (waar jij niet in gelooft), van verdienste, van verworven of bevochten bewustzijn, van een gave of het gevolg van een levensbepalende ervaring?

Gast1 schrijft: Het weten, je vrijheid, het weten dat je je spiritueel kunt ontwikkelen, bewustwording, verbondenheid met alles en gesprekken met jezelf.
Synchroniciteit en het ervaren van een diepe eenheid, mediteren en je emoties doorleven.
Het weten laten ontwaken ...
Ervaren dat je een schitterende weerspiegeling op een rimpelloos water bent in een hoge resolutie ...
Ik reageer: Heb je die ervaring aan jezelf te danken of is die jou toegeworpen?

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 28 mar 2018, 19:15

Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Cornelius schreef: ↑27 mar 2018, 22:19
Anderen hebben soms moeite met wat jij benoemt als 'weten'.
Gast1 antwoordt: Dat kan ik me voorstellen, ik vertel er echter altijd bij dat iedereen (en alles) dit 'weten' (in zich) heeft.
Waarop ik, Cornelius nu weer reageer met: Blijkbaar neemt die geruststelling de moeite omtrent het begrip weten niet weg.
Waarom slaan die geruststellende woorden niet aan? Ik denk omdat het begrip weten zoveel betekenislagen heeft dat het gebruik van het woord weten ook iets heeft van een mistige wolk.
Gebruik het woord liefde en iedereen verstaat er iets anders onder, ook al zijn raakvlakken in het verstaan van het woord.
Ik denk dat je daar helemaal gelijk in hebt, serieus.
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Cornelius schreef: ↑27 mar 2018, 22:19
Wat jij 'weten' noemt komt toch dicht bij "er heilig van overtuigd zijn".
Gast1 antwoordde: Zeker, maar wanneer ik er heilig van overtuigd ben oftewel heel zeker van ben, staat dat nog steeds los van mij.
Het weten gaat verder, het is iets 'wat je hebt', iets 'wat in je is' net zoals de epifyse of pijnappelklier in je is.
Reactie van mij: ik zie weinig verschil tussen het hebben van een diep gevoelde overtuiging en het hebben van een 'weten'.
Het weten verlangt geen overtuiging, het weten 'is' ...
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Wat je verderop schrijft over weten interpreteer ik als: jij hebt het weten niet, maar bént het weten.
Dat heb je mooi geschreven, maar niet meer of minder dan dat jij ook het weten bent, net als iedereen.
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Als mijn interpretatie klopt, is er inderdaad een verschil tussen het hebben van een overtuiging en het deel uit maken van het weten.
;P!
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Maar als de ander zich er niet van bewust is in het weten te verkeren, zal hij jou ook niet begrijpen als jij zegt te weten dat jij er wél in verkeert.
Nogmaals: ik denk dat iedereen zich veel kan voorstellen bij het hebben van een diepe overtuiging en veel minder bij het hebben van een 'weten'.
I agree ...
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Waarom dan niet de term gebruikt die weliswaar niet helemaal dekt wat jij eronder verstaat maar die wel veel meer kans biedt dat de ander ongeveer begrijpt wat jij bedoelt?
Welke term?, vergeef mij dat ik niet goed begrijp over welke term je het hier hebt?
Ik zou dat erg graag willen weten, je helpt me daarmee.
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Wie is dan degene die op miscommunicatie aanstuurt?
Dat zou ik zonder meer zijn, als ik het niet zou verklaren en dat is wat ik steeds doe, het weten is immers alle herinneringen van alle levens opgeteld.
Je bent de resultante van de kosmische evolutie, de som van al dat wat er voor je- jij- was: Cornelius!
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Gast1 schreef: Een typisch menselijk verschijnsel wat zich bezighoudt met tegenstellingen.
Blijkbaar 'moeten' er tegenstellingen zijn; donker-licht ... goed-slecht ... Yin-yang ... To be or not to be ... isn't that the question?
In de dieren en plantenwereld is er enkel een Zijn wat zich manifesteert in het Zijn zelf.
Dat 'weten' is onlosmakelijk verbonden met het Zijn zelf.
Wij mensensoort dienen ons echter 'te gedragen' ... we willen iemand zijn terwijl we dat al zijn en velen vergeten dat.
Ik reageer met: hoe zou het komen dat jij het niet vergeet en velen wel?
O, ik was dat ook vergeten.
10-tallen jaren en op een bepaalt moment ontwaakte ik.
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Is dat een kwestie van geluk hebben, van toeval (waar jij niet in gelooft), van verdienste, van verworven of bevochten bewustzijn, van een gave of het gevolg van een levensbepalende ervaring?
Geen kwestie van geluk, geen kwestie van toeval, geen kwestie van verdienste ...
Maar misschien ook wel een kwestie van verdienste, dat weet ik eigenlijk niet goed.
Geen verworven of bevochten bewustzijn, geen gave en ongetwijfeld hebben mijn levensbepalende ervaringen er voor gezorgd dat het tot een ontwaken kwam.
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 17:58
Gast1 schrijft: Het weten, je vrijheid, het weten dat je je spiritueel kunt ontwikkelen, bewustwording, verbondenheid met alles en gesprekken met jezelf.
Synchroniciteit en het ervaren van een diepe eenheid, mediteren en je emoties doorleven.
Het weten laten ontwaken ...
Ervaren dat je een schitterende weerspiegeling op een rimpelloos water bent in een hoge resolutie ...
Ik reageer: Heb je die ervaring aan jezelf te danken of is die jou toegeworpen?
Hihihi ... hier geen je mij een keuzemogelijkheid.
Ooit vroeg een van mijn zelf gelauwerde 'bazen' mij: "Ben ik nu slim of jij dom Pierre?"
Ik vertelde die 'baas' dat hij dom was om mij die vraag te stellen, daar hij zou moeten weten dat hij slimmer dan mij is. :mrgreen:
Hij kreeg een wit-grauwe gelaatskleur en dat was niet omdat hij vrolijk werd.

Ik vind het erg moeilijk om daar een weloverwogen antwoord op te geven Cornelius.
Ik geloof niet aan het toeval, maar wel aan dat wat mij toe valt.
Al dat wat mij toeviel, kon ik gewoonweg niet geloven.
Uiteindelijk kon ik niet anders en daarna kwam het weten.

Vanaf kindsbeen is mij gezegd dat ik een 'dromer' ben en onlangs werd mij dat nog een keer gezegd en dat is ook waar.
Het is mij heel vaak gezegd, maar ik zie het als een zegening.
Ik ben gezegend met emoties en met enthousiasme, met levensintentie en ik ben gezegend dat ik mij helemaal open kan stellen.
En door mij open te stellen, viel het mij toe.

En toch ...



Dank je, digitale vriend.

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 28 mar 2018, 20:21

Cornelius schreef: ↑28 mar 2018, 17:58
Waarom dan niet de term gebruikt die weliswaar niet helemaal dekt wat jij eronder verstaat maar die wel veel meer kans biedt dat de ander ongeveer begrijpt wat jij bedoelt?
Pierre: Welke term?, vergeef mij dat ik niet goed begrijp over welke term je het hier hebt?
Ik zou dat erg graag willen weten, je helpt me daarmee.

Cornelius: Het hebben van een diepe overtuiging.

Vergelijk jouw weten bijvoorbeeld met het weten van iemand die een bijna-dood-ervaring heeft gehad. Vaak praten mensen met zo'n ervaring er niet over omdat het bijna niet lukt de ervaring in woorden over te brengen.
Is dat ook niet enigszins jouw probleem?
Elke vergelijking gaat mank, maar ik vermoed dat bij jou ook meespeelt dat wat jou overkwam bij en na het ontwaken voor jou 'gewoon' is (geworden), maar in feite toch redelijk uitzonderlijk is omdat weinigen het jou na kunnen vertellen. Dan kun jij wel zeggen dat het iedereen kan overkomen en dat iedereen dat weten verhuld is zich draagt, maar dat lijkt toch te veel op de rijke die tegen de arme zegt dat iedereen rijk kan worden.
Ik bedoel niet dat je, vanwege het moeilijk verstaan ervan, over je 'weten' zou moeten zwijgen, maar misschien helpt het een beetje als je het woord weten voorziet van een paar kwalificaties, bijvoorbeeld intuïtief of alomvattend, of ..... ?
Of je vergelijkt jouw manier van kijken met het 'zien' van de kunstenaar die ook anders waarneemt dan het gros van de mensen. Een kunstenaar zal ook moeite hebben uit te leggen hoe en wat hij ziet.
Net trouwens als de mysticus die niet weet hoe zijn ervaringen en gevoelens onder woorden te brengen.

Pierre, ik denk dat je hieronder het enig mogelijke antwoord geeft op mijn vragen omtrent jouw gebruik van de term weten:

Ik geloof niet aan het toeval, maar wel aan dat wat mij toe valt.
Al dat wat mij toeviel, kon ik gewoonweg niet geloven.
Uiteindelijk kon ik niet anders en daarna kwam het weten.

Vanaf kindsbeen is mij gezegd dat ik een 'dromer' ben en onlangs werd mij dat nog een keer gezegd en dat is ook waar.
Het is mij heel vaak gezegd, maar ik zie het als een zegening.
Ik ben gezegend met emoties en met enthousiasme, met levensintentie en ik ben gezegend dat ik mij helemaal open kan stellen.
En door mij open te stellen, viel het mij toe.

En toch ...

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 28 mar 2018, 23:31

Cornelius schreef:
28 mar 2018, 20:21
Cornelius schreef: ↑28 mar 2018, 17:58
Waarom dan niet de term gebruikt die weliswaar niet helemaal dekt wat jij eronder verstaat maar die wel veel meer kans biedt dat de ander ongeveer begrijpt wat jij bedoelt?
Pierre: Welke term?, vergeef mij dat ik niet goed begrijp over welke term je het hier hebt?
Ik zou dat erg graag willen weten, je helpt me daarmee.

Cornelius: Het hebben van een diepe overtuiging.

Vergelijk jouw weten bijvoorbeeld met het weten van iemand die een bijna-dood-ervaring heeft gehad. Vaak praten mensen met zo'n ervaring er niet over omdat het bijna niet lukt de ervaring in woorden over te brengen.
Is dat ook niet enigszins jouw probleem?
Elke vergelijking gaat mank, maar ik vermoed dat bij jou ook meespeelt dat wat jou overkwam bij en na het ontwaken voor jou 'gewoon' is (geworden), maar in feite toch redelijk uitzonderlijk is omdat weinigen het jou na kunnen vertellen. Dan kun jij wel zeggen dat het iedereen kan overkomen en dat iedereen dat weten verhuld is zich draagt, maar dat lijkt toch te veel op de rijke die tegen de arme zegt dat iedereen rijk kan worden.
Ik bedoel niet dat je, vanwege het moeilijk verstaan ervan, over je 'weten' zou moeten zwijgen, maar misschien helpt het een beetje als je het woord weten voorziet van een paar kwalificaties, bijvoorbeeld intuïtief of alomvattend, of ..... ?
Want veel mensen denken bij weten toch al vlug aan het bekende adagium "meten is weten" en dat weten staat diametraal tegenover jouw betekenis van weten.
Je kunt jouw manier van kijken bv. vergelijken met het 'zien' van de kunstenaar die ook anders waarneemt dan het gros van de mensen. Een kunstenaar zal ook moeite hebben uit te leggen hoe en wat hij ziet. Bij deze vergelijking kunnen de meesten zich wel iets voorstellen, denk ik.

Pierre, ik denk dat je hieronder het enig mogelijke, en in mijn ogen het beste, antwoord geeft op mijn vragen omtrent jouw gebruik van de term weten:

Ik geloof niet aan het toeval, maar wel aan dat wat mij toe valt.
Al dat wat mij toeviel, kon ik gewoonweg niet geloven.
Uiteindelijk kon ik niet anders en daarna kwam het weten.

Vanaf kindsbeen is mij gezegd dat ik een 'dromer' ben en onlangs werd mij dat nog een keer gezegd en dat is ook waar.
Het is mij heel vaak gezegd, maar ik zie het als een zegening.
Ik ben gezegend met emoties en met enthousiasme, met levensintentie en ik ben gezegend dat ik mij helemaal open kan stellen.
En door mij open te stellen, viel het mij toe.

En toch ...

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door univers » 29 mar 2018, 09:00

Vanaf kindsbeen is mij gezegd dat ik een 'dromer'
Ook toevallig.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 29 mar 2018, 18:42

Cornelius schreef:
28 mar 2018, 20:21
Het hebben van een diepe overtuiging.[/i]
Dit is het antwoord op mijn vraag van welke term? (i.p.v. het weten).
Met dank Cornelius, maar dit dekt de lading verreweg niet.
Ik ben immers niet overtuigd dat ik een neus heb, ik weet dat ik een neus heb, net als vele waarneembare andere zaken aan mijn lijf.
Zo is het met mijn 'andere weten' ook.
Ik herhaal: het weten is alle herinneringen van alle eerdere levens van jezelf opgeteld.
Je bent de resultante van de kosmische evolutie, de som van al dat wat er voor je- jij- was: Cornelius!
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 20:21
Vergelijk jouw weten bijvoorbeeld met het weten van iemand die een bijna-doodervaring heeft gehad.
Vaak praten mensen met zo'n ervaring er niet over omdat het bijna niet lukt de ervaring in woorden over te brengen.
Is dat ook niet enigszins jouw probleem?
Een BDE is mij onbekend, maar ik heb wel een heuse uittreding gehad toen ik een jaar of 35 was.
Die ervaring was werkelijk heel erg bijzonder en toen is er inderdaad wel wat met mij gebeurd ...
Er niet over praten is geen geen optie voor mij, want ik ben een waterval van woorden.
Het is ook geen probleem om het weten uit te leggen, maar ik wil maar niet begrepen worden en misschien moet ik het daarom wel loslaten.
Maar altijd weer opnieuw als ik wil loslaten gebeurt er weer iets.
Ik kom daar hieronder in mijn volgende post op terug. Toeval bestaat niet Cornelius.
Cornelius schreef:
28 mar 2018, 20:21
Elke vergelijking gaat mank, maar ik vermoed dat bij jou ook meespeelt dat wat jou overkwam bij en na het ontwaken voor jou 'gewoon' is (geworden), maar in feite toch redelijk uitzonderlijk is omdat weinigen het jou na kunnen vertellen.
Dan kun jij wel zeggen dat het iedereen kan overkomen en dat iedereen dat weten verhuld is zich draagt, maar dat lijkt toch te veel op de rijke die tegen de arme zegt dat iedereen rijk kan worden.
Ik bedoel niet dat je, vanwege het moeilijk verstaan ervan, over je 'weten' zou moeten zwijgen, maar misschien helpt het een beetje als je het woord weten voorziet van een paar kwalificaties, bijvoorbeeld intuïtief of alomvattend, of ..... ?
Of je vergelijkt jouw manier van kijken met het 'zien' van de kunstenaar die ook anders waarneemt dan het gros van de mensen. Een kunstenaar zal ook moeite hebben uit te leggen hoe en wat hij ziet.
Net trouwens als de mysticus die niet weet hoe zijn ervaringen en gevoelens onder woorden te brengen.
Mijn 'weten' is eigenlijk heel erg eenvoudig en mogelijk al 1000-den keren gezegd of geschreven, maar dan nét ietsje anders, maar mijn weten is dan ook uitgebreider.
Ik heb daar oprecht een heel manuscript aan gewijd.
Het spreekwoordelijke kwartje is bij mij gevallen in 2007 ...
Mijn schrijfstijl van toen is inmiddels iets anders, maar werp gerust een blik wat de basis zou gaan vormen voor mijn 550 pagina's tellende manuscript.

https://web.archive.org/web/20120505190 ... index.html

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 29 mar 2018, 19:02

En dus scheurde mijn vrouw vanmorgen het blaadje van de kalender af met daarop het volgende citaat:
"Het nieuwe weten is dat we allemaal verbonden zijn en bij elkaar horen."
Aldus Satisch Kumhar, Indiaas filosoof, docent en auteur (1936)

Verklaring:
"Het westerse denken maakt overal afgescheiden groepen van, maar dat brengt alleen maar oorlog, crisis en egoïsme",
zegt Satisch Kumar in een interview in Happinez.
"We ervaren nu het grote probleem van de vermeende afscheiding, terwijl die er helemaal niet is. Eenheid komt uit fundament.
Het hele universum komt uit Brahman - dat kun je ook de Big Bang noemen, of het woord, of God.
Één bron, die zichzelf in miljarden vormen manifesteert. Daarom zijn we allemaal één en als je dat beseft, leef je in een probleemvrije zone, zo noem ik dat."
Wij bewaren die blaadjes een poosje en elke dag bespreken mijn vrouw en ik dat citaat 'van de dag'.
Grappig was het dat we dit blaadje niet direct konden vinden en we er bijna een kwartier naar hebben moeten zoeken.
En dat was weer een teken voor mij ... en dit typ ik met een glimlach.
Ik zal het waarschijnlijk niet (af)leren ...

Maar hoe-dan-ook ... toeval bestaat niet.
Dit gaat het geloven voorbij ... :wink:

Gebruikersavatar
MetalPig
"Oh no, not again."
Berichten: 11945
Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door MetalPig » 29 mar 2018, 22:42

Gast1 schreef:
29 mar 2018, 19:02
En dus scheurde mijn vrouw vanmorgen het blaadje van de kalender af met daarop het volgende citaat:
"Het nieuwe weten is dat we allemaal verbonden zijn en bij elkaar horen."
Aldus Satisch Kumhar, Indiaas filosoof, docent en auteur (1936)

Verklaring:
"Het westerse denken maakt overal afgescheiden groepen van, maar dat brengt alleen maar oorlog, crisis en egoïsme",
Ja typisch westers inderdaad. Zeker vanuit het gezichtspunt van iemand uit India, waar iedereen gelijk is en niet in vakjes (of kasten) wordt ingedeeld.

Gebruikersavatar
oktagon
Leraar
Berichten: 1867
Lid geworden op: 21 sep 2007, 17:24

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door oktagon » 29 mar 2018, 23:15

Om op deze topic te kunnen reageren,moest ik me weer eens identificeren,het programma met bijbehorende regelgeving
moet weer eens bijgeschaafd worden,Determinist;maar het is nog geen Pasen.
#########################################################################################################
Geen castes in India?[think] :roll:
Elke vraag,hoe stom ook gesteld,geeft blijk van aanwezigheid van enige vorm van intelligentie!
Doe maar gewoon,dan doe je gek genoeg (aanvulling APM)

Gebruikersavatar
Kristof Piessens
Leraar
Berichten: 1547
Lid geworden op: 05 mar 2015, 23:36

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Kristof Piessens » 30 mar 2018, 06:34

Mooi verhaal pierre, heb dat gisteravond wat zitten lezen, maar niet volledig...dat zal later wel gebeuren...

Maar om in te gaan op het punt van het weten en niet weten, hoe weet je zeker wat waar is en wat niet waar is ?

Ik heb hier thuis letterlijk boeken (bronnen) staan die weergeven dat bvb het verhaal van de kruisiging wel degelijk heeft plaatsgevonden en eigenlijk een aanval was/is op zijn missie, maar diens uitdaging was uiteindelijk de wereld en het perspectief hiervan.

Ik ga nog steeds uit van twee manieren om te reageren op deze wereld, de context van de bedoelde woorden van rond jezus tijd kun je niet altijd relatief maken in de hedendaagse tijd, daarom eenieder die zich bezighoudt met de diepere mystiek en zich daarover vragen stelt is het weten meer te plaatsen in de context van inzicht en doorzicht van de woorden en/of gebeurtenissen.

Ik ga later proberen een aparte topic te openen op dit forum over mijn uitgangspunten, en hoe ik de verhalen uit de bijbel in de hedendaagse tijd zie en hoe de woorden uit het verleden vandaag van toepassing zijn of wat er van bedoeld wordt...
Duister voedt zich met licht, licht voedt zich met licht, lichtkracht versterkt elkaar zonder hulp van het duister, zonder licht kan duister geen bestaan kennen.

Gebruikersavatar
MetalPig
"Oh no, not again."
Berichten: 11945
Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door MetalPig » 30 mar 2018, 08:01

oktagon schreef:
29 mar 2018, 23:15
Geen castes in India?[think] :roll:
Ja, dat was sarcasme :wink:

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 30 mar 2018, 09:27

MetalPig schreef:
30 mar 2018, 08:01
oktagon schreef:
29 mar 2018, 23:15
Geen castes in India?[think] :roll:
Ja, dat was sarcasme :wink:
Uiteraard, oktagon zou je toch een beetje moeten kennen, nietwaar?
Dat is geen sarcasme ... :wink:

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 30 mar 2018, 10:25

Kristof Piessens schreef:
30 mar 2018, 06:34
Mooi verhaal Gast1, heb dat gisteravond wat zitten lezen, maar niet volledig ...dat zal later wel gebeuren...

Maar om in te gaan op het punt van het weten en niet weten, hoe weet je zeker wat waar is en wat niet waar is ?
Luister naar jouw hart, jouw 'innerlijke' en durf te geloven.
Het weten zal gaan volgen als je je volledig kunt openstellen.
Kristof Piessens schreef:
30 mar 2018, 06:34
Ik heb hier thuis letterlijk boeken (bronnen) staan die weergeven dat bvb het verhaal van de kruisiging wel degelijk heeft plaatsgevonden en eigenlijk een aanval was/is op zijn missie, maar diens uitdaging was uiteindelijk de wereld en het perspectief hiervan.

Ik ga nog steeds uit van twee manieren om te reageren op deze wereld, de context van de bedoelde woorden van rond Jezus tijd kun je niet altijd relatief maken in de hedendaagse tijd, daarom eenieder die zich bezighoudt met de diepere mystiek en zich daarover vragen stelt is het weten meer te plaatsen in de context van inzicht en doorzicht van de woorden en/of gebeurtenissen.

Ik ga later proberen een aparte topic te openen op dit forum over mijn uitgangspunten, en hoe ik de verhalen uit de bijbel in de hedendaagse tijd zie en hoe de woorden uit het verleden vandaag van toepassing zijn of wat er van bedoeld wordt...
Verum, sine mendatio, certum et verissimum ... ga je gang en je zult mij op jouw pad vinden.
Maar weet ook dit (wat wel héél erg passend is op deze gedenkwaardige dag):



De uitvoering -en de tekst- hiervan, komt heel diep bij mij binnen.
Een wat vrolijkere variant hierop is deze video -maar verliest de werkelijke kracht van de eenzaamheid-:



Het pad is eenzaam waarin je jezelf elke keer opnieuw zult ontmoeten.
Je zult vele 'ongelovi's' ontmoeten ...

Gebruikersavatar
Determinist
Wetenschapper
Berichten: 2882
Lid geworden op: 27 jul 2010, 09:45

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Determinist » 30 mar 2018, 13:27

Gast1 schreef:
30 mar 2018, 10:25
Luister naar jouw hart, jouw 'innerlijke' en durf te geloven.
Het weten zal gaan volgen als je je volledig kunt openstellen
Ik vraag mij daar deze dingen bij af.

Bij twee mensen die weten over X, maar beiden iets weten wat elkaar uitsluit. Wie weet dan?
Beiden kan niet. Beide weten kunnen niet samen valide zijn. Het is het ene, het andere of geen enkele.

Aangezien bij de ene persoon het weten volgt door het luisteren naar het eigen hart en de andere dat ook doet en beiden durven te geloven.
Wat volgt er dan bij de ene en bij de andere? Ze concluderen beiden iets anders, ze weten blijkbaar iets anders.

Is geloven en luisteren naar je hart en je openstellen dan wel een goede manier, een goed pad naar het "echte" weten, het "juiste" weten?
Als beide personen dezelfde methode gebruiken maar verschillende "weten" krijgen (of vinden) wat is de waarde van weten dan eigenlijk?

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door univers » 30 mar 2018, 13:36

Je kan beter naar je verstand luisteren, dan naar je hart.
Je hart zegt enkel maar, boem,boem,boem.
Tot hij stopt, dan hoor je geen boem meer.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 31 mar 2018, 08:47

Determinist schreef:
30 mar 2018, 13:27
Is geloven en luisteren naar je hart en je openstellen dan wel een goede manier, een goed pad naar het "echte" weten, het "juiste" weten?
Als beide personen dezelfde methode gebruiken maar verschillende "weten" krijgen (of vinden) wat is de waarde van weten dan eigenlijk?
Ik zou in dezen de woordjes 'goed' en 'juiste' willen schrappen en zie dit 'weten' als soort een muzikale metafoor.

Gisteren heb ik met mijn vrouw De Matthäus-Passion Johann Sebastian Bach bijgewoond.
Zoals altijd kwamen die klanken -die sfeer- diep bij mij binnen.
In mijn hart en in alles wat mij vormt en hoe meer ik mij open stel, hoe dieper het binnenkomt.
Ik denk te weten dat het publiek zich ook openstelde en dat de uitvoering van de Matthäus-Passion duidelijk bij velen binnen kwam.
Ik zag immers tranen over wangen rollen.

Na bepaalde stukken viel er een stilte en het was precies die stilte die een soort van 'kracht' had.
Vooral direct ná het concert waarbij er werkelijk een gepaste 'doodse stilte' viel van wel 2 minuten.
Het was oorverdovend stil en vooral in die stilte bespeurde ik een enorme kracht.
En ik durf zomaar te beweren dat het merendeel van het publiek dat zo ervoer.
De een meer dan de ander, maar het kwam binnen en iedereen ervoer dat vanzelfsprekend nét ietsje ander.
En dat is wat ik weet, net als het 'weten' zelf ...

Ik kan het op dit moment niet beter uitleggen.
Degenen die het gevoel kennen, begrijpen mij echter meteen.

Gebruikersavatar
Determinist
Wetenschapper
Berichten: 2882
Lid geworden op: 27 jul 2010, 09:45

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Determinist » 31 mar 2018, 10:47

Gast1 schreef:
31 mar 2018, 08:47
Ik kan het op dit moment niet beter uitleggen.
Degenen die het gevoel kennen, begrijpen mij echter meteen.
Je legt het prima uit, beste Gast1.
En ik begrijp je ook, want ik ken dat gevoel !

Toevallig hetzelfde gehad gisteravond. Even wat tijd voor mijzelf, koptelefoon op en naar concerten op YouTube gekeken van Dead can Dance.
Bij een bepaald nummer begonnen ze, even stil in de zaal en daarna voluit gejoel en geklap. Lisa Gerrard kreeg een glimlach op haar gezicht.
Het kippenvel stond tot aan mijn tandvlees.

Ik weet wat ik voel en zo te zien en horen bij de anderen ook.

Echter heb ik in de context van dit topic een probleem met het woord "weten".
Naast het weten wat intern is, persoonlijk, heb je ook weten wat extern is, wat voor iedereen gelijk zou moeten zijn.
Het gaat daarbij om externe, onpersoonlijke feiten, die ongeacht wat je zelf denkt te weten over dat feit, ongeacht wat je gelooft, een puur feit is.

Het feit veranderd niet door je weten. Je kan iets weten over het feit, maar dat weten is een vertaling. Een benadering. Wellicht een interpretatie.
Maar dat feit is er, onveranderd door mijn toedoen, mijn denken daarover, mijn gevoel daarover.

Een welbekende uitspraak is
Everyone is entitled to his own opinion, but not his own facts
In het geval van religie, het geloven in 1 bepaalde specifieke god kan je stellen dat het bestaan van die God, buiten jezelf, als feit, een vraag is die je met Ja of Nee kan beantwoorden.
Hij bestaat of bestaat niet, als entiteit, als "iets" buiten jezelf, ongeacht wat je denkt, voelt, ziet. Deze god is er of niet.

Je kan intern "weten" dat ie bestaat, maar staat los van het feit dat ie ook echt bestaat. Het interne weten heeft geen verbinding met het externe feit.
In zoverre kan je het interne weten proberen te verbinden met externe feiten. Dat doe je niet door met meer intern "weten" aan te komen. Maar de verbinding te leggen met extern weten over het feit.
En dat doe je met onafhankelijk onderzoek, met logica, met valide argumenten die ongeacht je interne weten kloppen.

En daarbij is het aan ieder om zelf met tegenspraak om te gaan.
Je zou verwachten dat als het interne weten niet strookt met overduidelijk extern weten over een bepaald feit dat je het interne weten aanpast zodat het klopt met het feit.
Dan ben je persoonlijk eerlijk over dat wat je weet ook zoveel mogelijk strookt met het externe feit en je niet jezelf voor de gek houdt. Dat je goed-gelovig bent.

Ik wil zo veel mogelijk correct weten over zaken die kloppen en zo min mogelijk weten over zaken die niet kloppen.
Ik tracht mijn intern wereldbeeld te laten stroken met externe feiten. Maar wat de ander doet mag iedereen zelf weten.

(die laatste zin is trouwens op een aparte manier passend)

Plaats reactie