Het Jodendom en het Hiernamaals
In diverse verslagen over het Jodendom wordt aangegeven dat het Jodendom het hiernamaals, Olam Ha-Ba, aanhangt. De dood is in het Jodendom niet het einde van het menselijk bestaan. Het Jodendom kent geen dogma´s. Hierdoor houdt het Jodendom een grote ruimte open voor persoonlijke meningen en opvattingen m.b.t. het hiernamaals. Sommige orthodoxe Joden geloven net als christenen dat een rechtvaardige ziel naar de Hemel gaat. Maar een andere orthodoxe Jood kan geloven in een reïncarnatie door meerdere levens. De derde Jood gelooft dat de ziel wacht op de komst van de Mashiach, zodat er een massale wederopstanding plaatsvindt. De eerste en laatste opinie komt sterk overeen met de christelijke gedachtegoed met betrekking op het hiernamaals. Ook geloven sommige Joden dat slechte zielen gepijnigd worden door demonen die zijzelf hebben gecreëerd. De ander gelooft dat de slechte zielen simpelweg vernietigd worden door de dood en stoppen dus met het bestaan
N.a.v. Leviticus 26:3-9 en Deuteronomium 11:13-15 is voor iedere Jood de zekerheid van het bestaan van de Olam Ha-Ba. Hier is immers sprake van een fysieke beloning en afstraffingen bij goed en slecht gedrag. De Torah toont op verschillende plaatsen aan dat de rechtvaardigen na de dood herenigd zullen worden met hun geliefden, terwijl de slechteriken buiten de hereniging gesloten zullen worden: Genesis 25:8: Avraham, 25:17: Ishmael, 35:29: Yitzak, 49:33:
Ca 15 miljoen.
In Israel en de diaspora. Voor de holocaust met name veel in Duitsland en Oost Europa. Meest invloedrijke groep buiten Israël in de USA.
Islamitisch Geloof in Hiernamaals en Oordeelsdag
Het geloof in het hiernamaals is een zo essentieel aspect van de Islam, dat het ontkennen ervan neerkomt op het ontkennen van God (in het arabisch: Allah). Het is op basis van dit geloof in het leven hierna, dat de mens ertoe aangemoedigd wordt een goed leven te leven hier op aarde, omdat hij weet wat hem te wachten staat als hij dat niet doet. Islam moedigt mensen aan met de ene voet in het huidige leven te staan, en met de andere voet in het hiernamaals. Eén van de uitspraken van de Profeet Mohammed was:
"Werk voor dit leven alsof je eeuwig zal leven, en werk voor het leven hierna alsof je morgen zal doodgaan
"Zij die geloven, zij die het Jodendom aanhangen, de Christenen en de Sabiërs die in God en de laatste dag geloven en die deugdelijk handelen, voor hen is hun loon bij de Heer en zij hebben niets te vrezen noch zullen zij bedroefd zijn." (Koran 2:62)
Volgens de Islam kunnen inderdaad ook niet-Moslims naar de hemel gaan.
Ca 650 milj.
Vnl. Arabische wereld, Noord en Midden Afrika, Iran, Pakistan, Maleisië en Indonesië. Via migratie ook in W.Europa
Griekse Goden en Leven na de Dood
De Griekse goden representeren het oude Griekse geloof dat, wanneer een individu sterft, zijn vitale adem of psyche het lichaam verlaat om het paleis van Hades (koning van de doden) binnen te gaan. In de vroegere perioden van het oude Griekenland was die psyche niet hetzelfde als het Christelijke beeld van de ziel. Zodra de psyche het lichaam had verlaten, werd deze een fantoom-afbeelding die wel waargenomen, maar niet aangeraakt kon worden. De muur die de levenden van de doden afscheidde was ondoordringbaar. Geleidelijk begon het concept van de psyche meer te lijken op het concept van de ziel. De ziel was afgescheiden van het lichaam, maar verantwoordelijk voor de persoonlijkheid van een individu. De ziel was ook verantwoordelijk voor de morele beslissingen van een individu.
De vroege Grieken geloofden niet dat de daden van een persoon in dit leven enige relatie hadden met hun leven na de dood. Maar, tegen de tijd van de "Klassieke Periode" (480-323 voor Christus) overheerste het geloof dat een moreel persoon in het leven na de dood zou worden beloond. Tegelijkertijd ontwikkelde zich ook het idee dat een persoon die herhaaldelijk zondigde een eeuwige afstraffing verdiende. De bekommernis over hoe men de eeuwigheid in het hiernamaals doorbracht leidde tot vele begrafenisrituelen en herdenkingsceremonies voor de doden.
De oorspronkelijke inhoud van het Boeddhisme
Het oorspronkelijke thema van het boeddhisme was het lijden van de mensen. Dit werd verkondigd in de 6e eeuw v. Chr. in Noord-India door Gautama Siddhartha (ook 'Boeddha' of 'S(h)akyamuni' genoemd. 'Shakyamuni' betekent 'wijze der Shakya's'). Dit lijden wordt volgens het boeddhisme veroorzaakt door de verlangens en ambities van de mensen. Alleen wanneer iemand erin geslaagd is die van zich af te zetten kan hij de cyclus van telkens weer geboren te worden (reïncarnatie) doorbreken en het Nirvana bereiken. Oorspronkelijk stond het begrip Nirvana voor de staat van volkomen rust, ofwel afwezigheid van verlangens. Volgens Boeddha was een juiste levenswijze en meditatie het middel om dit te bereiken. Deze kernleer van het boeddhisme staat bekend als de 'vier edele waarheden en de achtvoudige weg'.
Tegen de tijd dat het boeddhisme China bereikte had deze religie al vele veranderingen doorgemaakt en was de zuivere leer verkondigd door Gautama aangevuld met nieuwe elementen.
Ca 300 miljoen.
Bepaalde delen van India. Verder Thailand, Shri Lanka. Vermengd in Japan. Incidenteel ook buiten deze gebieden.
Het Christendom
Ca 2000 jaar geleden Voortgekomen uit het Jodendom, onder opname van Griekse ideeën en Romeinse organisatievorm
Er is één God, in drie 'Personen': de Vader, de Zoon en de Geest.
Christus (de Zoon) is de incarnatie van God op aarde
Jezus van Nazareth, de Christus.
Vormgeving door de Apostelen, waaronder de invloedrijke Paulus
Heilige Schrift :
De Joodse Tenach (het Oude testament) met als aanvulling de 4 Evangeliën, de Handelingen der Apostelen, de Brieven en het Boek der Openbaring (tezamen het Nieuwe Testament genoemd
Er is één God, schepper van hemel en aarde.
God heeft een liefdeband met de mens. De mens wordt ook op zijn daden aangesproken.
Ca 1100 miljoen.
Over de hele wereld verspreid. Relatief weinig in Oost Azië (wel in Vietnam, Filippijnen en Zuid Korea
Hindoeisme
Ca 3000 jaar geleden uit Indogermaanse Godsdienst ontstaan. Sterk gebonden aan de Hindoes als volksstam
Er is geen bepaalde stichter
Oudste geschriften de Veda’s, gevolgd door de Oepanisjads. Van veel later datum is de Bhagavad Gita (epos over Shri Krishna). Heilige taal het Sanskriet (oud Indogerm.)
Hiernamaals:
Grondgedachten:
(1) Karma: uitwerking daden houdt niet op bij de dood,
(2) Dharma: plicht die de mens moet nakomen conform zijn plaats in de samenleving (kaste),
(3) Samsara: kringloop in wedergeboorten.
De leer is erg rekbaar en aanpasbaar aan de omstandigheden.
De organisatie speelt zich af rond priesterkaste (Brahmanen) en tempels. Geen centraal leergezag. Er is wel een wereldfederatie van Hindoes.
Ca 500 miljoen.
Sterk gebonden aan de Hindoes als volk. Aanhangers vnl. in India.
Via migratie ook in Zuid Afrika, Suriname, Nederland e.d.
Bron:wonderewereld.com/
