Wij zijn God

Christendom, Islam, Boeddhisme, het leven, de dood, bijbel- en koranteksten. Al ben je agnost of polytheïst, je bent hier welkom om er over te praten.
Plaats reactie
Barrel

Re: Wij zijn God

Bericht door Barrel » 01 jun 2012, 10:24

Gast1 schreef:Ken je dat verhaal van mijn dochter en dat ijsvogeltje? Voor menig forumlid misschien inmiddels alweer een beetje afgezaagd, maar ken je het verhaaltje? Het is één van de legio voorbeelden waarvoor ik geen wetenschappelijke verklaring heb. Ik zie het als 'glimpen' ontvangen in een tijdloze situatie. Een onvoorstelbare en zuivere voorspelling. Hoe staat jij daar tegenover Barrel?
Pierre, I heb hier zelf geen wetenschappelijke verklaring voor. Echter, zoals gesteld, is dat geen aanleiding om op basis hiervan aannames omtrent de werkelijkheid te nemen voor mij.

Aantal gedachtengangen: Als je spreekt met iemand die de lotto heeft gewonnen, heeft het niet zo veel zin om over kansberekening te praten. Hij had de cijfers juist voorspeld, en het was uitgekomen. Zou kunnen dat hij van te voren al zei dat hij zeker wist dat dit de juiste combinatie was (doe ik zelf namelijk ook altijd). Dan bevind je je in een soortgelijke situatie. Schijnbaar geen wetenschappelijke verklaring voor een uitermate kleine kans.
Kortom, hoe vaak dromen mensen van ijsvogeltjes en een vijver? Wellicht enorm vaak, en is het bij jou dochter uitgekomen.
Wellicht een beetje de flauwe verklaring, maar in het verleden wel vaker het antwoord gebleken.

Waar ik wel enige affiniteit mee op kan brengen is de "kwantummechanische brein uitleg". Volgens een aantal kwantummechanici (en dan niet de leken, maar de Phd's, etc.) vertelt de kwantummechanica ons dat op elk moment oneindig veel nieuwe parallele universa 'spawnen' die samen alle mogelijke staten van de universe vertegenwoordigen. Elke gebeurtenis creeert kwantummechanisch twee soorten phenomena, de 'probability waves' en 'possibility waves'. Volgens Fred Alan Wolf (Fred Alan Wolf is a world-renowned physicist, writer, and lecturer who also conducts research on the relationship of quantum physics to consciousness, link:http://www.amazon.com/The-Yoga-Time-Tra ... 083560828X ) is het ons brein dat op het kleinste tijdsniveau ons door de tijd heen trekt, door steeds te kiezen voor een bepaalde specifieke parralelle werkelijkheid. Vanuit de toekomst komen probability waves tot ons brein; hoe sterker de 'golf', hoe waarschijnlijker die toekomst is. Op basis van die probability waves, zou ons brein dan keuzes maken.
Dit zou dus kunnen betekenen dat we op een dergelijke manier een soort informatie uit de toekomst krijgen, en dat zou dan ook bepaalde voorspellingen kunnen verklaren. Daarbij geldt dan dat hoe verder in de toekomst iets ligt, hoe onduidelijker die probability wave is.
Wat korter geschreven bestaat het 'Alles' dus uit alle mogelijke staten en mogelijkheden van het gehele universum, en is het ons brein die hier een beperkte 3-d wereld van maakt en dat ons dus ons (sterk) beperkte bewustzijn geeft. In die zin maakt ons waarnemen dus ook die werkelijkheid, of beter gezegd, beperkt ons waarnemen de werkelijkheid tot de simpele werkelijkheid waarin wij leven (waar oorzaak en gevolg gelden, waar tijd een richting heeft, etc.).
Het kan verklaren dat er wel degelijk iets zit in de 'Law of Attraction'. Als je je ergens heel sterk op focust, dat zul je dus de probabiliteits golven uit die toekomst duidelijker maken, en kun je dus die toekomst waarschijnlijker maken. Het zou dus kunnen dat bij sommige mensen (of bij iedereen soms) wat informatie uit de toekomst (vanuit kwantummechanisch niveau) in dromen terechtkomen.

Zoals ik stelde, met het hierbovenstaande voel ik enige affiniteit, aangezien het een kwantummechanische onderbouwing heeft, en iets te maken heeft met het vreemde, werkelijke fenomeen dat in sommige gevallen waarnemen de werkelijkheid creeert (paired particles, onzekerheidsrelatie van Heisenberg, etc.). Echter, het is ook weer zo abstract, dat ik er verder niet heel veel mee kan.

Wat ik fascinerend vind is dat het simpelweg niet gelukt is om een dergelijke claim ooit daadwerkelijk aan te tonen. Als je hoort hoeveel mensen met dergelijke verhalen komen, dan zou het inmiddels al wel eens in een gecontroleerde test gewerkt moeten hebben. Echter, niet het geval, ondanks vele pogingen. Vertelt me in ieder geval dat er veel meer aan de hand is, en dat het wellicht veel meer te maken heeft met perceptie, en wellicht zelfs het verhaal zelf.

Wat me een zeer reeele mogelijkheid lijkt is de volgende, al is dat vaak niet waar mensen op zitten te wachten als argument, en zullen ze het ontkennen als een mogelijkheid. Mocht ik je beledigen, dan bij voorbaat mijn excuses:

Het gaat over hoe ons geheugen werkt.
We zagen voorheen herinneringen uit het verleden als stukjes waarheid uit dat verleden. Recent beginnen we echter te begrijpen dat elke keer dat we een herinnering naar boven halen, we deze herinnering opnieuw overschrijven. Dat betekent dan ook dat onze herinneringen veranderen, al denken we dat we nog steeds hetzelfde herinneren.
Men heeft uitgebreid onderzoek gedaan met getuigen van 9/11, die 10 jaar gevolgd zijn, en vervolgens heeft men (volgens mij) elke 2 maanden hetzelfde interview met ze gehouden, over hun ervaringen met 9/11. Na verloop van 10 jaar bleken de getuigenissen sterk veranderd te zijn. Er waren zelfs mensen bij die uiteindelijk zich herinnerden op een andere plek 9/11 ervaren te hebben dan ze initieel herinnerden. Zij zelf beweerden dat ze dat altijd zo herinnerd hadden, en gingen ervan uit dat hun herinnering onveranderd was.
Als we een herinnering naar boven halen, schrijven we deze over met onze huidige emotionele staat. Dit is wat we ons momenteel beginnen te realiseren, en verandert bijvoorbeeld hoe we met schokkende gebeurtenissen omgaan. Tot nog toe vertelde me je dat je er vooral zo veel mogelijk over moest praten. Anders zou je post traumatisch stress syndroom kunnen krijgen, wat veel mensen toch als nog krijgen. Een van de redenen is dat als je vlak na zo'n schokkende gebeurtenis je er veel over gaat vertellen, je dit dus doet terwijl je emotioneel nog heel dicht bij de gebeurtenis staat. Je krast de herinnering als het ware steeds sterker in je geheugen, en maakt die schokkende gebeurtenis dus steeds erger. Je zult er daar door juist meer over gaan dromen. Beter schijnt het dus te zijn, om na die schokkende gebeurtenis juist eerst een hele tijd er niet over te praten. Om eerst de emoties een kans te geven om af te nemen. Om dan (wellicht pas na verschillende maanden) er over te gaan praten, als jezelf, emotioneel gezien, al weer een heel stuk verder bent. Dat zal er dan toe leiden dat je de herinnering steeds zachter overschrijft, en je dus uiteindelijke makkelijker door kunt gaan met je leven.

Kortom, het kan ook zijn dat verhalen over voorspellingen op een dergelijke manier ontstaan. Dat bijv. je dochter in eerste instantie een verhaal vertelt over een vogeltje en een vis. Dat de dag erna jij de ijsvogel waarneemt in je vijver, en dat linkt aan wat je dochter te vertelt heeft. Je voelt op zo'n moment iets bijzonders, bijna als een adrinalinekick; wat een openbaring, een voorspelling. Dat brengt je in een andere emotionele staat. Je wilt erover vertellen, en denkt er vaak over na.En daarmee, verandert je verhaal langzaam. Het vogeltje van je dochter wordt een ijsvogeltje, de vis wordt de vis in je vijver, en uiteindelijk is het verhaal exact wat je dochter vertelt heeft.
Jij zult hier waarschijnlijk op reageren dat dit niet klopt, dat je dochter precies het over een ijsvogel had, en die vijver, etc. Indien dit het geval is, moet je bovenstaande verhaal denk ik nog een keer lezen.

Bottomline, geen idee hoe het werkelijk werkt, maar denk dat er tal van mogelijke mogelijkheden zijn, die over het algemeen meer te maken hebben met onze waarnemingen, en onze beperkingen (bijv. die veranderende herinneringen) dan met de buiten ons staande werkelijkheid, en overdracht van informatie uit de toekomst op niet kwantummechanische niveau.

Bovenstaande is mijn huidige idee. Je zou het me elk jaar moeten vragen, en dan zul je zien dat mijn idee hieromtrent veranderd, op basis van alle mensen die ik tegenkom en hun verhalen.
Gelukkig heb ik het nu opgeschreven, anders zou ik denken dat zoals ik het straks denk, ik het altijd gedacht hebt.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wij zijn God

Bericht door Susan » 01 jun 2012, 10:57

taigitu schreef:Susan en Tardis, dit 'twee-gesprek' hierboven is een herkenning en raakt helemaal aan hoe ik de dingen zie en ervaar. Heerlijk om te lezen.
Daarnaast is het een verademing dat er wetenschappers zijn/waren die ook het mystieke niet schuwen. Een mooie uitspraak van Einstein, die niet geloofde in een persoonlijke god, is:
"Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terechtkomen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.
Leuk taigitu :grin:
Einstein zei het volgende ook, en daar valt niets op af te dingen volgens mij:

De mooiste ervaring die we kunnen beleven is de mystieke. Deze ervaring is de krachtbron van alle ware kunst en wetenschap. Iemand die onbekend is met deze emotie, die zich niet langer kan verwonderen en niet langer met ontzag wordt vervuld, is zo goed als dood.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Wij zijn God

Bericht door taigitu » 01 jun 2012, 11:20

Susan schreef: Leuk taigitu :grin:
Einstein zei het volgende ook, en daar valt niets op af te dingen volgens mij:

De mooiste ervaring die we kunnen beleven is de mystieke. Deze ervaring is de krachtbron van alle ware kunst en wetenschap. Iemand die onbekend is met deze emotie, die zich niet langer kan verwonderen en niet langer met ontzag wordt vervuld, is zo goed als dood.
Hij schreef ook:
"Fantasie is belangrijker dan kennis, want kennis is begrensd."
Wat ook weer aansluit op jouw citaat.

Voor Tardis dit citaat van Einstein:
'Voor zover de wetten van de wiskunde betrekking op de werkelijkheid
hebben, zijn ze niet zeker, en voor zover ze zeker zijn, hebben ze geen
betrekking op de werkelijkheid'.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Wij zijn God

Bericht door Gast1 » 01 jun 2012, 14:56

Susan schreef:
taigitu schreef:Susan en Tardis, dit 'twee-gesprek' hierboven is een herkenning en raakt helemaal aan hoe ik de dingen zie en ervaar. Heerlijk om te lezen.
Daarnaast is het een verademing dat er wetenschappers zijn/waren die ook het mystieke niet schuwen. Een mooie uitspraak van Einstein, die niet geloofde in een persoonlijke god, is:
"Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terechtkomen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.
Leuk taigitu :grin:
Einstein zei het volgende ook, en daar valt niets op af te dingen volgens mij:

De mooiste ervaring die we kunnen beleven is de mystieke. Deze ervaring is de krachtbron van alle ware kunst en wetenschap. Iemand die onbekend is met deze emotie, die zich niet langer kan verwonderen en niet langer met ontzag wordt vervuld, is zo goed als dood.
Sta mij toe het citaat van Einstein te completiseren:
“De mooiste en meest diepgaande emotie die we kunnen ervaren is de gewaarwording van het mystieke. Het is de kiem van alle ware wetenschap. Ieder voor wie deze emotie vreemd is, zich niet kan verwonderen en in angst leeft, is zo goed als dood. De wetenschap dat wat voor ons ondoordringbaar is echt bestaat, manifesteert zich als de hoogste wijsheid en de meest stralende schoonheid die onze beperkte vermogens alleen in hun meest primitieve vormen kunnen begrijpen - deze kennis, dit gevoel, bevindt zich bij de kern van de ware religiositeit . In dit opzicht, en in dit opzicht alleen, reken ik mezelf tot de diep religieuze mensen.” :wink:

"Fantasie is belangrijker dan kennis, want kennis is begrensd" .......... Heel mooiTaigitu. Ik stuit me bij Einstein aan.

Gebruikersavatar
Tardis
Tijdreiziger
Berichten: 4799
Lid geworden op: 27 jan 2006, 15:34

Re: Wij zijn God

Bericht door Tardis » 01 jun 2012, 15:24

Susan schreef:Hebben ze dat van jou ook gedacht nadat je verandere? Zoiets van meewarig aankijken, of stilletjes dachten die slaat door.. zou die 'jongen' een 'klap van de molenwiek' hebben gehad...?
Ik was zo van de wereld door wat er gebeurd was dat het wel drie dagen geduurd heeft voordat het tot me doordrong dat het een goed bruikbaar antwoord was op mijn behoefte om een signaal dat niet weg te redeneren was. Ik ben een binnenvetter, mijn ouders zullen misschien iets aan me opgemerkt hebben, maar ik heb het er toen niet met ze over gehad.

Het heeft 3/4 jaar geduurd voor ik het voor het eerst de moed had om het aan anderen te vertellen. Dat waren mijn klasgenoten van de Kunstacademie, tijdens een verjaardagsfeest van een van die klasgenoten. Dat is een slag mensen dat open staat voor bijzondere zaken, natuurlijk werd als eerste reactie meteen gevraagd of ik toen stoned was. Nee, ik had in maart 1984 nog nooit drugs gebruikt, soms een beetje alcohol: we dronken thuis wel vaak een glas wijn bij het eten, maar dronken was ik nog nooit geweest. Dat zou die avond voor het eerst gebeuren: ik heb me na mijn verhaal gedaan te hebben helemaal toeter gezopen en voelde me de volgende dag zo hondsberoerd dat ik daarna nooit meer dronken ben geweest.

Ik ben erg terughoudend met te vertellen wat me overkomen is. Alleen mensen van wie ik vanwege de situatie aanvoel dat ze er voor open staan wil ik het nog wel eens vertellen. Ik heb nooit de indruk gehad dat ze dachten dat ik niet goed snik was, ook van de medestudenten die ik het vertelde heb ik nooit die indruk gekregen.

Wel stond de dominee met zijn mond vol tanden, wist echt niet wat hij met mijn verhaal aan moest. Dat heb ik hem stiekem kwalijk genomen, want het is zijn vak. De week daarna heb ik hem geschreven dat ik niet meer van plan was om ooit belijdenis te gaan doen om lid te worden van de kerk. Nooit een reactie van hem op die brief gekregen.

Heeft je man wel negatieve reacties op wat hij beleefd heeft (als hij dat kenbaar maakte) bemerkt?
Laatst gewijzigd door Tardis op 01 jun 2012, 15:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Tardis valt meestal in de categorie `overig', is dus nauwelijks in een hokje te plaatsen en moeilijk te doorgronden. Klik op de link voor mijn gebruiksaanwijzing. :wink:
https://www.16personalities.com/infj-personality

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Wij zijn God

Bericht door taigitu » 01 jun 2012, 15:25

Nog een paar uitspraken van Einstein die goed bij deze topic passen:

Het was, natuurlijk, een leugen wat je las over mijn religieuze overtuiging,
een leugen die systematisch is herhaald. Ik geloof niet in een persoonlijke God
en heb dit nooit ontkend maar mij altijd duidelijk uitgedrukt.
Als er iets in mij wat als religieus benoemd zou kunnen worden, dan is dat de
grenzeloze bewondering van de structuur van de wereld voor zover die door
onze wetenschap blootgelegd kan worden."


Ik geloof in Spinoza's God die zich openbaart in een ordelijke harmonie van
alles wat bestaat, niet in een God die zich bemoeid met het lot en handelen
van mensen.


Ik ben een diep religieus niet-gelovige,
dit is een enigszins nieuw soort van religie.


En hier kan ik me goed in vinden.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Wij zijn God

Bericht door Gast1 » 01 jun 2012, 15:39

@ Barrel.

Barrel schreef oa.
...............Kortom, het kan ook zijn dat verhalen over voorspellingen op een dergelijke manier ontstaan. Dat bijv. je dochter in eerste instantie een verhaal vertelt over een vogeltje en een vis. Dat de dag erna jij de ijsvogel waarneemt in je vijver, en dat linkt aan wat je dochter te vertelt heeft. Je voelt op zo'n moment iets bijzonders, bijna als een adrinalinekick; wat een openbaring, een voorspelling. Dat brengt je in een andere emotionele staat. Je wilt erover vertellen, en denkt er vaak over na.En daarmee, verandert je verhaal langzaam. Het vogeltje van je dochter wordt een ijsvogeltje, de vis wordt de vis in je vijver, en uiteindelijk is het verhaal exact wat je dochter vertelt heeft.
Jij zult hier waarschijnlijk op reageren dat dit niet klopt, dat je dochter precies het over een ijsvogel had, en die vijver, etc. Indien dit het geval is, moet je bovenstaande verhaal denk ik nog een keer lezen.
Je hebt gelijk in te schrijven dat het niet klopt. Yes, ik heb het bovenstaande verhaal nóg een keer gelezen en ik wil geen glans wegnemen en slim overkomen, maar al dat wat je schrijft (dank!) is heel bekende stof voor mij. Toen ik bepaalde zaken ervoer dat wat bij de meesten als 'fantasievol en verzonnen' over komt, ging ik ook aan mijn eigen waarnemingen twijfelen. Niet aan mijn eigen waarnemingen, maar ook aan de waarnemingen van mijn dochter en aan één zus van mij. Sterker nog, ik heb me er tegen verzet en nam aan dat ik te veel sciencefiction gelezen en gekeken heb. Uiteindelijk bespotte ik mijzelf. In 2007 veranderde door een visioen wat ik kreeg. Ik deelde dat visioen een paar uren later mede aan mijn dochter en vrouw. Toen heb ik me daarna volledig opengesteld voor dit soort belevingen waarbij ik telkenmale heel, heel goed luisterde en keek en me steeds weer de vraag stelde of ik het wel goed gehoord of gezien had. Mijn dochter was 16 jaar toen ze vertelde over het 'ijsvogeltje' waarbij mijn vrouw getuige was. Mijn dochter en ik delen de liefde voor vogels en ze herkent niet alleen de vogels, maar ook vaak vogelgeluiden. We hebben samen veel in boekjes gekeken en naar natuurfilms gekeken (Maurice Nijsten en NGC)). Toen mijn dochter de droom verteld had, vroeg ik aan mijn vrouw om te herhalen wat ze verstaan had. Het was niet alleen zeker dat ik wist te weten dat mijn dochter wist wat een ijsvogeltje was, die ze ook nog eens beschreef, maar ik wilde horen of mijn oren het goed gehoord hadden. Ik vergiste mij niet. Mijn vrouw vindt dat altijd een beetje flauw van mij wanneer iemand iets dient te herhalen, maar ik wil het gewoon heel zeker weten en jawel, ze bevestigde het. Een dag later kwam het uit, exact zoals zij het beschreven had. Mijn dochter had dat laatst ook met dat treinongeluk bij Amsterdam in de buurt. Ze had die dag vrij maar ze vertelde één dag eerder dat ze gedroomd had dat er een treinongeluk zou gaan gebeuren (ik weet het, die gebeuren overal) en het gebeurde dus met de trein waar zij normaal gesproken in gezeten zou hebben. Twee dagen later vertelde dat ze weer iets dergelijks had gedroomd en weer gebeurde er een (bijna) ongeluk.
Dat laatste was vrij recent Barrel. In de verleden vijf jaar zijn opmerkelijke zaken gebeurd waarvan ik graag nog een voorbeeld wil aanhalen:

Op een bepaald moment was er een ontmoeting van een ex-collega van mijn vrouw in een winkel in Venray. “Hey” zei ze tegen mijn vrouw, “dat is ook toevallig?” Ik stelde mij even voor en vertelde haar dat het niet toevallig was, “toeval bestaat niet” zei ik, “Maar wat erg merkwaardig zou zijn, is als we elkaar weer over een week tegenkomen op een andere plaats die ver van hier ligt, in een andere winkel”. Daar gaf ze me gelijk in. Een week later gingen mijn vrouw en ik met onze zoon en zijn vriendin naar Monschau, 140 km. verderop in Duitsland. Het was op een zaterdagmiddag en het was in het plaatsje, wat heel erg toeristisch is, erg druk. Heel veel winkels en eetgelegenheden. We gingen ergens in de drukte een plaatsje zoeken om iets te eten. Mijn vrouw dacht buiten haar ex-collega te zien die we een week geleden tegenkwamen in Venray. Ik kreeg even een rilling over mijn lijf. Een half uur later stapte ze dezelfde eetgelegenheid binnen waar wij zaten. Ze had ons niet gezien. Later liep ik even langs haar en zei, “Kijk, weet je nog wat ik je vorige week zei? Dit is nou werkelijk heel bijzonder, maar geen toeval”. Ze keek me met joekels van ogen aan. Ik had me natuurlijk langzaam geestelijk kunnen voorbereiden en kreeg niet zo'n shock als de ex-collega van mijn vrouw. Maar achteraf bezien was dit toch wel heel erg bijzonder. Toch ging ik me steeds minder verbazen ...

Ik ben dit soort zaken allemaal op gaan schrijven en weet dat het allemaal ongelooflijk klinkt. Dat wat ik mee heb gemaakt en opgeschreven heb, zijn zaken waar altijd anderen bij zijn geweest. Ik verzin werkelijk niets en beeld me ook niets in. Het zou zo zijn dat ik mezelf voor de gek houd en in een werkelijke fantasiewereld leef. Als je lang naar een motief-gordijn kijkt, zie je vanzelf 'dingen' ...
Ik heb mijn best gedaan om die dus niet te zien, en maakte het mee en maak het nog steeds mee. Daarom ook steeds mijn onderschrift, geloof het of niet. :wink: Petje-af trouwens hoe keurig je steeds reageert. Het is overigens onmogelijk mij te beledigen, maar prefereer jouw soort reacties en die van vele anderen die zich op een beschaafde wijze weten uit te drukken.
........Je zou het me elk jaar moeten vragen, en dan zul je zien dat mijn idee hieromtrent veranderd, op basis van alle mensen die ik tegenkom en hun verhalen. Gelukkig heb ik het nu opgeschreven, anders zou ik denken dat zoals ik het straks denk, ik het altijd gedacht hebt.
Wijs geschreven!

Afbeelding

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wij zijn God

Bericht door Susan » 01 jun 2012, 17:41

Gast1 schreef:
Susan schreef:
taigitu schreef:Susan en Tardis, dit 'twee-gesprek' hierboven is een herkenning en raakt helemaal aan hoe ik de dingen zie en ervaar. Heerlijk om te lezen.
Daarnaast is het een verademing dat er wetenschappers zijn/waren die ook het mystieke niet schuwen. Een mooie uitspraak van Einstein, die niet geloofde in een persoonlijke god, is:
"Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terechtkomen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.
Leuk taigitu :grin:
Einstein zei het volgende ook, en daar valt niets op af te dingen volgens mij:

De mooiste ervaring die we kunnen beleven is de mystieke. Deze ervaring is de krachtbron van alle ware kunst en wetenschap. Iemand die onbekend is met deze emotie, die zich niet langer kan verwonderen en niet langer met ontzag wordt vervuld, is zo goed als dood.
Sta mij toe het citaat van Einstein te completiseren:
“De mooiste en meest diepgaande emotie die we kunnen ervaren is de gewaarwording van het mystieke. Het is de kiem van alle ware wetenschap. Ieder voor wie deze emotie vreemd is, zich niet kan verwonderen en in angst leeft, is zo goed als dood. De wetenschap dat wat voor ons ondoordringbaar is echt bestaat, manifesteert zich als de hoogste wijsheid en de meest stralende schoonheid die onze beperkte vermogens alleen in hun meest primitieve vormen kunnen begrijpen - deze kennis, dit gevoel, bevindt zich bij de kern van de ware religiositeit . In dit opzicht, en in dit opzicht alleen, reken ik mezelf tot de diep religieuze mensen.” :wink:

"Fantasie is belangrijker dan kennis, want kennis is begrensd" .......... Heel mooiTaigitu. Ik stuit me bij Einstein aan.
ja ook prachtig taigitu deze woorden van Einstein!

Mooi deze aanvulling Gast1, hadden mijn woorden ook kunnen zijn :grin: als....ik het ook zo goed had kunnen formuleren :mrgreen:
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wij zijn God

Bericht door Susan » 01 jun 2012, 17:50

Tardis schreef:
Ik ben erg terughoudend met te vertellen wat me overkomen is. Alleen mensen van wie ik vanwege de situatie aanvoel dat ze er voor open staan wil ik het nog wel eens vertellen.

Wel stond de dominee met zijn mond vol tanden, wist echt niet wat hij met mijn verhaal aan moest. Dat heb ik hem stiekem kwalijk genomen, want het is zijn vak. De week daarna heb ik hem geschreven dat ik niet meer van plan was om ooit belijdenis te gaan doen om lid te worden van de kerk. Nooit een reactie van hem op die brief gekregen.

Heeft je man wel negatieve reacties op wat hij beleefd heeft (als hij dat kenbaar maakte) bemerkt?
Hahaha,ja die dominee's he...ik heb het ze wijselijk maar nooit verteld. Dat een dominee een engel zag bijv. en 'boodschappen' door kreeg als antwoord op het gebed,ala...maar als ik als jong meisje destijds met zoiets aan was gekomen dat ik boodschappen door krijg, voorspellende dromen heb, beelden zie etc hadden ze me denk ik 'opgeborgen' destijds. Want dat werd als duivels beschouwt, en ik zat regelmatig met plaatsvervangende schaamte aan te horen wat ze vanaf de kansel allemaal durfden te beweren.Terwijl ik heel jong al echt wist dat het heel anders in elkaar stak allemaal.En zo zie/voel ik het nog steeds, vandaar ook dat ik rustig zeg,ik weet...en bepaald niet uit arrogantie of eigenwijsheid.

Zelf bazuin ik het ook niet meteen overal rond, en al helemaal niet in een nieuwe omgeving,om niet direct gezien te worden als de 'gek' van buurt zeg maar. Want velen kijken er nog steeds vreemd tegen aan, vinden het eng en zijn er zelfs bang voor.En uiteraard nog altijd mensen die denken dat je interresant wil doen, daar heb ik inmiddels geen last meer van.

Mijn man heeft er gelukkig amper last van gehad,en kreeg persoonlijk ook geen vervelende opmerkingen. Hij had ook een aantal jaren nodig om weer een beetje zijn 'nieuwe' weg te vinden na het gebeuren en tijdens het grote, mag wel zeggen ingrijpend transformatie proces.
Hem werd ook niet veel gevraagt op mijn verzoek, dat verdroeg hij de eerste tijd ook beslist niet.Velen begrepen het ook helemaal niet en bleven weg op den duur. Nu vertelt hij er gewoon vrij over als er naar gevraagt wordt. Mijn man dacht altijd: je wordt geboren, leeft niet voor jezelf en leeft je leven zo goed mogelijk met en voor anderen, daarna ga je dood, over en uit.Geloofde dus ook nooit in een God.
Door de BDE wist hij ook dat het anders was, en had een 'godsbesef' gekregen, maar niet als menselijk figuur.Wel dat er iets wat ons 'stuurde' en er een samenhang en verbondeheid met alles en iedereen is.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Ster
Leerling
Berichten: 539
Lid geworden op: 10 apr 2012, 11:20

Re: Wij zijn God

Bericht door Ster » 27 jun 2012, 21:32

Ik heb op de vraagstelling van Tardis, deze bladzijde eens gelezen, maar raak er niet helemaal wijs uit.
BDE; merkwaardige samenlopen van omstandigheden; ongelooflijke voorspellingen; lucide dromen; uittredingen; onlogische inzichten en toevallige ontmoetingen verwonderen mij al lang niet meer.
Ik vertel dit om jullie een hart onder de riem te steken en opdat niemand moet denken dat ik jullie ervaringen zou betwisten.
Ik heb wel een persoonlijke definitie van 'toeval'. Dit heb ik sinds ik het boek 'Engelen' van Dr. H.C.Moolenburgh heb gelezen. Hij stelt dat 'toeval' dat is wat de engelen naar iemand laten toevallen.
Ik vind dit standpunt zeer handig - ook in de dagelijkse omgang - omdat ik aldus niet telkens moet verklaren dat toeval niet zou bestaan. Ik weet natuurlijk wel dat er niets onwillekeurig kan gebeuren. Alles heeft een oorzaak (of beter oorzaken) en gevolg(en).
Ik groet God in jou.
Namasté!

Gast1

Re: Wij zijn God

Bericht door Gast1 » 05 mar 2018, 17:42

Grappig om dit topic nog eens na te lezen.
En dat is wat ik zojuist 'vluchtig' gedaan heb. :grin:
Later ga ik het nog eens aandachtig lezen op te bezien of ik er nu anders in sta.

Plaats reactie