Hebben we al van het Grote Tornado-experiment gehoord?

[tornadomirakel]

http://www.vanstockum.nl/boeken/geschie ... 710300783/

"the Tornado Sword" is uit onder pseudoniem Maurice Tornadi

Een poëtisch geschiedkundig werkje over sinds 6 oktober 1981 bij Moerdijk gehouden, educatieve "tornadoproeven" op vliegtuigen, welke nog steeds slechts met Bijlmerrampen op hoofdsteden door onze democratie kunnen worden ontkend. In ons land verkrijgbaar via van Stockum online.

Liet de mensheid zich ooit eerder zo demonstratief, educatief en in zulke omvang voor al diens nalatigheid, dwaze inbeelding en corruptie door de ene na andere tornado uitroeien?! Hoe zou zo'n catastrofaal onnozel geworden maatschappij nog in dezelfde vorm kunnen zijn blijven voortbestaan zonder zo'n "tornadomirakel", of meerdere van deze?!

[Tammy]

Kan je misschien wat meer uitleggen waar dit boek over gaat ?

[tornadomirakel]

De wijze waarop we ons met al onze blinde consumptie teveel als "tornadoproefapen" kunnen laten misbruiken, wordt van zoveel mogelijke kanten in mijn gedichten belicht. Een operatie met een bepaald defect aantonende vliegrampen heeft hiermee bij kunnen dragen aan het verdwijnen van de Koude Oorlog, waarvan de neveneffecten uiteraard nog steeds merkbaar zijn, en ook die worden in dit werkje zo goed mogelijk belicht. Het laten escaleren van de situatie zou de kans op een atoomoorlog namelijk te groot hebben gemaakt.

Het is zowel in het Engels als Nederlands (onderschrift), dus redelijk toegankelijk voor onze forumleden, en uiteraard blijft het ergens een mysterie hoe vliegtuigen zo wetenschappelijk met een tornado kunnen worden opgeblazen, om een defect voor een pas verworven (theoretisch) patent aan te tonen, zodat dit beter aan de man kan worden gebracht.

Een gebrek aan bewijsbaarheid deed menigeen dit met een Bijlmerramp op een willekeurige hoofdstad in onze rechtbanken en parlementen blijven ontkennen en als waanidee afdoen, wat een expeditie annex excursie noodzakelijk maakt, om aan te kunnen tonen wat voor een kunstmatig "windhozenlaantje" het van Delft tot Moerdijk voor het transport naar eigen bevinding is geworden, dankzij de eerste geslaagde "tornadoproef" op een vliegtuig vanuit Delft bij Moerdijk op 6 oktober 1981. Bij projectgeld.nl is dit als "Tornadoterugslag Excursie" voor crowdfunding beschikbaar.

[Cees]

Hmmmm .. heb er wel wat over gevonden.
http://www.tornadomirakel.nl/Nederlandse%20index.html

Ik vind het vaag.

[tornadomirakel]

Dat zijn mysteries meestal, vooral wetenschappelijke!

Toch zou het wel zo geslaagd zijn als de democratie zich rekenschap leerde geven van het gebeurde, waarvoor deze publicatie uitkomst hoopt te bieden.

[Cees]

Er wordt niet duidelijk uitgelegd waar het nou precies om gaat.
Er wordt plukken teks geschreeuwd, dat is verwarrend.
Alsof je ergens middenin begint.
Leg het eerst maar eens goed uit en begin bij het begin.
Wat is het grote Tornado experiment?

[tornadomirakel]

Het Grote Tornado-experiment begon met het opblazen van een vliegtuig met een tornado bij Moerdijk op 6 oktober 1981, om een patent beter aan de man te kunnen brengen en een gerezen transportpandemie nog tijdig de kop in te drukken, voordat deze een atoomoorlog ten tijde van de Koude Oorlog kon veroorzaken. Dit escaleerde al spoedig wereldwijd, waarbij zelfs nog hele dorpen door een tornado verdwenen, zonder dat er iemand werd teruggevonden. Het ontkennen ervan veroorzaakte de ene na andere Bijlmerramp op een willekeurige hoofdstad, welke schijnbaar iets met de culturele achtergrond van degene die het ontkende had te maken, want hoe zou een mens zichzelf en diens soort in waarde kunnen laten, als deze alleen maar zo'n al te achterlijke "tornadoproefaap" kan zijn. Dit leek nog op mijn verjaardag in 2011 bij Joplin in de USA met een F5, de zwaarste soort tornado, te hebben geëscaleerd, wat ook nog een jaarlijks vervolg scheen te hebben gekregen. De rest kun je in "the Tornado Sword" van Maurice Tornadi (mijn pseudoniem) lezen, waarna het gebeurde eindelijk democratisch zou kunnen worden verwerkt.

[The Grey]

Hey je bent er weer!

Is dat boek niet gewoon reclame maken?
Tevens is de enige review ongetwijfeld geschreven door Tornadomirakel

[tornadomirakel]

Je bent een al te achterlijke tornadoproefaap of niet!

Hoe kan zo'n werkje toch zo goed normale mensen van tornadoproefapen scheiden?! Hoe kunnen mensen na 32 jaar nog steeds zulke al te achterlijke tornadoproefapen zijn, en dat voor een collega?! Zo noodzakelijk is zo'n excursie van Delft naar Moerdijk vrees ik nou, waarbij de "tornadoterugslag" van het experiment in dat "windhozenlaantje" naar eigen bevinding nog steeds goed voelbaar is!

Zoiets noem je overigens noodzakelijke vakjournalistiek, om de mensheid niet al te achterlijk te laten worden van de eigen experimenten, en het is nog wettelijk verplicht ook.

[The Grey]

Je bent een al te achterlijke tornadoproefaap of niet!

Begin je nu al met schelden? Dan weet ik hoe laat het is.

Hoe kan zo'n werkje toch zo goed normale mensen van tornadoproefapen scheiden?! Hoe kunnen mensen na 32 jaar nog steeds zulke al te achterlijke tornadoproefapen zijn, en dat voor een collega?! Zo noodzakelijk is zo'n excursie van Delft naar Moerdijk vrees ik nou, waarbij de "tornadoterugslag" van het experiment in dat "windhozenlaantje" naar eigen bevinding nog steeds goed voelbaar is!

Is jou 'tornadoterugslag' niet gewoon een windgat? Ik snap even niet wat je wil aantonen in Moerdijk...
En ik neem aan dat jij in Delft woont omdat het van Delft naar Moerdijk is?

Zoiets noem je overigens noodzakelijke vakjournalistiek, om de mensheid niet al te achterlijk te laten worden van de eigen experimenten, en het is nog wettelijk verplicht ook.

Zucht, je haalt allemaal dingen door elkaar denk ik.
Ten eerste, volgens mij is een excursie naar Moerdijk niet wettelijk verplicht.
Ten tweede, ik ben niet van mening dat de mensheid achterlijk is. En ookal zou deze dat zijn dan zouden ze in mijn ogen niet opfrissen van een excursie naar Moerdijk om de 'tornadoterugslag' te voelen.
Ten derde, volgens mij doel je met je wettelijke verplichting op de verplichting voor bijvoorbeeld advocaten op de hoogte te blijven en zichzelf te laten bijspijkeren.

Tornadomirakel, ik heb je geen disrespect getoond. Ik stelde in mijn vorige bericht enkel een paar dingen vast.
Neem alsjeblieft even de tijd om te kijken hoe je mensen noemt en stel vast of die mensen de benaming verdienen.

[tornadomirakel]

Het is geen schelden doch een satirische, analytische opmerking:

Kunnen niet enkel al te achterlijke "tornadoproefapen" het geweldig goed vinden om voor zulke experimenten te worden misbruikt, en verhalen hierover, hoezeer zulke experimenten ook wereldwijd als een puinhoop uit de hand plegen te lopen, ergens(?) reclame voor vinden?! Het toont ook te weinig piëteit met de slachtoffers, die slechts vervoerd hoefden te worden of naar omhoog of buiten hoefden te kijken, zonder om zo'n show te hebben gevraagd. Soms moet je het beestje bij de naam noemen!

Verder meen ik dat het publiceren van onze wapenfeiten verplicht is, indien iemand hier enige schade van heeft ondervonden, om voor de door de wet gewenste openheid van zaken te zorgen, en geen verzekeringsfraude te pogen plegen, zo niet erger. Het achterhouden van doodsoorzaken is helemaal een misdrijf van de eerste orde, indien herhaling niet uitgesloten is.

Het is mij verder bij het onderzoeken van het gebeurde meermalen overkomen, dat ikzelf door een windhoos of zware windvlaag werd overvallen, waarbij het toch wel vrij moeilijk was om niet te verongelukken. Het moet dan ook gevreesd worden, dat dit experiment door al diens onbekendheid een kunstmatig "windhozenlaantje" heeft weten te scheppen tussen de bron, waar ik eens woonde, en de plek des onheils. Het experiment moet teveel ingeburgerd zijn geraakt, omdat we ons er te weinig van distantieerden. Zo'n excursie zou dit kunnen verbeteren, maar is allicht wel een beetje link. doch angst is en blijft de slechtste raadgever, zoals de F5 bij Joplin in de USA aan zou kunnen hebben getoond, en een drone zou de excursie ook kunnen maken. Of dit laatste voldoende sfeer kan scheppen om een dergelijk verschijnsel van "tornadoterugslag", waar ook het vliegtuig in 1981 aan ten prooi viel, te onderzoeken, valt echter sterk te betwijfelen.

[Cees]

.....

[univers]

Bedoel je de vlucht Zestienhoven Parijs.
Daar was bliksem inslag de oorzaak.

[tornadomirakel]

Het heeft geen nut om hierover te gaan redetwisten. Volgens de officiële berichten werd een Fokker F28 Fellowship van de NLM door een tornado getroffen, toen deze op weg was van Zestienhoven naar Eindhoven. De eindbestemming is mij nooit opgevallen, maar het schijnt Hamburg te zijn geweest.


Artikel van Wikipedia:



NLM Cityhopper-vlucht 431

Overzicht
Datum 6 oktober 1981
Type ramp Hevige turbulentie[1]
Locatie Moerdijk, Nederland
Doden 17 inzittenden, 1 persoon op de grond
Gewonden 0
Vliegtuig(en)
Vliegtuigtype Fokker F-28-4000 Fellowship
Registratienummer PH-CHI
Maatschappij NLM
Vliegtuignaam Eindhoven
Passagiers 13
Bemanning 4
Overlevenden 0
Lijst van vliegrampen
Portaal Portaalicoon Luchtvaart
De ramp met NLM Cityhopper-vlucht 431 (ook wel bekend als vliegtuigongeval Moerdijk) vond plaats op 6 oktober 1981 om ±17:15u nabij de chemische fabriek van Shell te Moerdijk, op een talud van de spoorlijn langs de weg Moerdijk - Klundert in de toenmalige gemeente Zevenbergen.
Bij het ongeval was een Fokker F28 van de maatschappij NLM betrokken. Alle 17 inzittenden (13 passagiers en 4 bemanningsleden) kwamen hierbij om het leven, evenals een brandweerman op de grond, die een hartaanval kreeg toen hij het vliegtuig zag verongelukken. De slachtoffers waren negen Duitse, twee Britse, een Amerikaanse en een Nederlandse passagier, en vier Nederlandse bemanningsleden.
De stoffelijke resten van vier personen konden niet geïdentificeerd worden en rusten in een gezamenlijk graf op de Nieuwe Oosterbegraafplaats te Amsterdam.

Verloop van de vlucht

Het toestel was om 17:04 uur opgestegen van Rotterdam Airport en was op weg naar Eindhoven Airport waar het een tussenlanding zou maken. De eindbestemming was Hamburg.
De gezagvoerder van het toestel verlegde tot drie maal toe de koers van het toestel om om een onweersbui heen te vliegen. Hierover was contact met Dutch Mil, de militaire luchtverkeersleiding in Nieuw-Milligen. Eurocontrol in het Limburgse Beek zag het toestel (met twee blips op het radarscherm) van de radar verdwijnen.

Oorzaak

Het toestel stortte neer als gevolg van zogenaamde microbursts die ontstaan bij onweer.[bron?] Hierdoor kwam in korte tijd een grote G-belasting op één van de vleugels, die als gevolg van het overschrijden van de gestelde limieten (de zogenaamde "ultimate load" voor de vleugel) afbrak.


Artikel van NB De Stem:



Fatale windhoos 1981
Geplaatst op
06 oktober 2006
Laatste update
06 oktober, 07:10
FOTO BERT EESTERMANS
| Vliegramp bij Moerdijk was niet te voorkomen | Vrijdag 6 oktober 2006 - Vandaag is het 25 jaar geleden dat boven het Industrieterrein Moerdijk een Fokker van de NLM verongelukte. Zeventien inzittenden kwamen bij die vliegramp om het leven.

Het vliegtuig stortte neer tijdens een noodweer dat gepaard ging met een windhoos. Bert Eestermans uit het buurtschap Roode Vaart bij Moerdijk maakte destijds vanuit zijn zolderraam deze, nog nooit eerder gepubliceerde foto van die fatale windhoos. Luttele ogenblikken na Berts opname voltrok zich het dodelijke drama. Eestermans was destijds lid van de vrijwillige brandweer en was als een van de eersten op de plek des onheils. Wat hij daar zag, tartte elke verbeelding.


Artikel van Stichting Dodenakkers:

Wat er gebeurde:

Fokker F-28 (Foto KLM Aerocarto)
Geheel conform vluchtplan steeg op 6 oktober 1981 het NLM lijntoestel de Fokker F-28 PH-CHI "Eindhoven" op van luchthaven Zestienhoven. Het zou een routinevlucht worden van Rotterdam naar Hamburg met een tussenlanding in Eindhoven. De start was om 17.04 uur. De weerkaart die gezagvoerder Werner meekreeg, was van een uur eerder en vertoonde op dat moment een uitgebreid onweersgebied ter hoogte van Vlissingen. Voor de start was de bemanning nog gewaarschuwd dat dit onweersgebied zich op dat moment al ten zuid-oosten van Rotterdam bevond. Omdat er geen sprake was van abnormale weersverschijnselen, was er geen reden was om de start uit te stellen. Aan boord bevonden zich in totaal zeventien personen, onder wie vier bemanningsleden.
Om 17.09 uur, vijf minuten na de start, zag de bemanning op hun schermen een intensieve buienactiviteit in het onweersfront. In overleg met de verkeersleiding werd daarop de koers in iets zuidelijker richting verlegd. Daarmee zou het vliegtuig tussen twee zware buien doorvliegen door een relatief minder actief gebied. De bemanning nam alle regels die golden voor het vliegen in turbulentie in acht.
Enkele minuten later, om 17.12 uur, ging het echter mis. Boven het Hollands Diep kwam de F-28 plotseling in een actieve windhoos terecht. De bemanning kon het vliegtuig niet meer uit de koers van de windhoos brengen en vloog er letterlijk tegenaan. Net voordat de windhoos zijn toestel te pakken kreeg, liet gezagvoerder Werner aan de verkeerstoren van Zestienhoven weten dat hij zijn koers twaalf mijl naar het westen had verlegd vanwege het noodweer. De laatste woorden van Werner waren: "ik wijk uit voor buien".
Direct daarna brak de rechtervleugel, die niet berekend was op zulke uitzonderlijke krachten, af. Het toestel raakte vleugellam en stortte neer bij industrieterrein Moerdijk, op korte afstand van een chemisch complex van Shell. Het vliegtuig kwam ondersteboven terecht op het talud van het goederenspoor op het industrieterrein. Daarbij boorde de neus zich anderhalve meter in de grond en viel het vliegtuig in een ontelbaar aantal stukken uiteen. Alle zeventien inzittenden waren op slag dood. Brandweerman J. de Jong, die het vliegtuig zag neerstorten, kreeg een hartstilstand en overleed ter plekke. Hij was het achttiende dodelijke slachtoffer van deze ramp.

Nasleep:

De dagen nadien werd het woordje 'als' veel gebruikt. Want wat 'als' het volgetankte vliegtuig een paar kilometer verder op de fabriek van Shell terecht zou zijn gekomen? Geluk bij een ongeluk? Er waren ooggetuigen die het vliegtuig zagen neerstorten. Voor hen was het direct duidelijk dat er iets ernstig mis was.




De trap naar het viaduct waarnaast het vliegtuig neerkwam ligt nog vol met brokstukken. De vrijwillige brandweer van Moerdijk was als eerste ter plekke op de plaats van de crash. Ze hoopten nog mensen te kunnen redden maar die hoop bleek ijdel. Het vliegtuig was door de harde klap in kleine delen uit elkaar gespat. Na de brandweermannen van Moerdijk en Klundert volgden al snel andere hulpverleners. Al snel arriveerden ook de eerste nieuwsgierigen en de media ter plekke. De brandweer verrichtte belangrijk werk: ze raapten portemonnees en handtassen op. Hiervoor kregen zij echter in eerste instantie een standje van de Rijksluchtvaartdienst. Die had het liefst gezien dat alles op zijn plek was blijven liggen. Het waaide direct na de ramp echter zo hard, dat de spullen anders nooit meer teruggevonden zouden zijn.

Na de komst van beroepshulpverleners werd de vrijwillige brandweer bedankt voor de hulp. Daarna verdeelde de hulptroepen het terrein van de ramp in vakjes en werd het geheel uitgekamd. Al snel daarna werd door de instanties het terrein alweer vrij gegeven. Iets te snel, naar later bleek, want de Moerdijkse jeugd vond ter plekke nog allerlei dingen die ze niet behoorden te vinden. Daarna werd het terrein opnieuw en nauwkeuriger uitgekamd.


Artikel van Zwaailichten.org

6 oktober 1981: Vliegtuigcrash Moerdijk

Kort na de start van Rotterdam Zestienhoven komt de NLM Cityhopper Fokker F-28 PH-CHI Eindhoven boven het Hollands Diep in een windhoos terecht. Door de enorme krachten die op het vliegtuig worden uitgeoefend, breekt de rechtervleugel af. Het toestel stort neer vlak naast de Shell raffinaderij op het industriecomplex Moerdijk. Alle 17 inzittenden komen om. Op de grond overlijdt een getuige aan een hartaanval.

De prelude:

Na het succes van de turboprop Fokker Friendship F-27 bouwt Fokker zijn eerste straalvliegtuig: De F-28 Fellowship. Met zijn 2 Rolls Royce Spey Junior straalmotoren is het vliegtuig speciaal ontworpen voor korte, maar snelle vluchten. De F-28 kan 65 passagiers vervoeren over een afstand van 2200 kilometer.
De F28 Mk4000 PH-CHI rolt in maart 1979 uit de fabriek en wordt door eigenaar KLM ingezet bij dochter NLM Cityhopper. Het toestel wordt "Eindhoven" gedoopt, naar één van de binnenlandse bestemmingen van de NLM.

PH-CHI Eindhoven

De PH-CHI zal op 6 oktober 1981 de "dagrandvlucht" 431 van Rotterdam Zestienhoven via Eindhoven naar Hamburg maken. Dergelijke vluchten zijn speciaal voor zakenlieden, die op één dag heen en terug kunnen vliegen. Het toestel zal, met 13 passagiers en 4 bemanningsleden, om 17.04 uur uit Rotterdam vertrekken voor de tussenstop in Eindhoven. Naast de 4 Nederlandse bemanningsleden komen op één na alle passagiers uit het buitenland. Er was een Amerikaan, 2 Engelsen en 9 Duitsers aan boord.
Rond 16 uur nemen gezagvoerder Werner en co-piloot Schoorl het weerbericht voor de route door. Er bevindt zich dan een uitgebreidt onweersgebied ter hoogte van Vlissingen.

Het verloop:

Tijdens de startprocedure krijgt de bemanning het actuele weerbericht door, die meldt dat de onweerstoring zich inmiddels ten zuiden en ten oosten van Rotterdam bevindt. De weercondities zijn echter niet zo slecht dat het vertrek moet worden uitgesteld. De PH-CHI is om 17.09 uur los van de baan en koerst in zuidoostelijke richting op het onweer af.
De piloten zien op de weather avoidance radar dat er zwaar weer recht voor hen uit zit en kiest een wat zuidelijker koers op weg naar Eindhoven, om zo tussen 2 onweersbuien door te vliegen.
Maar boven het Hollands Diep ontwikkelt zich in de onweersbui plotseling een windhoos, die recht op de F-28 aanstormt. Terwijl de bemanning probeert verder naar het westen uit te wijken, komt het vliegtuig om 17.12 uur midden in de windhoos terecht.
De krachten in zo'n windhoos kunnen oplopen tot 3 a 9 maal de zwaartekracht, die bovendien nog in tegelijkertijd in tegengestelde richtingen worden uitgeoefend.
De rechtervleugel wordt van de romp gescheurd. De "Eindhoven" is direct onbestuurbaar geworden en stort neer in het industriegebied Moerdijk, vlak bij de Shell raffinaderij. De neus boort zich in de grond en het vliegtuig spat in stukken uitéén.
Alle 17 inzittenden zijn op slag dood. Op de grond ziet brandweerman de Jong het vliegtuig neerstorten. Hij krijgt een hartaanval en overlijdt.

De resten van 4 inzittenden, waaronder gezagvoerder Werner en 1e officier Schoorl, kunnen niet geïdentificeerd worden. Ze zijn in een gezamenlijk graf op de Amsterdamse Nieuwe Oosterbegraafplaats ter aarde besteld.


Geschreven op 8 augustus 2007 door Nieuwsdossier:

Doden bij vliegtuigongeluk nabij Moerdijk:

6 oktober 1981 – Een NLM Fokker F28-4000 die vanaf vliegveld Zestienhoven onderweg was naar Eindhoven, stortte neer nadat het in een windhoos terecht was gekomen. Alle 17 inzittenden en een ooggetuige kwamen om het leven.
De Fokker met 13 passagiers aan boord zou vanaf vliegveld Zestienhoven via Eindhoven naar Hamburg vliegen. Tijdens de klim, boven het Hollands Diep, kwam het toestel in een windhoos terecht waardoor een vleugel brak. Het vliegtuig raakte onbestuurbaar en stortte neer in de polder nabij Moerdijk. Een ooggetuige van het vliegtuigongeluk overleed door een hartaanval.
Ondanks dat er een actieve onweersbui boven Moerdijk hing, kon het ongeluk moeilijk voorkomen worden. De windhoos was ineens ontstaan en kon nog niet door de radars gezien worden. Het toestel kwam slechts enkele seconden in aanraking met de tornado, wat genoeg bleek voor het afbreken van de vleugel.

[univers]

Ik was een van de laatste die de bemanning 15 min. voor het neerstorten, gesproken heeft.

[tornadomirakel]

Zijn ze soms niet eerlijk tegen U geweest over de eindbestemming of was de herinnering reeds vervaagd?

Het spijt me uiteraard, dat dit heeft moeten gebeuren, maar ergens moet de mensheid ook geen andere mogelijkheid meer hebben gezien om zich in de Koude Oorlog nog tijdig aan de maalstroom van een atoomoorlog te kunnen ontworstelen.

We kunnen nu alleen wel aan de mensheid uit proberen te leggen, hoe we deze operatie al die jaren als zulke "stronteigenwijze", halve gare, al te achterlijke "tornadoproefapen" met Bijlmerrampen op welke hoofdstad dan ook konden blijven negeren en ontkennen, en als waanidee af konden blijven doen in onze rechtbanken. We zouden ook nog kunnen moeten gaan uitrekenen, welke schadeloosstelling we hiervoor verschuldigd zijn aan de slachtoffers en mijn persoon uiteraard. Mijn boekje "the Tornado Sword" zou ons hier mogelijk behulpzaam bij kunnen zijn, terwijl de excursie ons van het houden van dit experiment zou kunnen overtuigen.


Artikel van BN De Stem:



De weduwe van het Amerikaanse slachtoffer wordt getroost als zij de rampplek bezoekt. Geheel rechts staat Bert Eestermans. FOTO LUC PEEK

Vliegramp bij Moerdijk was niet te voorkomen
Geplaatst op
06 oktober 2006
Laatste update
06 oktober, 07:55

Vrijdag 6 oktober 2006 - MOERDIJK – Vanuit zijn slaapkamerraam ziet Bert Eestermans hoe een Fokker Fellowship tollend en met gillende straalmotoren over het dak suist. Een paar tellen later stort het vliegtuig neer op industriegebied Moerdijk. Alle zeventien inzittenden komen om het leven. Het is 6 oktober 1981, kwart over vijf ’s middags.

Vandaag is het vijfentwintig jaar geleden dat het dorpje Moerdijk aan een grote ramp ontsnapte. Het zou de derde zijn geweest na de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en de watersnoodramp.

De dagen nadien wordt het woordje ‘als’ veel gebruikt. Want wat ‘als’ het vliegtuig – met tienduizend liter kerosine aan boord – drie kilometer verder op de fabriek van Shell terechtkomt? Het vliegtuig boort zich in een spoorlijnviaduct op het industrieterrein. „Ik denk dan nog dat het een straaljager is, door dat gillende geluid. Ik zie dat één vleugel is afgebroken. Het vliegtuig is stuurloos. Na de klap zie ik een paddenstoel, zoals bij een atoombom.“ Bert is dan 23 jaar en amateurfotograaf.

Vlak voordat de ramp zich voltrekt, maakt hij een foto van the killer: een enorme windhoos die de vleugel van het vliegtuig scheurt en in het water van het Hollandsch Diep smijt. Een moment om nooit te vergeten: „De lucht is zwart en groen. Dan is daar die windhoos. Ik pak snel mijn fototoestel om te knippen. Terwijl ik het terug in het hoesje doe, komt het vliegtuig boven ons huis voorbij.“ Bert staat verstild uit zijn slaapkamerraam te kijken. Eenmaal bij zinnen, rent hij naar de telefoon om de brandweercommandant te bellen.



Bert Eestermans bij het raam van waaruit hij de windhoos fotografeerde die even later de Fokker Friendship trof. FOTO CON CLASQUIN

Die spoedt zich naar de kazerne om de sirene te laten loeien. Bert is op dat moment anderhalf jaar lid van de vrijwillige brandweer van Moerdijk en hij laat zich bij de brug over de Roode Vaart ophalen, in de hoop nog mensen te kunnen redden. IJdele hoop, want al snel blijkt dat het vliegtuig als een waterbom uit elkaar is gespat. De brandweermannen van Moerdijk en Klundert zijn er als eersten bij, andere hulpverleners, nieuwsgierigen en media volgen snel. Bert en zijn mensen verrichten belangrijk werk: het oprapen van portemonnees en handtassen.

De brandweer krijgt in eerste instantie een standje van de Rijksluchtvaartdienst. „Die wil het liefst dat alles op zijn plek blijft liggen. Maar het waait op dat moment zo hard, dat de spullen nooit meer teruggevonden zouden worden. Achteraf zijn de persoonlijke bezittingen belangrijk om zeker te zijn wie er allemaal aan boord zitten.“



Politie en brandweer zoeken naar restanten van het verongelukte toestel. FOTO BEN STEFFEN

Tussen de brokstukken liggen ook menselijke resten. „Ik heb een onderarm gezien en verder liggen er alleen maar kleine partjes.“ De vrijwillige brandweer wordt bedankt voor de hulp en maakt plaats voor professionele hulpverleners. Turend door een verrekijker volgt Bert vanaf de vliering de werkzaamheden. Hij ziet hoe het terrein in vakjes wordt verdeeld en uitgekamd. De instanties geven het terrein snel daarna vrij. Te snel, want de Moerdijkse jeugd gaat op zoek naar stukjes van de Fokker Fellowship en vindt dingen die ze niet hoort te vinden. Het terrein wordt opnieuw en nauwkeuriger uitgekamd. Bert is er met zijn fototoestel bij als de weduwe van het Amerikaanse slachtoffer de rampplek bezoekt. De inzittenden komen verder uit Engeland (twee), Duitsland (negen) en Nederland (vijf). Bij de Nederlandse slachtoffers zitten de gezagvoerder, de co-piloot en twee stewardessen. Bert: „De naam van één stewardess vergeet ik maar niet: Jacqueline Swart, ik weet ook niet waarom.“

De ramp zorgt ook voor een slachtoffer uit Zevenbergen dat bij het aanzien van de ramp bezwijkt aan een hartaanval. Bert Eestermans is een nuchter mens die inmiddels als vrijwillige brandweerman al veel heeft meegemaakt. „Meer doden dan dienstjaren“, zo omschrijft hij zelf. De ramp blijft hem lang bij. Om alles te verwerken, gaat Bert naar Schiphol en maakt daar foto’s van een andere Fokker Fellowship. Hij plakt ze in een album, gevolgd door de foto’s van de vliegtuigramp die niet voorkomen had kunnen worden. De Fokker Fellowship was op het verkeerde moment op de verkeerde plaats.

Net voordat de windhoos zijn toestel te pakken heeft, laat gezagvoerder J. Werner aan de verkeerstoren van Zestienhoven weten dat hij zijn koers twaalf mijl naar het westen heeft verlegd vanwege het noodweer. De laatste woorden zijn: „Ik wijk uit voor buien.“

Dan valt de radioverbinding uit.


Vliegtuigramp

De Fokker Fellowship F28 is een tweemotorig straalverkeersvliegtuig met plaats voor 85 passagiers.

Het lijntoestel is op 6 oktober 1981 op weg van Rotterdam naar Eindhoven voor een tussenlanding, om vervolgens naar Hamburg te vliegen.

Aan boord zijn behalve de vier bemanningsleden dertien passagiers. Zij hadden allemaal zakelijke besprekingen in Nederland en zijn op weg naar huis.

Een zeer zware luchtstoot met een kracht van zes keer de zwaartekracht is waarschijnlijk fataal geweest voor het toestel.

Om 17.14 uur doet Bert Eestermans uit Roode Vaart de eerste melding. Via 0011 volgen er snel meer.

De stoffelijke resten worden naar de vliegbasis Woensdrecht gebracht. In een hal zijn zeventien poppen geplaatst met ieder het naambordje van een slachtoffer. De gevonden resten worden bij de poppen gelegd.

Van vier slachtoffers worden onvoldoende resten gevonden om ze te kunnen identificeren. Voor hen is er bij de Koningskerk in Amsterdam een herdenkingsmonument waar de KLM vandaag de ramp herdenkt.

© BN DeStem, op dit artikel rust copyright.


Er schijnen overigens twee zware windhozen te zijn geweest, waarbij deze, gefotografeerd door een politiecommandant bij Willemstad, de andere zou kunnen zijn geweest:

[Cees]

Ik was een van de laatste die de bemanning 15 min. voor het neerstorten, gesproken heeft.

Vertel eens Uni?

[univers]

Ik heb de bemanning van het hotel naar het vliegveld gebracht, toen ze bij mij instapten kwam er gelijk een vrieskou in de auto, stond toen er niet bij stil, maar als je een half uurtje later hoort dat het toestel is verongelukt en iedereen is omgekomen, komt dat wel even hard aan. In eerste instantie wil je het niet geloven als je daarvoor nog geintjes hebt zitten maken.

[tornadomirakel]

Zelf was ik op dat moment in de Passage in Den Haag. Koud was het niet bepaald, hooguit een beetje fris.

Soms kreeg ik tijdens mijn militaire diensttijd bij Seedorf in West-Duitsland bij 30 graden onder nul tijdens een oefening ook het gevoel, dat de natuur ons dood probeerde te vriezen. Het was zo koud, dat de dieselkachel van de tank uitviel. In de pub-tentjes (legertenten voor twee personen) was het waarschijnlijk nog warmer.



Boven het 25mm kanon van de YPR zat ikzelf onder de koepel als boordschutter (opname erna in de zomer).

[univers]

De kou wat ik voelde heeft niets met het weer te maken.