Door de ogen van een dier ...

Wat is ons bewustzijn en wat ons onderbewustzijn? Wat schuilt hier allemaal achter? En de vage grens er tussen; onze dromen.
Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 22:41

Zoeker schreef:
Gast1 schreef:Ik begin je te volgen ...
En wat zie je dan ...?
Ik zie een machteloos en verdrietig dier. Omdat ik mij ook zo zou voelen als ik wordt opgesloten. Een dier heeft geen enkele notie over het besef van het waarom. Zou ik geen notie hebben, dan zou ik mij verdrietig en machteloos voelen.
... en nu volg je mij ...
Maar ik begrijp nog altijd niet waar je heen wilt, want hier hebben we het over MIJN empathisch vermogen.
De gorilla weet nog steeds niks af van mijn gekijk door zijn ogen.
Ik projecteer MIJN gevoelens op een dier wat anders van aard is als een mens.
De gorilla hoeft ook niets te weten van jouw gekijk door zijn ogen ... Het gaat er om of je jouw ogen kunt openen waar wij mensen mee bezig zijn. Ik heb het niet over jou specifiek, maar over dat wat de mens doet met zijn mede-aardbewoners en hoe het dier het 'ziet' en beleefd ...

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door univers » 28 apr 2014, 22:59

;P!
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 29 apr 2014, 00:18

Gast1 schreef: De gorilla hoeft ook niets te weten van jouw gekijk door zijn ogen ... Het gaat er om of je jouw ogen kunt openen waar wij mensen mee bezig zijn. Ik heb het niet over jou specifiek, maar over dat wat de mens doet met zijn mede-aardbewoners en hoe het dier het 'ziet' en beleefd ...

Ik heb daar niet veel vertrouwen in, in 'de mens'. De mens gedraagt zich als een parasiet die de aarde verwoest. En we weten waar parasieten normaliter eindigen… 7 miljard parasieten al weer. Wat moet ik er mee? Niks! De mens gaat zijn gang maar, de natuur herstelt wel weer.
De aarde zal weer beter worden en genezen van de ziekte die 'mens' heette. De opgewarmde aarde zal wel weer eens afkoelen en nieuwe diersoorten zullen verschijnen en wie weet komt er over 100 miljoen jaar wel een waarlijk intelligent wezen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Wie weet zijn wij weer van de partij, Gast1.

Ondertussen lag ik een paar jaar terug op mijn ligbedje. Er lopen hier veel hazen en die zijn normaliter bang van de mens met zijn lange stok.
De haas zag mij liggen en bekeek mij van een meter afstand. We keken elkaar IN de ogen en niet door elkaars ogen. Zo keken we 10 minuten naar elkaar en toen ging hij weer verder. Er hoefde niets gedacht te worden, we hoefden er alleen maar te zijn.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80383
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Tammy » 29 apr 2014, 06:34

Shaffy, wat bijzonder wat je hebt meegemaakt met je hondje en de vlinder.
Heel ontroerend vind ik.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 30 apr 2014, 10:25

Zoeker schreef:
Gast1 schreef: De gorilla hoeft ook niets te weten van jouw gekijk door zijn ogen ... Het gaat er om of je jouw ogen kunt openen waar wij mensen mee bezig zijn. Ik heb het niet over jou specifiek, maar over dat wat de mens doet met zijn mede-aardbewoners en hoe het dier het 'ziet' en beleefd ...
Ik heb daar niet veel vertrouwen in, in 'de mens'. De mens gedraagt zich als een parasiet die de aarde verwoest. En we weten waar parasieten normaliter eindigen… 7 miljard parasieten al weer. Wat moet ik er mee? Niks! De mens gaat zijn gang maar, de natuur herstelt wel weer.
De aarde zal weer beter worden en genezen van de ziekte die 'mens' heette. De opgewarmde aarde zal wel weer eens afkoelen en nieuwe diersoorten zullen verschijnen en wie weet komt er over 100 miljoen jaar wel een waarlijk intelligent wezen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Wie weet zijn wij weer van de partij, Gast1.

Ondertussen lag ik een paar jaar terug op mijn ligbedje. Er lopen hier veel hazen en die zijn normaliter bang van de mens met zijn lange stok.
De haas zag mij liggen en bekeek mij van een meter afstand. We keken elkaar IN de ogen en niet door elkaars ogen. Zo keken we 10 minuten naar elkaar en toen ging hij weer verder. Er hoefde niets gedacht te worden, we hoefden er alleen maar te zijn.
Zoals je de mens omschrijft, heb ik de mens eender beschreven.
Met dezelfde woorden zelfs.
God’s grootste en perfecte creatie (cynisme-modus), een kopie van zijn evenbeeld en inderdaad, als je het oude testament leest, klopt dat wel.
Ook deze ‘god’ was een moordenaar ende massamoordenaar, waar Hitler en consorten bij verbleken.
Deze god is volgens de overleveringen perfect en maakt geen fouten, dus is de mens precies zo geworden zoals hij het gewild heeft, maar dat terzijde.

Bijzonder dat verhaaltje van die haas.
Nu volg je mij helemaal in dat wat ik bedoel met het openingstopic, ‘Door de ogen van een dier’…

Gisteren ben ik gaan wandelen met een vriend in een natuurpark in de Moezelstreek.
Nee, geen regen. Schitterende wandelweer met een flets zonnetje.
We liepen in het Eltzbachtal langs het riviertje en het is niet te omschrijven hoeveel vogelsoort-geluiden we hebben gehoord.
Tijdens die eerste wandeling van ongeveer 16 km. zijn we geen enkele mens tegengekomen, waarschijnlijk omdat we heel vroeg daar waren.
Het riviertje meanderde behoorlijk en dat maakte de wanteltocht avontuurlijk.
Op een bepaald moment weken we even van de route af en gingen een boterham eten.
Dat deden we op een plek waar het riviertje niet meanderde.
We gingen op een boomstam zitten en we keken een anderhalve kilometer over de ongeveer 20 meter brede en daar ter plekke ondiepe rivier.
Op sommige plekken was het water ‘stil’ en op andere plekken zag je het weer stromen.
Links en rechts van het water stonden bomen met een redelijk open bladerdak zodat de fletse zon hier en daar een zonnestraal op het water gooide.
We hadden niet in de gaten dat we vlakbij een ijsvogelnest (holletje) zaten, totdat we de diertjes over het water zagen vliegen.
Daar waar de zon door het bladerdak kwam en op de diertjes scheen, leken het wel blauwe lichtgevende diamanten.
Dat er een nest ‘moest zijn’ was iets waar we later achter kwamen.
Het leek wel een sprookje met al dat moois en dat vogelgefluit.
De ijsvogeltjes waren een beetje onrustig, omdat er iets vreemds bij hun nest in de buurt was.
Ze zagen grote ‘dieren’ met vreemde kleuren …

Even later verschenen twee herten, een mannetje en een vrouwtje vanuit de linkerkant uit het bos die naar het water liepen.
Dat was op een meter of dertig afstand van ons. Wij bewogen ons niet en we reageerden niet.
Het vrouwtje dronk en het mannetje keek naar ons.
Daarna waadde het vrouwtje naar de overkant en verdween het bos in.
Het mannetje keerde om en begon ietsje later te ‘blaffen’ naar het vrouwtje.
Een vijf minuten later kwam het vrouwtje terug en keek naar ons.
Daarna sprong het door het water naar de andere kant richting het blaffende mannetje.
We hoorden, toen het vrouwtje uit onze ogen verdwenen was, nog veel meer geblaf en geritsel in het struikgewas.
Wat ging er in deze dieren om? Hoe zagen en ‘voelden’ zijn ons? Mijn vriend zei toen plots: “Kijk hier!” …
Een prachtige en grote hazelworm. Het diertje zat roerloos en had ons duidelijk gezien.
Waarschijnlijk was het stokstijf geschrokken van deze gigantische dieren, afwachtend wat er zou gaan gebeuren.
We konden het dier ‘aanraken’ en toen bewoog het. Echter niet in paniek.
Die paniek ontstond er wel toen we het dier oppakten en er foto’s van maakten.
Ik heb er een macro-opname van gemaakt en zal hem hier nog plaatsen.
We lieten het dier weer waarna het snel verdween.
Wat wij als mensen als ‘realistisch sprookje’ ervoeren, ervoeren deze dieren anders dan wij.
Wij waren één en dat is iets wat ons mensen als eenheid van alles kan doen beseffen.

Een dier is daar niet mee bezig en IS en is tevens geconditioneerd met alle eerder opgedane ervaringen.

Maar de dieren die zij in ons waarnamen, waren voor hen vreemd. Er gebeurde immers niets.
Wanneer dieren nooit eerder in ‘aanraking’ met een mens zijn geweest, gedragen zij zich ook anders … en ze zien ons niet meteen als mogelijke vijand.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 30 apr 2014, 21:52

Een dier IS en is geconditioneerd. Zo is dat. Dat betekent ook dat we op 2 manieren om kunnen gaan met dieren. We kunnen met ze 'zijn' en we kunnen met hun conditioneringen stoeien. Het merkwaardige is dat sinds ik weet wat 'zijn' is, mijn hond daar ook op reageert. (mijn 'nieuwe' hond dus) Begroeten gaat niet meer zoals bij mijn vorige honden met conditionering, begroeten is overbodig omdat we 'zijn'. Conditioneringen worden zo her en der achterwege gelaten. Gaat vanzelf, hoef ik niks voor te doen.

In feite is het denken van de mens ook maar een stukje conditionering. Haal het denken weg en je 'bent'. En dan 'ben' je met alles om je heen, ook dieren uiteraard. Zoals jij dat ook meemaakt in de natuur. Het is de volmaakte strijdloosheid, de gerichtheid op 'al wat is'.
Hoewel als je een leeuw tegenkomt natuurlijk niet vreemd op moet kijken als zijn conditionering honger heeft;-)

En de denkende mens die de planeet verwoest? In het 'zijn' kan het mij eigenlijk niet eens schelen, het is slechts mijn denken die zich druk maakt….
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 30 apr 2014, 22:50

Zo is het helemaal Zoeker, en toch zijt Gij een Zoeker die alleen maar kan vinden door er over na te denken.
Door het denken gaat Gij dan zien en schrijft vervolgens prachtige zinnen zoals:
En dan 'ben' je met alles om je heen, ook dieren uiteraard. Zoals jij dat ook meemaakt in de natuur. Het is de volmaakte strijdloosheid, de gerichtheid op 'al wat is'.
Is het werkelijk het denken wat zich druk maakt?
Het zou kunnen ...
Ik zie het denken als een groot geschenk en het laat mij beseffen wat jij onder andere schrijft ...
Zo is het niet onmogelijk dat het andersom ook zo is ...

Terug naar het dier, je schrijft iets voor mij heel begrijpelijk:
Begroeten gaat niet meer zoals bij mijn vorige honden met conditionering, begroeten is overbodig omdat we 'zijn'. Conditioneringen worden zo her en der achterwege gelaten. Gaat vanzelf, hoef ik niks voor te doen.
... Interessant is het woordje 'we' ... De hond IS immers al en toch schrijf je 'we' ... Is het niet veel meer dat jij het bent gaan zien zoals het voor de hond al altijd was?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 30 apr 2014, 23:04

Je overlaadt me weer met vragen waar ik over moet denken. Zoals: waar zou ik zijn als het denken er niet was? Dat is duidelijk, in het 'zijn'.
Net als mijn hond, die was er altijd al. Maar wat is dan de meerwaarde van het denken? (behoudens de praktische zaken dan?)
Als ik 'ben' met de hond, als ik 'ben' met de natuur dan vraagt het denken niets.
In feite levert het denken veel strijd op en zoals we weten levert iedere vorm van strijd, verzet alleen maar disharmonie op.
Maar kan harmonie wel bestaan zonder disharmonie…?

Het schiet mij nu te binnen dat ik vannacht wakker werd en toen had ik een soort eureka moment.
Maar ik kan het niet zo goed meer pakken. Maar het was iets van eenheid komt uit verdeeldheid voort en verdeeldheid komt uit de heelheid voort enz. De vicieuze cirkel. Door dit 'mechanisme' kunnen wij de heelheid waarnemen in bewust-zijn.

Zoiets dus.

Ik heb dat wel vaker. Dan wordt ik midden in de nacht wakker en dan komt er allerlei besef en in de morgen is het weer weg.
Niet echt helemaal weg, want anders zou ik het nu niet weten.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 30 apr 2014, 23:24

Hihihi ... Leuk en heel erg herkenbaar.
Hartstikke herkenbaar zelfs.

Ik heb het wel eens opgeschreven toen ik wakker werd midden in de nacht.
Tipje?

Ik ga een wijntje nuttigen met mijn vrouwtje en hef het glas even op jou, Denker ... heu ... Zoeker :wink:

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 30 apr 2014, 23:41

Gast1 schreef:Hihihi ... Leuk en heel erg herkenbaar.
Hartstikke herkenbaar zelfs.

Ik heb het wel eens opgeschreven toen ik wakker werd midden in de nacht.
Tipje?

Ik ga een wijntje nuttigen met mijn vrouwtje en hef het glas even op jou, Denker ... heu ... Zoeker :wink:

Ik vind het hier al moeilijk om onder woorden te brengen. Maar ik zal kijken.

Proost, Gast1!
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Susan » 01 mei 2014, 07:23

Zoeker schreef:In feite levert het denken veel strijd op en zoals we weten levert iedere vorm van strijd, verzet alleen maar disharmonie op.
Maar kan harmonie wel bestaan zonder disharmonie…?
(ik kom er even tussen, vind het leuk dit alles te volgen, niet om me er mee te 'bemoeien' hoor)
Volgens mij zou het mogelijk kunnen zijn, dat harmonie kan bestaan zonder disharmonie, als
iedereen alleen zijn positieve ego gebruikt... [think]
Het schiet mij nu te binnen dat ik vannacht wakker werd en toen had ik een soort eureka moment.
Maar ik kan het niet zo goed meer pakken. Maar het was iets van eenheid komt uit verdeeldheid voort en verdeeldheid komt uit de heelheid voort enz. De vicieuze cirkel. Door dit 'mechanisme' kunnen wij de heelheid waarnemen in bewust-zijn.
Dit is voor mij ook heel herkenbaar Zoeker, prachtig om dit dan mee te maken he. Ik heb dit heel vaak zo 's nachts dat op die wijze er antwoorden of inzichten komen, ook wel in een visioen gehad dat het me echt verteld werd, of in samenspraak, ook regels op papier geschreven die voor mijn neus werd gehouden. Da's hard werken soms zo in die nachtelijke uurtjes. :grin:
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 01 mei 2014, 10:55

Zoeker schreef:In feite levert het denken veel strijd op en zoals we weten levert iedere vorm van strijd, verzet alleen maar disharmonie op.
Maar kan harmonie wel bestaan zonder disharmonie…?

Het schiet mij nu te binnen dat ik vannacht wakker werd en toen had ik een soort eureka moment.
Ik heb op jou geproost.
Op jouw echte naam waarbij mijn vrouw nog even vroeg: “Hé, is dat …?” waarop ik bevestigend op heb geantwoord.
Je weet dat ik een groot respect heb voor jou.
Nu even terug naar harmonie en disharmonie.
Het zijn twee tegengestelden en toch één.
Goed en slecht, en toch één.
Yin en yang en toch één.
Dualisme en toch één.
Man en vrouw en toch één.
De verschillen tussen man en vrouw zijn uiterst miniem en op de keper beschouwt IS er geen verschil, ogenschijnlijk wel.
Dat wat de vrouw heeft, heeft de man ook en ooit waren zij één geheel.
Het heeft zich ‘gespiltst’ en zijn afzonderlijk, maar toch één en jawel, zo zit dat ook met het dier, we zijn er één mee en daarom ben ik deze topic dan ook begonnen.
We zijn één met de bomen en planten en we zijn één met de Aarde en met alles wat er is ………

Wat vind je daarvan?

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door univers » 01 mei 2014, 11:08

We zijn één met de bomen en planten en we zijn één met de Aarde en met alles wat er is ……
Hier zijn wij mee verbonden.

Afbeelding
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 01 mei 2014, 11:11

Heel goed Univers ...
Het is een zijnstoestand, het is een liefde voor alles wat we tegenkomen, niet gericht op bezit, verlangen, begeerten maar gericht op een verlangen naar heelheid, evenwicht.
By the way Zoeker, weet je dat ik een 'weegschaal' ben?
Wat betekent jouw avatar?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 01 mei 2014, 22:04

Gast1 schreef:Heel goed Univers ...
Het is een zijnstoestand, het is een liefde voor alles wat we tegenkomen, niet gericht op bezit, verlangen, begeerten maar gericht op een verlangen naar heelheid, evenwicht.
By the way Zoeker, weet je dat ik een 'weegschaal' ben?
Wat betekent jouw avatar?

Ik ben ook een weegschaal. Het is het symbool voor het hartchakra. Leven vanuit het hart vind ik het mooiste wat er is.
Alleen nog wat bekwamer worden;-)
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 01 mei 2014, 23:07

Dank je. Heb je gelezen wat ik aan jouw adres schreef op in deze topic op 01 Mei 2014, 10:55 uur?

Ik stelde je een vraag ...

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 01 mei 2014, 23:16

Gast1 schreef:Dank je. Heb je gelezen wat ik aan jouw adres schreef op in deze topic op 01 Mei 2014, 10:55 uur?

Ik stelde je een vraag ...

Ik zie in deze topic om 10:55 helemaal geen reactie. Of ben ik nou kippig?
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 02 mei 2014, 01:23

Zoeker schreef:Ik zie in deze topic om 10:55 helemaal geen reactie. Of ben ik nou kippig?
Blijkbaar wel, zie: viewtopic.php?f=45&t=11633&p=251927&sid ... 94#p251927

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 02 mei 2014, 02:19

Door de ogen van een ander dier, de mens ...
How do we keep our balance?
Ze 'hangen het op' aan, of vinden het in de traditie ... en ach, traditie heeft wel wat:



Waar het vandaan komt? De verteller verklapt het ons niet.
Traditie is een vlucht van de werkelijkheid, een bezigheid die van het ene naar het andere geslacht gaat en de mens 'dom' houdt,
Maar de mens zelf vindt zich er zelf niet in, het is en blijft een neppe en gemaakte wereld ...

En toch zijn en blijven sommige tradities heel leuk en ook goed zoals 4 en 5 mei ...

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Susan » 02 mei 2014, 05:55

Gast1 schreef: Traditie is een vlucht van de werkelijkheid, een bezigheid die van het ene naar het andere geslacht gaat en de mens 'dom' houdt,
Maar de mens zelf vindt zich er zelf niet in, het is en blijft een neppe en gemaakte wereld ...
He... [think] hoezo is traditie een vlucht van de werkelijkheid, die
de mens 'dom' houdt?
Over welk soort tradities heb je het dan vraag ik mij af.
(misschien verjaardagen, moederdag ed..?)
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Plaats reactie