Door de ogen van een dier ...

Wat is ons bewustzijn en wat ons onderbewustzijn? Wat schuilt hier allemaal achter? En de vage grens er tussen; onze dromen.
Gast1

Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 27 apr 2014, 06:09

Nee, geen 'beest' ... maar een dier.
Er bestaat maar één beest en dat is de mens met al zijn arrogantie, hebzucht en minachting ...
Zouden deze drie zaken ook bij dieren voorkomen?

Het is natuurlijk heel moeilijk om door de ogen van een dier te kijken.
Als je dat doet neem je de menselijke ingrediënten vaak mee in de beeldvorming.

Waarom niet?
Stel we zouden kunnen denken als mensen en met die gedachte door de ogen van een willekeurig dier kijken.
Hoe zouden we dan de wereld in kijken?
Hoe zouden we de wereld inkijken uit het perspectief van het dier?

Ik ben daar al een aantal dagen stevig met bezig ...
Een poosje geleden werd ik s' morgens wakker en ik zag een zebravinken-wijfje met haar pootje verstrikt zitten in nestmateriaal.
Het mannetje van haar was zenuwachtig om haar heen aan het vliegen.
Het wijfje hing op de kop tegen de buitenkant van het nestkastje.

Ik schrok daar heel erg van en toen ik de volière binnenliep zag ik dat het pootje van het diertje voor een groot gedeelte losgescheurd was van haar onderlijf.
Aan de oogjes kon ik zien dat het diertje pijn had en dat het heel angstig was, maar ook heel vermoeid. Uitgeput.

Het diertje zat helemaal aan de onderkant onder het bloed en dat bloed zat ook tegen het nestkastje.
Ik bevrijdde het diertje en het kon niet meer vliegen en strompelde over de grond.

In het nestkastje zaten drie jonkies.

Voor het vogeltje was het onmogelijk om deze jonkies nog te voeden, ze waren overigens nog maar net uit het ei gekropen.
Ik besloot het vrouwtje uit haar leiden te verlossen.
Maar ik kreeg het diertje niet 1-2-3 te pakken.

Tijdens dat proces brak mijn hart al 5 keer.
Uiteindelijk had ik het te pakken gekregen.
Daarna brak mijn hart nóg een keer ...

Ik voelde mij ten opzicht van het diertje een reusachtig monster, groter dan ooit de grootste dinosaurus ter wereld tov de mens.
Zo zien alle dieren in die volière mij; reusachtig ...
Geen wonder dat hun hartje sneller gaat kloppen en toch weten ze ook dat ik met iets lekkers kom ...

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80367
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Tammy » 27 apr 2014, 06:32

Ik heb het met ontroering gelezen.
Ben er stil van Gast1.
Je hebt echt door de ogen van een dier gekeken.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 27 apr 2014, 09:48

Ik wilde de drie jonkies nog verplaatsen naar een ander nestje om ze zo te redden, maar ik zag dat het mannetje toch nog steeds op het nest ging zitten.
Na twee dagen waren de jonkies verhongerd ...

Ik heb nog niet omschreven hoe dieren ons zien, ik heb slechts een situatie omschreven.
Een situatie waar ik een vergelijking maakte waarbij wij dinosaurussen zijn t.o.v. mensen, zoals de zebravinken mij zien.

Een zebravinkje is slechts 9 cm. groot.
Als je dat vergelijk doortrekt naar een mens zijn wij ten opzicht van het zebravinkje echter 36 meter groot in lengte.
Dat is zo groot als een gebouw van 12 verdiepingen ...

De verhaaltjes over de dieren hoe ze ons zien en hoe ze zich voelen, volgen nog.

Taalfoutje eruit gehaald.
Laatst gewijzigd door Gast1 op 28 apr 2014, 06:30, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door taigitu » 27 apr 2014, 10:45

Verdrietig wanneer een beest(je) dit overkomt. Ik had een paar weken terug ook zo'n
trieste gebeurtenis. Ik heb een balkon zo groot als een postzegel en daarop staat
diverse planten waaronder een stamroos voor mijn raam. Zo was er een echtpaar
koolmees waarvan een koolmeesje op de stam van de stamroos kwam zitten. Daar
genoot ik van en dacht ze te verwennen met een nog overgehouden vetbol in het
boompje te hangen om ze vaker te zien. Twee dagen erna hoorde ik een hoop herrie op
het balkon van de buren. Dit balkon sluit direct aan, aan mijn balkon. De twee grote
honden waren druk met iets...... dat bleek een van de koolmeesjes te zijn die blijkbaar
op de rand van het balkon van de buren was gaan zitten, en de honden hadden er naar
gehapt. De buurvrouw was op de herrie afgekomen en pakte het meesje van de hond
af. Ik heb het overgenomen om te kijken of ik met magnetiseren nog iets kon doen.
Maar dat leek tevergeefs. Het meesje had ook een half afgescheurd pootje en overleed
gelukkig binnen een paar minuten. Het andere meesje heeft zich niet meer laten zien.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 27 apr 2014, 10:46

Mooi onderwerp, Gast1. Ja, het is moeilijk om een dier uit zijn lijden te verlossen.
Zeker als je het zelf doet.

Ik ben benieuwd hoe jij denkt dat dieren ons zien. Dat van die dinosaurus gaat natuurlijk alleen op voor kleine dieren.
Een olifant heeft een andere beleving vermoed ik.

Ik moet nu opeens denken aan mijn vorige hond. Hij was al zwaar op leeftijd en zijn laatste weken waren aangebroken.
Mijn ratio zei mij om de dierenarts te bellen voor het einde. Maar ik kon het niet! Ik wilde nog even 'zijn' met hem.
Iedere keer schold ik mijzelf uit voor een oude sentimentele gek. Een gek die een beetje dobbelde met zijn hond.
Want wat te doen als het echt uit de klauwen liep?

En op een zondagmiddag om een uur of 4 'voelde' ik het. Ik rende naar de telefoon om de dierenarts te bellen en die kwam ook nog met een kwartier! Geen minuut te laat. Zijn tijd zat er op en mijn kameraad vertrok. Het merkwaardige was dat ik in zijn laatste weken bedroeft was, maar er nu ook een vredig gevoel over mij kwam. Ik groef in de tuin een kuil en legde hem daar in. (nou, eigenlijk meer gooien want hij was 40 kilo. maar dat klinkt zo….) En hij kwam precies zo terecht als hij altijd op zijn kleedje lag.

En dat was het dan. Ik moest het even kwijt en de 'beleving' zit nog steeds in mij merk ik tijdens het schrijven.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80367
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Tammy » 27 apr 2014, 15:03

Wat een ontroerende verhalen.
Mooi in die zin dat men betrokken is bij de dieren.
Van klein tot groot.
Triest dat ze het niet redden of hun tijd is gekomen, maar het gevoel dat er bij was maakt deze verhalen voor mij mooi.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
shaffy
Onderzoeker
Berichten: 457
Lid geworden op: 24 sep 2012, 22:48

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door shaffy » 27 apr 2014, 21:32

Een erg mooi en ontroerend verhaal Gast1. Heel bijzonder. ;P!

Zoeker in grote lijnen herken ik je beleving. Onze hond was ook op leeftijd en het einde naderde op een gegeven moment alleen wanneer is het de moment want het loslaten is moeilijk.
In een twijfel situatie dierenarts bellen ja of nee?
Terwijl ik hieraan dacht zag ik een prachtige bruine vlinder aan de binnenkant tegen het slaapkamer raam. Het raam was dicht, buiten koud, guur. Het was ergens eind november. Dat was dus al heel vreemd. De vlinder vloog van het raam weg en kwam mijn richting op toen ik de slaapkamer verliet zelfs toen ik de trap af liep vloog het mee. In de huiskamer aangekomen zag ik aan de ogen van onze hond; niet meer verder...
Verdrietig nam ik het besluit om te bellen ondertussen keek ik naar de vlinder, en zei in gedachte: "Dit wilde jij mij vertellen?"
Inmiddels had ik de dierenarts aan de lijn en maakte een afspraak, ondertussen viel de vlinder dood op de aanrecht.
Voorspelling van Nostradamus, ik zou opgraven 123.584 romeinse munten en 680.00 goudstaven.
Mijn vondsten tot op heden zijn; 307.900 blik-clipjes en 6000 roestige spijkers

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 12:08

Het ontroerd mij wat jullie schreven.
Maar ik bedoelde dit topic anders: Titel: Door de ogen van een dier ...
Nee, geen 'beest' ... maar een dier.
Er bestaat maar één beest en dat is de mens met al zijn arrogantie, hebzucht en minachting ...
Zouden deze drie zaken ook bij dieren voorkomen?

Het is natuurlijk heel moeilijk om door de ogen van een dier te kijken.
Als je dat doet neem je de menselijke ingrediënten vaak mee in de beeldvorming.

Waarom niet?
Stel we zouden kunnen denken als mensen en met die gedachte door de ogen van een willekeurig dier kijken.
Hoe zouden we dan de wereld in kijken?
Hoe zouden we de wereld inkijken uit het perspectief van het dier?
Vanmorgen reed ik naar het werk en ik haalde een vrachtwagen in.
In deze vrachtwagen zaten varkens. Ik kon door de richels zien dat de varkens dicht tegen elkaar stonden en geloof het of niet, deze varkens weten wat hen te wachten staat.
Ik heb het eerder gezien toen ik een kleine jongen was en ongewild ooggetuige was van het volledig slachten van een varken.
Dat gebeurde bij ons in het oude dorp.
Een varken werd van de vrachtwagen afgehaald en ontsnapte op de binnenruimte waar het in de open lucht geslacht zou worden.
Mijn nieuwsgierigheid was groter dan mijn afschuw. Het dier was doodsbang en kreeg een kogel door zijn hoofd, toen ze hem weer gevangen hadden.
Er ging een mes in de keel en ik zag hoe ze het bloed opvingen in een kom.
Daarna sneden ze de ogen er uit die over de grond rolden en daarna kwam er iemand met een brander om de haren weg te branden.
Het dier werd opgehangen aan de achterpoten in een constructie.
Toen kwam er iemand met een bijl die het dier open hakte in het midden van zijn corpus.
De darmen vielen op de grond en is was getuige van een letterlijk en figuurlijke ‘slachtpartij’.
Dat gebeurde ongeveer 45 jaar gelden en ik kan me elk detail herinneren. Als de dag van gisteren.

Kijk ik vanuit de positie vanuit de mens, dan denk ik aan mensen die op transport werden en worden gezet om gedood te worden zoals in de tweede wereldoorlog gebeurde en nu nog steeds.
Die mensen wisten, net zoals de dieren het ook weten, wat er met hen gebeuren ging.

Vanuit het varken bezien zie ik wezens die mij voerden en verder was ik met niets bezig, ik dacht niet als een mens en ik wachtte niet af, waarop immers?
Sommige wezens sloegen mij en streken iets op mij en ze deden mij een keer pijn in mijn oor.
Toen ik erg klein was trokken ze mijn tanden en dat voelde niet fijn. Ik was erg bang.
Ik werd groter, maar ook daar was ik niet mee bezig. Ik kreeg veel eten en voelde mij wel vaker ‘opgekropt’.
Toch was ik daar ook niet mee bezig. Op een bepaalde dag en zelfs al enkele dagen eerder werd ik heel bang.
Alsof ik mijn einde voelde komen en ik werd in een rare ruimte geslagen.
Ik moest er in en er waren ook andere familieleden die allemaal heel bang waren.
Er was paniek en alles begon te bewegen.
Na een poos bewoog er niets meer en ik was doodsbang, ik kon ontsnappen op een ruimte in de buitenlucht.
Die had ik nog nooit gezien, maar ik was doodsbang.
Een paar wezens grepen mij en ik spartelde zo hard als dat ik kon.
Ik werd geslagen en toen kwam er iemand met een ijzeren ding. Daarna was alles voorbij …


Uit het leven van een varken ...

Gebruikersavatar
MetalPig
"Oh no, not again."
Berichten: 11945
Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door MetalPig » 28 apr 2014, 12:13

Gast1 schreef:Vanuit het varken bezien ...
"Mijn gedachten projecterend op het varken...", etcetera.

Je kunt wel doen alsof je weet wat er in een varken omgaat, maar dat is natuurlijk niet zo.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 14:11

MetalPig schreef:Je kunt wel doen alsof je weet wat er in een varken omgaat, maar dat is natuurlijk niet zo.
Klopt.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 28 apr 2014, 14:53

Nee, we kunnen niet door de ogen van een dier kijken.
We kunnen het ons voorstellen, omdat we hersens hebben.
Zou de muis hersens hebben, dan zou hij weten dat de kans groot is dat hij in de maag van een kat of een reiger belandt.
Maar gelukkig heeft muis er geen weet van, hij kan niet bedenken wat er gebeurt als de kat hem grijpt.
Dat weet hij pas als hij het ervaart. (denk ik)

Ieder prooidier wacht een bepaald lot en is daar onwetend van.
Het varken van Gast1 is ook een prooidier en wij mensen zijn de predator.
Er is geen wezenlijk verschil (behalve de hersens) tussen mensen en dieren.
Mensen zijn dieren met hersens. En sommige mensen zijn sadistisch, net als sommige dieren.
Als ik de kat zie spelen met een halfdode muis, dan zie ik hem genoegen hebben in zijn spel.

Soms vraag ik mij af of het nou wel zo' n zegen is, dat hebben van hersens.

Bij de weg, Pierre…eet jij eigenlijk varkens?
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 15:23

Zoeker schreef:Nee, we kunnen niet door de ogen van een dier kijken.
We kunnen het ons voorstellen, omdat we hersens hebben.
Klopt. Nog een keer:
Stel we zouden kunnen denken als mensen en met die gedachte door de ogen van een willekeurig dier kijken.
Hoe zouden we dan de wereld in kijken?
... en daarop schreef ik:
"Kijk ik vanuit de positie vanuit de mens, dan denk ik aan mensen die op transport werden en worden gezet om gedood te worden zoals in de tweede wereldoorlog gebeurde en nu nog steeds.
Die mensen wisten, net zoals de dieren het ook weten, wat er met hen gebeuren ging."

Deze dieren zullen zich vanuit menselijk oogpunt zo voelen zoals de mensen die op transport werden gezet naar de 'vernietigingskampen' ...
Verder schreef ik:
Hoe zouden we de wereld inkijken uit het perspectief van het dier?
... en dat is wat ik bij het varken om- ende beschreven heb, wetende dat ik nooit zintuiglijk kan waarnemen als het varken, laat staan denken. Lees hoe ik het omschreef in mijn eerdere bericht.
Zoeker schreef:Zou de muis hersens hebben, dan zou hij weten dat de kans groot is dat hij in de maag van een kat of een reiger belandt.
Klopt, dat is wat ik bedoel vanuit menselijk oogpunt (mensengedachte).
Maar gelukkig heeft muis er geen weet van, hij kan niet bedenken wat er gebeurt als de kat hem grijpt. Dat weet hij pas als hij het ervaart.
Precies, ook dat bedoel ik en nogmaals, lees het verhaal van het varken vanuit zijn oogpunt.
Ieder prooidier wacht een bepaald lot en is daar onwetend van.
Het varken van Gast1 is ook een prooidier en wij mensen zijn de predator.
Er is geen wezenlijk verschil (behalve de hersens) tussen mensen en dieren.
Mensen zijn dieren met hersens. En sommige mensen zijn sadistisch, net als sommige dieren.
Als ik de kat zie spelen met een halfdode muis, dan zie ik hem genoegen hebben in zijn spel.
Daar gaat het hier niet om.
Soms vraag ik mij af of het nou wel zo' n zegen is, dat hebben van hersens.
Voor mij wel ...
Bij de weg, Pierre…eet jij eigenlijk varkens?
Een voor de hand liggende vraag en het antwoord is:
"Niet alleen varkens, maar ook paarden, koeien, kippen, konijnen en hazen, reeën, eenden en allerlei soorten vissen, struisvogels, patrijzen en kwartels, fazanten en waarschijnlijk vergeet ik er een aantal ..."
Ook daar gaat het niet om.
Hoe kijkt een dier naar ons?
Een dier is met redelijke waarschijnlijkheid niet bezig met het feit dat we het op gaan eten.
Je schreef het ook al ...

Ik heb het over:
Door de ogen van een dier ...

Heel vaak zijn wij heel groot, soms zijn we klein zoals je al schreef.
Soms zijn we heel snel en voor de vlieg zijn we heel langzaam.
Soms voeren we en soms vangen we dieren.
Of we duwen dieren het eten letterlijk en figuurlijk door hun strot, zoals bij ganzen voor de ganzenlever ....

Hoe ervaart een dier dat, waarbij je dus niet 'menselijk' dient te denken.
Een dier ervaart en voelt ...

Daar gaat het over.
Niet over mijn menselijke conditionering dat ik opgevoed ben met vlees eten, iets wat me trouwens steeds meer tegen staat.

Snapste?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 28 apr 2014, 17:07

Hoe ervaart een dier dat, waarbij je dus niet 'menselijk' dient te denken.
Een dier ervaart en voelt …
Ik begrijp waar je heen wilt en tegelijkertijd begrijp ik er geen zak van.
Ik kan niet eens door jouw ogen kijken, laat staan door die van een dier.
En welk dier hebben we het dan over?
Nee, op intellectueel niveau blijf je vaag en gaat het nergens over en nergens heen.

Maar op niveau van 'zijn' weet ik hoe een dier voelt en ervaart.
Dieren van mijn 'niveau' althans. In het 'zijn' wordt namelijk niet gedacht.
In het 'zijn' is er geen prooi en is er geen predator.
En ik 'weet' dat een dier feitelijk altijd (of bijna altijd) op niveau van 'zijn' verkeert.
Misschien zal een dier dualiteit ervaren als ie de slachtbank ruikt, maar dat is het dan ook wel.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 17:32

Zoeker schreef:
Hoe ervaart een dier dat, waarbij je dus niet 'menselijk' dient te denken.
Een dier ervaart en voelt …
Ik begrijp waar je heen wilt en tegelijkertijd begrijp ik er geen zak van.
Ah, het wordt minder saai. Als je begrijpt waar ik heen wil én tegelijkertijd begrijp je er 'geen zak' van, is dát precies de formulering van 'vaagheid'...
Ik kan niet eens door jouw ogen kijken, laat staan door die van een dier.
Ik ben niets meer en minder dan een dier en slechts een soortgenoot.
Wanneer we beiden naar een bloem kijken kan de een ze mooi vinden en de ander minder mooi.
Wat we zien is echter hetzelfde: een bloem met een kleur en een vorm met een bepaalde grootte.
Wanneer we naar een tijger kijken zullen we hem beide gevaarlijk vinden en misschien vinden we hem ook wel mooi.
Dit is zoals wij mensen naar de dingen kijken en we kunnen er over communiceren.
De vraag is hoe dieren ons zouden kunnen zien, waarbij ze zouden kunnen denken als mensen en waarbij ze ons als dier bekijken.
Bijvoorbeeld een konijn. Een konijn ziet ons en rent weg. Waarom zou dat konijn wegrennen?
Omdat wij 6 tot 7 keer groter zijn of waarom? Waarom reageren alle konijnen hetzelfde?
En welk dier hebben we het dan over?
Die keuze is aan jouzelf, ik schreef: Door de ogen van een dier ... een willekeurig dier dus, zoals jouw hond, kat of vis of kanarie.
Nee, op intellectueel niveau blijf je vaag en gaat het nergens over en nergens heen.
Dat kan en als ik zo overkom, bied ik mijn excuses aan. Het kan echter ook zijn dat je mij gewoon niet begrijpt.
Maar op niveau van 'zijn' weet ik hoe een dier voelt en ervaart.
Dieren van mijn 'niveau' althans. In het 'zijn' wordt namelijk niet gedacht.
In het 'zijn' is er geen prooi en is er geen predator.
En ik 'weet' dat een dier feitelijk altijd (of bijna altijd) op niveau van 'zijn' verkeert.
Ja, dat klopt. een dier hoeft niet te zijn, maar IS, behalve de huisdieren dan, die 'moeten' vaak van hun 'baasje'...
Toch gaat het hier niet over het zijn of niet zijn. Je blijft in je paradigma hangen.
Misschien zal een dier dualiteit ervaren als ie de slachtbank ruikt, maar dat is het dan ook wel.
Ja ...

Even een clipje (betrek het niet op jezelf):


Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 17:55

Het is lang geleden dat ik ooit in een dierentuin langs een 'apenkooi' liep en mij vragen stelde.
Een stel kinderen waren de apen aan het uitlachen en een aap werd zelfs heel kwaad.

Ik heb er nooit om kunnen lachen en vond het altijd heel zielig.
Ik had het dan vaak met de apen 'te doen' ...

Zo liep ik toen op een bepaald moment langs een kooi en daar zat een gorilla in een hoek met de hand voor zijn ogen.
Af en toe keek hij waarna de hand weer voor zijn ogen ging.
Ook toen was ik nog een kleine jongen en ik vroeg me af hoe het zou zijn als ik in die kooi zou zitten.
Hoe zou ik me dan voelen?

Maar hoe zou die gorilla zich voelen?
Er zijn mensen die zeggen en schrijven:
Ik kan niet eens door jouw ogen kijken, laat staan door die van een dier.
... Er zijn dus mensen die zich niet in dit dier kunnen verplaatsen, zelfs niet vanuit menselijk oogpunt.
Ik beweer dat de gorilla zich niet prettig voelt. Hij ziet een soort soortgenoot die even groot is en die staat te lachen voor een hok waar het dier inzit.
De gorilla is niet bezig om het te begrijpen of niet te begrijpen, maar hij voelt zich niet goed.
Hij herkent het gedrag vanuit zijn eigen soortgenoten, maar kan niets terug doen.
Het dier voelt zich 'machteloos' ... en is verdrietig.

Ben ik nog steeds vaag?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 28 apr 2014, 18:23

Ja, je blijft vaag. Maar dat kan geheel aan mij liggen. Mensen menen altijd door ogen van anderen te kunnen kijken, maar wat ze dan zien is zichzelf…..
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 18:41

Zucht ... maar dat laatste wat je schrijft klopt wel ja ...

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 28 apr 2014, 18:44

Gast1 schreef:Zucht ... maar dat laatste wat je schrijft klopt wel ja ...

Dus kan jij ook niet door de ogen van een dier kijken. Je kan je verplaatsen in een opgesloten gorilla.
En dan zie je hetzelfde als ik.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Gast1 » 28 apr 2014, 18:46

Ik begin je te volgen ...
En wat zie je dan ...?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Door de ogen van een dier ...

Bericht door Zoeker » 28 apr 2014, 18:53

Gast1 schreef:Ik begin je te volgen ...
En wat zie je dan ...?

Ik zie een machteloos en verdrietig dier. Omdat ik mij ook zo zou voelen als ik wordt opgesloten. Een dier heeft geen enkele notie over het besef van het waarom. Zou ik geen notie hebben, dan zou ik mij verdrietig en machteloos voelen. Misschien een Bokito worden die een relatie met een bezoeker aan gaat omdat je toch wat moet..

Maar ik begrijp nog altijd niet waar je heen wilt, want hier hebben we het over MIJN empatisch vermogen.
De gorilla weet nog steeds niks af van mijn gekijk door zijn ogen.
Ik projecteer MIJN gevoelens op een dier wat anders van aard is als een mens.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Plaats reactie