^ uit een ander topic geplakt.tofu schreef:Hij is al wel oud, daarna kun je nagaan aan de hand van de film of ze toen wel correct gehandeld hadden. Als ze meteen vertrokken waren voor hulp hadden ze het misschien wel allemaal overleefd. Daarnaast waren ze allemaal zwak van gestel omdat ze zich keerden tot het kannibalisme, ikzelf had me van een berg gegooid.
Hoe groot is onze overlevings drang nog? In deze tijd hebben we verzekeringen, en vangnetten, zodat ons overlevingsmechanisme op een laag pitje is komen te staan.
Bepaalde reflexen stammen nog af van de tijd dat wel wel constant alert op gevaar moesten zijn. Maar kunnen we nog wel overleven als we terug geworpen worden naar een leven zonder hulpmiddelen, en volledig overgeleverd worden op onze basis instincten.
Er zijn verhalen bekend van mensen die het onmoglijke leken te doen, zoals het boek wat ik jullie laatst aanraade, over een alpinist die voor dood werd achter gelaten, het verhaal wat MP aanhaalde, van de man die een ledemaat moest amputeren om terug naar de bewoonde wereld te kunnen komen. En idd, kannibalisme.
Het lijkt zo absurd, en zo onmogelijk. Zou iedereen hier nog toe instaat zijn, of zijn het uitzonderlijke mensen met een enorme wil om te leven, die dit alleen kunnen?
Is het verkeerd dat we zo aan onze zekerheden hangen? Onze veiligheid van de gecontroleerde maatschappij, waar iedereen in principe altijd wel te eten heeft? Of zouden we weer moeten leren op onszelf angewezen te zijn, om zo het leven zelf weer eens meer te waarderen?
Hoe komt het dat iemand schrijft, dat hij zich in zo een situatie van een berg af zou gooien? Is dat genetisch bepaald? Een soort kudde gedrag, waarbij de zwakkeren de rest van de kudde niet in een lastige positie willen brengen?
Zou deze drang tot overleven, of juist het gemis ervan, genetisch bepaald kunnen zijn, of ligt dat meer aan het karakter wat iemand gedurende zijn leven opbouwd?
just my 2 cents....
En denk dat dikke 80% het dan gewoon overleefd.
