Het Holografisch Universum

[Susan]

Susan ... Heb je het 5e filmpje gezien? Zag je de grote pijnappel in het Vaticaan en herinner je je alles nog? Deze 5 filmpjes zijn mijn verhaal, zonder dat ik deze filmpjes ooit gezien heb. Wat gebeurt er en wat beleef ik? Hoe kan dit? O mijn God? Het zijn allemaal vragen die mij langer geleden plaagden en nu zie ik dit hier op dit forum. Er hoeft niets meer te ploppen. De zoveelste schier onmogelijke gebeurtenis van bevestiging.

Niemand zal mij geloven en dat hoeft ook niet. Ik 'weet' ... en toch weer ben ik er even stil van. Wat doe ik met al dit? Een enorme golf van energie vertelt mij dat ik aan de slag ga en toch ... Wat weerhoudt mij? Waarom wacht ik? ...

Waarom is het toch weer ergens ongelooflijk en waarom blijf ik mij dat zelf kwalijk nemen.

Ik heb het gezien Gast1 en dit alles,topic, de filmpjes waar W w mee komt lopen volgens mij synchroon met alles wat 'jouw' tijd betreft. Het is ook jouw verhaal idd helemaal, en ik herinner me alles nog heel precies.
Jouw tijd om met het geen jij graag zou doen, (her)schrijven van jouw manuscript, komt op het moment als je er klaar voor bent Gast1 en niet eerder. Niet volgens de tijd die jij dus vooraf in gedachten had, hoe goed bedoeld en/of ingedeeld ook.
Misschien spreek ik in raadselen, maar februari óf later, misschien zelfs volgende herfst...? zou jouw goede moment kunnen komen. Evengoed hoef je niet te 'wachten' en zou je al een begin qua aantekeningen kunnen maken, terwijl het echte schrijven later dan pas plaats vindt. Kijk eens wat er nu allemaal al gebeurd, en verder prive en werk bijv, waar ik uiteraard niet zo maar eventjes in kan kijken he. Wat neem jij je kwalijk dan, vraag ik mij af..

[Gast1]

Waarom is het toch weer ergens ongelooflijk en waarom blijf ik mij dat zelf kwalijk nemen.

Ik neem het mij kwalijk dat ik het soms toch nog steeds ongelooflijk vind (Suuske ) dat ik de dingen die ik meemaak werkelijk ongelooflijk zijn, terwijl ik gewoon weet dat het keer-op-keer boodschappen ende tekens zijn. Het is zo ongelooflijk dat ik het niet altijd zomaar kan accepteren omdat mijn latent ego mij belemmert in mijn 'zijn en weten' ... Maar je hebt gelijk met wat je schrijft. De tijd is er als de tijd er is, en niet zal zijn. In mijn hoofd maak ik aantekeningen, maar de meeste aantekeningen bevinden zich op dit forum, zoals het eerst in het andere forum het geval was.

[Witte wel]

Witte wel dat ik niets nieuws gelezen heb Witte wel ... Verdikke, hebben wij eerder gecommuniceerd of toch niet? Ik heb steeds het vermoeden dat ik je op een of andere manier ken ...

Nee Gast1, je kent mij niet persoonlijk. Dat komt mogelijk nog wel.
Wat je wel herkend, dus ook kent, is wat voortkomt bij jou door wat en hoe ik hier op het forum post. Ik zal je daar privé nog wel eens een uitleg over geven wat ik daarmee bedoel.
Ik ben niets meer en niets minder dan wie dan ook hier op het forum.
We kennen elkaar nog niet zo lang maar toch is er iets wat ons verbindt en het verheugd mij dat mijn bijdragen jou zo goed stemmen. In mijn oprechte bescheidenheid zie ik dit niet als iets om mijzelf op de schouder te kloppen maar een volstrekt normaal iets in mijn manifest.

Niemand zal mij geloven en dat hoeft ook niet. Ik 'weet' ... en toch weer ben ik er even stil van. Wat doe ik met al dit? Een enorme golf van energie vertelt mij dat ik aan de slag ga en toch ... Wat weerhoudt mij? Waarom wacht ik?

Wat jou weerhoudt Gast1 komt uit jezelf. Het is een vorm van twijfel die verstopt zit in jou persoon. Je weegt teveel af en het zal je beter bevallen de middenweg te kiezen. Vertrouw op jezelf en “doe”.

Wat je dus eerder schreef Witte wel (grappig steeds weer hoe die complete naam past, net zoals mijn 'geloof het of niet' in bepaalde zinsverbanden)

[Gast1]

Niets aan toe te voegen Witte wel.

Wat je wel herkend, dus ook kent, is wat voortkomt bij jou door wat en hoe ik hier op het forum post. Ik zal je daar privé nog wel eens een uitleg over geven wat ik daarmee bedoel.

Het benieuwd mij.

In mijn oprechte bescheidenheid zie ik dit niet als iets om mijzelf op de schouder te kloppen maar een volstrekt normaal iets in mijn manifest.

Het is prettig om jou te lezen.

[Tardis]

Dus het filmpje geeft vanaf 7:00 een valse voorstelling van zaken terwijl de commentator juist zegt dat het om een onweerlegbare conclusie gaat. Wat hij over de vogel beweert (7: 23) is een leugen die als waarheid gepresenteerd wordt.

Ben ik het niet mee eens Tardis.

Er wordt niet gezegd dat er wel of niet iets is maar dat wat aanwezig is door de hersenen vertaald wordt, volgens het holografisch model, als zijnde een fluitende vogel in plaats van , bijvoorbeeld, een loeiende koe.

De Engelse tekst luidt letterlijk: For instance, we see a bird in the external world. In reality this bird is not in the external world, but in our brain.

Deze omschrijving kun je uitleggen als een ongelukkige formulering, het gevolg is wel (en dat vind ik kwalijk!) dat degene die hier naar luistert en alle informatie opzuigt als een spons nu de indruk krijgt dat de externe wereld in werkelijkheid niet bestaat. De werkelijkheid zou volgens de commentator zijn dat de vogel zich niet in de externe wereld bevindt maar in ons brein. De strekking van zijn betoog is inderdaad dat de wereld en het universum zich uitsluitend in ons brein afspelen. Dat is pertinent niet het geval.

Echter wat wel tekort schiet is het feit dat niet enkel de ogen alléén opnemen maar ook andere zintuigen het totale beeld mee vormen. Voor een leek is dit wel erg kort door de bocht om dit te begrijpen.

Ik ben blij met je opmerking. Daar komt nog bij dat bewustzijn buiten het brein om informatie kan ontvangen. We noemen dat een zesde zintuig, wat ik een verkeerde benaming vind. Het brein is een filter tussen de externe wereld en ons bewustzijn. Heel soms, of als je je best doet om het te ontwikkelen, kun je informatie buiten je brein om verkrijgen. Het brein beperkt ons bewustzijn in hoge mate. Ik vind dat zelf een zegen, iets waar ikzelf blij mee ben omdat ik ook een periode heb gekend waarin buiten mijn wil om opeens een heleboel beperkingen weg vielen en ik voor een paar seconden een bombardement aan informatie onderging. Dat is onwerkbaar, ik stond even in en buiten deze wereld tegelijk terwijl je directe omgeving alleen maar in deze wereld is. Het filterende brein hield voor even op alles te filteren, het waren de naweeën van een voor mij levensveranderende uittreding in 1984. Na 1990 hielden deze momenten van zeer sterk verhoogd bewustzijn gelukkig op.

Het verschil tussen de hoeveelheid en de kwaliteit van de informatie die via je hersenen tot je bewustzijn komt en de hoeveelheid en kwaliteit van de informatie die buiten je hersenen om tot je bewustzijn komen is extreem groot. De mensen die beweren dat de externe wereld zich uitsluitend in het brein afspeelt zijn niet goed wijs.

[Susan]

Ik neem het mij kwalijk dat ik het soms toch nog steeds ongelooflijk vind (Suuske ) dat ik de dingen die ik meemaak werkelijk ongelooflijk zijn, terwijl ik gewoon weet dat het keer-op-keer boodschappen ende tekens zijn. Het is zo ongelooflijk dat ik het niet altijd zomaar kan accepteren omdat mijn latent ego mij belemmert in mijn 'zijn en weten' ... .

Aha Gast1, ik begrijp wat en hoe je dit bedoeld omdat we het al eens uitgebreid hier over hebben gehad,je hebt het toen ook heel duidelijk uitgelegt.
Toch lijkt me dat niet zo erg, dat jij je dit zelf kwalijk gaat/moet nemen?
Ook al 'weet' je,ik zie in iets af en toe ongelooflijk vinden geen kwestie van een gebrek aan vertrouwen of dat je dan een twijfelaar bent en op die momenten even 'ongelovig' zijn.
Even goed oppakken hoor wat ik jou nu vraag: Ben je hier in niet ietwat te streng of te 'zwaar' op de hand in het serieus nemen van jou zelf?

'k Zal proberen het duidelijk te maken:
Wanneer mij mooie dingen toe vallen waar ik echt onderste boven van ben dat juist mij dat gegeven wordt,
blijft dat gevoel tot op vandaag me blij en ja zeker, 'ongelooflijk verbazen'. En spreek dat ook steeds met de regelmaat uit. Ook als het om mensen gaat, naar degenen die mij lief zijn dus. Het maakt dan niets uit hoelang ik dan al blij met hen ben, of het nu 50 jaar, 30 jaar of nog langer of veel korter is doet er totaal niet toe, ik zal het nooit als gewoon zien.
Het wordt nml nooit iets vanzelfsprekends,of een gewenning/gewoonte, het veflauwt ook niet,ben er elke dag van bewust hoe geweldig en prachtig het is.

[Witte wel]

Dat is het punt Tardis, er wordt vaak in dergelijke bijdragen een hele theorie afgestoken en dan komt het regelmatig voor dat er steken gemist worden waardoor de interpretatie van het geheel daardoor ook niet correct is.
Iemand die thuis is in deze materie merkt dat direct op en een minder bekende zal dit niet merken en mogelijk afdwalen.
Dat is jammer maar is helaas niet anders.

Ditzelfde gebeuren komt nog veel vaker voor bij geschiedschrijving. Zonder te vermelden dat daar een zeer hoge mate van vervalsing in is toegepast is het bepalend hoe een bepaald gebeuren zich heeft afgespeeld en onder welke condities. Als dat niet duidelijk genoeg weergeeft dan zal de beeldvorming ook niet kloppen natuurlijk en neemt men het verkeerde gebeurde aan als waarheid. Een misinterpretatie bij geschiedschrijving is echter vele malen kwalijker dan bij kwantum theorien omdat de geschiedschrijving een veel groter structureel netwerk kent met verbondenheid. En de kwantum wereld nog niet.
Dat even ter zijde.

[Tardis]

Witte wel, in de tussentijd heb ik nog wat gesleuteld aan mijn tekst hierboven. Om goed te begrijpen wat ik bedoel en waarom ik dat vind en waarom ik er zo fel op ben als dit onderwerp niet zorgvuldig wordt uitgelegd heb ik nog een aanvullingen geschreven. Misschien is je dat in de tussentijd ontgaan.

Ik heb trouwens The Holographic Universe weer eens uit de kast gehaald. Ik heb het twee keer gelezen, met een interval van 7 jaar en de laatste keer was ook alweer minstens 6 jaar geleden. Misschien is het goed om het weer eens te lezen.

[Witte wel]

Inderdaad Tardis, dat had ik niet gezien.
Goed dat je je standpunt hebt aangevuld zodat ik je daarom ook beter begrijpen kan. Het is enkel tekst waar je iets uit moet opmaken dus niet alles is altijd meteen duidelijk.

Ik had ook het idee hem weer eens uit de kast te halen. Ik heb alleen nog meerdere "zwaardere" boeken op de plank staan dus moet even selecteren.

[Zoë]

Jullie blijven me verbazen welke mooie onderwerpen ik voorbij zie komen.
Ook deze volg ik graag, ook al kan ik er weinig aan toevoegen.
Het enige is dat ik een basis in alles gaat zien, alleen nog niet uitgelegd krijgt zowel naar mijzelf als naar buiten. hihi
Maar door jullie te blijven volgen zal mij dit steeds duidelijker worden

[Gast1]

Susan schreef oa:

Even goed oppakken hoor wat ik jou nu vraag: Ben je hier in niet ietwat te streng of te 'zwaar' op de hand in het serieus nemen van jou zelf?

'k Zal proberen het duidelijk te maken:
Wanneer mij mooie dingen toe vallen waar ik echt onderste boven van ben dat juist mij dat gegeven wordt,
blijft dat gevoel tot op vandaag me blij en ja zeker, 'ongelooflijk verbazen'. En spreek dat ook steeds met de regelmaat uit. Ook als het om mensen gaat, naar degenen die mij lief zijn dus. Het maakt dan niets uit hoelang ik dan al blij met hen ben, of het nu 50 jaar, 30 jaar of nog langer of veel korter is doet er totaal niet toe, ik zal het nooit als gewoon zien.
Het wordt nml nooit iets vanzelfsprekends,of een gewenning/gewoonte, het verflauwt ook niet,ben er elke dag van bewust hoe geweldig en prachtig het is.

Yep, we hebben het hier vaker over gehad en ik ga er heel goed mee om hoor Altijd wel trouwens. Of ik zwaar op de hand ben laat ik graag aan anderen over, maar blijkbaar ben ik werkelijk streng voor mezelf ja. Ook dat bleek vandaag, maar dat past niet in dit topic. Geloof het of niet, écht verbazen doe ik mij niet meer maar bepaalde zaken (mijn toch nog geconditioneerd ego -dubbelop-betekenis) belemmert mij. Bij mij blijft het ook keer-op-keer prachtig en geweldig zoals jij het ook ervaart. Maar bepaalde zaken zijn bij mij inderdaad 'vanzelfsprekend' en dat zijn de dingen zoals ik het niet meer zie, maar 'weet' .... Aan de slag dus, maar wel even het juiste moment uitkiezen. Alea jacta est. Witte wel heeft gelijk:

Wat jou weerhoudt Gast1 komt uit jezelf. Het is een vorm van twijfel die verstopt zit in jou persoon. Je weegt teveel af en het zal je beter bevallen de middenweg te kiezen. Vertrouw op jezelf en “doe”.

[Witte wel]

Even een vraagje tussendoor Tardis. Als je hierop wilt reageren natuurlijk.

ik stond even in en buiten deze wereld tegelijk terwijl je directe omgeving alleen maar in deze wereld is. Het filterende brein hield voor even op alles te filteren,

Zoals ik begrijp had je in deze staat duidelijk de beleving van de ruimte om je heen want je spreekt over "in" en "buiten" deze wereld.
Kan je je nog herinneren of dat hierin het besef van tijd nog enige mate van belang had?

[Tardis]

Tijd en ruimte speelden dezelfde rol zoals we die uit de alledaagse werkelijkheid gewend zijn.

Voorbeeld van hoe je je dat moet voorstellen:
Op een zeker moment stak ik de Ceintuurbaan in Amsterdam over en kreeg spontaan een vlaag van sterk verhoogd bewustzijn. Dan ben ik me ook intens bewust van mijn eigen bestaan, veel meer dan gebruikelijk. Terwijl ik over het zebrapad liep schoten me ontelbaar veel verschillende gedachten en indrukken te binnen en alles bij elkaar werkt dat zo vervreemdend van de context (lopen op een zebrapad) dat ik mezelf tegelijkertijd binnen en buiten de context geplaatst voelde. "We voeren met zijn allen een merkwaardig toneelstukje op" schoot het door mijn hoofd. "Iedereen speelt braaf zijn rol en houdt zich aan merkwaardige regeltjes die we onszelf opleggen". Ik keek naar de automobilisten en fietsers die stil stonden omdat rode lichtjes een code vormden die bepaalde dat ze moesten stil staan voor een witte streep. "Wat zou er gebeuren als ik me niet aan het verwachtingspatroon van de anderen zou houden en hier midden op straat zou blijven staan?" Zouden de wachtende mensen dan toch doorrijden zodra het rode verkeerslicht op groen sprong? In hoeverre zou ik de normale gang van zaken verstoren als ik midden op straat bleef staan? Het was een intens moment en ik weet nog dat ik even geaarzeld heb om door te lopen. Wat er zou gebeuren als ik daar was blijven staan terwijl ik nog steeds gebombardeerd werd met informatie liet zich raden. Ik sloeg op die momenten dus niet op tilt, ik was in staat om tijdens het bombardement van indrukken (regenbui in de Eiffel, haai eet vis in de oceaan, huis in brand in Madras, honger in Somalië, vliegtuig landt in San Francisco, metro rijdt onder Parijs door enz. enz. enz. enz.) toch coherent te denken. Het beste was om me te conformeren aan het verwachtingspatroon van de anderen, daarom ben ik doorgelopen. Een paar seconden later liep ik op de stoep en was de vlaag van verhoogd (zelf)bewustzijn snel weer over.

Tijdens gesprekken met mensen was het ondoenlijk omdat ik met 1001 gedachten tegelijkertijd bezig was en het liefste telepathisch had willen communiceren. Dan kun je die 1001 gedachten namelijk 1 op 1 du moment met elkaar uitwisselen. Tijdens zo'n vlaag van verhoogd zelfbewustzijn ben je niet gelijkwaardig aan elkaar en dan lukt het niet. Een gesprek is een zware handicap en daar was ik me op zo'n moment dan erg van bewust. De handicap is deze: gedachten moeten geordend worden, dan moet je ze verwoorden en uitspreken, die woorden worden door je gesprekspartner maar half opgevangen, wat wel opgevangen wordt zal gebrekkig worden verwerkt en begrepen en de reactie is niet de reactie die je had willen bereiken. BLHHHH!! Communicatie buiten telepathie om is heel frustrerend als je hebt ondervonden dat het anders kan. En dan zijn er mensen waarmee je je ervaring niet kunt delen omdat ze je verhaal niet accepteren, het is te vreemd en staat te ver af van hun eigen opvatting van wat de realiteit is.

[Witte wel]

Dank je Tardis dat je dit hebt willen delen.
Een bijzondere ervaring die je omschrijft en nog vreemder is dat ik hierin overeenkomstige herkenning zie bij mij zelf zo nu en dan alleen ik dacht dat er iets anders gaande was bij mijzelf. Die over stimulus herken ik maar al te goed.
Ik was daarom erg benieuwd naar je reactie. Vandaar dit zijspoortje.

[Starlight]

Dit is nog eens interessant zeg!!
Ik heb hier wel even tijd voor nodig om dit allemaal te lezen en te kijken, haha.
Ik ga er zeker voor zitten want het is vast de moeite waard!

Witte wel!

[Tardis]

Die over stimulus herken ik maar al te goed.

Dat verbaast mij dan weer niet. In ons diepste wezen zijn we allemaal dezelfde en omdat ervaringen als deze raken aan de essentie van ons bestaan maken velen van ons iets dergelijks mee. Ik voel me in ieder geval niet erg bijzonder.

[Gast1]

Prachtig. Een mieters verhaal (15:06 uur) van jou Tardis en heel erg herkenbaar. Van dat soort momenten heb ik nog steeds en jawel:

De handicap is deze: gedachten moeten geordend worden, dan moet je ze verwoorden en uitspreken, die woorden worden door je gesprekspartner maar half opgevangen, wat wel opgevangen wordt zal gebrekkig worden verwerkt en begrepen en de reactie is niet de reactie die je had willen bereiken. BLHHHH!!

Dat is dan vaak het gevolg. Toch heb ik door een soort training getracht het los te koppelen en dat lukt steeds beter, maar nog niet optimaal. Het verhoogd (zelf)bewustzijn raak ik niet meer kwijt en ik doe er ook niet mijn best voor om het kwijt te raken. Dat zou voor mij een verlies zijn.

"We voeren met zijn allen een merkwaardig toneelstukje op" schoot het door mijn hoofd. "Iedereen speelt braaf zijn rol en houdt zich aan merkwaardige regeltjes die we onszelf opleggen"

Echt waar, dit is compleet zoals ik het zie en ik kan het dan ook niet meer anders zien. Door een bepaald aantal omstandigheden is het mij overkomen dat ik mij steeds meer ging 'de-conditioneren'. Dit voelde heel bevrijdend en ook voelde ik me steeds puurder. Een soort van rust overkwam mij. Gejaagd en gedreven als dat ik altijd al was, voortdurend mij zelf bewijzend en ook de anderen bewijzend, joeg ik een soort schim na. Ik herhaal jouw BLHHHH!!
Weg krant weg nieuws en weg actualiteiten. Wauw ... een opluchting ...Er gingen talloze deuren open en er viel mij steeds meer toe. Anderen noemen het toeval. Het lijkt er gaandeweg op dat ik een beetje aan het vervreemden ben. Maar kan ik me dan in deze maatschappij staande houden? Er dient toch ook brood op de plank te komen? Uiteraard plagen die gedachten mij wel eens ... Ik sluit nu even af omdat ik weg 'moet' (zucht) ... Wordt vervolgd.

[Gast1]

Going on... (off-topic). Vandaag kreeg ik mijn uitslag van het assessment. Heel creatief, zeer ruimdenkend, behulpzaam, vriendelijk, extravert, 'alles is mogelijk' en meer van dat soort kreten. De IQ test was gebonden aan tijd: de uitslag voor MBO-niveau: 'laag' Tijdens de evaluatie van vandaag bleek volgens de psycholoog dit echter niet uit de gesprekken. Verbaal communicatief scoorde ik hoog tot zeer hoog en intelligent. Een contradictio interminis. Voor mij echter heel begrijpbaar. De test was niet alleen tijdgebonden, maar liet ook zien (in mijn perceptie) 'hoe geconditioneerd' ik was. Terwijl ik toch mijn best deed en niet zenuwachtig was, zag ik de verbanden niet meer zoals ik dat jaren geleden zag, waarbij ik dus voor een gedeelte blij was dat ik daadwerkelijk gedéconditioneerd was. Verlossend, maar wat doet de werkgever er mee? Er was een goede 'klik' met de psycholoog die vond dat ik met mijn kwaliteiten méér kon doen zoals bijvoorbeeld iets ondernemen of 'een boek schrijven'. Voor mijn beroep voldeed ik aan de uitslag, maar er diende hier en daar toch wat 'bijgeschaafd' te worden. Uiteraard sta ik daar open voor en het zijn vooral de technieken die dan verbetert dienen te worden. Mijn wezen kan ik daar in bewaren.
On topic maar weer ...

[Witte wel]

"ZE" weten het allemaal zo goed.

Lammalulle.

[Starlight]

MBO-niveau: 'laag'

Nou, hartelijk bedankt Gast1..
Dat betekend nog niet dat je dom bent hoor!
Kom ik over als een dom iemand?

School is en blijft saai. De lessen zijn saai, ik dwaal af, zweef met m'n gedachten op hele andere ''boeiendere'' dingen. En dan ook de mensen, ik pas er gewoon niet tussen. Ik heb wel vrienden hoor, maar toch, het blijft anders en school is gewoon niet mijn plek..
Biologie, natuur- en scheikunde vind ik overigens wel interessant op school! Maarja, dat past binnen mijn interesses.

Ach, ik vind het veel leuker om voor mezelf dingen te ontdekken, zelf op onderzoek uit te gaan buiten school. (Daar gaat het leren.. )

Ik heb al behoorlijk wat kennis over de wereld om ons heen wat ik zeker niet van school heb!
Ik heb gezond verstand, kan logisch nadenken, maar ook heel belangrijk: Ik kijk verder naar dingen, ik bekijk iets op veel verschillende kanten. En ook heel belangrijk, ik heb een gezonde fantasie en kijk veel op gevoel naar dingen.

Dus pas op je woorden meneertje!!