Is dat wel zo ?..............

[Tammy]

Ik denk er al enige tijd over na om dit topic te starten.
Twijfelde eerst, omdat ik niemand voor het hoofd wil stoten.
Dat is absoluut mijn bedoeling niet.
Maar dat weten jullie hopelijk wel van mij.


Is dat wel zo ?..............gaat over hoe mensen het leven beleven.
Ik lees hier van sommige mensen dat ze anders leven dan wat ze eerst deden.
Ze hebben een nieuwe manier van kijken en voelen naar de wereld, zichzelf en het leven.
Op zich niks mis mee natuurlijk.

Ik ken een collega die Reiki master is en NLP doet enz.
Hij is iemand die net als wat ik van sommige leden hier lees iemand is die geen negatieve gevoelens meer heeft.
Ook geen boosheid meer , geen kwaadheid enz.
Hij bekijkt het leven op een positieve manier, elke minuut van de dag.

Ik heb vele gesprekken met hem gehad.
Hij en ik staan op dit gebied mijlenver uit elkaar, maar we hebben groot respect voor elkaar.
Ik vraag mij af of zo`n leven zoals mijn collega die leeft ook echt 100 procent zo is.
Hij is een zeer intelligente man, maar sommige dingen verbazen hem.
Zoals een voorbeeldje aantal weken geleden.
Ook hij had net als ik een ontsteking achter zijn kroon.
Hij is iemand die dan gaat spoelen met zonnenbloemolie en denkt dat het daardoor weg gaat.
Ook niks mis mee.
Maar het ging dus niet weg.

Toen hij van mij hoorde dat ik een stuk kaakbot kwijt ben door ook zo`n bacterie en daardoor 2 kronen kwijt was omdat de wortel niet meer vast zat besloot hij na lang denken om ook naar de tandarts te gaan.
Ook hij naar kaakchirurg en hij was er net op tijd bij.
Hij was zeer verbaasd dat de bacterie niet gewoon was weggegaan.
Hij denkt dat als een bacterie een lichaam binnen wandelt er ook zo uitwandelt.
Net zoals dat hij zeer verbaasd was een paar maanden geleden dat hij verkouden was.

Hij zegt dat als iemand ziek word hij of zij uit balans is.
Hij zei dat hij dat niet is door zijn levenswijze en was dus hoogst verbaasd.
Ik zei je bent ziek door een virus, heel normaal.
Maar hij vond het niet normaal.

En toch zag ik twijfel en verbaasdheid.
En dat bedoel ik dus met de titel van deze topic.
Dat is iets wat ik me al heel lang afvraag.
Is het wel zo dat je het leven alleen maar positief kan bekijken 24 uur per dag.
En wat is er mis met alle emoties te hebben, ook de negatieve.
Vooral dat laatste schijnt niet te kunnen.


Als dat wel gebeurt kunnen mensen van slag raken en in de put zitten voor eventjes.
Maar er is toch niks mis mee .?

Wat vinden jullie ?

[Gast1]

Daar is helemaal niets mis mee Tammy.

[Tammy]

Ja Gast1, maar hoe kan het dan dat mensen dan toch verbaasd zijn dat ze deze emoties voelen of dat er iets gebeurd wat niet zou kunnen ?
In het geval van mijn collega zag ik duidelijk verbazing.
Je kan niet verkouden of weet ik veel wat hebben als je zogenaamd in balans bent.
Dan vraag ik me af in hoeverre is die levenswijze/denken dan echt helemaal volledig .?

[buurvrouw]

mensen kunnen proberen alleen maar positief te zijn.als ze echt alleen maar positief zijn dan verstoppen ze het negatieve en gaan daar aan voorbij.lijkt mij niet gezond. je leeft dan maar half.

[univers]

Mee eens.

[Gast1]

Ja Gast1, maar hoe kan het dan dat mensen dan toch verbaasd zijn dat ze deze emoties voelen of dat er iets gebeurd wat niet zou kunnen ?
In het geval van mijn collega zag ik duidelijk verbazing.
Je kan niet verkouden of weet ik veel wat hebben als je zogenaamd in balans bent.
Dan vraag ik me af in hoeverre is die levenswijze/denken dan echt helemaal volledig .?

Het kan zijn dat jouw collega zó overtuigd is van zijn van de aaname, die voor jouw collega geen aanname is, maar een 'weten'. Dat 'weten' nekt hem en wanneer er iets gebeurd wat tegen dit 'weten' ingaat, komt de verbazing. Dit is mijn antwoord.

Ik weet wat ik schrijf want die weg lijk ik zelf ook te bewandelen. Ik 'weet' ook, maar sta open voor de lessen die ik voorgeschoteld krijg. Verbazen doe ik mij echter niet meer, ergeren ook niet. Boos worden al helemaal niet. Ik beschouw het net als jouw collega als volstrekt zinloos. Ook ik heb geen negatieve gevoelens meer. Het is zoals het is, maar dat wil niet zeggen dat ik zaken zie versomberen, of dat ik geen verdriet meer heb. Ik weet dat je sneller ziek kunt worden als uit balans bent. Een aantal weken heb ik een beetje last van mijn darmen. Het is niet onmogelijk dat dit te maken heeft met de toestand op mijn werk. Zo vraag ik me af of dit te maken heeft met dat wat ik zie bij collega's die inmiddels thuis zitten met een burn-out of heel overspannen zijn, of dat dit met mijn eigen situatie heeft te maken. Of een combinatie van beiden. Ik kan verdriet niet velen. Het raakt mij en daar ben ik blij om. Blij dus dat ik verdriet voel en dat maakt mij beslist niet negatief. Negatief nee ... ik weet het niet zeker maar volgens mij heb ik er niets (meer) mee. Ik twijfel op dit gebied. Dat wat er nu allemaal in Nederland aan het gebeuren is vind ik niet best. Desocialisering en degeneratie, ik zie dat ouderen, maatschappelijk zwakkeren en ziekelijke mensen de dupe worden van allerlei maatregelen. Triest vind ik dat. Toch denk ik dat ik niet negatief ben, maar ... is dat wel zo? Ik ga er over nadenken .................

[Tammy]

Gast1 schreef:

Het kan zijn dat jouw collega zó overtuigd is van zijn van de aaname, die voor jouw collega geen aanname is, maar een 'weten'. Dat 'weten' nekt hem en wanneer er iets gebeurd wat tegen dit 'weten' ingaat, komt de verbazing.

Dat heb je mooi gezegd Gast1.
Ik denk dat het klopt.

Toch denk ik dat ik niet negatief ben, maar ... is dat wel zo? Ik ga er over nadenken .................

Ben benieuwd naar je antwoord.

[Gast1]

Ik ook ...

[aquarius]

Ik geloof ook dat ziek zijn een indicatie is van een disharmonie tussen lichaam en geest.
Zelf heb ik er geen enkel controle over ,omdat ik geen enkele cel in mijn lichaam kan beïnvloeden nog besturen.
Al loop ik met mijn hooft in de wolken (geestelijk)... ziek kan ik altijd worden.
Wie dit ontkent leeft in een illusie.

wel is het zo dat je negatieve gevoelens kan beïnvloeden ,door positief denken.

[univers]

wel is het zo dat je negatieve gevoelens kan beïnvloeden ,door positief denken.

Is een begin.

[Tardis]

En wat is er mis met alle emoties te hebben, ook de negatieve.
Vooral dat laatste schijnt niet te kunnen.

Emoties zijn geweldig! Goed dat we emoties hebben, alleen de dwaas zal ze weg willen stoppen en denken dat hij/zij daar goed aan doet. Wie zonder emoties is, is afgezakt naar het ontwikkelingsniveau van de geleedpotigen.

Boosheid wordt hier op het forum door sommigen afgeschilderd als iets wat negatief is en vermeden dient te worden. Het leven is geen aaneenschakeling van hosanna gevoelens, als er geen pieken en dalen zouden zijn dan zou men de pieken niet meer als hoogtepunten ervaren. Echte diepgevoelde boosheid kan een energiebron vormen die, als je die energie goed aanwendt, omgezet kan worden in daden waarmee je de oorzaak van de boosheid kunt aanpakken. Denk bijvoorbeeld aan het openlijke en ondergrondse verzet tegen de bezettende macht tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Ik vind het wel verstandig, en ook getuigen van een bepaalde mate van eigen inzicht, als je je emoties weet te beheersen. Het is meestal beter om eerst tot 10 te tellen en diep adem te halen voordat je reageert op iemand die zich onbeschoft gedraagt. Maar als dat niet helpt, sommigen hebben een plaat voor hun kop en lijken niet te snappen dat ze zich onbeschoft gedragen, doe je er goed aan om je tanden te laten zien. Dat is voor de ander dan soms wel schrikken. Maar de kans is groot dat ze voortaan beter nadenken over hoe ze met je omgaan, met als gevolg dat je voortaan minder of geen last meer van ze hebt. Kies je woede uitbarstingen dus zorgvuldig en laat het een uitzondering wezen, want dan maakt het de meeste indruk.

[Tardis]

Het kan zijn dat jouw collega zó overtuigd is van zijn van de aaname, die voor jouw collega geen aanname is, maar een 'weten'. Dat 'weten' nekt hem en wanneer er iets gebeurd wat tegen dit 'weten' ingaat, komt de verbazing. Dit is mijn antwoord.

Als iemand er zo ver naast zit is het geen weten, maar een illusie. Toch?

[Gast1]

Boosheid wordt hier op het forum door sommigen afgeschilderd als iets wat negatief is en vermeden dient te worden. Het leven is geen aaneenschakeling van hosanna gevoelens, als er geen pieken en dalen zouden zijn dan zou men de pieken niet meer als hoogtepunten ervaren. Echte diepgevoelde boosheid kan een energiebron vormen die, als je die energie goed aanwendt, omgezet kan worden in daden waarmee je de oorzaak van de boosheid kunt aanpakken.

In deze trek ik mij (even) de spreekwoordelijke schoen aan en wil graag even wat recht zetten. Zoals ik al eerder schreef was ik vroeger een redelijk opvliegende jongen. Wanneer ik boos werd bood mij dat altijd een bepaalde opluchting. Ik kan mij boosheid van iemand anders dus heel goed voorstellen en ik kan mij ook voorstellen dat dat mensen oplucht. Onder andere zal/kan ik daarom ook niet boos worden worden op zo iemand. Ik schreef eerder ook eerder dat ik boosheid zinloos vindt. Mogelijk is dat in contradictio in terminis. Wanneer ik terug kijk op mijn eigen boosheid heeft het uiteindelijk tot niets geleid. Wel op dat moment maar ik bleef daarna altijd met een wrang gevoel zitten. Het eindresultaat voor mij is dat boosheid mij altijd minder heeft opgebracht dan 'winst'... Maar dat is zoals ik het voel. Het is dus beslist niet zo dat het vermeden dient te worden. Is dat wel zo? ......... Ja, dat is zo.

[Gast1]

Het kan zijn dat jouw collega zó overtuigd is van zijn van de aaname, die voor jouw collega geen aanname is, maar een 'weten'. Dat 'weten' nekt hem en wanneer er iets gebeurd wat tegen dit 'weten' ingaat, komt de verbazing. Dit is mijn antwoord.

Als iemand er zo ver naast zit is het geen weten, maar een illusie. Toch?

Yep. Helemaal mee eens.

[Cees]

Niets mis met boosheid Gast1, en dat ben je zeker wel ook al zeg je van niet.
Je zegt van niet maar je verstopt het omdat je het waarschijnlijk een negatief iets vind.
Althans boosheid/strengheid is op jou misschien later gezien als negatief, als iets niet goed, en dat is ook zo in zekere mate.
Je zag misschien in dat je boosheid kon beheersen, wat dan inhoudt dat je boosheid niet gebruikt om iemand wat te leren door te slaan of een zeer strenge straf op te leggen, die achteraf bekeken veel te zwaar bestraft was.
Dat brengt grote schade bij jonge kinderen, het emotioneel kapot maken van een kind door boosheid is niet goed.
Omgaan met gezonde boosheid/strengheid is erg belangrijk.
Er zijn mensen die veel te streng zijn en mensen die te lief zijn.
Die lief zijn zijn lief en de boze zijn stout gaat niet op Gast1.
Te zwart wit.

[univers]

Nou ik kan op zijn plat Rotterdams iemand de kolereschelden. Dat lucht lekker op.

[Cees]

Ik scheld nooit, ik stel vast.

[univers]

Ik ook niet, maar dan moeten ze wel heel ver gaan.

[Gast1]

Cees ...

Niets mis met boosheid Gast1, en dat ben je zeker wel ook al zeg je van niet.
Je zegt van niet maar je verstopt het omdat je het waarschijnlijk een negatief iets vind.

Ik ben niet boos, hoe kom je er toch bij? Vanwaar die zekerheid bij jou? Je vult alweer in. Ik schijn het te verstoppen? ...

Althans boosheid/strengheid is op jou misschien later gezien als negatief, als iets niet goed, en dat is ook zo in zekere mate.

Boosheid op mij ..?

Je zag misschien in dat je boosheid kon beheersen, wat dan inhoudt dat je boosheid niet gebruikt om iemand wat te leren door te slaan of een zeer strenge straf op te leggen, die achteraf bekeken veel te zwaar bestraft was.

??? Het spijt me, deze zin kan ik niet volgen Cees.

Dat brengt grote schade bij jonge kinderen, het emotioneel kapot maken van een kind door boosheid is niet goed.

Waar het woordje 'Dat' op slaat kan ik niet volgen, maar overigens ben ik het met je eens.

Omgaan met gezonde boosheid/strengheid is erg belangrijk.

'Gezonde boosheid' zie ik als een soort tegenstrijdigheid, maar ik denk dat ik je wel begrijp.

Er zijn mensen die veel te streng zijn en mensen die te lief zijn.

Mee eens Cees ...

Die lief zijn zijn lief en de boze zijn stout gaat niet op Gast1.

Ook mee een Cees ...

[aquarius]

Een keer goed boos worden is een gezonde natuurlijke emotie.
Ik zie het als een onweer na een drukkende warme zomerdag .