Wat als...?

[Rudolf I]

Bij uitstek een filosofie-vraag.

Ik stel de eerste vraag, krijg misschien een paar antwoorden, en dan gaan we door naar de volgende vraag, gesteld door een forum-lid.

Wat als:
Je in 1923 een biertje drinkt in een Duitse bierkellerei (Duitse bierkelder) in München en een zekere Adolf H. begint met praten...
Je hebt alle kennis die je nu hebt, en je kunt 'm vermoorden. Zou jij dat doen? (Met dank aan de film 'The Last Supper', waar ik de vraag aan ontleent heb).

[Fenna]

Ik zou hem eerst op andere gedachten proberen te brengen en lukt dat niet, met mijn wetenschap wat hij gaat aanrichten, maak ik hem af.

[univers]

Wat als ? " mijn tante een piemel gehad, was het mijn oom geweest."

[taigitu]

Bij uitstek een filosofie-vraag.

Ik stel de eerste vraag, krijg misschien een paar antwoorden, en dan gaan we door naar de volgende vraag, gesteld door een forum-lid.

Wat als:
Je in 1923 een biertje drinkt in een Duitse bierkellerei (Duitse bierkelder) in München en een zekere Adolf H. begint met praten...
Je hebt alle kennis die je nu hebt, en je kunt 'm vermoorden. Zou jij dat doen? (Met dank aan de film 'The Last Supper', waar ik de vraag aan ontleent heb).

Ik ken de film niet dus geef ik mijn antwoord zonder invloeden ervan:
Dan hoop ik dat ik mijn handen niet aan hem vuil maak......
Hij heeft, wat er is gebeurt, nooit in zijn eentje hebben kunnen doen, het was een
groeiend collectief die hem de mogelijkheden gaf.
Er zijn veel opportunisten om hem heen geweest die via zijn 'charisma' en leiderschap
gebruik hebben gemaakt van de kansen die ze zagen hun 'voordeel' te doen.
Hem vermoorden geeft geen garantie dat de gruwel die is gebeurd niet zou zijn gebeurd.
Dan had er misschien een andere idioot opgestaan...... met wie weet welke gevolgen.

Kijk eens naar Stalin die in 1928/1929 de macht kreeg in Rusland en ook miljoenen
mensen stierven.... Dat gebeurde ongeveer in hetzelfde tijdsgewricht?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jozef_Stalin

Wat opvalt is dat over deze man weinig wordt geschreven/gesproken en die de
zelfde gruwelen over zijn volk heeft gebracht. Toen ik dat lang geleden las
verwonderde het me dat dat niet zoveel aandacht kreeg als Hitler's misdaden.

Twintig miljoen doden, je zou het maar op je geweten hebben. Jozef Stalin kwam ermee weg. Zelfs in het Westen werd een oogje toegeknepen. Aanstaande donderdag organiseert het Centrum voor Holocaust en Genocidestudies een lezing van Nicolas Werth, gespecialiseerd in de geschiedenis van de Sovjet-Unie en Stalin-expert. Werth spreekt over deze twijfelachtige dubbelrol van de dictator.

In de internationale wetenschap is er brede overeenstemming over de aard van het regime van Jozef Stalin. Hij geldt algemeen als één van de grootste tirannen van de twintigste eeuw, en heeft miljoenen doden op zijn naam staan. Door zijn rol als geallieerde macht bij het verslaan van de nazi’s sloot de internationale gemeenschap echter nog vele jaren de ogen voor de misdaden van zijn regime. Ook de totale propaganda van de Sovjets zorgde voor grote loyaliteit aan Stalin, zelfs onder slachtoffers en hun nabestaanden.

De val van de Sovjet Unie en de langzame opening van de archieven tijdens het begin van de jaren ’90 brachten enig besef van de misdaden van het communistische regime. Maar onder president Poetin stak de verering van Stalin steeds vaker de kop op. Vorig jaar gooide de dictator nog hoge ogen in de verkiezing voor de belangrijkste Rus aller tijden: hij werd toen derde, en dat heette een verrassing. Deze zomer werd de wereld nog verrast door propaganda-affiches van Stalin, die in de Russische metro werden verspreid. Uit onderzoek blijkt steeds opnieuw dat veel Russen Stalin waarderen en zelfs vereren, om wat hij voor de Russische industrie zou hebben betekend. Ook in nieuwe edities van schoolboeken wordt Stalin geroemd om zijn impact op de Russische economie. Zijn daarmee de misdaden van de Sovjets en de verschrikkingen van de Goelag vergeten?

http://www.geschiedenis24.nl/nieuws/201 ... doden.html

[univers]

Eén vaststaand feit, je kan de geschiedenis niet terug draaien.

[Vitharr]

Kijk deze nep commercial eens:



Adolf Hitler is een naam waar vele andere monsters zich achter hebben verscholen en die kwamen uit alle lagen van de bevolking. Een dergelijke moord zou me enkel in hun gelederen scharen. Daar pas ik voor...

[Zoeker]

Bij uitstek een filosofie-vraag.

Ik stel de eerste vraag, krijg misschien een paar antwoorden, en dan gaan we door naar de volgende vraag, gesteld door een forum-lid.

Wat als:
Je in 1923 een biertje drinkt in een Duitse bierkellerei (Duitse bierkelder) in München en een zekere Adolf H. begint met praten...
Je hebt alle kennis die je nu hebt, en je kunt 'm vermoorden. Zou jij dat doen? (Met dank aan de film 'The Last Supper', waar ik de vraag aan ontleent heb).

Nee.

[Zoeker]

Eén vaststaand feit, je kan de geschiedenis niet terug draaien.

Zelfs al zou het kunnen, dan zou ik het niet doen. Alles is zoals het is en dat is ook precies zoals het zijn moet.

[taigitu]

De eerste vraag is blijkbaar afgehandeld.
Dat is voor mij een mooie gelegenheid om een andere vraag aan iedereen voor te leggen die mij al langer bezighoudt.
En die gaat over 'het kruis' in de religieuze context.

Een paar jaar geleden las ik een stukje over het kruisje dat gelovige mensen als een teken van hun geloof dragen. Dat deed ik zelf ook weleens en dacht daar verder niet bij na, het was een sieraad. Ik ben gedoopt en jaren geleden uitgeschreven, maar omdat ik veranderd ben in de zienswijze over het geloof en de bijbel (waar in mijn familie weinig of niets aan werd gedaan) kwam de tekst die ik las als een blikseminslag.

En die tekst hield in:
Waarom dragen mensen een kruisje om hun nek......
Je draagt toch ook niet de elektrische stoel aan een kettinkje om je nek?

Dat liet me niet meer los en bedacht dat het inderdaad een bizar idee was om een afbeelding/sieraad(?) te dragen dat gelijk staat aan een martelwerktuig. Er zijn ontelbare mensen mee vermoord en omdat er geschreven staat dat Jezus er ook mee vermoord is is het een herkenningsteken van de religieuze mens. Er zijn zelfs kruisjes met daarop het lichaam van Jezus met doornenkroon en al.

Is het dan niet veel logischer, en naar mijn idee ethischer en waardevoller, om het visje om de hals te dragen dat het eerste teken van herkenning/verbondenheid was van christenen onder elkaar?

De Vis of het Ichtusteken.
Ichtus is een afkorting voor de Griekse woorden Jezus Christus, Gods Zoon, verlosser.
Toen de eerste christenen erg vervolgd werden, moesten ze onderduiken.
Maar hoe wisten ze nu van een ander of hij ook christen was, zodat hij te vertrouwen was.
Daar gebruikte ze de Vis voor, in het Grieks ICHTUS.
ICHTHUS betekent letterlijk 'vis'.
De I staat voor Jezus, de CH voor Christus, de T voor THeou, de U voor Uios, de S voor Soter. Vertaald: 'Jezus Christus, Gods Zoon Verlosser'.
Ze tekenden dan een Vis op een steen of in het zand en dan wisten ze of ze met christenen te maken hadden of niet.

Dan nu mijn vraag:
Alles komt in mij in opstand bij het idee om een kruisje om mijn nek te dragen voor wat voor reden dan ook.
Heeft iemand verder hier wel eens over nagedacht en hoe zou die hier dan tegenover staan. Hoe zou een christen hierover denken?

[Vitharr]

Ja, toevallig heb ik daar wel eens over nagedacht. Ik had namelijk dezelfde verwondering als jij.

Ik kwam er op uit dat het symbolisch is voor het dragen van het eigen kruis. Alle zondaars hadden aan het kruis genageld moeten worden, maar Jezus deed dat voor hen. Ter compensatie, en herinnering, dragen zij nu dus die kleine kruisjes.

Ik heb het nooit gecontroleerd, maar vond het wel een goede verklaring.

[Zoeker]

Dan nu mijn vraag:
Alles komt in mij in opstand bij het idee om een kruisje om mijn nek te dragen voor wat voor reden dan ook.
Heeft iemand verder hier wel eens over nagedacht en hoe zou die hier dan tegenover staan. Hoe zou een christen hierover denken?

Ik heb daar vaak over nagedacht en ik vind het kruis als symbool volstrekt helder en begrijpelijk.
Door het lijden (kruis) is verlossing mogelijk voor de mens.
Waar dat lijden ligt, dat verschilt natuurlijk per persoon.
Het kruis staat dus symbool voor het lijden wat resulteert in de verloste mens.

Dus ik zou zeggen: neem op je kruis!

[Zoeker]

Ik kwam er op uit dat het symbolisch is voor het dragen van het eigen kruis. Alle zondaars hadden aan het kruis genageld moeten worden, maar Jezus deed dat voor hen. Ter compensatie, en herinnering, dragen zij nu dus die kleine kruisjes.

Dit is een kerkelijke misvatting. Zo van: "wees een braaf jongetje, want Jezus is gestorven voor jou en waag het niet dus om nog wat stouts te doen". De symboliek is dat je via je eigen lijden de christusmens in je zelf ont-dekt. Waarom schrijf ik ont-dekt ipv 'ontdekt'? Omdat de christusmens al bij iedereen aanwezig is. Ja, ook bij Hitler. (om maar eens een slechterik op te noemen)

[Zoeker]

Even on topic…

Ik zit nu te denken dat als een van de forumleden terug gaat naar 1923 met de teletijdmachine van Professor Barabas en Adolf H. vermoord.
Dat ik dan terstond oplos in het niets…. Dus voordat een van jullie dat gaat doen…denk ook aan mij!

[taigitu]

Ja, toevallig heb ik daar wel eens over nagedacht. Ik had namelijk dezelfde verwondering als jij.

Ik kwam er op uit dat het symbolisch is voor het dragen van het eigen kruis. Alle zondaars hadden aan het kruis genageld moeten worden, maar Jezus deed dat voor hen. Ter compensatie, en herinnering, dragen zij nu dus die kleine kruisjes.

Ik heb het nooit gecontroleerd, maar vond het wel een goede verklaring.

Ben je dan je uitgegaan van het principe van de kerk dat 'alle mensen als zondaar
worden geboren'? Ik voel het namelijk niet als dat 'Jezus voor onze zonden
zou zijn gekruisigd'. Hij was als een Gandhi in zijn tijd en dan kan dat je leven
kosten zoals we ook bij Gandhi hebben gezien, hij werd doodgeschoten.
Moet ik er wel bij opmerken dat ik ook mannen heb gezien met een protserig
gouden pistool aan een kettinkje om hun nek.... Maar dat is een andere religie.
Blijf ik toch bij het symbool visje..... dat al wordt gebruikt op de achterkant van
auto's om aan te geven dat er een christen in rijdt.

[taigitu]

Dan nu mijn vraag:
Alles komt in mij in opstand bij het idee om een kruisje om mijn nek te dragen voor wat voor reden dan ook.

Ik heb daar vaak over nagedacht en ik vind het kruis als symbool volstrekt helder en begrijpelijk.
Door het lijden (kruis) is verlossing mogelijk voor de mens.
Waar dat lijden ligt, dat verschilt natuurlijk per persoon.
Het kruis staat dus symbool voor het lijden wat resulteert in de verloste mens.
Dus ik zou zeggen: neem op je kruis!

Het kruis mag dan symbool staan voor het lijden.
In wezen is het een martelwerktuig dat in een kerk met Jezus er aan kan dienen
als geheugensteun, bewustwording van schuld aan..... noem maar op.
En daar heb ik geen moeite mee. Het is dan als een stuk geschiedenis.
Maar dat doet niets af aan wat het in feite is, een antiek martelwerktuig,
en dat zie ik als ik iemand een kruisje zie dragen als symbool van hun geloof.

[Vitharr]

Ben je dan je uitgegaan van het principe van de kerk dat 'alle mensen als zondaar
worden geboren'?

Ja, maar dat is niet mijn eigen visie hoor.

Ik voel het namelijk niet als dat 'Jezus voor onze zonden
zou zijn gekruisigd'. Hij was als een Gandhi in zijn tijd en dan kan dat je leven
kosten zoals we ook bij Gandhi hebben gezien, hij werd doodgeschoten.

Dat is dan weer wel mijn visie.

Blijf ik toch bij het symbool visje..... dat al wordt gebruikt op de achterkant van
auto's om aan te geven dat er een christen in rijdt.

Vanuit dat perspectief, waarom zou je de verschillen benadrukken, als de overeenkomsten eigenlijk belangrijker zijn? Wat denk je van deze:


Waarbij 'geloof' voor mij voor 'vertrouwen' staat.

[taigitu]

Vanuit dat perspectief, waarom zou je de verschillen benadrukken, als de overeenkomsten eigenlijk belangrijker zijn? Wat denk je van deze:


Waarbij 'geloof' voor mij voor 'vertrouwen' staat.

Dat is ook een mooie waarbij het woord 'geloof' in de mens (dus ook in mezelf) voor mij kan blijven staan. Erop vertrouwend dat we eenheid zullen ervaren.......?

[Vitharr]

Dat is ook een mooie waarbij het woord 'geloof' in de mens (dus ook in mezelf) voor mij kan blijven staan. Erop vertrouwend dat we eenheid zullen ervaren.......?

Die vind ik dan weer heel mooi. Dus, jazeker, ik ben voor hoor.