gusteman schreef:Gast1 schreef:Dat zou zéker kunnen, maar ik heb het dus over peuters en kleuters.
Dat had je er in je reactie al bij vermeld en ik had dat ook zo begrepen.
Peuters, kleuters of pubers, het blijven je kinderen.
Dus vraag ik mij af: waarom maak je hier dat onderscheid?
Gast1 schreef:Ongeveer '1001' mogelijkheden, maar dat wat ik en mijn vrouw meegemaakt hebben en waarbij we veel twijfelden, is een weten geworden.
Twijfelen is een gemoedsgesteldheid die optreedt wanneer iemand geen zekerheid heeft, wanneer iemand wordt geconfronteerd met iets wat haar/hem vreemd of onbekend is. Dus is het perfect mogelijk dat je kinderen door hun gedrag (houding, sociale omgang, lichaamstaal, enz...) jou en je echtgenote de ogen hebben geopend voor kennis of inzicht waarover je tot dan niet beschikte of die latent aanwezig waren.
Ook dat heeft weer niets te maken met een "weten" bij die kinderen maar is een "herkenning" bij jezelf.
Gast1 schreef:Ik weet niet of er iets te kiezen is, het is zoals het is. De opmerking zegt veel over jou inzake kiezen ...
Niets "is zoals het is", alles is altijd datgene wat je er zelf van maakt.
Je kan altijd kiezen, ook al denk je soms dat het niet kan.
Ik ben wel benieuwd WAT mijn opmerking vertelt over mij inzake kiezen. Kan je dit verduidelijken?
Of is het gewoon "de bal terugkaatsen"?
Dat is mooi dat je dat begrepen hebt, maar blijkbaar heb je het eerdere door mij geschrevene niet begrepen.
Een baby is ‘nog’ redelijk puur, een peuter wordt al belast met allerlei regeltjes en wordt dus geconditioneerd.
Bij een kleuter gebeurt dat nog veel meer, want nu gaat de school zich er ook al mee bemoeien.
Nadat puberteit en adolescentie zijn doorlopen heb je al een kant en klare klaargestoomde geconditioneerde jonge volwassene die ‘het wel weet’.
Zijn ze ‘opgevoed’ of zijn ze ‘gehersenspoeld’?
Een voorbeeld hiervan zijn de Nederlandse jonge jihadisten, maar er zijn tal van andere voorbeelden.
Wij zijn klaargestoomd voor de consumptie en productiemaatschappij.
Er zit maar weinig verschil in het eerste en tweede voorbeeld op de keper beschouwt.
Hoe jonger hoe puurder dus, vandaar het onderscheid.
Het is mij bekend wat twijfelen is en dus ben ik ook gaan twijfelen aan dat wat wij ‘opvoeden’ noemen.
‘Wij’ is in dezen de maatschappij, niet alleen de ouders.
Ook de media is een heel belangrijke opvoeder geworden en ik zie heel veel ‘gekleurd nieuws’ en dus ook daar twijfel ik aan.
Onze kinderen hebben ons inderdaad in een bepaald opzicht de ogen geopend.
Met hun heel jonge en pure gedrag gebeurde er vooral iets met mij.
Ik zette mij ‘open’ … Wij met ons ‘vele weten’ denken dat we veel weten, maar we hebben door het conditioneren, het opvoeden, een vertroebelde mind gekregen.
Kijk maar eens wat wij schijnvolwassen allemaal doen.
Zet een paar kleine (nog niet pratende) kinderen bij elkaar die dik en dun zijn, knap en lelijk, blank en zwart … ze maken geen ruzie en communiceren zonder woorden. Puur, snap je?
En ik snap best dat wij schijnvolwassenen woorden nodig hebben om onze speeltjes te maken en hoe we oorlog met elkaar ‘moeten’ maken.
Wij mensen kiezen daar blijkbaar voor wat me bij het volgende punt van jou brengt.
“Niets "is zoals het is", alles is altijd datgene wat je er zelf van maakt”, schreef je.
Ik zie wat wij schijnvolwassenen er van maken en precies dat is wat is.
Ja, je kunt altijd kiezen.
Dat klopt en dat geldt ook voor jou, je schreef immers: “Jij kiest hier de optie die het beste past bij jouw "visie".
En dat is goed, heel goed zelfs, zolang jij je daar lekker bij voelt”.
Maar ik ben van mening dat je niet altijd kiest voor de dingen zoals ze zijn.
Er zijn zaken die je overkomen waarvoor je nooit zou kiezen.
En er zijn zaken die je overkomen waarvan je niet wist dat je er wel of niet voor zou moeten of kunnen kiezen.
Er zijn zaken die zich voor je ‘openen’.
Ik heb niet gekozen voor dat wat mij overkomen is, van baby ging ik naar alle verdere episodes in mijn leven en werd voortgestuwd ‘door de vaart der volkeren’, en dat vond ik al heel vroeg ‘balen’.
Ik heb 4 verschillende scholen bezocht en dat zou je als een soort zoektocht kunnen beschouwen.
Ik heb ooit één boek gelezen en had een hekel aan leren.
Liever was ik in de natuur, weg van alle waan.
Ik heb echter mazzel en woon niet in de gebieden waar oorlog wordt gevoerd.
De meeste mensen aldaar zullen er niet voor gekozen hebben.
Ook niet voor honger en dat hun kinderen als ‘levend schild’ wordt gebruikt.
Niet voor dat hun kinderen voor hun ogen neer worden geschoten.
Niet voor dat de ouders van deze kinderen voor hun ogen neer worden geschoten.
Niet voor onrechtvaardigheid en gemenigheden en ik neem niet aan dat ik door hoef te gaan met voorbeelden.
Blijkbaar zat je bij de bergingsdienst van de Belgische Luchtmacht (Air Safety Directorate / Aviation Recovery).
Daar ben je ook voor geconditioneerd en dus gemaakt.
Ik lees in jou een soort van literalist en wetenschapper.
Ik lees ratio. Dát vertelt jouw opmerking inzake kiezen.
Totaal niets mis mee, het is geheel een keuze van jou:
“Jij kiest hier de optie die het beste past bij jouw "visie". En dat is goed, heel goed zelfs, zolang jij je daar lekker bij voelt”.
Jammer dat je schrijft over ‘de bal terugkaatsen’ wat ook dat zegt wat over jouw hypothese.
Ik heb niets terug te kaatsen … ‘geen bal’ (zelfs).
Geloof me maar dat ik niet gekozen heb.
Als ‘gevoelsmens’ zijn mij dingen overkomen waar ik niet voor gekozen heb, maar wel blij ben dát ze mij zijn overkomen.