Wie ben ik? Wat doe ik?

Stel je HIER voor en leer je medeforummers beter kennen.
Ook de Avatar Awards zijn hier te vinden.
Alsmede In the Picture topics.
Plaats reactie
Romeo

Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Romeo » 03 apr 2013, 17:05

Wie ben ik?........Romeo is de naam :-P
Wat doe ik?........Daar ben ik nog steeds zoekende naar.

Lees maar:

Mijn hele leven heb ik al het gevoel dat er iets niet klopt aan de werkelijkheid waarin we leven. Op één of andere manier heb ik me in deze ‘werkelijkheid’ nooit echt thuis gevoeld. Als kind al, had ik sterke herinneringen aan een omgeving – voorbij tijd en ruimte - waarbij het Liefde, geven, onvoorwaardelijkheid, oneindigheid en Zijn, is wat de klok slaat. Door deze herinnering, wist ik ergens diep van binnen, dat er iets niet klopte aan de wereld waarin ik nu leef. Ik heb zogezegd mij hele leven al het gevoel 'niet van hier'(lees: niet aards) te zijn. Gevoelens waarmee ik veel geworsteld heb, omdat ik ergens wist dat het anders kon, waarbij anders in dit geval – voor mij persoonlijk dan – wel staat voor ‘beter’. Creatie in plaats van destructie, Liefde in plaats van angst, oneindigheid en groei in plaats van eindigheid en verval, en onvoorwaardelijkheid in plaats van het ‘voor wat hoort wat principe’ wat in deze corrupte virtuele werkelijkheid de dienst uitmaakt.

Niet van 'hier' - verlangend naar 'huis'

Ik heb nooit wat begrepen van hoe mensen - gemiddeld gezien - met elkaar omgaan. Ik verwonder me er over hoe het van alle tijden lijkt te zijn dat er een klein groepje is wat de dienst uitmaakt voor de massa. Ook heb ik me altijd afgevraagd hoe het concept persoonlijk bezit nu eigenlijk tot stand gekomen is, omdat de aarde in mijn beleving toch echt van iedereen is. Het is voor mij altijd duidelijk geweest dat wij mensen niet de enige intelligente levensvorm zijn binnen het immense universum. Ik heb altijd geweten dat er meer is tussen hemel en aarde en de werkelijkheid naast het fysiek waarneembare ook op een ander niveau - namelijk energie of trilling - een bestaan kent. Ook heb ik altijd het besef gehad – heel lang op onbewust niveau, overigens - dat we leven in een illusionair systeem, waarbij manipulatie - zowel in fysieke vorm als in de vorm van het astrale, etherische en de vorm van energieën - wordt ingezet om alles bij het oude te houden. Inmiddels weet ik dat het verder gaat dan dat, namelijk dat het één grote gevangenis is, gecreeerd door het duister, waarin Licht en Lichtwezens, door middel van corruptie, afleiding en manipulatie gevangen gehouden worden.
Wanneer deze en andere 'levensvraag-onderwerpen' - op tal van plaatsen en met tal van mensen - echter ter sprake kwamen, viel me telkens weer op dat mijn overtuigingen, meningen en innerlijk weten / innerlijk Licht, nogal afweken van de gangbare norm. In tegenstelling tot mijzelf – en anderen die ik ken – lijken de herinneringen aan ‘thuis’ – om het zo maar te noemen – te zijn vervaagd, waardoor deze wezens (dat je ‘maar mens bent’ is in mijn optiek ook deel van de illusie / manipulatie) zijn gaan geloven in – en zijn gaan handelen naar – het sjabloon van de corrupte virtuele werkelijkheid. (Overigens is dat geen verwijt, want I’ve been there and done that.)
Uiteindelijk leidde de gevoelens van 'afgewezen worden’, me niet thuis voelen en stagnatie door de beperking waar ik keer op keer tegen aan lijk te lopen, er toe, dat ik mij ging aanpassen op deze corrupte virtuele werkelijkheid. (de MATRIX) Ik dompelde mij zogezegd onder in alle ‘moois’ die deze duistere virtuele speeltuin te bieden heeft. Ondanks dat, bleef mijn interesse naar het esoterische - de werkelijkheid achter de fysiek waargenomen werkelijkheid - altijd bestaan. Mijn zoektocht begon als kind en zal pas eindigen wanneer ik niet langer ‘hier ben’.

Confrontatie met mezelf

Op een gegeven moment kwam ik - voornamelijk door interactie met 'anderen' en de MATRIX - met mijzelf in de knoop. Ik voelde me – net zoals ik dat als kind voelde - als een gevangene binnen deze virtuele werkelijkheid, de MATRIX. De schaarste, beperkingen, hiërarchische systemen, het systeem van eten of gegeten worden en grote mate van controle die ik om mij heen waarnam, knaagde aan me. Dit kwam vooral, omdat ik ergens diep in mij nog steeds wist dat er eigenlijk sprake is van overvloed, onbegrensde mogelijkheden en vrijheid.
Meer en meer kwam ik er achter, dat ik niet mijn leven leefde, maar het leven leefde wat ik mijzelf had aangeleerd en wat ik me - vanuit een gevoel van verbonden willen zijn met mijn omgeving - had laten opdringen. Ik was mijn authenticiteit verloren, had mijn ware zelf – het Lichtwezen in mij – verloochend en mijzelf volgestopt met allerlei programmeringen, conditioneringen, overtuigingen en andere duistere zaken.

Opnieuw zoeken

Op een gegeven moment - dat zal ergens in 2000 geweest zijn - ging ik vanuit dat gevoel - het verlies van mijn ware zelf (mijn innerlijk Licht) - weer intensiever op zoek naar wie ik nu werkelijk was en hoe de ‘werkelijkheid’ nu daadwerkelijk in elkaar stak. Al snel kwam het tot een confrontatie met mijzelf, omdat ik merkte dat ik mijn ware zelf verloochend had, ik mij – via mijn ego - geïdentificeerd had met dat wat van mij verwacht werd en mezelf - opnieuw vanuit de angst om afgewezen te worden - enorm beperkt had in mijn denken, voelen en handelen. Meer en meer kwam ik met die herontdekking van mijzelf, weer tot mijn kern.
De interactie met de MATRIX, de corrupte virtuele werkelijkheid, werd er daarmee niet beter op, maar ik trok me steeds minder aan van wat 'anderen' daar nu van vonden. Dit langdurige proces - waar ik me nu nog steeds in bevind en dat een leven lang duurt - ging naarmate de tijd vorderde steeds een stukje sneller. Standaard zaken, zoals werken en bijvoorbeeld deelnemen aan 'standaard' activiteiten en evenementen (sportevenementen, concerten, toneelvoorstellingen, volgen van het nieuws, aanvaarden van 'leiding' op het werk en meer van deze geconditioneerde 'massahysterie') me steeds zwaarder ging vallen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door univers » 03 apr 2013, 17:37

Welkom buitenaardse :mrgreen: , je bent niet de enigste vreemde eend op deze rotte wereld.

Afbeelding
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

aquarius

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door aquarius » 03 apr 2013, 17:44

Van harte welkom Romeo .
Laatst gewijzigd door aquarius op 03 apr 2013, 21:08, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door taigitu » 03 apr 2013, 17:47

Is Romeo Romeo of .........
Ten slotte

Rest mij nog jullie van harte welkom te heten op - deze vernieuwde versie - van STAP uit de MATRIX. Ik wens jullie veel leesplezier en wie weet zie ik je een keer bij één van de bijeenkomsten en wellicht tot lees, horens of ziens.

Lieve groet,

Marcel Graumans
http://www.stapuitdematrix.nl/globalrss ... wat-doe-ik
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

aquarius

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door aquarius » 03 apr 2013, 17:57

Hij is goed bezig :grin:

Romeo

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Romeo » 03 apr 2013, 18:30

taigitu schreef:
Is Romeo Romeo of .........
Ik ben gewoon Romeo.

Verdorie :evil: In mijn enthousiasme ben ik inderdaad vergeten de link van Marcel Graumans erbij te plaatsen. Mijn oprechte excuses hiervoor. taigitu, dank je wel voor deze correctie. Is nou niet bepaald een leuke binnenkomer :oops:
Marcel heeft precies omschreven hoe ik mij mijn hele leven al gevoeld heb en dat wilde ik graag met jullie delen.

tofu_kronos

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door tofu_kronos » 03 apr 2013, 18:36

Welkom

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Vitharr » 03 apr 2013, 20:04

[wave] Welkom Romeo, en veel plezier en wijsheid gewenst!

Met de edit knop kun je, je eerste post alsnog voorzien van de bronverwijzing.
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door taigitu » 03 apr 2013, 20:34

Romeo schreef: Ik ben gewoon Romeo.
Welkom Romeo en veel plezier op het forum.
Ook ik vergeet wel eens een bronvermelding als ik iets van een ander plaats.
Het was inderdaad even verwarrend voor me of je als Romeo je eigen verhaal had
beschreven of een artikel van een site had overgenomen. Ik wilde graag weten naar
wie of wat ik een reactie zou schrijven.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Vitharr » 03 apr 2013, 22:47

Romeo, als ik je onderschrift lees zie ik dit:
Romeo schreef:Ik droom van dingen die er nooit zijn geweest en wil weten waarom niet.
En dan vraagt dit nieuwsgierige dier zich natuurlijk af; "wat droom je dan?"
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80367
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Tammy » 04 apr 2013, 04:10

Welkom op dit mooie forum Romeo. :grin:

Ik wens je heel veel plezier hier . :hands:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

buurvrouw
Onderzoeker
Berichten: 644
Lid geworden op: 17 apr 2009, 08:46

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door buurvrouw » 04 apr 2013, 05:48

wees welkom :hands:

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Susan » 04 apr 2013, 06:56

Welkom Romeo, herkenbaar wat je schreef hoor.
Fijne tijd hier gewenst :grin: [wave]
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Romeo

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Romeo » 04 apr 2013, 17:00

Vitharr schreef: En dan vraagt dit nieuwsgierige dier zich natuurlijk af; "wat droom je dan?"
Hier droom ik van:

Samen

Het zou zo maar de titel van een gedicht kunnen zijn, een innerlijke wens of een mooi gevoel. Dat is het echter niet, ‘t is een blik op wat samen vooralsnog inhoudt op ons mooie planeetje.

Samen leven we maar samen maken we elkaar dood.
Samen zijn we mensen maar gedragen ons als beesten.
Samen hebben we alles maar de meesten echter niets.
Samen kunnen we alles maar doen slechts wat de enkeling opdraagt.

Geen wonder dat samen zo tot de verbeelding spreekt, ergens ligt in samen een prachtige wereld verscholen die erop wacht om naar buiten te komen, een wereld waarin samen die betekenis laat zien die veelal van binnen als warme wens gekoesterd wordt. Willen we echt ten koste van anderen leven, willen we echt onverschillig zijn ten aanzien van levend leed, willen we enkel opkijken tegen hen die alles hebben en zouden we echt graag slechts iets doen voor iemand van wie we ons afhankelijk achten?

Een kleine blik op de kalender laat zien dat we in het jaar 2013 leven en er volgens de algemeen geldende consensus dus al een paar millennia beschaving op hebben zitten. Duizenden jaren heeft de mens de mogelijkheid gehad om zichzelf en haar omgeving te leren kennen, duizenden jaren wordt al samen geleefd en toch, na al die jaren, draagt samen nog steeds een wensvorm. Onbewust leeft samen nog steeds als een goed gevoel, bewust is samen nog steeds een hoopje ellende.

Is het dat we na al die jaren samen leven nog niet weten hoe het zou kunnen of spelen er wat andere zaken mee die het echte samen slechts als illusie laten bestaan? Is samen een utopie of ligt er iets wezenlijks aan ten grondslag dat maar niet aan het licht wil komen? Graag nodig ik jullie uit om samen eens van gedachten te wisselen over een mogelijk samen in het huidige tranendal.

Anno 2013 zijn we veelal verworden tot dorpelingen en stedelingen en dat maakt het lastig voor een ieder om geheel zelfstandig zijn of haar haar behoeften qua eten, drinken, wonen, communicatie en vervoer te realiseren. Gelukkig hebben we elkaar en daarmee zouden we samen in ieders behoefte kunnen voorzien, een aardig idee maar helaas geen realiteit. Is ook niet zo heel raar wanneer je bedenkt hoeveel verschillende behoeften er zijn, de idee dat deze allemaal vervuld zouden kunnen worden is wel heel ver gezocht en vandaar dat we het misschien eens iets eenvoudiger kunnen proberen. Wanneer iets we het mogelijk zouden achten dat we met elkaar de meest basale behoeften van onszelf en elkaar zouden kunnen invullen, plus iets extra’s, dan ligt daar iets voor ons samen.

De basale behoeften zoals eten, drinken, wonen, communicatie en vervoer aangevuld met vrije tijd en middelen om die tijd te besteden zijn tegenwoordig slechts voor een handjevol mensen beschikbaar en dat veelal ten koste van de mensen die niet voorzien zijn in die behoeften. Een nogal pijnlijke constatering dat samenleven in onze huidige wereld ten koste van elkaars meest basale behoeften en uiteindelijk leven gaat.

Het verborgen leed van een kind van zes dat veertien uur per dag in een sweatshop werkt wordt verpakt in een blitse verpakking en met winst verkocht om daarmee in de behoeften van de verkoper te voorzien. Hier hebben we het niet slechts over mega-corporaties die dat soort praktijken bezigen maar ook over de kleine ondernemer die goedkoper uit denkt te zijn door een paar containers uit china of india te importeren. Deze kleine ondernemer voelt zich gedwongen om dat soort stappen te zetten om daarmee net het hoofd boven water te kunnen houden en in zijn basisbehoeften te kunnen voorzien.

Het lijkt wel of we gedwongen worden zo ongeveer alles maar te doen en de ogen te sluiten voor de consequenties van onze daden, enkel en alleen om maar minimaal in onze basisbehoeften te voorzien. Niet geheel onlogisch maar toch wringt het, we zouden het best samen en voor elkaar kunnen en willen doen maar toch lijkt het eerst noodzakelijk om zelf voorzien te zijn in de basisbehoeften. Een dilemma.

Wanneer het mogelijk is om te onderkennen dat we voor het leven dat we leiden afhankelijk zijn van elkaar, en daarmee eigenlijk verplicht zijn aan elkaar om elkaar te laten leven op een wijze die het mogelijk maakt om elkaar zo goed mogelijk van dienst te zijn, dan zouden we eens kunnen onderzoeken hoe dat leven er op zijn minst uit zou moeten zien. Hiermee niet proberend een levenswijze voor te leggen maar een besef van vruchtbaarheid. Het overgrote merendeel der mensen komt het best tot zijn recht wanneer er geen angst ervaren wordt, geen angst om te sterven van honger, geen angst om dak- en thuisloos te zijn, kortweg geen angst om een tekort te ervaren in de meest basale behoeften. Zouden we er samen voor kunnen zorgen dat deze angst plaats maakt voor een zekere beschikbaarheid dan verdwijnen sterfte door honger, kinderarbeid, huisuitzettingen en meer drama van heden ten dage van het toneel.

Vanuit het besef dat we elkaar, en daarmee onszelf, het beste kunnen helpen wanneer iedereen gezond en zonder angst kan leven, is daar gelijk een primair doel te ontdekken. Het elkaar mogelijk maken dat een ieder, waar ook ter wereld, minimaal een bestaan kan leiden dat in basis zorgeloos is. Geen basisinkomen maar een basisbestaan. Een menswaardig bestaan. Een commitment dat we aan elkaar kunnen maken en de politiek en het bedrijfsleven mogen rustig meedoen.

Geen commitment? Ook goed maar besef dan dat het huidige klimaat beheerst wordt door sociopaten die een werkkracht niet zien als mens maar als vervangbare productie-eenheid, ‘t maakt hen werkelijk geen zak uit of de mens sterft want er zijn zat andere zielen die nog aan hun bestaansminimum moeten komen, desnoods door als soldaat anderen overhoop te knallen. En, zolang er soldaten zijn die anderen overhoop knallen komt iedereen vanzelf een keer een kogel tegen waardoor we een spelletje russische roulette spelen op mondiale schaal.

Er bestaat geen enkele fysieke beperking om iedereen te voorzien van minimaal een menswaardig bestaan dat zorgeloos is ten aanzien van zaken als een dak boven het hoofd, een gevulde maag, gezondheidszorg en tijd en middelen ter ontspanning. Er is zelfs geen fysieke beperking wanneer dit tot duurzaam groeiende welvaart en welzijn voor iedereen leidt. Slechts een eeuwenlange politiek van angst heeft de blik op de mogelijkheden met elkaar vertroebeld en deze vervangen door angst voor en strijd met elkaar.

Wat hierin meespeelt is datgene dat onder menswaardig wordt verstaan. Wanneer ieder ander als gelijkwaardig mens gezien wordt is het nogal primitief om een ander niet minimaal hetzelfde niveau van bestaan te gunnen dat zelf beleefd wordt. Wanneer het eigen leven menswaardig geacht wordt dan is alles dat minder is eenvoudigweg niet menswaardig. Ook bestaat er een nogal hardnekkige illusie dat het eigen bestaansniveau slechts te danken zou zijn aan jezelf, het doorzien van die illusie zou tot een besef van wederzijdse afhankelijkheid kunnen leiden. Waren het tenslotte niet andere mensen die jouw eten, kleertjes en schoentjes maakten toen je de tijd gegeven werd om op te groeien en te leren? En wie zorgt er voor je als je het straks zelf niet meer kunt?

Tijdens de eerste pak-em-beet achttien jaar die in het westen doorgebracht worden met opgroeien en studeren worden er in andere delen van de wereld al kinderen vanaf een jaar of zes ingezet om mobieltjes, schoenen en kleding in elkaar te zetten. Al mobiel bellend en die kleding dragend wordt dan graag de eigen prestatie afgezet tegen de zogenaamd onderontwikkelde medemens die schijnbaar maar niet in staat lijkt een bijdrage op niveau te leveren. Een kern van ongelijkwaardigheid die samen leven en samen groeien in de weg staat.

Om samen te leven en te groeien naar minimaal menswaardig en prettig bestaan voor iedereen lijkt het noodzakelijk dat het besef ontstaat dat wanneer jij een ander niet helpt om jou te helpen dat het geheel geen bestaansrecht heeft. Dit maakt ieder ander net zo belangrijk als jezelf en hierin is een basis te vinden die samen tot een realiteit maakt die in ieders voordeel uitpakt. Een som die meer is dan de delen.

Het gaat er dan ook niet om om iedereen evenveel te laten doen of te laten bijdragen maar slechts om het doel an sich dat voortkomt uit een besef van verantwoordelijkheid en afhankelijkheid voor het samen leven. Feitelijk maakt het geen bal uit door welke verdeelsleutel het doel bereikt wordt en daarmee resteert slechts de wil tot realisatie. Nog voor er allerlei betogen gehouden gaan worden over wie wel kan werken en wat met ouderen enzovoorts staat één ding: het resultaat. Een politicus zou kunnen zeggen: een doel en visie waar onze natie ‘s morgens graag het bed voor uit komt en samen mee aan de slag gaat, voorwaarts!

Dit besef van onderlinge afhankelijkheid zou iets kunnen zijn van en voor mensen. Samen met en voor elkaar heeft dan ook geen politiek nodig, met elkaar voor elkaar is voldoende. Eenvoudigweg zorgen voor een ander in wetenschap dat er voor jou gezorgd wordt. Hier is een statement te maken dat afrekent met vele millennia ellende en onwetendheid.

Utopisch en onmogelijk? Misschien zou het kunnen helpen een begin te maken door te stoppen met het steunen van alles dat niet bijdraagt aan een menswaardig bestaan voor iedereen.

Producten kopen van een bedrijf dat leeft door uitbuiting? Liever een mailtje sturen met geacht bedrijf, u had een klant kunnen hebben maar helaas werkt u niet mee aan een doel dat leidt tot een menswaardig bestaan voor iedereen, maak uw commitment en u heeft een klant.

Ook de huidige politiek zou bewerkt kunnen worden om haar kleur te laten bekennen door de gewetensvraag te stellen. Een eenvoudige zwart-wit keuze, voor minimaal een menswaardig bestaan voor iedereen of er tegen, geen gekonkel.

Wie weet, misschien komen we samen tot meer en kunnen we samen laten leven zoals het van binnen voelt.

http://www.anarchiel.com/stortplaats/toon/samen

carbon

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door carbon » 04 apr 2013, 19:17

Om een lang verhaal kort te houden.

Welkom!

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13578
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Fenna » 04 apr 2013, 20:47

Van harte welkom Romeo. :hands:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Osiris
Wetenschapper
Berichten: 4726
Lid geworden op: 01 apr 2013, 07:53

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Osiris » 05 apr 2013, 08:24

Ook van mij een hartelijk welkom,ook al ben ik ook een groentje hier :aliensmile:

Alles wat je schrijft is o zo herkenbaar,worstel ook de laatste 15 jaar met nagenoeg dezelfde dingen.
Vooral het hier niet meer thuisvoelen/thuishoren is al zo lang aanwezig.
Inderdaad het blijven zoeken in de esoterische sferen om antwoorden te krijgen,hoe verder etc.
De laatste tijd steeds meer gelatenheid dat alles intern ,maar ook extern als reflectie van het interne, een proces is wat voltooid moet worden.
Waarin een werkbare balans gevonden dient te worden om het proces te voltooien.

De symboliek van de Egyptische cadusceus ( staf van Toth/Hermes/Mercurius/aartsengel Rafael) vat het voor mij allemaal samen.
De staf /ankh ( kruis) staat voor leven of levens,
de symetrisch kronkelende slangen als de contrasterende energieen van dualiteit die elkaar ( even sterk ) dienen op te heffen ( nulpuntenergie) en kruisen op chakraniveau.
Waar als laatste de koppen elkaar complementeren ( hoogste chakraniveau) en gevolgt zal worden door uiteindelijke verlossing/verlichting van deze dimensie ,gesymboliseert door de vleugels van de Egyptische Ba (vogel),die de Ka ( ziel ) naar de volgende dimensie vervoert ( hiernamaals).
De plek waar we thuishoren/vandaan komen.....

Zie je ook terug in de symboliek van de kruisiging van Jezus op Golgotha,waar de 2 criminelen aan beide zijden de slangen vertegenwoordigen van tegengesteldheid, en Jezus aan het kruis, de balans/middenweg.
Hetzelfde vervolg,verlossing/verlichtingssymboliek van Jezus is wel duidelijk denk ik.....
The only thing that never changes is, that everything is constantly changing

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Vitharr » 06 apr 2013, 16:57

Droom jij van Anarchiel? :shock:

De wens en het gedrag wat hier beschreven staat doet me denken aan de piramide van Maslow:
Afbeelding
En hier manifesteert het probleem zich ook direct. De basisbehoeften van de mens hebben prio boven sociaal gedrag en zelfontplooiing. Hier in het westen hebben we ook nog eens allerlei onzin als basisbehoefte aangenomen. Plasma TV, Smartphone etc. De kloof groeit daardoor enkel en hierdoor stijgt de kans op problemen.

Als ik even vrij mag knippen en plakken uit je quote dan kan ik dat wel laten zien denk ik:
Romeo schreef:Een nogal pijnlijke constatering dat samenleven in onze huidige wereld ten koste van elkaars meest basale behoeften en uiteindelijk leven gaat.
Zie piramide van Maslow.
Romeo schreef:Het verborgen leed van een kind van zes dat veertien uur per dag in een sweatshop werkt wordt verpakt in een blitse verpakking en met winst verkocht om daarmee in de behoeften van de verkoper te voorzien.
Romeo schreef:Deze kleine ondernemer voelt zich gedwongen om dat soort stappen te zetten om daarmee net het hoofd boven water te kunnen houden en in zijn basisbehoeften te kunnen voorzien.
Misschien wrang, maar beiden zijn aan de onderkant van de piramide bezig. Er is nog geen "samen" dus misbruikt de ondernemer de behoeftes van het kind voor zijn eigen gewin. Pijnlijke vraag is hoe dat kind aan zijn basisbehoeftes moest voldoen als de ondernemer dit NIET zou doen. Ik praat het niet goed, ik wil enkel de relatiedynamiek laten zien.
Romeo schreef:Het lijkt wel of we gedwongen worden zo ongeveer alles maar te doen en de ogen te sluiten voor de consequenties van onze daden, enkel en alleen om maar minimaal in onze basisbehoeften te voorzien.

Daartoe worden we niet gedwongen, dat verkiezen we helaas.
Romeo schreef:Wat hierin meespeelt is datgene dat onder menswaardig wordt verstaan. Wanneer ieder ander als gelijkwaardig mens gezien wordt is het nogal primitief om een ander niet minimaal hetzelfde niveau van bestaan te gunnen dat zelf beleefd wordt. Wanneer het eigen leven menswaardig geacht wordt dan is alles dat minder is eenvoudigweg niet menswaardig.
En zo kwamen we er toe om mensen die in oerwouden leven te voorzien van TV en al die andere "belangrijke" zaken. Nu hebben ze ook geld nodig en leiden dus een mensonwaardig bestaan.
Romeo schreef:Al mobiel bellend en die kleding dragend wordt dan graag de eigen prestatie afgezet tegen de zogenaamd onderontwikkelde medemens die schijnbaar maar niet in staat lijkt een bijdrage op niveau te leveren.
Volgens mij wordt hier teveel intelligentie toegekend. Daar staan niet veel mensen bij stil hoor, het interesseert ze niets. Laatst een afgrijselijk programma gezien over de herintrede van bont. Reageert een VWO student verbaasd "maar die dieren zijn toch al dood? Moet je die vacht weg gooien dan?". :shock: :evil:
Romeo schreef:Dit besef van onderlinge afhankelijkheid zou iets kunnen zijn van en voor mensen.
Volgens mij is het juist dat besef dat het streven naar onafhankelijkheid voedt via de angst om iets tekort te komen. Daarbij wordt het minimum afgemeten aan het maximum om de persoon heen. Men wil de duurste telefoon bijvoorbeeld. Angst => Hebzucht
Romeo schreef:Samen met en voor elkaar heeft dan ook geen politiek nodig, met elkaar voor elkaar is voldoende.
Politiek is juist wat de brug kan bouwen. (niet DE politiek natuurlijk. :mrgreen: )
Romeo schreef:Producten kopen van een bedrijf dat leeft door uitbuiting? Liever een mailtje sturen met geacht bedrijf, u had een klant kunnen hebben maar helaas werkt u niet mee aan een doel dat leidt tot een menswaardig bestaan voor iedereen, maak uw commitment en u heeft een klant.
En als die kinderen waar we eerder over spraken nou op deze manier hun enige inkomsten kwijt raken? Hoeveel zou je er laten sneuvelen om je statement te maken? Wederom, ik ben het er ook niet mee eens, maar dit is te simplistisch gesteld in mijn ogen.
Romeo schreef:Ook de huidige politiek zou bewerkt kunnen worden om haar kleur te laten bekennen door de gewetensvraag te stellen. Een eenvoudige zwart-wit keuze, voor minimaal een menswaardig bestaan voor iedereen of er tegen, geen gekonkel.
Ook mooi gezegd maar niet praktisch. Stel, een politicus heeft eens een goed idee. (ik weet het, moeilijk voor te stellen, maar doe je best! :mrgreen: ) Van de 17 miljoen Nederlanders zijn er 10 de dupe maar de rest vaart er wel bij. Dan maar er tegen dus in die Zwart/Wit gedachte? Dan hebben we veeeeeeeel af te breken voor we weer kunnen gaan bouwen!
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Beatrix Kiddo
Leraar
Berichten: 2386
Lid geworden op: 13 apr 2009, 21:50

Re: Wie ben ik? Wat doe ik?

Bericht door Beatrix Kiddo » 09 apr 2013, 08:03

univers schreef:Welkom buitenaardse :mrgreen: , je bent niet de enigste vreemde eend op deze rotte wereld.

http://i264.photobucket.com/albums/ii17 ... or_2_x.jpg

"100% Dutch"... Daar klopt iets niet. Ben blij dat ik er geen "menber" van ben.
Afbeelding
It's mercy, compassion, and forgiveness I lack. Not rationality.

Plaats reactie