Kodak en de filmrolletjes

[Tammy]

Kijken: hoe Kodak de slag compleet miste en bijna ten onder ging.



Kodak-medewerkers testen filmpjes in Rochester. Datum foto onbekend.


Nog niet eens zo heel lang geleden was Kodak een van de grootste bedrijven in zijn soort. De filmrolletjes van het Amerikaanse bedrijf waren in elk huishouden eigenlijk wel te vinden. Maar met de komst van digitale fotografie kwam ook een einde aan die gloriedagen. Een portret van een vroegere marktleider.

Er leek altijd nog meer dan voldoende tijd om het roer om te gooien. Om nieuwe producten te ontwikkelen en om met de tijd mee te gaan. Toen ging het opeens snel, veel sneller dan gedacht. Van het ene op het andere moment fotografeerde iedereen digitaal en had niemand nog rolletjes nodig.


Ooit 145.000 werknemers, nu nog 8.000.

Hoe snel succes vervliegt, wordt meteen duidelijk bij het oprijden van het industrieterrein Eastman Kodak in Rochester, een voor Amerikaanse begrippen betrekkelijk kleine stad in het westen van de staat New York. Van de tweehonderd gebouwen die hier ooit stonden, zijn er inmiddels tachtig gesloopt. En nog eens zestig zijn verkocht aan andere bedrijven.


Lees HIER het volledige artikel.

[Tammy]

Tsja, de filmrolletjes...........

Pure nostalgie voor mij geworden.
Wat heb ik ze vaak gekocht vroeger.
Elke keer dubben in de winkel of ik het rolletje van 24 of toch maar 36 zou kopen.
En op vakantie altijd een doosje extra meenemen als we iets gingen bezoeken.
Want stel je voor dat het rolletje op was he ?

En kijk nu eens.........
Op je mobieltje kan je zo veel foto`s nemen.
En op de camera`s van nu ook.
En toch zegt mijn man de laatste jaren, zullen we geen echt toestel kopen ?
Die foto`s waren toch veel mooier zegt hij dan.
Ook al kan je nu toch wel goede foto`s maken met de huidige techniek.

Ik denk dat hij gelijk heeft.
Mijn moeder was amateur fotografe, fototoestellen met grote lenzen erop.
Toch anders dan nu.

Of is het nostalgie voor onze generatie geworden ?..............

[Gast1]

O jee ... ik krijg er werkelijk een beetje traanvocht van.
Dit is dus wat erg lang geleden mijn opa's en oma's vertelden en ook voelen, daarna werden dat mijn Vader en Moeder en nu ...
Nu zijn wij zo aan het verworden Tammy ...

Écht, dit had helemaal mijn tekst kunnen zijn:

Tsja, de filmrolletjes...........

Pure nostalgie voor mij geworden.
Wat heb ik ze vaak gekocht vroeger.
Elke keer dubben in de winkel of ik het rolletje van 24 of toch maar 36 zou kopen.
En op vakantie altijd een doosje extra meenemen als we iets gingen bezoeken.
Want stel je voor dat het rolletje op was hè ?

En dan wachten of ze gelukt waren, dat was altijd weer spannend om er naar toe te leven.

Vervlogen tijden ...

[Tammy]

Wat een heerlijke muziek Gast1, thanks.
En wat leuk om te lezen dat jij vroeger ook zo was met de Kodak rolletjes.

[Vitharr]

Dat stukje is geschreven door een bijzonder lui iemand.

Het verzuimt een paar belangrijke 'details' te vermelden. Kodak heeft namelijk grote bijdragen geleverd aan de digitale fotografie. Uitvindingen worden nog steeds toegepast.

Maar er is meer. George Eastman was voor zijn tijd andere bedrijven mijlenver voor. Eastman Kodak maakte de rolletjes en de camera's. Maar om foto's te ontwikkelen had je chemicaliën nodig. Eastman Kodak had ontzetten veel chemicaliën nodig en zo ontstond in 1920 een chemisch zusterbedrijf, Tennessee Eastman. Dat groeide en groeide en splitste zich in 1994 af van Eastman Kodak omdat die tak gewoon zijn tijd had gehad. Eastman doet geen electronics. Het nieuwe bedrijf heette Eastman Chemical Company en er werken inmiddels 15000 mensen.

Het is een bijzonder sterk bedrijf. Google maar, en het enige echte dubieuze wat je vind is hun bijdrage aan het Manhattan Project. Maar het verhaal daarachter is dat de oorlog de VS in tijdnood bracht en Eastman bekend stond om hun 'can do' mentaliteit, die ze dus inbrachten.

Een fascinerende organisatie waarin mensen meetellen en niet alleen het personeel.

Dat is in mijn optiek toch een toonbeeld van succes.

[Tammy]

Bedankt voor de aanvulling Vitharr, geweldig.

[Gast1]

Ja, en ik geloof Vitharr onvoorwaardelijk!

[univers]

Een leuke anekdote.

Mijn vader was altijd een verwoed amateur fotograaf, hij ontwikkelde ook zijn eigen foto's.

Hij was op vakantie in joegoslavië met mijn moeder en broertje, en kwam een waterval tegen, die ouwe tegen mijn moeder, " als je nou naar boven klimt op die rots, maak ik er een foto van.
Mijn moeder met pijn en moeite met mijn boertje die rots opgeklommen, die ouwe een paar schotjes gemaakt, ma blij pa blij.
Komen ze weer thuis van vakantie, dus hij wil de film gaan ontwikkelen, doet hij zijn fototoestel open, zit er geen filmrolletje in .
Die ouwe heeft het nog lang op zijn bord gekregen.

[Tammy]

Haha Univers , die situaties ontstonden ook in die tijd.
Geloof het meteen dat je vader dat nog heeeeeeel lang heeft moeten aanhoren.


Mooi filmpje trouwens Univers wat je hebt geplaatst.

[Vitharr]

Ha ha, en vergeet ook de randzaken niet. Tegenwoordig klagen we over onze privacy vanwege internet e.d. Maar in die tijd moest je een wildvreemde je foto's laten ontwikkelen!

In een melige bui heb ik eens de bikini van mijn toenmalige vriendin aangetrokken. Zij vond dat zo grappig dat ze er een foto van maakte. Ik was dat straal vergeten en liet op een gegeven moment dat rolletje ontwikkelen. Bij het ophalen van de foto's vond ik dat er een ongemakkelijk sfeertje hing in de zaak. Toen ik de foto's controleerde snapte ik waarom. Als je de achtergrond niet kent zag die foto met een man met een baard van een paar dagen in een bikini er inderdaad erg dubieus uit...

[Determinist]

Hehe, die ongemakkelijkheid komt mij erg bekend voor !

In mijn wat "onbezonnen" jaren heb ik eens wat spannende foto's gemaakt van mijn toenmalige vriendin.
Ik zag de bui al een beetje hangen toen ik het afgedrukte rolletje kwam ophalen.
Met zweet op mijn voorhoofd en zeven kleuren in mijn onderbroek stond ik voor de balie met een klein rijtje andere klanten achter mij.
Het stapeltje werd uit het hoesje gehaald en met de eerste foto "en plain public" neergelegd met de vraag of het mijn foto's zijn.

"Eh nee, die zijn van mijn vriendin"

[Vitharr]

Wat een tijden waren dat toch he.

[Tammy]

Ooh Vitharr en Determinist, ik had jullie wel eens willen zien in die winkel toen jullie de rolletjes kwamen ophalen.

Dat was dus weer het nadeel van de Kodak filmrolletjes.