Oké, interessante opmerkingen ... waar ik óók graag op inga, maar waar het antwoord wel buiten het topic ligt.Cornelius schreef:Pierre, dank voor de moeite die je genomen hebt om mijn vraag en opmerkingen te beantwoorden en in een kader te plaatsen.
Ik snap nu wel hoe jouw opmerkingen in dit topic voortkomen uit een 'weten' dat wij, volgens jou, allemaal hebben maar dat blijkbaar slechts bij een kleine minderheid opstijgt naar een niveau van bewust-zijn die een meer omvattende kijk op de werkelijkheid mogelijk maakt.
Ik neem graag aan dat dit jou overkomen is. Hier dient zich wel het probleem aan dat het tussen 'verlichten' en 'onverlichten' moeilijk communiceren is. Beide groepen hebben hun eigen vocabulaire en lijken haast per definitie langs elkaar heen te moeten praten. Niet als het over bijvoorbeeld fietsbanden gaat, maar wel als het over duiding en betekenisgeving gaat. Ik zou willen dat er ook t.a.v. dit laatste een communicatiebrug bestond zodat een zinvolle uitwisseling mogelijk blijkt.
Zie jij daar kansen toe?
Heel even op volgorde Cornelius:
Ik weet niet of ik tot een minderheid behoor die 'opstijgt' naar een niveau van bewust-zijn die een meer omvattende kijk op de werkelijkheid mogelijk maakt.
Je noemt het zelfs een 'kleine minderheid', waarbij ik me afvraag waar je dat vandaan haalt, net als het woordje 'opstijgt' ...
Anderzijds lees ik in diezelfde zin de opportuniteit 'die een meer omvattende kijk op de werkelijkheid mogelijk maakt'.
Ik vraag me vooral af 'waarom je het woordje 'opstijgt' gebruikt.
Kun je me dat uitleggen?
Vervolgens lees ik over 'het probleem' en over 'verlichten en onverlichten' en dat begrijp ik niet goed.
Welk probleem en waarom deze beide termen die mensen in een bepaald hokje plaatst?
Nu jouw vraag waar ik graag antwoord op geef.
Ik zie altijd kansen tot een zinvolle communicatie uitwisseling en niets is zelfs fijner dan dat.
Daarin neem ik de woorden 'de werkelijkheid' en 'duiding en betekenisgeving' mee, alsook het 'langs elkaar heen te moeten praten' mee.
Allereerst dat laatste. Ik zie dat 'moeten' helemaal niet zo zitten, daar er geen moeten bij is.
En dat schrijf ook gedeeltelijk -vrij vertaalt- "het lijkt haast ..."
Ik probeer het te begrijpen waardoor ik vragen stel. Allereerst aan mezelf en daarna aan de ander waar ik de discussie mee heb.
Je ziet het aan het dialoog hetwelk ik had met univers, waarbij ik uiteindelijk een chronologisch resumé gaf en waarna een stilte valt.
Helemaal niet mis mee, maar dit soort zaken komen vaker voor.
Het kan zijn dat de ander er geen zin meer in heeft, het kan zijn dat de ander geen weerwoord meer heeft of tal van andere zaken.
Het langs elkaar heen praten -nu laat ik het woordje 'moeten' dus weg- komt doordat we elkaar niet begrijpen.
En daar kunnen we dan weer vragen over stellen en ik stel nogal wat vragen om de ander goed te begrijpen.
Dat doe ik nu ook bij jou zodat ik een juiste beeldvorming krijg en zodat ik het dus ook kan duiden en er een betekenis aan kan geven.
Deze woorden gebruikte je al.
Wat ik doe verwacht ik niet van de ander, daar het immers gewoon aan de ander is.
Doet de ander dat andersom dan echter niet wanneer deze het geponeerde niet begrijpt dan krijgt deze mogelijk niet juiste beeldvorming.
Dan kan deze ander het mogelijk ook niet duiden en er een betekenis aan geven.
Dan praat je dus langs elkaar omdat je elkaar niet begrijpt en soms krijg ik die indruk dan ook van de ander.
Je ziet dat ik nu zelfs 'wijs', maar daarvóór heb ik al minstens 8 keer naar mezelf gewezen -zelfkritiek-.
Ik blijf echter kansen zien om die communicatiebrug te bouwen, maar daar zijn dan wel twee partijen voor nodig.
Nu 'de werkelijkheid', de 'duiding en betekenisgeving' ...
Het is een diarree van topic's die ik daar langer geleden over geopend heb en ik zal proberen het kort te maken.
Wat 'de werkelijkheid' is, zijn de afspraken die wij mensen met elkaar -wetenschappelijk- hebben gemaakt.
Wat het 'weten' van nu is, kan morgen anders zijn daar de wetenschap ook niet stilstaat en waarin dit woord 'weten' vervat is.
Dat alleen al is 'één werkelijkheid', een werkelijkheid die vanzelfsprekend lijkt te zijn, maar niet is.
Die werkelijkheid is een van de zeer vele werkelijkheden die er zijn, maar dé werkelijkheid? ...
Die werkelijkheid -de werkelijkheid dus- bestaat enkel door dat wat de mens waarnemen kan en dat is dus één werkelijkheid.
De werkelijk is anders en amper te bevatten.
Dat is mijn betekenis en de duiding daarvan.