Fenna schreef: ↑10 apr 2018, 08:42
Susan schreef: ↑09 apr 2018, 21:37
Een dreiging voel ik al vanaf het kind zijn,
de mensheid zorgt er zelf voor en het is niet eens de vraag óf het
gebeurd, maar wanneer....al hoef ik het niet persé van te voren te
weten, ik laat me 'verrassen'..
Hoop alleen nooit te hoeven toe te kijken hoe de mensen hier en mijn dierbaren eventueel
moeten lijden..
Dito.
Probeer sinds mijn twintigste voor te bereiden op een tijd dat wij weer zonder al onze luxe verworvenheden, elektra, stromend water, gas en winkels waar voedsel voor het grijpen ligt te kunnen overleven.
Ik ben geen zogeheten 'prepper' want dat is leuk voor de eerste weken maar dan sta je toch voor het probleem dat je zonder komt te zitten en dan écht moet overleven.
Ik zag eens in een tv programma een prepper die een enorme voorraad condooms had ingeslagen i.p.v. voedsel e.d.
Haar theorie was dat daar grote behoefte aan zou zijn in het geval we door een natuurramp of een oorlog getroffen zouden worden en het een kwestie van overleven zou word.
Zij dacht dan een hoop geld te kunnen vergaren en dat zou haar dan kunnen redden.
D'r zat iets van waarheid in en ze zal het ook zeker vanuit een vrouwelijk perspectief hebben bekeken, maar wat heb je aan dat geld als er niets is om te kopen en ook dat is een tijdelijke oplossing voor wat voor mijn gevoel ons te wachten staat.
Als het mis gaat, trek ik de bossen in en kan mij daar uitstekend redden.
Bossen kunnen je vriend zowel als vijand zijn, maar de kans om daar te overleven is groter.
Hahaha, prachtig verhaal natuurlijk over die condooms, maar als er járen niets meer is en we alles zelf moeten zien te fixen, zijn er belangrijker zaken om ons mee bezig te houden natuurlijk, een ruilsysteem op touw zetten biv. om elkaar te ondersteunen enz.
In de bossen zouden we ons inderdaad aardig kunnen redden Fenna, alleen in ons landje...valt nog te bezien, er zijn veel te weinig van dat soort gebieden over denk ik dan. (slaan ze een ander daarom misschien weer de hersens in die een goed plekje gevonden heeft..)
Mijn zoon en ik zijn ook geen preppers, we zijn hier echter al jaren serieus mee bezig, om je te kunnen behelpen indien er geen stroom, water en gas geleverd kan worden, om toch het noodzakelijkste te kunnen doen voor hygiëne, warmte te hebben en eten klaar te kunnen maken enz. Hij en nog een groep gelijkgestemden gaan bijvoorbeeld dan ook al jaren echt zelfvoorzienend primitief kamperen,niks geen luxe als koelboxen en dergelijke mee, waar ook geen toiletten of stromend water aanwezig is. Er zijn zelfs plekken waar eigenaren hen toestaan op die manier te verblijven op hun eigen terrein en dat gaat heel goed. Ook gezamenlijk alles opruimen en het terrein zo 'ongebruikt' mogelijk weer achter laten. Zo komen ze in de praktijk dingen tegen die goed op te lossen zijn, maar je moet wél bereid zijn alle luxe achter je te laten en dát is voor velen een struikelblok. Het wel met hun (soms grote) mond belijden en anderen er op wijzen, maar als het dichtbij komt/is, niets van hun eigen 'luxe verworvenheden' prijs willen geven, gaat echt heel ver soms.
En ach, we worden er ook nog steeds om uit gelachen hoor, al zijn er gelukkig steeds meer mensen, jong en oud, die met de mogelijkheid rekening houden dat als er een gigantische ramp plaats vind, en nog niet meteen dood bent allemaal...er andere manieren noodgedwongen door ons zelf bedacht en gezocht zullen moeten worden om (hopelijk tijdelijk...) verder te kunnen de eerste dagen/weken/ maanden....