Mypos schreef: ↑29 mei 2018, 23:46
En dit stukje kun je net zo toepassen op het Christendom...
Absoluut NIET met je eens Mypos
Ik het christendom hebben wij de reformatie gehad. [ Maarten Luther, Johannes Calvijn weet je wel?]
De achttiende eeuw staat algemeen bekend als de Eeuw van de Rede. Het is het tijdperk van de Verlichting, een ommezwaai in het Europese denken over hoe de wereld in elkaar zit.
Men ging tijdens de Verlichting vertrouwen op de wetenschap en logica, en minder op religie en tradities. De rede werd het nieuwe dogma. Oude tradities, en het gezag van kerk en vorstenhuizen dat daarop gebaseerd was, werden in twijfel getrokken. Onder invloed van de Reformatie en de ontdekkingsreizen begon men in te zien dat de wereld anders in elkaar stak dan altijd gedacht was en dat de kerk misschien wel niet altijd de absolute waarheid kende. De overtuiging rees dat een land beter geleid kon worden door iemand die daar werkelijk geschikt voor was, en niet door iemand die er door zijn geboorte recht op had.
http://www.historien.nl/de-verlichting-in-nederland/
Iets wat men binnen de islam ook nodig heeft [reformatie]
Maar nee, daar houd men halsstarrig vast aan het woord van een oorlogszuchtig man met een zieke visie. [Mohammed]
Gast1 schreef: ↑30 mei 2018, 06:47
Ik 'hobbel' een beetje achter de discussie aan, maar wilde mijn mening ook inbrengen.
Dat had ik inhoudelijk niet geheel gedaan.
Jammer dat de religie er bij wordt gehaald, want dat staat volgens mij los van deze discussie.
Pierre. Religie heeft er wel degelijk mee te maken
De koran schrijft namelijk voor dat je christenen of niet gelovigen mag belazeren
Voor alle twijfelaars, besluitelozen, onwetenden en diegenen die nog steeds denken dat de islam een “religie van de vrede” zou zijn: Koranverzen, die al 1400 jaar lang (van Mohammed tot ISIS) oproepen tot haat en moord op “ongelovigen”
https://ejbron.wordpress.com/2015/02/15 ... hammed-to/
Moslims hebben er zelfs een woord voor, Taqiyya
aqiyya is een technische term uit het islamitisch recht. Voordat het een technische term was, betekende het vrees. Wanneer een moslim vreest dat de islam geschaad zal worden, heeft hij volgens de sharia het recht om zuinig te zijn met de waarheid. Zulke zuinigheid heet taqiyya. Onder de sharia-juristen is het een punt van discussie of een moslim in zo`n geval liegen moet of dat hij alleen maar liegen mag. Ook is er aandacht voor de vraag hoe ver hij kan gaan. Hoort taqiyya altijd het belang van de islam in het algemeen te dienen, of mogelijk ook dat van individuele moslims. Het is het mooiste als er formeel niet gelogen wordt. Een voorbeeld van taqiyya zonder liegen is het wensen van een goede kerst. Koran 112:3 leert dat God niet geboren of verwekt is. Als dat waar is, is Kerstmis, de viering van de geboorte van Gods zoon, naar islamitische normen een godslastering. In plaats van goede kerst te wensen, kan een moslim daarom maar beter zeggen: ik wens u het allerbeste. Dat wil zeggen: ik hoop dat u moslim wordt. Het bestaan van het leerstuk van de taqiyya heeft geen voorspellende waarde als het over het gedrag van een individuele moslim gaat. Het is net als bij polygamie. Wanneer er over de polygamie gezeurd wordt, kan een moslim tegenwerpen dat hij maar één vrouw heeft. Dat is natuurlijk vaak waar. Toch wil een geval van monogamie niet zeggen dat de islam polygamie niet toestaat. Net als bij polygamie geldt dat taqiyya iets is waarvan een moslim zonder gewetensproblemen gebruik kan maken, wanneer hij dat nodig vindt.
De Leidse hoogleraar Maurits Berger vertelt de media, wanneer er zich weer een golfje van aandacht voor taqiyya voordoet, dat taqiyya een middeleeuws begrip is, uit de shiietische richting van de islam. Niets aan de hand dus en doorlopen. Inderdaad hebben de Sjiieten tijdens vervolgingen in de middeleeuwen gebruik moeten maken van deze licentie om te liegen. De Soennieten hebben de Sjiieten namelijk regelmatig heftig vervolgd, in Irak zelfs tot op de dag van vandaag. De Sjiieten, in de meeste islamitische landen een minderheid, hebben om de eigen huid te redden regelmatig taqiyya gepleegd tegenover hun soennitische inquisiteurs. Niet dat het bij zulke vervolgingen even formeel toeging als bij de inquisitie, we moeten hier meer aan ongeordende volkswoede denken. De soennitische meerderheid heeft in de geschiedenis van de islam nooit veel behoefte aan taqiyya gehad. De soennitische migranten in het Westen zijn daarentegen een minderheid. Een minderheid mag taqiyya gebruiken, wat mevrouw Halalsema er ook van zegt. Een meerderheid, trouwens, mag dat ook. Het woord taqiyya komt in de koran niet voor. Het concept daarentegen wordt in de korancommentaren besproken. De bekendste passage is koran 3:28. Dat vers is moeilijk te vertalen maar vooruit, we maken er wat van: De moslims moeten niet de ongelovigen als vrienden, medestanders of bondgenoten nemen. Die drie alternatieven zijn pogingen tot vertaling van het belangrijkste woord in dit vers dat iets als de dichtbijen moet betekenen. Maar de korantekst gaat door, en wel met de mededeling dat het verbod niet geldt indien een moslim op zijn hoede moet zijn. Omdat korancommentaren en shariahandboeken dit onderwerp bespreken, is het ondenkbaar dat een beroepsmoslim nooit van taqiyya gehoord heeft.
De Britse beroepsmoslim Fiyaz Mughal is directeur van een gesubsidieerd meldpunt voor islamofobie. Hij heeft, om de subsidie veilig te stellen of om andere redenen, bedrieglijk opgeleukte statistieken over anti-islamitische incidenten gepubliceerd. Deswege is hij door een radiopresentator, Tim Burton, betiteld tot taqiyya kunstenaar. Burton heeft daarvoor dinsdag 8 april in Birmingham terecht moeten staan. Volgens Mughal zou het uitsluitend rassisties extremistisch rechts zijn, dat moslims wel eens van taqiyya beschuldigt, en een rassistiese beschuldiging is strafbaar. Tim Burton is vrijgesproken. De behandeling van de zaak heeft zeven uren geduurd. Er was een getuige-deskundige over de koran en de sharia uit Nederland. Wie zou dat nu weer geweest zijn. Dit in het kader van full disclosure. Toch is taqiyya niet zo`n raar idee. In een maatschappij waar de openbare orde alleen gegarandeerd wordt doordat je stam wraak zal nemen als jou wat overkomt, kan iemand die de waarheid spreekt veel overlast veroorzaken. Zijn broers en neven moeten dan immers wraak gaan nemen voor de klappen die hij krijgt, terwijl ze liever iets anders omhanden zouden hebben, bijvoorbeeld een stage lopen. De weigering een geloofsgenoot, ook al is hij medeplichtig aan roof of zeeroverij, te bestrijden of bij de politie aan te geven, valt ook onder taqiyya, want effectief optreden zou een individuele moslim, en dus mogelijk de islam, kunnen schaden. Dat moet voorkomen worden. Want islam is vrede, en vrede is goed.
Bron: @Hans Jansen - GS
r.
