Bizarre nieuwtjes

[univers]

Diep respect Guus.

[Zoeker]

Neem mijn voorbeeld van euthanasie. Op het moment dat je er mee te maken krijgt, dan verandert je positie.
Deed je voor die tijd maar wat roepen omdat het jou niet betrof…als je er mee te maken krijgt dan veranderen de zaken.

Dat zal ook wel verschillen van persoon tot persoon denk ik.

Ik heb me vroeger nooit echt verdiept in euthanasie, was wel tevreden met de wettelijke omkadering die ervoor geschapen werd, dat past nu eenmaal in mijn principes rond zelfbeschikking. Meer aandacht heb ik er nooit echt aan besteed.

Tot ik dik anderhalf jaar geleden zelf geconfronteerd werd met het vooruitzicht als een plant verder te leven.

Toen heb ik op een avond na het eten de kinderen gevraagd om nog even te blijven zitten en heb ik hen mijn voornemen bekend gemaakt: ik was van plan een document op te stellen volgens het welke ik wenste dat op mij euthanasie werd toegepast van zodra ik niet meer in staat was zelfstandig de gewone basis handelingen uit te voeren zoals eten, mezelf wassen, naar het toilet gaan, een boek lezen, het licht aan of uit doen ... kortom van zodra ik voor het minste had moeten beroep doen op anderen.

Gelukkig hebben de artsen toen de oorzaak van mijn aftakeling gevonden en een kuur opgestart waardoor ik nu weer vrij goed zelfstandig kan handelen, de ene dag al wat beter dan de andere, maar het gaat nu toch behoorlijk goed.
Zou echter blijken dat de kuur haar effect verliest en ik glijd weer af naar afhankelijkheid dan komt dat vooruitzicht van de euthanasie weer op de voorgrond.
Mijn echtgenote en kinderen weten dit, zij vinden het allesbehalve een leuk vooruitzicht maar zij respecteren mijn wensen en ik ga er van uit dat zij begrijpen waarom ik die wensen heb.

Dat is mijn persoonlijke kijk op euthanasie maar ik veronderstel dus dat dit voor elke mens anders ligt.

Ik herken de materie. Mijn vrouw heeft een ziekte die haar steeds verder doet invalideren. (ms)
Een verpleeghuis is geen optie. Dus ergens tussen nu en de dag dat ze thuis niet meer te handhaven is kiest ze voor de dood. In Nederland kennen we een hele goede euthanasiewet, dus dat ligt allemaal binnen de mogelijkheden.
En ik heb mensen binnen mijn sociale kring voor euthanasie zien kiezen. Dan leer je de gevoelsmatige kant er ook van kennen. Zo ga je genuanceerder praten en denken als het bekende: "dan geven ze me maar een spuitje!".

Nu wil het ook nog eens het geval zijn geweest dat ik afgelopen zomer op sterven lag vanwege een ongeval.
Toen gaf ik met mijn duffe kop toestemming voor een ingrijpende operatie. Dat is gelukkig achteraf niet nodig geweest, maar het heeft mij wel aan het denken gezet. Ook vwb mijn persoonlijke dood is er een perceptie verschuiving.
Ik hoef niet meer zo nodig gered te worden in het geval dat mijn leven op het spel staat.

En dat is wat ik bedoel met dit soort discussies. Je begint eigenlijk met maar wat te roepen. Maar een confrontatie met de materie doet je toch dieper nadenken. Het 'kijken' er naar verandert. En dat 'kijken' kan je niet krijgen als je er nooit -direct- mee geconfronteerd wordt.

[gusteman]

Diep respect Guus.

Och, ik bekijk het, als mens op deze planeet, gewoon rationeel ..... denk ik toch.

Een uittreding heeft mij geleerd dat dit aardse bestaan slechts een tijdelijk verblijf is en daar wil ik wel zo lang mogelijk en zo intens mogelijk van genieten.
Van zodra ik echter tot last wordt voor mijn medemensen en geliefden zie ik echt geen noodzaak meer om mijn overstap naar het echte "zijn" nog verder uit te stellen.

Jouw betoon van respect stel ik heel erg op prijs, beste Univers, en toch stel ik mij de vraag of "respect" hier wel van toepassing is ..... het zou ook net zo goed zelfzucht kunnen zijn ..... of vluchten uit de realiteit .....
Ik kom er (nu nog) even niet uit

[Gast1]

Gast1 en Tammy, dit wat ik er vanochtend vlug neergezet had, was eigenlijk vooral ook
aan jullie gericht, maar om niet alles te hoeven herhalen, kunnen jullie misschien mijn laatste reactie aan Gusteman even lezen?

Tuurlijk, maar ik vrees dat je mij niet begrijpt Susan.
Ik legde al uit hoe ik het zie en hoe Gusteman het waarschijnlijk bedoelde, maar opnieuw dus.

@Gusteman

Het gaat mij om de griezelige ontwikkeling indien men zó ver wil gaan tot medisch ingrijpen bij wat jij noemde:

het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken

Susan, toch vergeet je wat (en dat is heel belangrijk).
Dat wat je vergeet is wat voor de zin staat die je citeert.
Dit stond er voor:

Mijn volgende gedachte was: het wordt dringend tijd enz ...

De gedachte is nog altijd geen daad of een wens.
Zoals ik al schreef en dus nu nogmaals:

Het wordt steeds interessanter.
Wat schreef Gusteman nou eigenlijk precies?
Ah, daar hebben we 'm:

En dan heb ik een vraagje voor de lezers: kennen jullie ook zulke ouders? Gezinnen waarbij de gedachte opkomt: het zou voor iedereen, de ouders maar vooral de kinderen, beter geweest zijn indien dat koppel nooit kinderen op de wereld had gezet?

Ik heb die gedachte al minstens 100 keer gehad.
Misschien heb ik de gedachte wel 1000 keer gehad met betrekking tot de gebieden, waar ouders gepredestineerd zijn om de hongerdood te sterven en toch nog kinderen op de wereld zetten.
Het gaat zich om de gedachte, niet om de uitvoering, terwijl ik me wel iets kan voorstellen bij het voorbeeld wat Tammy aanhaalde.
Typisch voorbeeld hoe iets opgepakt kan worden en een eigen leven gaat leiden.

Een gedachte is iets, waar men zich even van bewust is. Een gedachte is een onderdeel of het gevolg van het denkproces.
Men kan zijn gedachten de vrije loop laten, of opzettelijk zijn gedachten ergens op richten. Het eerste heet 'vrije associatie' of 'mijmeren'; het tweede heet concentratie of iets 'overdenken'.
We hebben allemaal gedachten.
Gedachten die ons al mens 'verder' hebben gebracht om te overleven en gedachten die ons en velen ten gronde gericht hebben toen we ze uit gingen voeren.
Ik blijf er bij, een gedachte behoeft beslist geen wens te zijn.
Zelf heb ik vaker de gedachte gehad van ...
'Stel als er geen mensen zouden zijn?'
'Stel als Hitler nooit bestaan had?'
'Stel als er een meteoriet op de Aarde in zou slaan?'
'Stel als ... nooit bestaan had?'

'Stel als er werkelijk een prachtige wereldvrede zou komen, waarbij we al het geld voor 'defensie' uit kunnen geven om mensen te helpen?' ........
Er zijn gedachten die ik wel eens heb, waarbij ik ze ook wens ...

[Susan]

Pierre, volgens mij had ik het wel begrepen.

Als ik dit lees van Gusteman:

"het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken"
Dan is dit voor mij niet meer alleen gedachte, maar wel zeker een wens.

De andere vraag was inderdaad aan ons hóé wij hier over denken.

[Zoeker]

Er staat wat er staat. Gusteman wenst zich een soort van zedelijke politie die bepaalt of meneer en mevrouw Jansen genoeg verantwoordelijkheidszin hebben om kinderen groot te brengen. En daarbij gaat het ook nog om de geslachtsrijpheid. Dus we hebben het ook over kinderen van ca 14 -15 jaar. De ouderlijke macht wordt daar dus omzeild.

[Gast1]

Dat was het gevolg van die gedachte Susan, niet de uitvoering in realiteit daarvan.

Er staat wat er staat. Gusteman wenst zich een soort van zedelijke politie die bepaalt of meneer en mevrouw Jansen genoeg verantwoordelijkheidszin hebben om kinderen groot te brengen.
En daarbij gaat het ook nog om de geslachtsrijpheid.
Dus we hebben het ook over kinderen van ca 14 -15 jaar.
De ouderlijke macht wordt daar dus omzeild.

Ik lees het werkelijk niet als een wens van Gusteman en ik kan ook niet ontdekken dat het er staat.
Dat het dus daadwerkelijk een wens is.
De enige die helderheid kan brengen is Gusteman zelf.
Guus, was het 'slechts' een gedachte van jou, of is het een strikte wens?

[gusteman]

Als ik dit lees van Gusteman:

"het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken"
Dan is dit voor mij niet meer alleen gedachte, maar wel zeker een wens.

Wanneer je de in vetjes gedrukte zin uit zijn context haalt kan je dit inderdaad als een wens zien.
Maar dat is niet de bedoeling, de zin hoort als één geheel bij de voorgaande zin.
Indien ik de bedoeling zou gehad hebben om het als een wens naar voor te brengen dan had ik het apart gezet, als conclusie van een betoog.
Maar dat heb ik dus niet gedaan.

Ik probeer het nog eens uit te leggen:

in onze maatschappij proberen wij zo goed mogelijk de kinderen te beschermen tegen alles wat nefast zou kunnen zijn voor hun uitgroei tot gezonde volwassene.
Op veel gebieden slagen wij daarin, op andere vlakken schieten wij hopeloos te kort.
De huiselijke kring zou moeten een geborgen, veilige haven zijn voor kinderen. Nog steeds, ondanks al onze inspanningen, zijn nog massaal veel kinderen het slachtoffer van geweld en misbruik binnen die huiselijke sfeer. Worden nog massaal veel kinderen letterlijk en/of figuurlijk aan hun lot overgelaten.

Ongeacht hoe je het benadert maar onvermijdelijk zal je, in het zoeken naar manieren om kinderen te beschermen, uit komen op wat ik heb aangehaald.

Daarom is het beter om nu reeds, vooraleer nog tientallen generaties kinderen geslachtofferd zijn, de denkpiste bespreekbaar te maken, de taboes te doorbreken en te zoeken naar oplossingen.
In de hoop op die manier de schade zo veel mogelijk te beperken.

De ouderlijke macht wordt daar dus omzeild.

Hier lees ik een woord waartegenover ik een zekere afschuw behoud: macht.

Net zoals ik van mening ben dat er niet zoiets zou mogen bestaan als Rechterlijke Macht (wèl Rechterlijke Verantwoordelijke Bevoegdheid), Politieke Macht (wèl Politieke Verantwoordelijke Bevoegdheid) ben ik ook van mening dat er niet zoiets zou mogen bestaan als Ouderlijke Macht.
Het begrip "Macht" houdt sowieso een onderdrukkend aspect in wat, ook al is dit niet de bedoeling, toch de deur open zet voor misbruik.

[Gast1]

Als ik dit lees van Gusteman:

"het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te
worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken"
Dan is dit voor mij niet meer alleen gedachte, maar wel zeker een wens.

Wanneer je de in vetjes gedrukte zin uit zijn context haalt kan je dit inderdaad als een wens zien.
Maar dat is niet de bedoeling, de zin hoort als één geheel bij de voorgaande zin.
Indien ik de bedoeling zou gehad hebben om het als een wens naar voor te brengen dan had ik het apart gezet, als conclusie van een betoog.
Maar dat heb ik dus niet gedaan.

Mag ik daaruit concluderen dat ik (geloof ik) de enige ben die jou goed heeft verstaan?
Al drie keer heb ik gepoogd dat wat jij schrijft, een paar forumleden duidelijk te maken, edoch slaag ik er telkenmale niet in.

[Zoeker]

Hier lees ik een woord waartegenover ik een zekere afschuw behoud: macht.

Net zoals ik van mening ben dat er niet zoiets zou mogen bestaan als Rechterlijke Macht (wèl Rechterlijke Verantwoordelijke Bevoegdheid), Politieke Macht (wèl Politieke Verantwoordelijke Bevoegdheid) ben ik ook van mening dat er niet zoiets zou mogen bestaan als Ouderlijke Macht.
Het begrip "Macht" houdt sowieso een onderdrukkend aspect in wat, ook al is dit niet de bedoeling, toch de deur open zet voor misbruik.

Ouders hebben op dag 1 bijna absolute macht over een kind. En dat is maar goed ook. Kinderen die pas geboren zijn beschikken nu eenmaal niet over zelfredzaamheid. Tussen 0 en 18 jaar wordt deze 'macht' langzaam losgelaten. We laten personen onder de 18 ook niet autorijden of stemmen. Zij zijn per definitie onmachtig. Ouders zijn er om hen te begeleiden naar een machtige status. Als in: macht over je zelf.
Ouders zijn dus 18 jaar lang vervanger voor de eigen-macht.

Macht is volgens Max Weber het vermogen van personen of groepen om andere personen, groepen of zaken de wil op te leggen, eventueel tegen de wensen of belangen van die anderen in. (wiki)

Dit is ook precies wat een ouder doet. Als het kind zonder te kijken wil oversteken leg je het kind uit dat je dat niet wilt, waarom je het niet wilt etc. Wil het kind toch nog zijn zin doordrijven en zo de straat op rennen dan leg je het kind je wil op.

[gusteman]

Als ik dit lees van Gusteman:

"het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te
worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken"
Dan is dit voor mij niet meer alleen gedachte, maar wel zeker een wens.

Wanneer je de in vetjes gedrukte zin uit zijn context haalt kan je dit inderdaad als een wens zien.
Maar dat is niet de bedoeling, de zin hoort als één geheel bij de voorgaande zin.
Indien ik de bedoeling zou gehad hebben om het als een wens naar voor te brengen dan had ik het apart gezet, als conclusie van een betoog.
Maar dat heb ik dus niet gedaan.

Mag ik daaruit concluderen dat ik (geloof ik) de enige ben die jou goed heeft verstaan?

Je slaat hier inderdaad spijkers met koppen, beste Gast1.

Al drie keer heb ik gepoogd dat wat jij schrijft, een paar forumleden duidelijk te maken, edoch slaag ik er telkenmale niet in.

Mij lukt het blijkbaar ook niet, er is echter wel controverse ontstaan waardoor de doelstelling deels behaald is: de belangstelling is al gewekt.
Nu nog de sereniteit en noodzakelijke afstand tot het onderwerp bereiken en de weg ligt open voor een objectieve discussie.

[Gast1]

Mag ik daaruit concluderen dat ik (geloof ik) de enige ben die jou goed heeft verstaan?

Je slaat hier inderdaad spijkers met koppen, beste Gast1.

Al drie keer heb ik gepoogd dat wat jij schrijft, een paar forumleden duidelijk te maken, edoch slaag ik er telkenmale niet in.

Gast1 is blij, omdat hij bijna aan zich zelf begon te twijfelen.
Bijna hoor

[Susan]

Als ik dit lees van Gusteman:

"het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken"
Dan is dit voor mij niet meer alleen gedachte, maar wel zeker een wens.

Wanneer je de in vetjes gedrukte zin uit zijn context haalt kan je dit inderdaad als een wens zien.
Maar dat is niet de bedoeling, de zin hoort als één geheel bij de voorgaande zin.
Indien ik de bedoeling zou gehad hebben om het als een wens naar voor te brengen dan had ik het apart gezet, als conclusie van een betoog.
Maar dat heb ik dus niet gedaan.

Gusteman, ik heb niets apart gezet uit jouw tekst,alles bij elkaar laten staan.
Dus ook helemaal niets uit z'n verband gerukt.

Door die ene zin van jou vet neer te zetten vestigde ik alleen even de aandacht
op hetgene waaruit ik opmaakte dat het wel een wens ook was van jou.
Maar dat blijkt dus niet het geval te zijn in wat ik nu in jouw uitleg las.

[gusteman]

Het aanbrengen van het aspect "ouderlijke macht" voegt wel een extra dimensie toe, mede doordat dit ook aantoont dat dit begrip in onze huidige samenleving aan een herziening toe is.

Macht is volgens Max Weber het vermogen van personen of groepen om andere personen, groepen of zaken de wil op te leggen, eventueel tegen de wensen of belangen van die anderen in. (wiki)

Dit onderschrijft mijn afkeer van het gebruik van het begrip "macht" omdat hiermee de deur wordt open gezet voor misbruik.

Dit is ook precies wat een ouder doet. Als het kind zonder te kijken wil oversteken leg je het kind uit dat je dat niet wilt, waarom je het niet wilt etc. Wil het kind toch nog zijn zin doordrijven en zo de straat op rennen dan leg je het kind je wil op.

Inderdaad, maar dit kan ook ondergebracht worden onder de noemer Verantwoordelijke Bevoegdheid. Het grote verschil zit hem in het feit dat wanneer je macht toekent je ook begrenzingen toekent aan de aansprakelijkheid daar waar die grenzen niet bestaan wanneer je het hebt over verantwoordelijke bevoegdheid.

Zo zal de aansprakelijkheid van ouders die hun kinderen hebben verwaarloosd niet mee ingecalculeerd worden wanneer die kinderen, als gevolg van die verwaarlozing, niet (meer) in staat zijn om zich als volwassene met verantwoordelijkheidszin te gedragen binnen een maatschappij.
In het andere geval (de verantwoordelijke bevoegdheid) worden ouders mee aansprakelijk gesteld voor de misdragingen van hun kinderen, natuurlijk enkel op voorwaarde dat die misdragingen kunnen, zij het dan eventueel slechts deels, worden toegeschreven aan de verwaarlozing.

[gusteman]

Als ik dit lees van Gusteman:

"het wordt dringend tijd om wereldwijd een soort van preventieve controle uit te voeren op geslachtsrijpe jongens en meisjes waarbij wordt nagegaan of ze al dan niet over voldoende verantwoordelijkheidszin beschikken om ouder te worden. Om dan heel consequent iedereen die faalt verplicht steriel te maken"
Dan is dit voor mij niet meer alleen gedachte, maar wel zeker een wens.

Wanneer je de in vetjes gedrukte zin uit zijn context haalt kan je dit inderdaad als een wens zien.
Maar dat is niet de bedoeling, de zin hoort als één geheel bij de voorgaande zin.
Indien ik de bedoeling zou gehad hebben om het als een wens naar voor te brengen dan had ik het apart gezet, als conclusie van een betoog.
Maar dat heb ik dus niet gedaan.

Gusteman, ik heb niets apart gezet uit jouw tekst,alles bij elkaar laten staan.
Dus ook helemaal niets uit z'n verband gerukt.

Door die ene zin van jou vet neer te zetten vestigde ik alleen even de aandacht
op hetgene waaruit ik opmaakte dat het wel een wens ook was van jou.
Maar dat blijkt dus niet het geval te zijn in wat ik nu in jouw uitleg las.

Geen erg, beste Susan.
Het is inderdaad een controversiële denkpiste maar, zoals ik reeds heb aangestipt, leidt de evolutie rond kinderwelzijn ons onvermijdelijk die richting uit.
Binnen de huidige stand van zaken worden, en werden reeds, heel wat "lapmiddeltjes" bedacht en toegepast maar de kern, de oorsprong van de ellende wordt angstvallig buiten de discussie gehouden.
Dat heet "symptomatisch behandelen" en kan in eerste instantie de pijn verlichten.
Zolang echter de oorzaak niet wordt weg genomen of vermeden zal het kwaad zich blijven herhalen.
Dweilen met de kraan open, dus.

[univers]

Laten we ouderlijke macht omzetten in ouderlijke verantwoording..

Guus mijn respect is hoe jij tegen het leven aankijkt, er zijn meerdere mensen hier op het forum waar ik respect voor heb.

De grootste boosdoener is de maatschappij waarin wij leven.

Ik zie zelf wat er in instellingen gebeurd, ouders die hun kinderen erin plaatsen, en er niet meer naar omkijken.

Ik heb het pas wettelijk vastgelegd, dat wij ouders de totale zeggenschap over onze dochter hebben, is gelijk vastgelegd als wij er niet meer zijn, de broers het overnemen.
En zeggenschap is geen macht, maar verantwoordelijkheid.
Het voornaamste is dat mijn dochter zich gelukkig voelt in haar wereld.

En met begrijpen, het is maar wat je wilt begrijpen.

[Zoeker]

Het aanbrengen van het aspect "ouderlijke macht" voegt wel een extra dimensie toe, mede doordat dit ook aantoont dat dit begrip in onze huidige samenleving aan een herziening toe is.

Dit onderschrijft mijn afkeer van het gebruik van het begrip "macht" omdat hiermee de deur wordt open gezet voor misbruik.

Jouw zedenpolitie gaat dat misbruik niet voorkomen hoor. Je weet vast zelf ook wel dat mensen goed zijn in het verdoezelen van misbruik.

[Susan]

Dat was het gevolg van die gedachte Susan, niet de uitvoering in realiteit daarvan.

Mee eens Gast1, een gedachte hoeft ook niet meteen een wens in te houden of uitgevoerd te worden.
Maar zoals ik al tegen Gusteman zei, deed zijn ene zin voor mij wel ook aan als wens, dat heb ik inmiddels al duidelijk gemaakt, waarop Gusteman reageerde waaruit bleek dat hij het idd zo niet bedoelde.

[Susan]

Geen erg, beste Susan.
Het is inderdaad een controversiële denkpiste maar, zoals ik reeds heb aangestipt, leidt de evolutie rond kinderwelzijn ons onvermijdelijk die richting uit.
Binnen de huidige stand van zaken worden, en werden reeds, heel wat "lapmiddeltjes" bedacht en toegepast maar de kern, de oorsprong van de ellende wordt angstvallig buiten de discussie gehouden.
Dat heet "symptomatisch behandelen" en kan in eerste instantie de pijn verlichten.
Zolang echter de oorzaak niet wordt weg genomen of vermeden zal het kwaad zich blijven herhalen.
Dweilen met de kraan open, dus.

Dat ben ik helemaal met jou eens en daar zal nog heel veel aan gedaan kunnen,
maar ook moeten worden.

[Susan]

Laten we ouderlijke macht omzetten in ouderlijke verantwoording..

Guus mijn respect is hoe jij tegen het leven aankijkt, er zijn meerdere mensen hier op het forum waar ik respect voor heb.

De grootste boosdoener is de maatschappij waarin wij leven.

Ik zie zelf wat er in instellingen gebeurd, ouders die hun kinderen erin plaatsen, en er niet meer naar omkijken.

Ouderlijke macht heet het nu eenmaal, al vind ik het ook niet zo'n geweldige uitdrukking, macht hoeft natuurlijk ook niet in alle gevallen negatief te worden gezien.

Ik heb het pas wettelijk vastgelegd, dat wij ouders de totale zeggenschap over onze dochter hebben, is gelijk vastgelegd als wij er niet meer zijn, de broers het overnemen.
En zeggenschap is geen macht, maar verantwoordelijkheid.
Het voornaamste is dat mijn dochter zich gelukkig voelt in haar wereld.

En met begrijpen, het is maar wat je wilt begrijpen

Zo heeft mijn zusje het heel lang geleden voor haar oudste dochter (syndroom van Down) ook geregeld Univers, haar zoon en jongste dochter nemen het tzt over van haar in de zorg voor hun zusje. Maar ze heeft haar zelfs ook weer in huis genomen nadat ze jaren in een instelling verbleef waar het steeds slechter met haar ging door te grote groepen, te veel wisselende leiding weinig persoonsgerichte aandacht enz enz.
En niet in de laatste plaats: door alle bezuinigingen is het nog erger geworden.