ROSETTA'S LANDER IS WAKKER!

[univers]

Komeet 67P is gelaagd, poreus en vooral heel oud
Een gedetailleerde analyse van gegevens die zijn verzameld door de Europese ruimtesonde Rosetta bevestigt dat kometen oude restanten zijn uit de begintijd van ons zonnestelsel, en geen jongere brokstukken die zijn ontstaan door achtereenvolgende botsingen tussen grotere objecten. Tot die conclusie komt een internationaal team van wetenschappers, onder leiding van Björn Davidsson van het Jet Propulsion Laboratory van NASA (Astronomy & Astrophysics, 28 juli). Rosetta’s onderzoek van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko heeft geleerd dat de beide lobben van dit object een lage dichtheid hebben, een hoge porositeit en een gelaagde opbouw. Dat laatste suggereert dat de twee lobben vóór hun uiteindelijke fusie geleidelijk materiaal hebben verzameld. En hun poreuze karakter wijst erop dat ze waarschijnlijk geen overblijfselen zijn van harde botsingen: dan zouden ze een compactere structuur moeten vertonen. Het feit dat de beide delen van de komeet dezelfde gelaagdheid vertonen, vertelt bovendien dat ze een vergelijkbare voorgeschiedenis hebben. Het beeldmateriaal van Rosetta laat verder zien dat komeet 67P een klonterige structuur vertoont. Hij lijkt te zijn ontstaan uit brokken ijs en gesteente met afmetingen van enkele meters – zogeheten kometesimalen. En de gassen die de komeet door opwarming door de zon uitstoot zijn rijk aan vluchtige stoffen zoals koolstofmonoxide, zuurstof, stikstof en argon.Al met al wijzen de waarnemingen erop dat kometen onder uiterst koude omstandigheden zijn ontstaan, en in de loop van hun leven niet hebben blootgestaan aan significante thermische processen. Hun ontstaansgeschiedenis zou een heel rustige zijn geweest: nadat vroeg in de geschiedenis van het zonnestelsel de grote hemellichamen waren ontstaan, bleven in het buitengebied van het zonnestelsel nog bescheiden hoeveelheden gruis en ijsdeeltjes achter. Dit restmateriaal lijkt heel geleidelijk te zijn samengeklonterd tot kometen als 67P, die dus een schat aan informatie bevatten over de eigenschappen van de wolk van gas en stof waaruit 4,6 miljard jaar geleden de zon, de planeten en de kleinere leden van ons zonnestelsel zijn ontstaan. (EE)



This single frame Rosetta navigation camera image was taken from a distance of 77.8 km from the centre of Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko on 22 March 2015. The image has a resolution of 6.6 m/pixel and measures 6 x 6 km. The image is cropped, and processed to bring out the details of the comet's activity.

http://www.esa.int/Our_Activities/Space ... s_are_born

[Tammy]

Goodbye Philae and Rosetta and thank you !

[univers]

De Rosetta-ruimtesonde was begin dit jaar getuige van een grote uitbarsting op komeet 67P. Op dat moment hielden negen instrumenten de komeet in de gaten, waardoor wetenschappers interessante data hebben om te analyseren.

“Vaak gebeuren dit soort uitbarstingen op onverwachte momenten, dus het is een geluk dat we deze grote uitbarsting op 19 februari hebben vastgelegd”, zegt projectwetenschapper Matt Taylor van de Europese ruimtevaartorganisatie.

Tijdens de uitbarsting was de Rosetta-ruimtesonde 35 kilometer verwijderd van de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. De gegevens werden een paar dagen na de uitbarsting naar de aarde gestuurd, maar zijn nu uitvoerig beschreven in een paper van wetenschapper Eberhard Grün van het Max-Planck-Instituut voor Nucleaire Fysica.

Om 9:40 uur GMT werd de coma van de komeet plotseling helder. De uren daarna registreerden de instrumenten interessante data. Zo steeg de temperatuur van het gas rondom de komeet met 30 graden Celsius. Daarnaast werd er zes keer zoveel ultraviolette straling van de zon gereflecteerd.

Rosetta’s GAIDA-instrument (Grain Impact Analyser & Dust Accumulator) meet het aantal stofdeeltjes dat afkomstig is van de komeet. Normaal vangt dit instrument drie tot tien deeltjes per dag. In de uren na de uitbarsting op 19 februari waren dit er aanzienlijk meer. Het GAIDA-instrument ving van 11:15 uur GMT tot 14:15 uur GMT bijna 200 deeltjes.

Door alle gegevens te analyseren hebben wetenschappers de bron van de uitbarsting gevonden. Het gaat om een steile klif in de Atum-regio. Dit gebied kwam net uit de schaduw, waardoor de klif snel opwarmde. Mogelijk veroorzaakte deze verandering in temperatuur een landverschuiving, waardoor vers waterijs kwam bloot te liggen. Dit ijs veranderde direct in gas en nam het omliggende stof mee, waardoor er een flinke stofwolk ontstond.

“Het is fantastisch om te zien dat de verschillende teams van diverse instrumenten zo goed samenwerken”, zegt Taylor. “Hierdoor leren we meer hoe uitbarstingen op kometen ontstaan.”

Volgende maand is het over en uit voor Rosetta. Op 30 september beëindigt de ruimtesonde haar prachtige missie door gecontroleerd af te dalen naar het oppervlak van komeet 67P. Na de zachte crashlanding zal er waarschijnlijk geen communicatie meer mogelijk zijn met de ruimtesonde.



Rosetta’s OSIRIS wide-angle camera captured an outburst from the Atum region on Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko’s large lobe on 19 February 2016. The images are separated by half an hour each, covering the period 08:40–12:10 GMT, and as such show the comet rotating. Credits: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA



The majority of Rosetta’s instruments were on and pointing at Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko at the time of the outburst on 19 February 2016, allowing a clear chain of events to be reconstructed. The graphic highlights some of the measurements from the cameras, dust collectors, and gas and plasma analysers, with each one recording a peak compared with background levels at various times during the outburst.



On 19 February 2016 Rosetta’s instruments detected an outburst event from Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko. The source was traced back to a location in the Atum region, on the comet’s large lobe, as indicated in this image.

The inset image was taken a few hours after the outburst by Rosetta’s NavCam and shows the approximate source location. The image at left was taken on 21 March 2015 and is shown for context, and so there are some differences in shadowing/illumination as a result of the images being acquired at very different times.



This diagram of Rosetta highlights (in red) the science instruments that were on and made detections of the 19 February 2016 outburst event, and that are presented in the study reporting the first analysis of the event.

http://blogs.esa.int/rosetta/2016/08/25 ... -outburst/

[univers]

Maagdelijk stof van komeet 67P onder de microscoop
Een internationaal team van wetenschappers met daarbij Pascale Ehrenfreund van de Universiteit Leiden heeft ontdekt dat de stofdeeltjes van komeet 67P/Churyumov–Gerasimenko zijn opgebouwd uit nog kleinere stofdeeltjes. Deze ontdekking bevestigt de heersende theorie dat klonten stof de basis vormen waaruit kometen en planeten ontstaan. De onderzoekers publiceren hun bevinding donderdag in het wetenschappelijk tijdschrift Nature. De wetenschappers gebruikten voor hun onderzoek een atoomkrachtmicroscoop in de ruimte. De microscoop bevindt zich aan boord van het onbemande ruimtevaartuig Rosetta dat twee jaar geleden na een reis van tien jaar aankwam bij de komeet 67P. Dankzij het onderzoek aan de stofdeeltjes van de komeet kunnen wetenschappers meer te weten komen over hoe ons zonnestelsel is gevormd. Kometen zijn namelijk een soort tijdcapsule. Ze bevatten materiaal in een bijna ongerepte staat, dat wil zeggen, zoals het eruit zag 4,7 miljard jaar geleden toen ons zonnestelsel werd gevormd. Het is voor het eerst dat deze ongerepte stofdeeltjes van een komeet in zulk detail en van zo dichtbij zijn bekeken. Een eerdere expeditie naar komeet Wild 2 in 2004 ging op grote afstand langs een komeet. En bij onderzoek naar ruimtestof in de aardatmosfeer kan dat stof veranderd zijn door langdurige inwerking van zonnestraling en door botsingen met andere deeltjes. Het instrument dat de onderzoekers gebruikten heet MIDAS: Micro-Imaging Dust Analysis System. Het instrument toont de grootte, de vorm en de structuur van het komeetstof. Het blijkt dat het stof bestaat uit klonten van kleinere korrels. De stofdeeltjes verschillen in grootte: van tientallen micrometers tot enkele honderden nanometers. En ze variëren van vorm: van losse korrels tot grotere, poreuze, langwerpige klonten. Ook vonden de onderzoekers een klont die bestaat uit 114 kleinere stofdeeltjes. Eerder al bekeken onderzoekers met een ander instrument de grotere brokken stof van 67P. Die bleken op hun beurt weer uit kleinere brokjes te bestaan. Met MIDAS konden de kleinste deeltjes worden bestudeerd. De waarnemingen die nu door Ehrenfreund en haar collega’s worden gepubliceerd, bevestigen de theorieën die voorspellen dat kometen en planeten zijn opgebouwd uit kleine stofdeeltjes die samensmelten tot grotere en waaruit uiteindelijk planeten en kometen vormen.
http://www.astronomie.nl/#!/actueel/nie ... icroscoop/

http://www.nature.com/nature/journal/v5 ... 19091.html

[Tammy]

Wat leren we veel van deze missie.
Vind het geweldig.

[Tammy]

Verdwenen komeetlander Philae na bijna twee jaar gevonden.

Komeetlander Philae, die in november 2014 van op mysterieuze wijze van de radar verdween, is gelokaliseerd. De robot zat verscholen in een spelonk op komeet 67P, zegt de Europese ruimtevaartorganisatie ESA.

Philae werd bijna twee jaar geleden op de komeet gedropt door ruimtevaartsonde Rosetta. Nog geen zestig uur na de landing viel de landingsrobot stil omdat de batterij leeg was.

De komeetlander stuurde in 2014 korte tijd foto's en data over zijn locatie. Ook vorig jaar gebeurde dat, maar de onderzoekers konden aan de hand daarvan niet achterhalen waar de robot zich precies bevond. Vandaag verscheen Philae ineens voor de camera van Rosetta, die in een baan rond komeet 67P zweeft.

,,We zijn zo blij dat we Philae eindelijk hebben gevonden", zegt een onderzoeker van ESA. De komeetlander is net op tijd gevonden: over een maand wordt ruimtevaartsonde Rosetta buiten dienst gesteld.

Kapot.

Philae was de eerste robot in de geschiedenis die een gecontroleerde landing uitvoerde op een komeet. De bedoeling was dat de lander monsters uit de bodem zou nemen. Maar de batterij was al snel na de landing leeg. De robot is alleen in de zomer van 2015 nog twee keer kort aan geweest.

De komeetlander is onherstelbaar beschadigd en keert niet meer terug naar de aarde. De robot bleek nog maar twee van de drie poten te hebben. Ook andere onderdelen zijn kapot gegaan door de extreem lage temperaturen in de ruimte.

Toch zijn de onderzoekers blij dat ze weten wat er met Philae is gebeurd. Nu ze weten waar de komeetlander ligt, kunnen ze de data en foto's die de robot tijdens zijn korte dienstverband stuurde beter in kaart brengen.





BRON.


>>>>>>>>>>>>>>>


Gelukkig zien we nog een laatste glimp van Philae !
En eind deze maand probeert ESA Rosetta dicht bij Philae te laten landen.
En vliegen ze voorgoed samen en eeuwig door het universum.
Well done ESA ! And goodbye and thank you Rosetta and Philae !
Chasing a Comet.............You two made history !

[univers]

[univers]

De dagen van Rosetta zijn geteld. Op 30 september zal de sonde zachtjes crashen op het oppervlak van komeet 67P.

Al sinds 9 augustus draait Rosetta in een ovaalvormige baan rond komeet 67P. Deze baan brengt Rosetta heel dicht bij het oppervlak van de komeet. En dat is voelbaar, zo vertelt Sylvain Lodiot, namens de Europese ruimtevaartorganisatie. De zwaartekracht van de komeet trekt aan Rosetta en de baan van de sonde moet regelmatig gecorrigeerd worden. “Maar daarom organiseren we deze scheervluchten,” vertelt Lodiot. ESA wil precies weten wat er gebeurt als Rosetta dicht bij 67P in de buurt komt, zodat zich tijdens de afdaling naar het oppervlak van de komeet geen verrassingen aandienen.



Zo gaat de laatste week van Rosetta eruit zien. Afbeelding: ESA.

Vrije val
De laatste scheervlucht van Rostta zal op 24 september ten einde komen. Na die scheervlucht volgen een aantal manoeuvres ter voorbereiding op de crash. Op de avond van 29 september zal Rosetta dan opdracht krijgen om – vanaf een afstand van zo’n 20 kilometer van de komeet – de afdaling in te zetten. In feite zal Rosetta dan in vrije val het oppervlak van de komeet naderen. Tijdens die vrije val zal de sonde nog allerlei metingen verrichten en tevens foto’s maken.
Crash
Op 30 september zal de sonde dan aan het eind van de ochtend (Nederlandse tijd) op Rosetta landen. Omdat de afstand tussen de aarde en Rosetta groot is, zal het zo’n 40 minuten duren voor we op aarde het signaal ontvangen dat de sonde is gecrasht. Na de crash is er waarschijnlijk geen communicatie meer mogelijk met Rosetta, aangezien de antenne van de sonde naar alle waarschijnlijkheid niet langer op de aarde gericht zal zijn.

Ma’at
Eerder liet ESA al weten dat Rosetta zal landen in een regio die Ma’at wordt genoemd. In deze regio vinden we een groot aantal putten. Deze putten zijn meer dan 100 meter breed en tussen de 50 en 60 meter diep. De putten zijn zeer interessant, omdat aan de binnenzijde ervan ‘kippenvel’ is gespot. De kleine bultjes aan de binnenzijde van de putten, kunnen wel eens restanten zijn van ‘kometesimalen’: de kleinere deeltjes waaruit de komeet in de jonge jaren van het zonnestelsel wellicht werd opgebouwd. Rosetta zal deze putten op 30 september van heel dichtbij bekijken en in haar laatste uren wellicht meer inzicht geven in het ontstaan van kometen.

De Rosetta-missie was nooit saai. Het was pionieren. Nog niet eerder cirkelde er een ruimtesonde rond een komeet. En ook de landing van Philae op de kern van de komeet was uniek. De laatste weken van Rosetta onderscheiden zich wat dat betreft niet van de rest van de missie: ook nu is het pionieren. Rosetta veilig houden op grote afstand van de aarde en de zon en heel dicht bij een onvoorspelbare komeet is volgens ESA misschien wel de grootste uitdaging van de missie. Een crash voor 30 september wordt dan ook niet uitgesloten: wanneer Rosetta op kleine afstand rond de komeet draait, kan deze zomaar een keertje uit koers worden gebracht door stof of gas dat van de komeet ontsnapt.



Hier moet Rosetta gaan landen/crashen. Dat zal waarschijnlijk gebeuren met een snelheid van zo’n 90 centimeter per seconde (vergelijkbaar met loopsnelheid). Afbeelding: ESA / Rosetta / NavCam.

http://www.esa.int/Our_Activities/Space ... ctive_pits

[univers]

Korte uitbarstingen van komeet 67P werden veroorzaakt door de zon
In de drie maanden rond zijn dichtste nadering van de zon, op 13 augustus 2015, heeft de Europese ruimtesonde Rosetta 34 korte maar hevige uitbarstingen geregistreerd van de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Onderzoek heeft laten zien waar die uitbarstingen zich hebben afgespeeld (Monthly Notices of the Astronomical Society, 23 september). De kortstondige uitbarstingen van de komeet onderscheiden zich duidelijk van zijn normale, gestage uitstoot van waterdamp en stof, die op en neer gaat met de opkomst en ondergang van de zon. Bij zo’n uitbarsting worden binnen luttele minuten grote hoeveelheden stof weggeblazen. Tijdens zijn dichtste nadering van de zon verdween op die manier gemiddeld eens in de dertig uur – ruwweg 2,5 rotatie van de komeet – naar schatting 60 tot 260 ton aan materiaal de ruimte in. Het onderzoek van de uitbarstingen laat zien dat ongeveer de helft optrad in gebieden waar de zon net was opgekomen en het komeetoppervlak na een koude nacht weer begon op te warmen. Vermoed wordt dat de snelle temperatuurstijging zoveel spanning in het oppervlak veroorzaakt dat er breuken ontstaan en vluchtig materiaal op explosieve wijze kan ontsnappen. De overige uitbarstingen, die bijna allemaal rond het middaguur optraden, kennen waarschijnlijk een andere oorsprong. Zij worden waarschijnlijk veroorzaakt door dieper gelegen ‘pockets’ van vluchtige stoffen, die pas na enkele uren zo ver zijn opgewarmd dat ze op explosieve wijze kunnen ontsnappen. De meeste uitbarstingen lijken te zijn opgetreden waar het komeetlandschap sterke topografische overgangen vertoont, bijvoorbeeld bij steile kliffen en diepe zinkgaten. Ook het vele puin dat in deze gebieden is aangetroffen wijst erop dat hier sterke erosieprocessen aan het werk zijn. Slechts één van de uitbarstingen vond bij nacht plaats. Waarschijnlijk betrof het hier een klifwand die door erosie zo sterk was verzwakt, dat hij onder zijn eigen gewicht bezweek. (EE)



Compilation of the brightest outbursts seen at Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko by Rosetta’s OSIRIS narrow-angle camera and Navigation Camera between July and September 2015.



http://www.esa.int/spaceinimages/Images ... t_activity

http://www.esa.int/Our_Activities/Space ... ta_s_comet

[Tammy]

Prachtige foto`s.

[univers]

De missie van Rosetta komt later deze week tot een einde. Een mooi moment voor een terugblik op een waanzinnige missie.

Ruimtesonde Rosetta werd in maart 2004 gelanceerd. De bestemming? Komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, wiens naam naarmate de missie vorderde om begrijpelijke redenen steeds verder werd afgekort (67P/C-G en op het eind zelfs kortweg: 67P). Hoe de komeet er precies uitzag? We hadden geen idee. Hoe de komeet precies in elkaar stak? We hadden hypotheses. Er viel dus nog genoeg te ontdekken voor Rosetta.

Badeendje
Ongeveer een maand voor aankomst bij de komeet trakteerde Rosetta ons op de eerste gedetailleerde beelden van 67P. En die beelden waren heel verrassend. De komeet bleek er namelijk heel anders uit te zien dan verwacht. 67P bleek iets weg te hebben van een badeendje en bestond uit een grote ‘romp’, een ‘hals’ en een kleiner ‘kopje’. Later zou onderzoek uitwijzen dat de komeet uit twee kometen bestaat die met vrij lage snelheid op elkaar botsten en fuseerden.

Gearriveerd
Begin augustus 2014 was het dan zover. Rosetta nestelde zich – na meer dan zes miljard kilometer te hebben afgelegd – in een baan rond 67P. Een historisch moment. Voor het eerst in de geschiedenis had een ruimtevaartuig zich bij een komeet gevoegd. En vanuit een baan rond 67P leverde Rosetta de ene na de andere prachtige foto af. Maar hoe mooi de foto’s ook waren, stiekem keken we natuurlijk allemaal uit naar het volgende historische moment. En dat zou zich enkele maanden later – in november – aandienen. Dan zou Rosetta komeetlander Philae naar het oppervlak van 67P bonjouren. De lander moest de missie een extra dimensie geven en op het oppervlak van de komeet informatie verzamelen en zelfs in de komeet gaan boren.

Philae
Zenuwslopend was het: de tweede woensdag in november. De dag waarop lander Philae voet op komeet 67P moest zetten. De opluchting was groot toen Philae erin slaagde op de komeet te landen. Maar die opluchting sloeg al snel om in teleurstelling toen bleek dat de landing allesbehalve vlekkeloos was verlopen. Philae was in eerste instantie netjes op de gewenste plek op de komeet geland, maar stuiterde daarna nog even door, waardoor de lander uiteindelijk op een zeer ongewenste plek terechtkwam: in de schaduw van een klif. Het is een plek waar je een lander die draait op zonne-energie absoluut niet wilt hebben, maar er viel niks meer aan te veranderen. Na enkele dagen onderzoek viel Philae in slaap. In de zomer van 2015 werd er enkele malen met succes contact gezocht met de lander, maar na 9 juli 2015 werd er niet meer van Philae vernomen. Lang legde Rosetta nog het oor te luister in de hoop een signaal van de lander op te vangen, maar op 28 juli 2016 werd ook dat initiatief gestaakt. We zouden nooit meer iets van Philae vernemen.

Perihelium
Natuurlijk was het verlies van Philae een aderlating, maar de missie ging verder. Rosetta cirkelde immers nog altijd in goede gezondheid rond komeet 67P heen. We moesten vooruit kijken. En wel naar augustus 2015: perihelium. Het moment waarop de afstand tussen de zon en komeet 67P het kleinst was en de komeet ongetwijfeld zou gaan transformeren. Komeet 67P is namelijk een samenklontering van ijs en stof. En wanneer de komeet dicht bij de zon in de buurt komt, gaat dat ijs sublimeren (verdampen). Stromen gas ontsnappen van het oppervlak van de komeet en voeren stof mee. Astronomen wilden maar wat graag weten hoe een komeet zo’n perihelium doormaakt en zaten dankzij Rosetta op de eerste rij. We zagen krachtige straalstromen aan het oppervlak ontsnappen die soms zelfs de inkomende zonnewind wegduwden. En straalstromen die objecten van wel één meter groot de ruimte in slingerden (voor perihelium waren de grootste brokstukken die het oppervlak van 67P verlieten hooguit 1 centimeter groot).

De oorsprong van 67P
Gaandeweg verkregen we zo dankzij Rosetta steeds meer informatie over 67P. Zo ontdekte de sonde hoe kometen zoals 67P ontstaan. Rosetta ontdekte dat de ‘kop’ van de komeet zeer poreus is. Die porositeit wijst erop dat de komeet ontstond doordat vele kleine ‘kometesimalen’ met snelheden kleiner dan 1 meter per seconde tegen elkaar botsten. Die kometesimalen smolten daarop niet samen, maar ‘leunden tegen elkaar aan’. Inmiddels is in diepe putten op de komeet ‘kippenvel’ aangetroffen en de ‘bultjes’ waaruit het ‘kippenvel’ bestaat zijn ongeveer drie meter breed. Daarmee zijn ze qua grootte vergelijkbaar met de kometesimalen waaruit komeet 67P waarschijnlijk is opgebouwd. Wellicht zien we in deze putten dan ook de originele bouwblokken waaruit de komeet zo’n 4,6 miljard jaar geleden verrees.

Ingrediënten voor leven
Maar Rosetta ontdekte nog zoveel meer. Zo vertelde de sonde ons dat komeet 67P geen magnetisch veld heeft. Tevens ontdekte Rosetta zuurstof op 67P. Een primeur! Nog niet eerder was op een komeet zuurstof aangetroffen. Ook vond Rosetta waterijs op het oppervlak van de komeet. En bleek 67P ingrediënten voor leven te herbergen. Natuurlijk trakteerde Rosetta ons ook regelmatig op foto’s van het oppervlak van de komeet. En dat oppervlak blijkt spannend te zijn: er zijn grote keien, schommelstenen en zinkgaten te vinden.

Rosetta heeft eigenlijk alle verwachtingen overtroffen. Maar helaas, ook deze ruimtesonde heeft het eeuwige leven niet. Komeet 67P haast zich weg van de zon en Rosetta zal steeds meer moeite krijgen om voldoende energie op te wekken. Bovendien moeten we natuurlijk ook niet vergeten dat de sonde – ondanks dat dezen nog maar een paar jaar onderzoek achter de rug heeft – al tien jaar door de ruimte heeft gedoold en al meer dan twaalf jaar oud is. ESA heeft dan ook besloten dat het tijd is om afscheid te gaan nemen van de sonde. En Rosetta krijgt een bijzondere laatste rustplaats: Ma’at, een regio op de kop van komeet 67P. Het is de bedoeling dat de sonde op 30 september zachtjes op de komeet landt. Aangenomen wordt dat Rosetta na de landing niet meer in staat is om met de aarde te communiceren. En daarmee komt een einde aan een prachtige missie.

WIST JE DAT…
…Rosetta eigenlijk komeet 46P/Wirtanen had moeten bezoeken? Vanwege problemen met de draagraket werd de lancering van Rosetta uitgesteld en moest een andere bestemming worden gekozen.

HET BELANG VAN DE MISSIE
Een missie naar een stokoude komeet stond al lang bij wetenschappers op het verlanglijstje. Kometen zijn een soort tijdcapsules uit de vroege stadia van de vorming van ons zonnestelsel en kunnen dus meer vertellen over die tijd. Daarnaast kan komeetonderzoek meer inzicht geven in de oorsprong van het leven. Men neemt namelijk aan dat kometen verantwoordelijk zijn voor het leveren van water – een belangrijk ingrediënt voor leven – op aarde.

https://www.scientias.nl/rosetta-missie/

http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Rosetta

[univers]

Rosetta Afbeelding: ESA



Komeet 67P: een kosmisch badeendje. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.



De beelden laten duidelijk zien dat Philae ongelukkig is neergekomen op 67P. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.” width=”1024″ height=”1018″ class=”size-full wp-image-130901″ /> Totale radiostilte sinds 9 juli 2015. En toch was Philae begin deze maand weer even wereldnieuws. Rosetta had de lander gefotografeerd! De beelden laten duidelijk zien dat Philae ongelukkig is neergekomen op 67P. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.



Een actieve komeet. Gas ontsnapt in straalstromen aan de komeet. Afbeelding: ESA / Rosetta / MPS for OSIRIS Team MPS / UPD / LAM / IAA / SSO / INTA / UPM / DASP / IDA.



Rosetta maakt een ‘selfie’. Op de achtergrond zie je komeet 67P. Afbeelding: ESA / Rosetta / Philae / CIVA.

https://www.scientias.nl/rosetta-missie/

[Tammy]

Werkelijk geweldig !!

[univers]

Ruimtesonde Rosetta heeft een prachtige foto gemaakt van de plek waar deze komende vrijdag zal gaan landen.

Rosetta maakte de foto eerder deze maand. Op het kiekje zien we een met stof bedekte regio op komeet 67P/C-G. De regio heeft de naam Ma’at gekregen en wordt deze week ongetwijfeld wereldberoemd. Het is namelijk de plek waar Rosetta komende vrijdag voet op de komeet gaat zetten.

Put
Rosetta zal proberen om te landen naast Deir el-Medina: de grote put die je iets onder en iets rechts van het hart van de foto ziet. Deze put is ongeveer 130 meter breed.

Grootte
Rosetta maakte de prachtige foto van de landingsplek toen zij ongeveer 12 kilometer van het hart van de komeet verwijderd was. Elke pixel van deze foto laat een gebied zien dat in werkelijkheid één bij één meter groot is. Als je Rosetta alvast op de landingsplek zou willen fotoshoppen, zou de sonde (inclusief zonnepanelen) zo’n 32 pixels lang zijn.

Onderzoek
Komende vrijdag zal Rosetta afdalen naar het oppervlak van komeet 67P/C-G en hopelijk vlakbij Deir el-Medina landen. Onderzoekers hopen dat de sonde tijdens de afdaling zeer gedetailleerde foto’s van de put en omgeving kan maken. Het lijkt er namelijk op dat de binnenzijde van de put nog sporen van kometesimalen bevat: de bouwstenen van de komeet. Tijdens de afdaling van Rosetta kunnen we dan ook wel eens meer te weten komen over de totstandkoming van kometen.

Wanneer Rosetta voet zet op de komeet, komt er officieel een einde aan een prachtige missie. Eenmaal op het oppervlak van 67P zal Rosetta namelijk waarschijnlijk niet langer met de aarde kunnen communiceren.



Enhanced NAVCAM image of Comet 67P/C-G taken on 18 September 2016, 12.1 km from the nucleus centre. The scale is 1.0 m/pixel and the image measures about 1.1 km across. Credits: ESA/Rosetta/NAVCAM – CC BY-SA IGO 3.0



The first touchdown site of the lander Philae, Agilkia (left); the final touchdown site of Philae, Abydos (centre); and the planned impact point of Rosetta (right). Credits: CIVA: ESA/Rosetta/Philae/CIVA; NAVCAM: ESA/Rosetta/NAVCAM – CC BY-SA IGO 3.0; OSIRIS: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA; ROLIS: ESA/Rosetta/Philae/ROLIS/DLR



OSIRIS wide-angle camera image taken on 20 September 2016, when Rosetta was 13.7 km from the centre of the comet. The scale is 1.28 m/pixel and the image measures about 2.6 km across. Credit: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA



OSIRIS narrow-angle camera image taken on 17 September 2016, when Rosetta was 7.7 km from the centre of the comet. The scale is 0.13 m/pixel and the image measures about 266 m across. Credit: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA

http://blogs.esa.int/rosetta/2016/09/23 ... pact-site/

[Tammy]

Wat een prachtig avontuur is deze missie geweest!

Werkelijk geweldig bravo !!

[univers]

Rosetta’s komeet is een paar meter slanker geworden
De afgelopen twee jaar heeft de Europese ruimtesonde Rosetta allerlei eigenschappen van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko in de gaten gehouden. Daarbij ging het onder meer om de hoeveelheid waterdamp die de komeet de ruimte in blaast, en de mate waarin zijn waterproductie op verschillende afstanden tot de zon varieert. Uit de gegevens van Rosetta blijkt dat toen de ruimtesonde in augustus 2014 bij de komeet aankwam, de wateruitstoot enkele tientallen tonnen per dag bedroeg. Toen de komeet een jaar later zijn kleinste afstand tot de zon bereikte, liep het waterverlies op tot bijna een miljoen ton per dag. In de maanden daarna nam de uitstoot weer sterk af. Het onderzoek heeft verder laten zien dat tijdens de eerste paar maanden de waterdamp voornamelijk afkomstig was van het noordelijk halfrond van de komeet, dat op dat moment het meeste zonlicht opving. Nadat in mei 2015 de zuidelijke zomer was aangebroken, verschoof de productie van waterdamp – veel sneller dan verwacht – naar het andere halfrond. Alles bij elkaar is komeet 67P de afgelopen twee jaar ongeveer 6,4 miljoen ton aan water kwijtgeraakt. Omdat de komeet behalve waterdamp ook andere gassen en stof uitstoot, zal het totale massaverlies naar schatting nog eens tien keer groter zijn geweest. Dat betekent dat de komeet tijdens deze nadering van de zon globaal een meter of vier is afgeslankt. (EE)



COMET 67P/C-G ON 11 SEPTEMBER 2015 - NAVCAM, ENHANCED



WATER PRODUCTION RATE MEASURED AT COMET 67P/C-G



SIMULATION OF COMET 67P'S WATER PRODUCTION RATE - DURING NORTHERN SUMMER



SIMULATION OF COMET 67P'S WATER PRODUCTION RATE - AROUND PERIHELION

http://sci.esa.int/rosetta/58349-rosett ... two-years/

[Tammy]

Over een paar uurtjes begint het.

http://livestream.com/ESA/rosettagrandfinale

http://rosetta.esa.int/

[univers]

Duimen draaien.

[Tammy]

Ja heel spannend of het lukt.

[Tammy]

Univers, ik ben eindelijk mijn Smart TV eens voor iets anders aan het gebruiken dan Netflix.

Heb ESA tv opstaan om de afdaling van Rosetta te volgen.
Zit in mijn luie stoel en zakdoekjes heb ik bij de hand .


See you later.