Exploderende sterren zijn grootfabrikanten van silica

That's one small step for a man, a giant leap for mankind, dat waren de woorden van Neill Armstrong toen hij zijn eerste stap op de maan zette. De ruimte en het universum interesseren ons allemaal, vind hier alles terug over ons zonnestelstel, de NASA, geplande ruimte missies en andere gebeurtenissen die ons allemaal aangaan.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Exploderende sterren zijn grootfabrikanten van silica

Bericht door univers » 17 nov 2018, 10:49

Afbeelding
Dit beeld van supernova-restant G54.1 + 0.3 bevat radio-, infrarood- en röntgenlicht.
Het verzadigde gele punt in het midden van het beeld geeft een sterke röntgenbron aan in het midden van het supernova-overblijfsel. Dit is een ongelooflijk dicht object, een neutronenster, die zich kan vormen als een ster zonder brandstof op is om opgeblazen te blijven, en het niet-ondersteunde materiaal stort in op de kern van de ster. G54.1 + 0.3 bevat een speciaal type neutronenster, een pulsar genaamd, die bijzonder heldere radio- en röntgenstraling uitzendt.
De blauwe en groene emissies tonen de aanwezigheid van stof, inclusief silica.
De rode tinten komen overeen met radiogegevens van de Karl G. Jansky Very Large Array; groen komt overeen met 70 Âμm golflengte infraroodlicht van het Herschel Space Observatory van het Europees Ruimtevaartagentschap; blauw komt overeen met 24 Âμm golflengte infraroodlicht van het Multiband Imaging Photometer (MIPS) -instrument op de Spitzer Space Telescope van de NASA; geel komt overeen met röntgengegevens van het Chandra X-ray Observatory.


Nieuw onderzoek, gebaseerd op infraroodwaarnemingen met de ruimtetelescoop Spitzer, heeft laten zien dat bij de explosie van een zware ster silica oftewel siliciumdioxide vrijkomt – een van de meest voorkomende mineralen op aarde. Silica is een belangrijk bestanddeel van bijvoorbeeld gesteenten, zand en (dus ook) glas. Silica komt zo’n beetje overal in het heelal voor, maar onduidelijk was waar het spul nu precies vandaan komt. Bij het nieuwe onderzoek is nu silica ontdekt in twee bekende restanten van supernova-explosies – Cassiopeia A en G54.1+0.3. In beide gevallen gaat het om een ster, veel zwaarder dan de zon, waarvan de kern ineenstortte toen de daar aanwezige nucleaire brandstof opraakte. Bij dat proces ontstaan allerlei zware elementen, waaronder silicium. Hoewel in het spectrum van Cassiopeia A eerder al spectraallijnen waren gezien die dicht bij die van silica lagen, werden die niet onmiddellijk als zodanig herkend. Dat bleek te liggen aan de vorm van de silicadeeltjes in de supernovarest: die zijn niet volmaakt rond, maar enigszins langwerpig. Hierdoor geven ze een iets andere spectrale ‘vingerafdruk’ dan verwacht. Toen dat eenmaal duidelijk was, kon met behulp van aanvullende gegevens van de Europese infraroodsatelliet ook een schatting worden gemaakt van de hoeveelheid silica die bij zo’n supernova-explosie vrijkomt. De conclusie is de ontploffende zware sterren genoeg silica de ruimte in blazen, om de grote verspreiding van dit mineraal te kunnen verklaren. (EE)

https://www.nasa.gov/feature/jpl/explod ... sand-glass
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie