Humor
Humor is een bevestiging van waardigheid, een superioriteitsverklaring
van de mens ten opzichte van alles wat hem overkomt.
-Romain Gary-
Dat we ook nog kunnen lachen is een soort nalatenschap aan ons allen.
Degenen die het meeste hebben doorgemaakt, lijken vaak ook degenen die het beste
om zichzelf kunnen lachen. Het leven heeft hen wat milder gemaakt.
Hebben we humor wel eens gezien als bevestiging van onze waardigheid?
Als we een fout maken en iedereen om ons heen begint erom te lachen, kunnen we dat zien als een bevestiging van onze waardigheid? Hopelijk wel, anders lijkt het erop dat we het leven en onszelf te serieus nemen.
Als iemand ons vriendelijk plaagt met een onhandigheid, kunnen we dat dan opvatten als een bevestiging van onze waardigheid? Zo niet, dan staan we op hetr punt ongeneeslijk serieus te worden.
En als iemand op een moment van grote spanning een grap maakt, voelen we onze waardigheid dan bevestigd? Zo niet, dan zijn we de verlammende spelbreker voor de anderen.
Humor is een veelvoud van dimensies samengeperst in de lineaire tijd en ruimte.
Wie het leven al te serieus neemt, heeft er 'het fijne' nog niet van begrepen.
Met alle liefde
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Weer jong
In de loop van de tijd ben je tot bepaalde inzichten en overtuigingen gekomen.
Over allerlei aspecten van het leven heb je een mening gevormd. Je woont in een
huis, opgebouwd uit denkbeelden en visies die je juist lijken. Bij de realisering van het
huis heb je zo je eigen afwegingen en keuzes gemaakt. Het is duidelijk dat je
sommige kwesties van het hoogste belang acht. Maar er zijn ook zaken die je niet of
amper interesseren.
Natuurlijk ben je zeer gehecht aan dit huis. Dit complex van inzichten en
overtuigingen, denkbeelden en visies geven je zekerheid. Je voelt je er op je gemak.
Je doet er dan ook wijs aan het degelijk te onderhouden. Dit wil zeggen: regelmatig
zul je je meningen op betrouwbaarheid moeten testen. Zo nu en dan zul je ze ook
opnieuw moeten formuleren en soms een mening totaal moeten herzien. Laat je dit
onderhoud na, dan raakt het huis in verval. Het hoeft dan ook maar even flink te
stormen en je bent dakloos.
Als het goed is, heeft het huis waarin je woont ook deuren en ramen - staat het
open voor andere denkbeelden en visies. Daar moet ruimte voor zijn. In een huis dat
hermetisch gesloten is, krijg je algauw een verstikkende atmosfeer. Wie z'n kracht
zoekt in isolement, verzwakt juist zichzelf.
Hoe oud je ook bent, je kunt altijd nog - of uit jezelf of onder invloed van buiten -
tot nieuwe inzichten en overtuigingen komen.Dat is een even verwarrende als
verkwikkende ervaring.
Op een vreemde manier wordt je er weer jong van.
Hans Bouma - Wijsheid voor elke dag
30 april
In de loop van de tijd ben je tot bepaalde inzichten en overtuigingen gekomen.
Over allerlei aspecten van het leven heb je een mening gevormd. Je woont in een
huis, opgebouwd uit denkbeelden en visies die je juist lijken. Bij de realisering van het
huis heb je zo je eigen afwegingen en keuzes gemaakt. Het is duidelijk dat je
sommige kwesties van het hoogste belang acht. Maar er zijn ook zaken die je niet of
amper interesseren.
Natuurlijk ben je zeer gehecht aan dit huis. Dit complex van inzichten en
overtuigingen, denkbeelden en visies geven je zekerheid. Je voelt je er op je gemak.
Je doet er dan ook wijs aan het degelijk te onderhouden. Dit wil zeggen: regelmatig
zul je je meningen op betrouwbaarheid moeten testen. Zo nu en dan zul je ze ook
opnieuw moeten formuleren en soms een mening totaal moeten herzien. Laat je dit
onderhoud na, dan raakt het huis in verval. Het hoeft dan ook maar even flink te
stormen en je bent dakloos.
Als het goed is, heeft het huis waarin je woont ook deuren en ramen - staat het
open voor andere denkbeelden en visies. Daar moet ruimte voor zijn. In een huis dat
hermetisch gesloten is, krijg je algauw een verstikkende atmosfeer. Wie z'n kracht
zoekt in isolement, verzwakt juist zichzelf.
Hoe oud je ook bent, je kunt altijd nog - of uit jezelf of onder invloed van buiten -
tot nieuwe inzichten en overtuigingen komen.Dat is een even verwarrende als
verkwikkende ervaring.
Op een vreemde manier wordt je er weer jong van.
Hans Bouma - Wijsheid voor elke dag
30 april
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Eerlijker
Er zijn mensen die niet direct je voorkeur hebben, maar met wie je toch redelijk overweg kunt.
Het zullen nooit je vrienden worden, maar dat hoeft ook niet.
Je rekent hen ook niet tot je kennissen.
Je bewaart altijd een zekere afstand tot hen.
Maar er is ook een andere categorie mensen.
Mensen die je absoluut niet liggen.
Je ziet ze liever niet dan wel.
Misschien bedoelen ze het wel goed, maar op jou hebben ze alleen maar een negatief effect.
Nu kun je je dat jezelf kwalijk nemen.
Je hebt anderen toch te accepteren zoals ze zijn.
Ben je niet intolerant? En kijk eens naar jezelf.
Alsof jij voor iedereen een even groot succes was. Enzovoort.
Geplaagd door schuldgevoelens zou je toch contact met die mensen kunnen gaan zoeken.
Je mag hen dan niet, maar daar moet je je overheen zetten.
Maar wat je hier nu van moet verwachten-.
Het wordt een krampachtige toestand, een schijnheilig gedoe.
Misschien red je het een poosje, maar er komt een moment dat alles wat je
onderdrukt je lelijk opbreekt.
Een moment dat je walgt van jezelf. Wat een onwaarachtig spel speel je toch.
Het is eerlijker mensen die je echt liever niet ziet, ook wérkelijk niet te zien.
Samen mens zijn, goed met iedereen kunnen opschieten - het is mooi,
maar het moet wel kunnen. Soms zit het er gewoon niet in.
Dat aanvaarden is beter dan dubieuze doen-alsof-manoeuvres uit te voeren.
Hans Bouma - Wijsheid voor elke dag
Er zijn mensen die niet direct je voorkeur hebben, maar met wie je toch redelijk overweg kunt.
Het zullen nooit je vrienden worden, maar dat hoeft ook niet.
Je rekent hen ook niet tot je kennissen.
Je bewaart altijd een zekere afstand tot hen.
Maar er is ook een andere categorie mensen.
Mensen die je absoluut niet liggen.
Je ziet ze liever niet dan wel.
Misschien bedoelen ze het wel goed, maar op jou hebben ze alleen maar een negatief effect.
Nu kun je je dat jezelf kwalijk nemen.
Je hebt anderen toch te accepteren zoals ze zijn.
Ben je niet intolerant? En kijk eens naar jezelf.
Alsof jij voor iedereen een even groot succes was. Enzovoort.
Geplaagd door schuldgevoelens zou je toch contact met die mensen kunnen gaan zoeken.
Je mag hen dan niet, maar daar moet je je overheen zetten.
Maar wat je hier nu van moet verwachten-.
Het wordt een krampachtige toestand, een schijnheilig gedoe.
Misschien red je het een poosje, maar er komt een moment dat alles wat je
onderdrukt je lelijk opbreekt.
Een moment dat je walgt van jezelf. Wat een onwaarachtig spel speel je toch.
Het is eerlijker mensen die je echt liever niet ziet, ook wérkelijk niet te zien.
Samen mens zijn, goed met iedereen kunnen opschieten - het is mooi,
maar het moet wel kunnen. Soms zit het er gewoon niet in.
Dat aanvaarden is beter dan dubieuze doen-alsof-manoeuvres uit te voeren.
Hans Bouma - Wijsheid voor elke dag
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Anders dan vroeger
In de loop van de eeuwen zijn we steeds duidelijker 'ik' gaan zeggen.
We kunnen ons dat nu ook moeilijk meer voorstellen, maar er is een tijd geweest dat
we als individuen nauwelijks aan bod kwamen. Onze eigen persoonlijkheid loste
goeddeels op in het grote geheel waarvan we deel uitmaakten. De vorm waarin we
leefden, was de wij-vorm. Ons 'ik' telde niet mee.
Dat is nu wel anders.
We hebben ons bevrijd van allerlei verbanden die onze persoonlijkheid insnoerden.
We zijn ons steeds meer bewust geworden van onze eigenheid, onze eigenwaarde.
Unieke mensen zijn we. Individuen die op zichzelf, onafhankelijk van alles en iedereen,
van de grootste betekenis zijn.
Deze ontwikkeling - van de wij-vorm naar de ik-vorm, was noodzakelijk.
Maar we moeten oppassen. Het proces van individualisering kan ook te ver gaan.
Het accent op ons eigen ego mag niet leiden tot egoïsme. Dan krijgen we een
ik-cultuur. Een cultuur die per definitie eenzaamheid betekent. Behalve anderen maak
je ook jezelf het leven onmogelijk.
Als mensen zijn we op elkaar aangewezen.
We komen uit hetzelfde nest, we behoren tot een en dezelfde werkelijkheid.
Hoeveel is er wat we met elkaar gemeen hebben. We zullen dus toch weer 'wij'
moeten zeggen. Maar anders dan vroeger. Zó dat ons 'ik' er niet onder bezwijkt, maar
er juist door verrijkt wordt. Samen kun je zó mens zijn, dat jezelf steeds meer mens wordt.
Hans Bouma - Wijsheid voor elke dag
In de loop van de eeuwen zijn we steeds duidelijker 'ik' gaan zeggen.
We kunnen ons dat nu ook moeilijk meer voorstellen, maar er is een tijd geweest dat
we als individuen nauwelijks aan bod kwamen. Onze eigen persoonlijkheid loste
goeddeels op in het grote geheel waarvan we deel uitmaakten. De vorm waarin we
leefden, was de wij-vorm. Ons 'ik' telde niet mee.
Dat is nu wel anders.
We hebben ons bevrijd van allerlei verbanden die onze persoonlijkheid insnoerden.
We zijn ons steeds meer bewust geworden van onze eigenheid, onze eigenwaarde.
Unieke mensen zijn we. Individuen die op zichzelf, onafhankelijk van alles en iedereen,
van de grootste betekenis zijn.
Deze ontwikkeling - van de wij-vorm naar de ik-vorm, was noodzakelijk.
Maar we moeten oppassen. Het proces van individualisering kan ook te ver gaan.
Het accent op ons eigen ego mag niet leiden tot egoïsme. Dan krijgen we een
ik-cultuur. Een cultuur die per definitie eenzaamheid betekent. Behalve anderen maak
je ook jezelf het leven onmogelijk.
Als mensen zijn we op elkaar aangewezen.
We komen uit hetzelfde nest, we behoren tot een en dezelfde werkelijkheid.
Hoeveel is er wat we met elkaar gemeen hebben. We zullen dus toch weer 'wij'
moeten zeggen. Maar anders dan vroeger. Zó dat ons 'ik' er niet onder bezwijkt, maar
er juist door verrijkt wordt. Samen kun je zó mens zijn, dat jezelf steeds meer mens wordt.
Hans Bouma - Wijsheid voor elke dag
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
8 september
Verlichting is reëel, en ieder van ons kan, in de juiste omstandigheden en met de
juiste training, de natuur van de geest realiseren en op die manier datgene in ons
leren kennen wat onsterfelijk en eeuwig zuiver is. Dit is de belofte van alle mystieke
tradities van de wereld, die in vervulling is gegaan en wordt vervuld in ontelbare
mensenlevens.
Het bijzondere van deze belofte is dat het niet iets exotisch is, niet fantastisch,
niet alleen voor de elite, maar voor de hele mensheid; en wanneer we haar
realiseren, zeggen de meesters, is het onverwacht gewoon.
Geestelijke waarheid is niet iets ingewikkelds of esoterisch; het is eigenlijk niets
anders dan diepzinnig gezond verstand. Wanneer je de natuur van de geest
realiseert, bladderen lagen van verwarring af. Je 'wordt' niet een boeddha, je houdt
eenvoudigweg langzaam op verward te zijn. Een boeddha zijn betekent niet dat je
een of andere almachtige geestelijke superman bent, maar dat je eindelijk een
echt menselijk wezen wordt.
Uit: Dagend inzicht van Sogyal Rinpoche
Verlichting is reëel, en ieder van ons kan, in de juiste omstandigheden en met de
juiste training, de natuur van de geest realiseren en op die manier datgene in ons
leren kennen wat onsterfelijk en eeuwig zuiver is. Dit is de belofte van alle mystieke
tradities van de wereld, die in vervulling is gegaan en wordt vervuld in ontelbare
mensenlevens.
Het bijzondere van deze belofte is dat het niet iets exotisch is, niet fantastisch,
niet alleen voor de elite, maar voor de hele mensheid; en wanneer we haar
realiseren, zeggen de meesters, is het onverwacht gewoon.
Geestelijke waarheid is niet iets ingewikkelds of esoterisch; het is eigenlijk niets
anders dan diepzinnig gezond verstand. Wanneer je de natuur van de geest
realiseert, bladderen lagen van verwarring af. Je 'wordt' niet een boeddha, je houdt
eenvoudigweg langzaam op verward te zijn. Een boeddha zijn betekent niet dat je
een of andere almachtige geestelijke superman bent, maar dat je eindelijk een
echt menselijk wezen wordt.
Uit: Dagend inzicht van Sogyal Rinpoche
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
14 juni
Ik ben bereid mezelf te vergeven....
dat ik de schaduwen van het verleden heb toegestaan aan me te knagen.
In de folklore van de Amerikaanse indianen is de kraai een vogel met een helderziende gave wier nieuwsgierigheid soms met haar op de loop gaat. Het verhaal gaat dat de kraai, toen ze haar eigen schaduw zag, vol verbazing daarnaar staarde. De kraai pikte naar de schaduw. Ze liet haar voedsel links liggen om bij haar schaduw te kunnen zijn. De kraai raakte zo gefascineerd door haar schaduw dat die op een dag tot leven kwam en de kraai opat.
Het verhaal van de kraai leert ons hoe gevaarlijk het is gefascineerd te blijven door de dingen die achter ons liggen. We zijn geobsedeerd door de schaduwen van ons verleden. We kunnen het maar niet laten erin te wroeten. We voeden onze schaduwen met mentale en emotionele energie. Het lijkt wel alsof we de beelden, herinneringen en angsten die worden veroorzaakt door de schaduwen van het verleden nooit achter ons kunnen laten. We geven de schaduwen van gisteren de macht om ons vandaag op te slokken.
Wanneer de kraai niet bezwijkt onder haar fascinatie met het verleden, heeft zij, in tegenstelling tot ons, de gave over die schaduw heen te kijken. De kraai is een voorteken van verandering, zonder tijdsbesef. Ongeacht wat er gebeurd is, kijkt de kraai over de schaduw heen om te bepalen wat er zal gebeuren. Zij bepaalt de route die ze vliegt en die is gebaseerd op wat ze nu kan zien. Als haar veren in de war zitten, strijkt ze ze glad. Als tijdens het de vlucht haar vleugels zwaar worden, rust ze uit. In tegenstelling tot ons mensen heeft de kraai geleerd hoe ze haar verleden kan gebruiken om te bepalen welke kant ze op gaat.
Tot vandaag heb je misschien geen gebruik gemaakt van de profetische energie van de heilige kraai. Gebruik vandaag de schaduwen van het verleden als een spiegel. Ga op zoek naar de talenten of vaardigheden die je kunt gebruiken om je vlucht voorwaarts in kaart te brengen. Gebruik wat je ziet in de schaduwen van je leven als een aanmoediging om boven een oude manier van zijn uit te stijgen en op weg te gaan naar een nieuwe visie op jezelf.
Vandaag wijd ik mij eraan alle schaduwen van het verleden met vergevende ogen te bekijken!
Uit: Vandaag is de dag - Iyanla Vanzant
365 momenten van spirituele groei.
Ik ben bereid mezelf te vergeven....
dat ik de schaduwen van het verleden heb toegestaan aan me te knagen.
In de folklore van de Amerikaanse indianen is de kraai een vogel met een helderziende gave wier nieuwsgierigheid soms met haar op de loop gaat. Het verhaal gaat dat de kraai, toen ze haar eigen schaduw zag, vol verbazing daarnaar staarde. De kraai pikte naar de schaduw. Ze liet haar voedsel links liggen om bij haar schaduw te kunnen zijn. De kraai raakte zo gefascineerd door haar schaduw dat die op een dag tot leven kwam en de kraai opat.
Het verhaal van de kraai leert ons hoe gevaarlijk het is gefascineerd te blijven door de dingen die achter ons liggen. We zijn geobsedeerd door de schaduwen van ons verleden. We kunnen het maar niet laten erin te wroeten. We voeden onze schaduwen met mentale en emotionele energie. Het lijkt wel alsof we de beelden, herinneringen en angsten die worden veroorzaakt door de schaduwen van het verleden nooit achter ons kunnen laten. We geven de schaduwen van gisteren de macht om ons vandaag op te slokken.
Wanneer de kraai niet bezwijkt onder haar fascinatie met het verleden, heeft zij, in tegenstelling tot ons, de gave over die schaduw heen te kijken. De kraai is een voorteken van verandering, zonder tijdsbesef. Ongeacht wat er gebeurd is, kijkt de kraai over de schaduw heen om te bepalen wat er zal gebeuren. Zij bepaalt de route die ze vliegt en die is gebaseerd op wat ze nu kan zien. Als haar veren in de war zitten, strijkt ze ze glad. Als tijdens het de vlucht haar vleugels zwaar worden, rust ze uit. In tegenstelling tot ons mensen heeft de kraai geleerd hoe ze haar verleden kan gebruiken om te bepalen welke kant ze op gaat.
Tot vandaag heb je misschien geen gebruik gemaakt van de profetische energie van de heilige kraai. Gebruik vandaag de schaduwen van het verleden als een spiegel. Ga op zoek naar de talenten of vaardigheden die je kunt gebruiken om je vlucht voorwaarts in kaart te brengen. Gebruik wat je ziet in de schaduwen van je leven als een aanmoediging om boven een oude manier van zijn uit te stijgen en op weg te gaan naar een nieuwe visie op jezelf.
Vandaag wijd ik mij eraan alle schaduwen van het verleden met vergevende ogen te bekijken!
Uit: Vandaag is de dag - Iyanla Vanzant
365 momenten van spirituele groei.
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
9 maart
Soms vangen we een vluchtige glimp op van de natuur van de geest. Dit kan worden geïnspireerd door bepaalde muziek, door het serene geluk dat we soms in de natuur ervaren, of door de meest gewone, alledaagse situaties. Het kan gebeuren terwijl we sneeuw langzaam neer zien dwarrelen, of de zon zien opkomen achter een berg, of een lichtstraal op een mysterieuze manier een kamer zien binnenvallen. Zulke momenten van verlichting, vrede en gelukzaligheid overkomen ons allemaal en ze blijven ons op een bijzondere manier bij.
Ik denk dat wij deze flitsen soms gedeeltelijk begrijpen, maar de moderne cultuur geeft ons geen context of kader waarbinnen we ze kunnen plaatsen. Sterker nog, in plaats van ons aan te moedigen deze flitsen dieper te onderzoeken en te ontdekken waar ze vandaan komen, wordt ons zowel op onmiskenbare als op subtiele wijze te verstaan gegeven ons er voor af te sluiten. We weten dat niemand ons serieus zal nemen als we proberen erover te praten. Dus negeren wij wat werkelijk de meest onthullende ervaringen van ons leven zouden kunnen zijn, als we ze konden begrijpen. Dit is misschien het meest duistere en verontrustende aspect van onze moderne samenleving – de onwetendheid omtrent onze ware natuur en de onderdrukking van wat wij werkelijk zijn.
Uit: Dagend inzicht – Inspiratie voor iedere dag – Sogyal Rinpoche
Soms vangen we een vluchtige glimp op van de natuur van de geest. Dit kan worden geïnspireerd door bepaalde muziek, door het serene geluk dat we soms in de natuur ervaren, of door de meest gewone, alledaagse situaties. Het kan gebeuren terwijl we sneeuw langzaam neer zien dwarrelen, of de zon zien opkomen achter een berg, of een lichtstraal op een mysterieuze manier een kamer zien binnenvallen. Zulke momenten van verlichting, vrede en gelukzaligheid overkomen ons allemaal en ze blijven ons op een bijzondere manier bij.
Ik denk dat wij deze flitsen soms gedeeltelijk begrijpen, maar de moderne cultuur geeft ons geen context of kader waarbinnen we ze kunnen plaatsen. Sterker nog, in plaats van ons aan te moedigen deze flitsen dieper te onderzoeken en te ontdekken waar ze vandaan komen, wordt ons zowel op onmiskenbare als op subtiele wijze te verstaan gegeven ons er voor af te sluiten. We weten dat niemand ons serieus zal nemen als we proberen erover te praten. Dus negeren wij wat werkelijk de meest onthullende ervaringen van ons leven zouden kunnen zijn, als we ze konden begrijpen. Dit is misschien het meest duistere en verontrustende aspect van onze moderne samenleving – de onwetendheid omtrent onze ware natuur en de onderdrukking van wat wij werkelijk zijn.
Uit: Dagend inzicht – Inspiratie voor iedere dag – Sogyal Rinpoche
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
Zoeker
- Wetenschapper
- Berichten: 3205
- Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37
Re: Met alle liefde
taigitu schreef:
Ik denk dat wij deze flitsen soms gedeeltelijk begrijpen, maar de moderne cultuur geeft ons geen context of kader waarbinnen we ze kunnen plaatsen. Sterker nog, in plaats van ons aan te moedigen deze flitsen dieper te onderzoeken en te ontdekken waar ze vandaan komen, wordt ons zowel op onmiskenbare als op subtiele wijze te verstaan gegeven ons er voor af te sluiten. We weten dat niemand ons serieus zal nemen als we proberen erover te praten. Dus negeren wij wat werkelijk de meest onthullende ervaringen van ons leven zouden kunnen zijn, als we ze konden begrijpen. Dit is misschien het meest duistere en verontrustende aspect van onze moderne samenleving – de onwetendheid omtrent onze ware natuur en de onderdrukking van wat wij werkelijk zijn.
Ik zie het verband met de moderne samenleving niet. Ieder mens kan op ieder moment de innerlijke reis starten. Dan kon al toen we nog in berenholen woonden en dat kan ook anno 2014. Ergo: juist zaken als internet, maar ook de mogelijkheid om irl er samen over te spreken maakt het juist gemakkelijker.
Ik denk dat deze gedachte afkomstig is van de mythe over 'de nobele wilde' die in werkelijkheid nooit bestaan heeft….
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Juist door het internet praten de mensen minder met elkaar.Zoeker schreef: Ik zie het verband met de moderne samenleving niet. Ieder mens kan op ieder moment de innerlijke reis starten. Dan kon al toen we nog in berenholen woonden en dat kan ook anno 2014. Ergo: juist zaken als internet, maar ook de mogelijkheid om irl er samen over te spreken maakt het juist gemakkelijker.
Zie het forum hier, er zijn een paar mensen die hier digitaal over 'praten'. En vlak de telefoon niet uit!
Zelfs aan tafel in een restaurant kunnen ze dat apparaatje niet uitzetten.
En de signalen van de jeugd en de telefoon zijn nog erger.
Daar zitten in de toekomst de afkickcentra vol mee?
Dus op die innerlijke reis ....... hebben velen geen tijd voor, misschien als het kan per telefoon.
Dus de moderne samenleving met al zijn drukte en gadgets nodigt niet uit tot introspectie.
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Ja, ik weet dat die er ook zijn......Gast1 schreef:Toch zijn er mensen die ook visueel contact zoeken Taigitu ...
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Van slapen tot waken
Een professor in de politieke wetenschappen vroeg me een keer waar ik aan denk als
ik zit te mediteren. Ik zei hem: 'Ik denk aan niets'. Ik vertelde hem dat ik alleen maar
oplettend ben op wat er is, op datgene wat gebeurt. Hij keek sceptisch, maar het is
waar. Bij het zitten gebruik ik mijn intellectuele verstand vrijwel niet. Ik probeer niet
dingen te analyseren of ingewikkelde problemen zoals wiskundige problemen of
raadsels op te lossen.
Zelfs wanneer ik een kung-an (Jap.: 'koan', dat is een met het verstand niet te
begrijpen 'raadsel' of verhaaltje waaraan we onszelf kunnen spiegelen en dat we
toch moeten zien 'op te lossen') aan het onderzoeken ben, laat ik hem er gewoon
zijn en kijk ik er naar zonder hem te proberen uit te leggen of te interpreteren, want
ik weet dan een kung-an geen oplosbare puzzel is. Onderzoeken, in de zin van
aandachtig aanwezig zijn, betekent niet analyseren. Het betekent alleen maar
voortdurend waarnemen. Denken vraagt inspannend mentaal werken en maakt ons
moe. Dat worden we niet, wanneer we aandachtig blijven of 'waarnemen',
gadeslaan. We zijn geneigd te denken dat meditatie een grote hoeveelheid 'grijze
hersencellen' in beweging dient te zetten, maar zo is het echt niet. Iemand die
mediteert, is niet iemand die zit te denken of iemand die zware mentale arbeid
verricht. Integendeel, meditatie gunt de geest rust.
Bij het begin van ons gesprek heb ik mijn gast niet gevraagd zijn grijze hersencellen
in werking te stellen. Ik heb hem alleen maar uitgenodigd samen met mij de dingen
te 'zien', en 'waar te nemen'. Daartoe moeten we ons concentreren, niet analyseren.
We moeten oplettend zijn, zonder te speculeren of te of interpreteren. Oplettend
zijn betekent louter en alleen aandacht geven. Het is een voertuig dat je kan voeren
van slapen naar waken. Als je niet wéét dat je boos bent, dat je voelt, dat je denkt,
dat je zit of wat dan ook, dan slaap je.
In zijn novelle De Vreemdeling beschrijft Albert Camus zijn anti-held als een
man 'die leeft als was hij dood'. Dat is hetzelfde als te leven in een donkere kamer
zonder licht van gewaarzijn. Wanneer je de lamp van gewaarzijn aansteekt, ga je
van de slaaptoestand over in een toestand van wakker zijn. Het Sanskriet
werkwoord buddh betekent 'wakker worden' en degene die wakker wordt,
wordt een Boeddha genoemd.
Een Boeddha is iemand die altijd wakker is. Van tijd tot tijd hebben we dit
bewustzijn, dus zijn wij 'van tijd-tot-tijd' Boeddha's
Uit: Dagend inzicht – Inspiratie voor iedere dag – Sogyal Rinpoche
Een professor in de politieke wetenschappen vroeg me een keer waar ik aan denk als
ik zit te mediteren. Ik zei hem: 'Ik denk aan niets'. Ik vertelde hem dat ik alleen maar
oplettend ben op wat er is, op datgene wat gebeurt. Hij keek sceptisch, maar het is
waar. Bij het zitten gebruik ik mijn intellectuele verstand vrijwel niet. Ik probeer niet
dingen te analyseren of ingewikkelde problemen zoals wiskundige problemen of
raadsels op te lossen.
Zelfs wanneer ik een kung-an (Jap.: 'koan', dat is een met het verstand niet te
begrijpen 'raadsel' of verhaaltje waaraan we onszelf kunnen spiegelen en dat we
toch moeten zien 'op te lossen') aan het onderzoeken ben, laat ik hem er gewoon
zijn en kijk ik er naar zonder hem te proberen uit te leggen of te interpreteren, want
ik weet dan een kung-an geen oplosbare puzzel is. Onderzoeken, in de zin van
aandachtig aanwezig zijn, betekent niet analyseren. Het betekent alleen maar
voortdurend waarnemen. Denken vraagt inspannend mentaal werken en maakt ons
moe. Dat worden we niet, wanneer we aandachtig blijven of 'waarnemen',
gadeslaan. We zijn geneigd te denken dat meditatie een grote hoeveelheid 'grijze
hersencellen' in beweging dient te zetten, maar zo is het echt niet. Iemand die
mediteert, is niet iemand die zit te denken of iemand die zware mentale arbeid
verricht. Integendeel, meditatie gunt de geest rust.
Bij het begin van ons gesprek heb ik mijn gast niet gevraagd zijn grijze hersencellen
in werking te stellen. Ik heb hem alleen maar uitgenodigd samen met mij de dingen
te 'zien', en 'waar te nemen'. Daartoe moeten we ons concentreren, niet analyseren.
We moeten oplettend zijn, zonder te speculeren of te of interpreteren. Oplettend
zijn betekent louter en alleen aandacht geven. Het is een voertuig dat je kan voeren
van slapen naar waken. Als je niet wéét dat je boos bent, dat je voelt, dat je denkt,
dat je zit of wat dan ook, dan slaap je.
In zijn novelle De Vreemdeling beschrijft Albert Camus zijn anti-held als een
man 'die leeft als was hij dood'. Dat is hetzelfde als te leven in een donkere kamer
zonder licht van gewaarzijn. Wanneer je de lamp van gewaarzijn aansteekt, ga je
van de slaaptoestand over in een toestand van wakker zijn. Het Sanskriet
werkwoord buddh betekent 'wakker worden' en degene die wakker wordt,
wordt een Boeddha genoemd.
Een Boeddha is iemand die altijd wakker is. Van tijd tot tijd hebben we dit
bewustzijn, dus zijn wij 'van tijd-tot-tijd' Boeddha's
Uit: Dagend inzicht – Inspiratie voor iedere dag – Sogyal Rinpoche
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
De bijendans
Heb je ooit een boek gelezen of een film gezien over bijen?
Wanneer een werkbij een heuvelkant vindt die bedekt is met bloemen, vliegt ze terug naar de korf om haar maatjes te vertellen waar de bloemen precies zijn en dat doet ze met een dans. Ze kan hun zelfs over de plaatsen vertellen die heel ver weg liggen. K. von Frisch heeft ons dit uitgelegd na zijn studie over de taal van de bijendans.
Wij mensen kunnen ook dansen. Sommigen van ons dansen met ons lichaam, anderen door te schilderen of met muziek. Zelfs onze gesproken of geschreven woorden zijn niet meer dan de passen van een dans, de noten van een lied of de lijnen van een tekening. Ze kunnen meer of minder vakkundig zijn. Ze kunnen onze visie slecht of goed weergeven. De vakkundigheid ligt niet alleen in de handen van de artiest of de woorden van de spreker, ook de luisteraar moet vakkundig en scherpzinnig zijn. Vooral bij woorden is het moeilijk begripsmatige categorieën te vermijden, en zelfs als de spreker ze handig weet te vermijden, kan nog de luisteraar in de val lopen.
Denk aan de lege flessen. Ook voordat ze gevuld werden, hadden ze bepaalde vormen en maten. Mensen die aan zen doen, wordt vaak aangeraden geen woorden te gebruiken. Dit is niet omdat woorden niet in orde zouden zijn, maar om het gevaar te vermijden dat je eraan vast blijft zitten. Het is om ons aan te moedigen woorden zo vaardig mogelijk te gebruiken opdat ze werkelijk behulpzaam zijn voor degene die ze hoort.
In de tweede eeuw schreef Nagarjuna de Madby-mika Sastra, waarin hij begrippen gebruikte om begrippen te vernietigen. Hij probeerde niet een nieuwe doctrine te maken, maar alle flessen, alle flacons, alle vazen en alle vaten te breken, om aan te tonen dat water geen vorm nodig heeft om te bestaan. Hij schetste voor ons een dans, een dans om onze categorieën en barrièrres los te laten, zodat we de werkelijkheid direct kunnen ontmoeten en geen genoegen nemen met slechts zijn weerspiegeling.
Uit: Dagend inzicht – Inspiratie voor iedere dag – Sogyal Rinpoche
Heb je ooit een boek gelezen of een film gezien over bijen?
Wanneer een werkbij een heuvelkant vindt die bedekt is met bloemen, vliegt ze terug naar de korf om haar maatjes te vertellen waar de bloemen precies zijn en dat doet ze met een dans. Ze kan hun zelfs over de plaatsen vertellen die heel ver weg liggen. K. von Frisch heeft ons dit uitgelegd na zijn studie over de taal van de bijendans.
Wij mensen kunnen ook dansen. Sommigen van ons dansen met ons lichaam, anderen door te schilderen of met muziek. Zelfs onze gesproken of geschreven woorden zijn niet meer dan de passen van een dans, de noten van een lied of de lijnen van een tekening. Ze kunnen meer of minder vakkundig zijn. Ze kunnen onze visie slecht of goed weergeven. De vakkundigheid ligt niet alleen in de handen van de artiest of de woorden van de spreker, ook de luisteraar moet vakkundig en scherpzinnig zijn. Vooral bij woorden is het moeilijk begripsmatige categorieën te vermijden, en zelfs als de spreker ze handig weet te vermijden, kan nog de luisteraar in de val lopen.
Denk aan de lege flessen. Ook voordat ze gevuld werden, hadden ze bepaalde vormen en maten. Mensen die aan zen doen, wordt vaak aangeraden geen woorden te gebruiken. Dit is niet omdat woorden niet in orde zouden zijn, maar om het gevaar te vermijden dat je eraan vast blijft zitten. Het is om ons aan te moedigen woorden zo vaardig mogelijk te gebruiken opdat ze werkelijk behulpzaam zijn voor degene die ze hoort.
In de tweede eeuw schreef Nagarjuna de Madby-mika Sastra, waarin hij begrippen gebruikte om begrippen te vernietigen. Hij probeerde niet een nieuwe doctrine te maken, maar alle flessen, alle flacons, alle vazen en alle vaten te breken, om aan te tonen dat water geen vorm nodig heeft om te bestaan. Hij schetste voor ons een dans, een dans om onze categorieën en barrièrres los te laten, zodat we de werkelijkheid direct kunnen ontmoeten en geen genoegen nemen met slechts zijn weerspiegeling.
Uit: Dagend inzicht – Inspiratie voor iedere dag – Sogyal Rinpoche
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Spiritualiteit
We zijn hier niet op aarde om zo snel mogelijk verlicht te worden en weer op te
stijgen, maar om te ervaren. Mens te zijn. Acceptatie van wat zich aandient.
Dat is niet hetzelfde als lamlendigheid en fatalisme.
Het leven is juist bijzonder dynamisch en uitdagend. Je kunt echt de wereld
veranderen door bij jezelf te beginnen, omdat niets op zichzelf staat.
Alles is energie, alles is met elkaar verbonden en beïnvloedt elkaar onophoudelijk.
Een verstoorde manier van denken en handelen heeft daardoor zijn weerslag op het hele leefsysteem.
Spiritualiteit is niets vrijblijvends: het is een manier van leven, het nemen van de volle
verantwoordelijkheid voor onszelf en het grotere geheel. Het is niets anders dan het
erkennen dat je persoonlijke keuzes gevolgen hebben voor jezelf, voor je omgeving,
voor de hele wereld.
-Annemarie Postma
We zijn hier niet op aarde om zo snel mogelijk verlicht te worden en weer op te
stijgen, maar om te ervaren. Mens te zijn. Acceptatie van wat zich aandient.
Dat is niet hetzelfde als lamlendigheid en fatalisme.
Het leven is juist bijzonder dynamisch en uitdagend. Je kunt echt de wereld
veranderen door bij jezelf te beginnen, omdat niets op zichzelf staat.
Alles is energie, alles is met elkaar verbonden en beïnvloedt elkaar onophoudelijk.
Een verstoorde manier van denken en handelen heeft daardoor zijn weerslag op het hele leefsysteem.
Spiritualiteit is niets vrijblijvends: het is een manier van leven, het nemen van de volle
verantwoordelijkheid voor onszelf en het grotere geheel. Het is niets anders dan het
erkennen dat je persoonlijke keuzes gevolgen hebben voor jezelf, voor je omgeving,
voor de hele wereld.
-Annemarie Postma
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Bestemming
Je wilt wel 's iets beslissends over jezelf uitspreken.
Nu, met het volgende credo van Albert Schweizer kom je een eind:
'Ik ben leven dat leven wil, te midden van leven dat leven wil'.
Even rationele als mystieke taal die zó aansluit op je onmiddellijke ervaring en
waarneming dat je haar wel móet beamen.
'Ik ben leven dat leven wil'. Dat is het uitgangspunt. Ik ben er, levend en wel, en ook
morgen wil ik er weer zijn. Maar -er is meer leven aan de orde dan waaraan ik
gestalte kan geven. Menselijk leven, maar ook ander leven. Dierlijk leven, plantaardig
leven. Op grond van wat ik in m'n eigen existentie aan leven ervaar, voel ik me
hiermee innig verbonden. Alles en iedereen ontspringt aan de ene, universele wil tot
leven. En omdat ik me zo scherp van al dat andere leven bewust ben, voel ik me ook
geroepen het te beschermen. Kennis schept verplichtingen. Kennis leidt tot
medeleven, meelijden, solidariteit - tot ethiek. 'Ehtiek', aldus Albert Schweitzer, 'is
onbegrensd geworden verantwoordelijkeheid voor alles wat leeft'. Ethiek is eerbied
voor het leven.
Het credo van Albert Schweitzer plaatst mij midden in de gemeenschap, dan in een
wel heel ruime gemeenschap: de gemeenschap van alles wat adem heeft, de
gemeenschap van medemensen én medeschepselen. En hoe schitterend kom ik hier
tot mijn recht in m'n unieke vermogen om mee te leven en mee te lijden.
Zó ben ik, dit is m'n ware identiteit. Is het niet m'n bestemming om afstanden te
overbruggen, dienstvaardig mijn leven te delen - is het niet m'n bestemming om
grenzeloos lief te hebben?
Hans Bouma
Je wilt wel 's iets beslissends over jezelf uitspreken.
Nu, met het volgende credo van Albert Schweizer kom je een eind:
'Ik ben leven dat leven wil, te midden van leven dat leven wil'.
Even rationele als mystieke taal die zó aansluit op je onmiddellijke ervaring en
waarneming dat je haar wel móet beamen.
'Ik ben leven dat leven wil'. Dat is het uitgangspunt. Ik ben er, levend en wel, en ook
morgen wil ik er weer zijn. Maar -er is meer leven aan de orde dan waaraan ik
gestalte kan geven. Menselijk leven, maar ook ander leven. Dierlijk leven, plantaardig
leven. Op grond van wat ik in m'n eigen existentie aan leven ervaar, voel ik me
hiermee innig verbonden. Alles en iedereen ontspringt aan de ene, universele wil tot
leven. En omdat ik me zo scherp van al dat andere leven bewust ben, voel ik me ook
geroepen het te beschermen. Kennis schept verplichtingen. Kennis leidt tot
medeleven, meelijden, solidariteit - tot ethiek. 'Ehtiek', aldus Albert Schweitzer, 'is
onbegrensd geworden verantwoordelijkeheid voor alles wat leeft'. Ethiek is eerbied
voor het leven.
Het credo van Albert Schweitzer plaatst mij midden in de gemeenschap, dan in een
wel heel ruime gemeenschap: de gemeenschap van alles wat adem heeft, de
gemeenschap van medemensen én medeschepselen. En hoe schitterend kom ik hier
tot mijn recht in m'n unieke vermogen om mee te leven en mee te lijden.
Zó ben ik, dit is m'n ware identiteit. Is het niet m'n bestemming om afstanden te
overbruggen, dienstvaardig mijn leven te delen - is het niet m'n bestemming om
grenzeloos lief te hebben?
Hans Bouma
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
21 juli
Ik zal meer begrip kunnen opbrengen als ik mij realiseer....
dat een leraar niet iemand is die veel leerlingen heeft, maar iemand die veel leraren creëert.
Er is een gezegde dat luidt: 'Als de leerling er klaar voor is, verschijnt de leraar vanzelf'. Veel mensen die een spiritueel pad zijn ingeslagen, denken dat dit betekent dat een leraar van vlees en bloed zich bij hen zal aandienen, om hen de dingen te leren die ze moeten weten. Sommigen van ons zijn zelfs zo gretig dat we andere leerlingen, die geloven dat ze leraar zijn, aanzien voor de leraar naar wie we zo verlangen. Als dit gebeurt, kunnen we de verkeerde mensen op de verkeerde weg volgen en heel weinig leren. Tegen de tijd dat we onze vergissing ontdekken, hebben we de nodige tikken opgelopen en zien we het niet meer zitten.
Een leraar, een echte leraar, is niet iemand die je iets geeft. Een echte leraar is iemand die je bewust maakt van wat je al hebt en je aanmoedigen daarvan gebruik te maken. Een leraar is niet iemand die je iets vertelt. Een echte leraar luistert naar je, leert van je en gebruikt wat jij hebt om anderen te inspireren. Een echte leraar ziet je pracht en ondersteunt je in het leerproces om die te koesteren. Een echte leraar ziet je dilemma's en begeleidt je bij het oplossen ervan. Een echte leraar kijkt je recht in de ogen, roept je op je niet langer te verbergen en deelt met jou de vreugde van jet leven in je waarheid. Een echte leraar doet dit niet voor jou. In plaats daarvan komt hij bij zinnen terwijl je het voor jezelf probeert uit te vinden. Een echte leraar houdt geen score voor je bij. Hij helpt je bij het leren overwinnen van de behoefte om de score te weten. Als je geluk hebt, kom je de beste leraar van allemaal tegen: de leerling die je laat realiseren dat je zelf je eigen beste leraar bent.
Tot vandaag was je misschien op zoek naar een spirituele leraar in levenden lijve.
Knijp vandaag jezelf in je arm! Eer jezelf vanwege alle lessen die je jezelf al hebt geleerd.
Vandaag wijd ik mij eraan de beste spirituele leraar te zijn die ik kan zijn!
Uit: Vandaag is de dag!
365 momenten van spirituele groei
Iyanla Vanzant
Ik zal meer begrip kunnen opbrengen als ik mij realiseer....
dat een leraar niet iemand is die veel leerlingen heeft, maar iemand die veel leraren creëert.
Er is een gezegde dat luidt: 'Als de leerling er klaar voor is, verschijnt de leraar vanzelf'. Veel mensen die een spiritueel pad zijn ingeslagen, denken dat dit betekent dat een leraar van vlees en bloed zich bij hen zal aandienen, om hen de dingen te leren die ze moeten weten. Sommigen van ons zijn zelfs zo gretig dat we andere leerlingen, die geloven dat ze leraar zijn, aanzien voor de leraar naar wie we zo verlangen. Als dit gebeurt, kunnen we de verkeerde mensen op de verkeerde weg volgen en heel weinig leren. Tegen de tijd dat we onze vergissing ontdekken, hebben we de nodige tikken opgelopen en zien we het niet meer zitten.
Een leraar, een echte leraar, is niet iemand die je iets geeft. Een echte leraar is iemand die je bewust maakt van wat je al hebt en je aanmoedigen daarvan gebruik te maken. Een leraar is niet iemand die je iets vertelt. Een echte leraar luistert naar je, leert van je en gebruikt wat jij hebt om anderen te inspireren. Een echte leraar ziet je pracht en ondersteunt je in het leerproces om die te koesteren. Een echte leraar ziet je dilemma's en begeleidt je bij het oplossen ervan. Een echte leraar kijkt je recht in de ogen, roept je op je niet langer te verbergen en deelt met jou de vreugde van jet leven in je waarheid. Een echte leraar doet dit niet voor jou. In plaats daarvan komt hij bij zinnen terwijl je het voor jezelf probeert uit te vinden. Een echte leraar houdt geen score voor je bij. Hij helpt je bij het leren overwinnen van de behoefte om de score te weten. Als je geluk hebt, kom je de beste leraar van allemaal tegen: de leerling die je laat realiseren dat je zelf je eigen beste leraar bent.
Tot vandaag was je misschien op zoek naar een spirituele leraar in levenden lijve.
Knijp vandaag jezelf in je arm! Eer jezelf vanwege alle lessen die je jezelf al hebt geleerd.
Vandaag wijd ik mij eraan de beste spirituele leraar te zijn die ik kan zijn!
Uit: Vandaag is de dag!
365 momenten van spirituele groei
Iyanla Vanzant
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
Tien geboden voor innerlijke rust - Lisette Thooft
Forum, Amsterdam, 2003.
"Dit is het geheim.
Wij zijn allemaal als de boom met het deurtje erin uit het sprookje.
Ga naar binnen en loop door zalen met spiegelende vloeren, marmeren zuilen,
weelderige schilderingen op de plafonds en kroonluchters die zachtjes tinkelen.
Door openstaande deuren kom je in een binnentuin met vijvers en pergola's,
bloeiende rozenstruiken en geurige kruidenperken. Verderop in de blauwe verten
strekken zich de grazige weiden en stille wateren uit tot aan de einder...
Zo rijk is ieder mens van binnen, zoveel lieflijke rust is er in ieder van ons."
Dit zijn de tien geboden voor innerlijke rust:
1. Gij zult niet kiezen
2. Streef niet naar groei
3. Leg jezelf en anderen geen verboden op
4. Stel jezelf alleen een doel dat vandaag nog haalbaar is
5. Neem tweemaal zoveel tijd als je denkt dat je nodig hebt
6. Geniet van wat je bezit
7. Doe duffe dingen, opdat je dag verlengd worde
8. Draai het om
9. Pak het echte probleem(pje) aan
10. Laat los.
Forum, Amsterdam, 2003.
"Dit is het geheim.
Wij zijn allemaal als de boom met het deurtje erin uit het sprookje.
Ga naar binnen en loop door zalen met spiegelende vloeren, marmeren zuilen,
weelderige schilderingen op de plafonds en kroonluchters die zachtjes tinkelen.
Door openstaande deuren kom je in een binnentuin met vijvers en pergola's,
bloeiende rozenstruiken en geurige kruidenperken. Verderop in de blauwe verten
strekken zich de grazige weiden en stille wateren uit tot aan de einder...
Zo rijk is ieder mens van binnen, zoveel lieflijke rust is er in ieder van ons."
Dit zijn de tien geboden voor innerlijke rust:
1. Gij zult niet kiezen
2. Streef niet naar groei
3. Leg jezelf en anderen geen verboden op
4. Stel jezelf alleen een doel dat vandaag nog haalbaar is
5. Neem tweemaal zoveel tijd als je denkt dat je nodig hebt
6. Geniet van wat je bezit
7. Doe duffe dingen, opdat je dag verlengd worde
8. Draai het om
9. Pak het echte probleem(pje) aan
10. Laat los.
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
MetalPig
- "Oh no, not again."
- Berichten: 11967
- Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18
Re: Met alle liefde
Precies! Ik wil ALLES!!!taigitu schreef:Dit zijn de tien geboden voor innerlijke rust:
1. Gij zult niet kiezen
Maar goed, ik mag van het eerste gebod er dus niet voor kiezen om volgens deze geboden te leven. Jammer.
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
34 De grote Tao stroomt overal
Ogenschijnlijk stroomt het denken alle kanten op, maar in feite is het onbeweeglijk;
het heeft noot bewogen. Het verschijnt in de vorm van alles.
Uiteindelijk ziet het dat de plek waar het zich bevindt, nergens is.
Zijn nooit aflatende werk is zelfrealisatie. Het voelt zich nederig, omdat het ziet dat wat
niet gecreëerd is, niet als eigendom kan worden beschouwd. Wat overblijft is de
schittering van nederigheid. Wat overblijft is een gevoel van dankbaarheid voor alles:
voor zichzelf.
Als het denken de ene wereld na de andere doet ontstaan, doet het ook het
niet-bestaan ontstaan en dus kan het zich nergens aan vasthouden.
Er is niets om zich aan vast te houden en dat is zijn vrijheid.
Het begint steeds opnieuw in de onbegrensde niet-woorden van het zelf - alledaags,
evenwichtig, gecentreerd, het begin, het einde.
Uit: Doe niets, laat niets ongedaan -
Byrion Katie en Stephen Mitchell
Ogenschijnlijk stroomt het denken alle kanten op, maar in feite is het onbeweeglijk;
het heeft noot bewogen. Het verschijnt in de vorm van alles.
Uiteindelijk ziet het dat de plek waar het zich bevindt, nergens is.
Zijn nooit aflatende werk is zelfrealisatie. Het voelt zich nederig, omdat het ziet dat wat
niet gecreëerd is, niet als eigendom kan worden beschouwd. Wat overblijft is de
schittering van nederigheid. Wat overblijft is een gevoel van dankbaarheid voor alles:
voor zichzelf.
Als het denken de ene wereld na de andere doet ontstaan, doet het ook het
niet-bestaan ontstaan en dus kan het zich nergens aan vasthouden.
Er is niets om zich aan vast te houden en dat is zijn vrijheid.
Het begint steeds opnieuw in de onbegrensde niet-woorden van het zelf - alledaags,
evenwichtig, gecentreerd, het begin, het einde.
Uit: Doe niets, laat niets ongedaan -
Byrion Katie en Stephen Mitchell
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
-
taigitu
- Orakel
- Berichten: 14687
- Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37
Re: Met alle liefde
GUSTAV MEYRINK:
Het enige dat echt de moeite waard is, is het vinden van je diepste "Ik", de "Ik" die
wij zijn, en die wij, zonder het te weten, altijd geweest zijn.
Dat "Ik" is zuiver geest, bevrijd van vorm, tijd en ruimte, waarin het, om zo uit te
drukken, gedeeltelijk is ingebouwd. Weet wel dat het diepste "Ik" zo zacht als een
vlinder is. Alleen op een heel voorzichtige, fijnzinnige en zeer natuurlijke wijze moet je
proberen je "Ik" te bereiken. Om tot mijn "Ik" door te dringen bewijst de blijdschap
de beste diensten, de blijdschap op vertrouwen gebaseerd.Het diepste van ons eigen
wezen is nog meer in ons innerlijk verborgen dan wat wij als ons ik beschouwen.
Ons diepste zelf lijkt op een wild dier, dat op de vlucht slaat zodra er ook maar de
geringste beweging naar wordt gemaakt. Men kan zijn diepste wezen slechts
waarnemen door toevallige gebeurtenissen. Je moet daarbij van het principe uitgaan,
dat het er al is, maar dat je er niet naar moet zoeken. Het opkomen van een gevoel
van blijdschap is het eerste subtiele te ken, dat er een magische kracht in je gaat
geboren worden. Dan verschijnt er een "meester", een menselijk wezen zoals je zelf
bent, bijna aan jezelf gelijk. Jijzelf bent, naar gelang je de "meester" in je
waarneemt, niets meer dan een ademtocht uit de mond van de "meester". Je hoort
hem zo tot je spreken, als sprak hij jouw taal. Wezenlijk is het, dat je eigen diepste
"Ik" de brug is waarover hij tot je komt.
Belangrijk is, dat je zelfs de geringste opwelling van je innerlijk wezen de kans geeft
zich ongehinderd te uiten. Verder is belangrijk dat je elke opwelling, hoe banaal die
ook mag lijken, alle aandacht geeft. Neem er nooit genoegen mee je eigen innerlijk
wezen het juk van je verlangens op te leggen. Op die manier probeer je je eigen
innerlijkheid te onderdrukken.
Alleen je wil, je waarachtige wil moet handelen.
Buiten jou bestaat er geen God.
Het enige dat echt de moeite waard is, is het vinden van je diepste "Ik", de "Ik" die
wij zijn, en die wij, zonder het te weten, altijd geweest zijn.
Dat "Ik" is zuiver geest, bevrijd van vorm, tijd en ruimte, waarin het, om zo uit te
drukken, gedeeltelijk is ingebouwd. Weet wel dat het diepste "Ik" zo zacht als een
vlinder is. Alleen op een heel voorzichtige, fijnzinnige en zeer natuurlijke wijze moet je
proberen je "Ik" te bereiken. Om tot mijn "Ik" door te dringen bewijst de blijdschap
de beste diensten, de blijdschap op vertrouwen gebaseerd.Het diepste van ons eigen
wezen is nog meer in ons innerlijk verborgen dan wat wij als ons ik beschouwen.
Ons diepste zelf lijkt op een wild dier, dat op de vlucht slaat zodra er ook maar de
geringste beweging naar wordt gemaakt. Men kan zijn diepste wezen slechts
waarnemen door toevallige gebeurtenissen. Je moet daarbij van het principe uitgaan,
dat het er al is, maar dat je er niet naar moet zoeken. Het opkomen van een gevoel
van blijdschap is het eerste subtiele te ken, dat er een magische kracht in je gaat
geboren worden. Dan verschijnt er een "meester", een menselijk wezen zoals je zelf
bent, bijna aan jezelf gelijk. Jijzelf bent, naar gelang je de "meester" in je
waarneemt, niets meer dan een ademtocht uit de mond van de "meester". Je hoort
hem zo tot je spreken, als sprak hij jouw taal. Wezenlijk is het, dat je eigen diepste
"Ik" de brug is waarover hij tot je komt.
Belangrijk is, dat je zelfs de geringste opwelling van je innerlijk wezen de kans geeft
zich ongehinderd te uiten. Verder is belangrijk dat je elke opwelling, hoe banaal die
ook mag lijken, alle aandacht geeft. Neem er nooit genoegen mee je eigen innerlijk
wezen het juk van je verlangens op te leggen. Op die manier probeer je je eigen
innerlijkheid te onderdrukken.
Alleen je wil, je waarachtige wil moet handelen.
Buiten jou bestaat er geen God.
.
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse
.
Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.
Lao Tse