taigitu schreef:Sorry Gast1, maar ik verbaas mij hierover. Je hebt het in dit verhaal over respectloosheid van die mevrouw terwijl ik het door jou beschreven eigen gedag respectloos vind.
De mevrouw die daar zo hard lachte had plezier met haar gezelschap.Dat kan/zal erg hard hebben geklonken en storend zijn geweest voor de andere aanwezigen.
Maar deed ze het dan met opzet, of heeft ze gewoon een harde stem? Haar lachen beschamend?
Ik heb respect voor het antwoord van die mevrouw "Goed dat u mij daar op wijst" hoe luidt dat ook mag hebben geklonken. Toch een dame......?
Nee, de schijnbare dame was geen dame en zo gedroeg ze zich ook beslist niet.
Iedereen stoorde zich aan haar en buiten haar verbale vertoon, waarbij ze cynische en sarcastische opmerkingen maakte, was ze duidelijk verwaand.
Ze had lak aan alles en iedereen. Het was ik die een beetje verbaasd was, dat zich iemand zo kon gedragen.
Ook heb ik opmerkingen gehoord van anderen die blijkbaar 'angst' hadden om haar aan te spreken, daar ze in een clubje mensen verkeerde.
Vreemd dat die mensen dat gedrag wel tolereerden.
Ik ergerde me niet, maar nam de situatie waar. Toen mijn dochter een opmerking naar mij maakte over haar gedrag, meende ik haar op haar gedrag aan te moeten spreken.
Dat deed ik heel rustig, maar wel zodanig dat het goed te verstaan was. Dus niet met opgezette stem.
Ze heeft mij goed verstaan, want anderen die tegen haar praatten, deden dat iets zachter.
Ik concludeerde al eerder dat ze niets aan haar oren mankeerde.
Het was evident dat deze vrouw wilde opvallen.
Het was evident dat ze me de eerste keer heel goed verstaan had en taigitu, je hebt haar houding niet gezien toen ze me haar zinnetje zei. Jeetje zeg
Ik heb redelijk wat mensenkennis opgedaan en heb in kringen verkeerd waar werkelijke dames en heren zich als zodanig gedroegen.
Dit was geen dame en ik steek beide handen in het vuur zonder ze te verbranden, dat iedereen dat met mij vond.
Je citeert mij en maakt een paar zinnetjes en woorden vet, maar het belangrijkste vergeet je, nl. deze zin die ik ook uitsprak:
"Ik deed het dan ook met plezier en liefde."
En dat is wat ik werkelijk deed. Het plezierde mij dat ik iets kon doen voor alle anderen en ik deed dat met liefde.
Die laatste zin zei ik wel wat harder dan normaal, maar ik glimlachte er bij en gaf een knipoog.
Ik bedoelde het ook goed voor haar.
Ik ga nu niet off-topic, want het gaat hier heel duidelijk over angst.
Als klokkenluider bij ons bedrijf heb ik voor ongeveer 1000 mensen mijn nek uitgestoken omdat ik mijn woordje zeg.
De angst van anderen begrijp ik daarbij heel goed.
Met liefde heb ik aan de bel getrokken.
Je zou eens moeten zien hoe mijn werkgever zich naar mij toe tot nu toe gedragen heeft.
Vorig jaar liepen we over een druk bezet gazon aan de voet van een terras op een warme zomeravond.
Mensen met ijsjes en broodjes, een drankje en een heel vredig en feeëriek plaatje.
Met mijn gezin liep ik die kant op en ik zag dat een paar kinderen met stenen aan het gooien waren op eenden.
Niemand zei er wat.
Angst?
Het zou kunnen maar dat is waar wij in leven, in een maatschappij waarbij het individu niets meer durft te zeggen.
Ik zag dat een van de kinderen een eendje raakte en niemand zei er wat.
Je raadt het al, ik schreeuwde redelijk hard dat ze met die onzin moesten stoppen.
Er viel een heel grote stilte.
Misschien niet het gedrag van een heer, maar ik heb ook nooit beweerd dat ik dat ben.
Er werd gestopt met stenen gooien en we liepen langs de (misschien wel 200) mensen.
Mijn vrouw hoorde enkele mensen zeggen dat het goed was, dat ik zo reageerde.
Anderen vonden dat ik mij aanstelde en een oudere man gaf mij een hand.
Hij zei dat hij zich aan het ergeren was en was mij dankbaar.
Ja, ik doe alles met liefde.
Ook mensen op hun gedrag aanspreken en om goed en duidelijk over te komen, soms met harde stem.
Met een 'foei' bereik je niets taigitu, en reken maar dat ik dat kan weten.
Soms is het goed om mensen te overdonderen, om de deurtjes (heel even) open te krijgen.
Het staat je geheel vrij om je daar over te verbazen, zelfs als ik schrijf dat je met liefde alles op kunt lossen.
Je bent de discussie vergeten waarin ik heb geschreven dat iemand die heel boos op me is, mij eigenlijk heel veel aandacht en daarbij dus liefde geeft.
Al zijn of haar energieën zijn gefocust op mij.
Hoeveel liefde kan een mens ontvangen?