Het menselijk ego

Speciaal voor onderwerpen die de psyche betreffen.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Het menselijk ego

Bericht door taigitu » 18 nov 2015, 10:33

Het menselijke ego

Als we de constitutie van de mens meer in bijzonderheden gaan bestuderen, is het het handigst om ‘bij het midden te beginnen’ of met het deel dat ons het meest vertrouwd is. Laten we daarom in de eerste plaats proberen vast te stellen wat ons gewone, dagelijkse bewustzijn is en welke plaats het inneemt op de schaal van de samengestelde natuur van de mens.

Iedereen neemt innerlijk een bewustzijnscentrum waar dat hij als ‘zichzelf’ herkent. Dit geïndividualiseerde bewustzijn voelt dat het gescheiden is van andere wezens en denkt over zichzelf als ‘ik-ben-ik’ en niet iemand anders. Dat ‘ik-ben-ik’ of ego heeft het vermogen zijn gedachten te richten op elk object dat het kiest. Het denkvermogen werkt in dat geval als een spiegel die het licht van het bewustzijn weerkaatst op het object en zo het ego in staat stelt erover te leren.

Wanneer het ego de spiegel van het denkvermogen gebruikt om het licht van het bewustzijn terug te kaatsen op zichzelf, krijgt het ego besef van zijn eigen bestaan. Dan is het wat we noemen ‘zelfbewust’. Het bestaat en het weet dat het bestaat. Dit vermogen behoort tot het evolutiestadium van de mens, maar het ontbreekt bij de dieren. Die zijn bewust, maar nog niet zelfbewust.

Wat is dit ‘ik-ben-ik’, dit centrum van zelfbewust bestaan, deze ‘jij’ of ‘ik’, deze entiteit of dit ‘ego’ dat overdag de leiding heeft over ons wezen tijdens de uren dat we wakker zijn?

Het is een deel van de centrale kern van het wezen van de mens, dat is geconcentreerd of geïndividualiseerd doordat het werkt via een fysiek-mentaal voertuig. Het is de bewustzijnsstraal die zich manifesteert door middel van de menselijke constitutie en kan daarom worden aangeduid als het ‘menselijke ego’.

Als we gaan slapen trekt de straal zijn projectie terug uit het fysieke lichaam waarin hij tijdens de waaktoestand verbleef.

Het menselijke ego verliest dan zijn bewustzijn van het fysieke gebied, want het verlaat het lichaam, het enige middel van contact met dit gebied. Het wordt dan weer opgenomen in zijn bron op het eerstvolgende hogere bestaansgebied. Deze bron is het ego of brandpunt van de straal op het volgende gebied boven het gewone mentale. Dit hogere bewustzijnscentrum is het werkelijke of blijvende beginsel in de mens. Het functioneert in en door middel van een hoger, mentaal-geestelijk voertuig dat onafhankelijk is van het fysieke lichaam en het zal in het vervolg worden aangeduid als het ‘hogere ego’ of ‘reïncarnerende ego’.

Bij het slapengaan laat het menselijke ego het fysieke gebied achter zich en heeft zijn bestaan dan op het mentaal-geestelijke gebied van het hogere ego; maar omdat het hier zijn gebruikelijke voertuig mist, kan het niet het volledige zelfbewustzijn op dit hogere gebied vasthouden en verzinkt daarom in een latent of droombestaan.

Als de ochtend aanbreekt is het lichaam uitgerust en verfrist, en weer gereed om zijn bewoner-eigenaar te ontvangen. Het hogere ego zendt dan zijn projectie, het menselijke ego, opnieuw uit naar zijn voertuig, het fysieke lichaam, dat op hem wacht; voor het waarnemend bewustzijn begint een nieuwe dag van leren en ervaring.

Er zijn gebieden tussen het fysieke en het mentaal-geestelijke waar het hogere ego bestaat, en het menselijke ego moet door deze heengaan voor het naar zijn bron kan terugkeren. Het komt vaak voor dat het menselijke ego tijdens zijn reis op één ervan blijft hangen. Sommige herinneringen daaraan kunnen worden bewaard als dromen en in zeldzame gevallen kan het zelfs enige herinnering hebben aan het bestaan op het gebied van het hogere ego.

Zoals de blaadjes van een ‘overblijvende’ plant hun oorsprong hebben in de blijvende wortel, zo heeft het menselijke ego zijn oorsprong in het hogere ego, het onvergankelijke deel van de mens. En zoals het zichtbare deel van de plant in de herfst verwelkt en sterft wanneer haar levenskracht weer in de wortel wordt teruggetrokken, zo wordt het menselijke ego weer opgenomen in zijn wortel, het hogere ego, zowel in de slaap als na de dood. In de slaap is de terugkeer onvolledig, misschien meer zoals de bloemblaadjes van sommige bloemen zich ’s avonds sluiten. Bij de dood sterft het ‘gebladerte’, het lichaam met de hersenen en het lagere denkvermogen, en is de terugkeer van het menselijke ego naar zijn ‘vader’, het hogere ego, compleet.

Het menselijke ego is zelf niet een ‘vaste grootheid’, want zijn octaven van bewustzijn lopen helemaal van onze hoogste aspiraties aan de hogere pool, door tussenliggende toestanden heen naar beneden, naar zuiver persoonlijke bezorgdheid over lichamelijke gemakken en genoegens aan de lagere pool. Het laagste octaaf van het menselijke bewustzijn dat zich alleen bezighoudt met zijn eigen persoonlijke welzijn kan worden aangeduid als het ‘persoonlijke ego’.

Gezien deze variabele bewustzijnsschaal, dit zich vermengen en overlappen van het hogere en het lagere, zal het niet altijd mogelijk zijn precies te omschrijven welke betekenisnuance van het woord ‘ego’ moet worden gebruikt.

Omdat het gemakkelijker lijkt zich een voorstelling te maken van een ‘ego’ dan van een straal of stroom van bewustzijn en een ego in feite altijd een product is van de straal, wordt aangenomen dat het woord ego zonder bezwaar in algemene zin kan worden gebruikt en soms kan worden verwisseld met het woord straal; de intuïtie van de lezer zal hem leiden om de juiste betekenis aan te voelen.

Het menselijke ego kan worden gezien als het middelpunt van de samengestelde natuur van de mens. Het is als het ware een toeschouwer, een waarnemer van het levensdrama. Het voelt de impulsen vanuit de organen van het lichaam. Het neemt kennis van de gebeurtenissen die rondom in de buitenwereld plaatsvinden. Het observeert de gedachtestroom die door het denkvermogen vloeit zoals een toeschouwer in een bioscoop de beelden op het scherm gadeslaat. Het ervaart de stromen van emotie en gevoel die het soms op vleugels van hoop opheffen en het dan weer in de diepten van wanhoop laten zakken. Het kan zich vereenzelvigen met de ervaringen die het doormaakt, of het kan er los en onafhankelijk van blijven en ze bekijken als een panorama gezien vanuit een observatiepost. In het eerste geval wordt het rondgeslingerd aan ‘de rand van het levenswiel’. In het laatste geval is zijn observatiepost bij de rustige en niet bewegende ‘naaf’. Het weegt de levenservaringen en denkt erover na, velt een oordeel erover, keurt goed of af afhankelijk van de situatie. Uit deze ervaringen trekt het lessen voor de toekomst. Bij zijn keuze van het goede of het slechte wijzigt en vormt het zijn karakter en gebruikt daarbij de wil als instrument om toezicht uit te oefenen.

Dit is het menselijke ego, het ik-ben-ik, het jij of ik van het leven van alledag. Dit is de straal van bewustzijn zoals hij iedere vierentwintig uur pendelt tussen activiteit op het fysieke gebied en op de innerlijke bestaansgebieden.

Vanaf zijn eerste bewuste herinnering als kind is het menselijke ego in de jeugd, volwassenheid en ouderdom door vele en afwisselende ervaringen gegaan. Het heeft zijn kijk op het leven herhaaldelijk gewijzigd, maar aan het einde van het leven weet het dat het hetzelfde identieke wezen is dat in de eerste kinderjaren tot bewustzijn ontwaakte.

http://www.theosofie.net
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 18 nov 2015, 12:46

Ik heb het stukje vluchtig gelezen, maar is er buiten het 'menselijke ego' nog een ander ego dan?
Ik lees iets van ‘reïncarnerende of hogere ego' ...
Dat is dus niet menselijk?

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het menselijk ego

Bericht door taigitu » 18 nov 2015, 13:19

Gast1 schreef:Ik heb het stukje vluchtig gelezen, maar is er buiten het 'menselijke ego' nog een ander ego dan?
Ik lees iets van ‘reïncarnerende of hogere ego' ...
Dat is dus niet menselijk?
De ziel is geen stuurloze energie.
Het ego is IK gericht. De ziel op Wij.
De ziel geeft op subtiele wijze aan ons door welke weg te volgen.
En daar tussen liggen onze lessen.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 18 nov 2015, 13:54

taigitu schreef:
Gast1 schreef:Ik heb het stukje vluchtig gelezen, maar is er buiten het 'menselijke ego' nog een ander ego dan?
Ik lees iets van ‘reïncarnerende of hogere ego' ...
Dat is dus niet menselijk?
De ziel is geen stuurloze energie.
Het ego is IK gericht. De ziel op Wij.
De ziel geeft op subtiele wijze aan ons door welke weg te volgen.
En daar tussen liggen onze lessen.
Ik laat het even bezinken taigitu ...

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 18 nov 2015, 17:58

Het drong niet meteen tot mij door, maar ik kan niet anders dan het met je eens te zijn.
Maar dan nog ... volgens mij is er enkel een menselijk ego en niets anders, het andere (‘reïncarnerende of hogere ego') is dan een onderdeel van de ziel, toch?

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Het menselijk ego

Bericht door Zoeker » 18 nov 2015, 19:51

Ik vind de benaming ook wat verwarrend. Maar dat kan ook komen omdat ik er niet aan gewend ben.
Ego zie ik juist als het ik (gerichte).

Maar dat 'ik' kan ook heel liefdevol zijn. Dan kan weer wel termen als reïncarnerende of hogere ego gebruikt worden. Want ik zie de mens als bezield met twee naturen. De tijdelijke natuur en de eeuwige natuur.
Die eeuwige natuur is niet zomaar een geloof. Die kan je in jezelf ont-dekken. En wel door niet zo veel op te gaan in je tijdelijke natuur.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 19 nov 2015, 06:48

Zoeker schreef:Ik vind de benaming ook wat verwarrend. Maar dat kan ook komen omdat ik er niet aan gewend ben.
Ego zie ik juist als het ik (gerichte).

Maar dat 'ik' kan ook heel liefdevol zijn. Dan kan weer wel termen als reïncarnerende of hogere ego gebruikt worden. Want ik zie de mens als bezield met twee naturen. De tijdelijke natuur en de eeuwige natuur.
Die eeuwige natuur is niet zomaar een geloof. Die kan je in jezelf ont-dekken.
:post: ;P!

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het menselijk ego

Bericht door taigitu » 19 nov 2015, 10:45

Occulte woordentolk
Een handboek van oosterse en theosofische termen
G. de Purucker

Ego (Latijn)
Een woord dat ‘ik’ betekent.
In theosofische geschriften is het ego datgene wat zegt ‘ik ben ik’ — indirect of weerkaatst bewustzijn, bewustzijn dat als het ware op zichzelf wordt teruggekaatst, en op die manier zijn eigen mayavische bestaan als een ‘afzonderlijke’ entiteit ervaart. Op dit feit berust de enige werkelijke ‘ketterij’ die door het occultisme wordt erkend: de ketterij van afgescheidenheid.

De zetel van het menselijke ego is de tussenliggende duade — manas-kama, waarvan een deel, het reïncarnerende ego, naar het hogere streeft, en een ander deel, het gewone of astrale menselijke ego, tot het lagere wordt aangetrokken. Het bewustzijn is in het reïncarnerende ego onsterfelijk, en in het lagere of astrale menselijke ego tijdelijk of sterfelijk.

Men kan de hiërarchie van de samengestelde mens beschouwen als iets wat zich ontwikkelt uit het immanente zelf: dit laatste is de kiem van egoïteit op de zeven (of misschien beter, zes) gebieden van stof of manifestatie. Op elk van deze zeven (of zes) gebieden ontvouwt of ontwikkelt het immanente zelf of de paramatman een omhulsel of gewaad; de hogere zijn geweven uit geest, de lagere uit ‘schaduw’ of stof. Elk van deze omhulsels of gewaden is een ‘ziel’, en tussen het zelf en zo’n ziel — elke ziel — bevindt zich het ego.

Zo is atman de goddelijke monade die het aanzijn geeft aan het goddelijke ego en uit dit laatste ontwikkelt zich het monadische omhulsel of de goddelijke ziel; jivatman, de spirituele monade, heeft zijn kind dat het spirituele ego is, dat op zijn beurt de spirituele ziel of het spirituele individu voortbrengt; en de combinatie van deze drie, opgevat als een eenheid, is buddhi; bhutatman, het menselijke ego — de hogere menselijke ziel, die de lagere buddhi en het hogere manas omvat; pranatman, het persoonlijke ego — de lagere menselijke ziel, of de mens. Dit omvat manas, kama en prana; en ten slotte het dierlijke ego — de vitaal-astrale ziel: kama en prana. (Zie deze verschillende termen.)
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 19 nov 2015, 13:34

Ah, oké taigitu.
Ik begrijp nu wat beter wat er bedoeld wordt met het 'menselijk ego'.
Met name door deze zinsnede:
... is atman de goddelijke monade die het aanzijn geeft aan het goddelijke ego en uit dit laatste ontwikkelt zich het monadische omhulsel of de goddelijke ziel ...
Het andere was mij bekend.

Il guercio

Re: Het menselijk ego

Bericht door Il guercio » 26 nov 2015, 14:18

`Het ik is dood, bestaat niet, is een illusie. Maar jij bestaat wel, liefje. De gedachte dat het werkelijk bestaat veroorzaakt veel ellende`, zei ik vanochtend tegen mijzelf...

:peace:

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 26 nov 2015, 14:26

Heu ... dat klinkt wel een beetje akelig Il guercio ... :shock:

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Het menselijk ego

Bericht door univers » 26 nov 2015, 14:39

`Het ik is dood, bestaat niet, is een illusie.
Weet je dat zeker ?
De gedachte dat het werkelijk bestaat veroorzaakt veel ellende
Dan ben je slechte luisteraar.(overleg maar eens met je vrouw)
De ellende wordt door je omgeving geschapen.
Als jij later in een houten jas ligt, is je IK {spreekwoordelijk) nog steeds springlevend, al heb je er nu nog geen notie van.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Il guercio

Re: Het menselijk ego

Bericht door Il guercio » 26 nov 2015, 23:25

Het bestaan van een `jij` impliceert niet het bestaan van een `ik`, laat staan van een spreekwoordelijk `ik`. Ik ben een jij dat geen ik heeft.
Ja, ik weet zeker dat er geen ik bestaat (dat ik het woord `ik` gebruik in de vorige en deze zin is voor het gemak en wil nog niet zeggen dat het bestaat), en al helemaal niet een dood (of spreekwoordelijk) ik, hoewel ik mij nu opeens bedenk dat het júist het spreekwoordelijk `ik` is dat bestaat.
Het bestaan van een `ik` impliceert wel een scheiding tussen ziel, geest en lichaam enerzijds en alles daaromheen anderzijds. Het enerzijds en anderzijds zijn in mijn ogen niet te scheiden (maar wel te ónderscheiden).
Als de ziel,geest en lichaam doodgaan, doet de omgeving dat ook (waarmee ik niet bedoel dat andere wezens dan ook doodgaan). Materie en ziel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dode materie gaat samen met een dode ziel, slapende materie (misschien de flora-wereld?) met slapende ziel, en levende materie met levende ziel. In de loop der evolutie hebben ziel en materie zich gescheiden, terwijl hun onlosmakelijk verband is blijven bestaan. Alle materie bevat dus ziel, en is verdeeld over over de gehele eenheid ziel, geest, lichaam en omgeving. Zo´n levende eenheid komt misschien nog het dichtst in de buurt van een `ik`. Denk ik.
In de wetenschappen is men er ook steeds meer van overtuigd dat een `ik` niet bestaat, maar zodra je over `ziel` begint haken velen daarin thuis af en erkennen alleen het bestaan van materie.

:loveU:

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 27 nov 2015, 08:30

Ik snap precies wat je bedoelt, maar het is heel lastig uit te leggen.
Zoals jij het nu uitlegt, heb ik die pogingen ook al vaker gedaan en ook deze quote van jou heb ik genoemd:
Il guercio schreef:Als de ziel, geest en lichaam doodgaan, doet de omgeving dat ook (waarmee ik niet bedoel dat andere wezens dan ook doodgaan).
Kijk maar een bij solipsisme. Nadat ik mijn these (zoals jij dit nu ook doet) genoemd had, wees een forumlid mij op dit woord.
Ik had er nog nooit van gehoord.
Goed bezig Il guercio ;P!

Il guercio

Re: Het menselijk ego

Bericht door Il guercio » 27 nov 2015, 12:49

Ik ben ermee bekend, maar dat is niet wat ik bedoel, vandaar de opmerking tussen haakjes in jouw quote. En terwijl ik dit typ zie ik Donald, de kat van de buurvrouw, gracieus van de tuinschutting op het schuurdak springen. En dat zou hij ook doen als ik er niet zou zijn. :wink: ;P!

Gast1

Re: Het menselijk ego

Bericht door Gast1 » 27 nov 2015, 17:29

Ja, zo sta ik er ook in.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Het menselijk ego

Bericht door univers » 27 nov 2015, 17:38

Het menselijke ego. Afbeelding
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie