Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Speciaal voor onderwerpen die de psyche betreffen.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Susan » 01 jun 2018, 13:57

Dit plaats ik apart, anders krijg je twee topics in 1, al past het wel bij elkaar.

In het andere topic van Taigitu gaat het over mannen en vrouwen
of ze op dezelfde manieren emoties ervaren.

Hier in dit stuk gaat over hoe mannen van kleins af aan al belemmerd kunnen
worden om hun emoties vrij te tonen. Ook nu nog in 2018 wordt er heel gauw
door anderen raar gekeken en mannen als 'watjes' gezien indien ze openlijk genegenheid
tonen aan hun grote en/of volwassen zonen en aan bijv hun mannelijke vrienden.
Zelfs als ze dit bij hun dochters en de vrouwen in hun vriendengroep doen, wordt er soms op
scheve manier gekeken indien ze vrij en openlijk hun genegenhied tonen, helemaal als er aanrakingen
bij te pas komen als even de armen om hen heen leggen en mannen elkaar een kus geven bij het begroeten of afscheid.

Het lijkt extra doorgeslagen te zijn sinds misdadige praktijken plaats
hebben gevonden.
Liever helemaal afstandelijk blijven én 'gepaste' afstand bewaren,
dan misschien door 'het publiek' en harde 'flinke kerels' verdacht te worden
van onzedelijke handelingen...óf voor een softy-watje aangezien te worden..?
(geldt trouwens ook voor taalgebruik, waar grof gebekte platte taal in sommigen
hun ogen pas een 'echte kerel' laten zien, al of niet vergezeld van een flinke
klap op de schouder in plaats van een arm er om heen leggen..)

* * * * *
(gedeelte)
CITAAT:

“We kennen de waarde van aanraking, zelfs als we er alles aan doen om onszelf ertegen te beschermen.

Toen ik me voorbereidde om een artikel te schrijven over het gebrek aan zachte aanraking in de levens van mannen, dacht ik meteen: ‘Ik heb er vertrouwen in dat ik andere mannen platonisch kan aanraken, maar ik vertrouw er niet op dat andere mannen daar ook zo over denken. Een man zou zomaar iets engs kunnen doen. Dat doen ze immers altijd’. Direct daarna vroeg ik me af: ‘Wacht eens even, waarom wantrouw ik vooral mannen?’ Het stemmetje in mijn hoofd zei niet: ‘Je kunt mensen niet zonder meer vertrouwen’, dat stemmetje zei: ‘Ik vertrouw mannen niet’.

In de Amerikaanse cultuur geloven we dat mannen zich nooit volledig vertrouwd kunnen voelen in de wereld van het lichamelijke. We verdenken mannen ervan, dat zodra de gelegenheid zich voordoet, ze onmiddellijk zullen overschakelen naar seksualiteit. Dat mannen geen andere manier kennen om zich lichamelijk te verbinden. Dat mannen zich niet kunnen beheersen. Er is geen vergelijkbaar narratief over vrouwen.

Doorbreek het isolement
Het gevolg daarvan is dat het onze taak geworden om te bewijzen dat mannen wel te vertrouwen zijn, in elke interactie, van dag tot dag, en van geval tot geval. Gedeeltelijk omdat veel mannen zich inderdaad slecht hebben gedragen. We bewijzen onze zogenaamde betrouwbaarheid door fysieke aanraking volledig te negeren, in elke situatie waarin zelfs ook maar de geringste twijfel over onze intenties zou kunnen opkomen – wat, helaas, vrijwel in heel veel situaties het geval is.

”We hunkeren naar aanraking. Maar we zijn ervan afgesneden. Het resultaat is aanrakings-isolement.

Wat voor gevolgen heeft dit voor mannen? Ze voelen zich fysiek en emotioneel geïsoleerd. Ze voelen zich afgesneden van dat diepmenselijke lichamelijke contact waarvan is aangetoond dat het stress vermindert, zelfvertrouwen stimuleert, en een gemeenschap creëert. In plaats daarvan wandelen we in ons eentje in de enorme drukte van onze steden, in een woestijn van eenzaamheid. Verlangend naar lichamelijke verbinding.

De warmte van contact
Hoe vaak krijgen mannen de gelegenheid om hun affectie te uiten door middel van een platonische aanraking die iets langer mag duren? Hoe vaak gebeurt dat tussen mannen? Of tussen mannen en vrouwen? Niet alleen maar handen schudden of een knuffel geven, maar een lichamelijk contact tussen twee mensen dat troostend en persoonlijk is, maar niet seksueel. Tussen mensen die niet elkaars minnaars zijn, en dat ook nooit zullen worden. Die elkaars handen vasthouden. Of tegen elkaar leunen. Samenzitten. Dat soort dingen. Gewoon de warmte van contact. Stel je voor dat je als man vijf minuten fysiek contact hebt met een andere man. Hoe snel komt dat lelijke spook van homofobie in je op? En waarom?

Terwijl vrouwen veel vrijer zijn in fysiek contact met elkaar, worden mannen direct verdacht als ze elkaar aanraken. Er is slechts één ruimte in onze cultuur waarin langdurig platonisch fysiek contact wordt toegestaan ​​aan mannen, en dat is tussen vaders en hun zeer jonge kinderen.

Het veranderende effect van het vaderschap
Ik leerde dit soort lichamelijk contact kennen toen mijn zoon werd geboren. Als thuisvader heb ik jaren met mijn zoon doorgebracht. Dag in dag uit zat hij in de holte van mijn arm, zijn kleine armpje over mijn schouder, zijn hand op mijn nek. Terwijl hij de wereld vanuit deze hoogte bestudeerde, leerde ik een mate van tevredenheid en kalmte kennen dat ik eerder in mijn leven miste. Het lichamelijke contact tussen ons was zo transformerend voor mij dat het mijn kijk op wie ik ben, en wat mijn rol in de wereld is, heeft veranderd. Toch duurde het tot ik vader werd om deze kalmerende ervaring te leren kennen, omdat er zo weinig andere mogelijkheden zijn om mannen de waarde en kracht van zachte liefdevolle aanraking te laten ondervinden.

Een tekort aan lichamelijk contact
Als jong kind en als tiener was er geen sprake van lichamelijk contact tussen mij en anderen, behalve in de vorm van ruwe omgangsvormen of pesterij. Mijn moeder heeft zich al heel vroeg van lichamelijk contact met mij teruggetrokken, wat voor een deel het gevolg zou kunnen zijn van hoe zij zelf is opgevoed. Ik vermoed dat in het huis van haar ouders fysieke aanraking iets was naar peuters, maar niet naar kinderen vanaf een bepaalde leeftijd. Daar komt bij dat mijn vader afwezig was doordat mijn ouders gescheiden zijn en mijn vader jarenlang in het buitenland werkte. Dit betekende dat ik opgroeide zonder vastgehouden of aangeraakt te worden. Het bezorgde me enorme onzekerheden over menselijk contact.

De seksualisering van aanraking
Niet alleen wantrouwen wij andere mannen in dit verwarde rijk van fysieke aanrakingen, jaren van schaamte en vooroordelen hebben ons geleerd om zelfs onszelf te wantrouwen. Heb ik daar teveel van genoten? Heb ik onbehoorlijke gedachten? Dit wantrouwen maakt ons onzeker over het aanraken van een ander mens, tenzij we daar duidelijke regels voor hebben vastgesteld. Vaak geven we het op en gaan dan maar een relatie aan, waarbinnen aanraken wel mag. Pas dan staan ​​we onszelf langdurige relaties toe met onze vriendin of vriend. Het enorme universum van mogelijke platonische menselijke aanrakingen wordt plotseling gereduceerd tot het exclusieve domein van één persoon en vervloeit dan ook in het seksuele. Al die behoeftes komen bij één persoon te liggen en dat is veel, hoe liefdevol en gevend deze persoon ook kan zijn.


Menselijk contact opgeven
Veel ouders stoppen lichamelijk contact met jongens zodra hun zonen de puberteit naderen. Het contact dat deze jongens zoeken, wordt vaak als verwarrend gevoeld, of zelfs als seksueel verdacht beschouwd. En wat helemaal ongelooflijk is is dat alle mogelijkheden voor fysieke aanraking dan komt te liggen bij jonge meisjes, die opeens tot de poortwachters worden gebombardeerd van aanraking. En zij zijn net zo min hierop voorbereid als de jongens.

En dus worden jongens opgezadeld met twee onuitgesproken lessen:

Elke aanraken is seksueel verdacht
Zoek een vriendin of vergeet het contact
Een bijzonder vernietigende boodschap voor jongens die homo zijn.

Dit biedt jongens weinig opties. Hoewel agressie op het sportveld of pesten in de kleedkamer vaak resulteert in sporadische momenten van menselijk contact, geldt dit waarschijnlijk niet voor zachtheid. Als de behoefte van jonge mannen aan aanraking wordt uitgedrukt in fysiek ruige interacties met andere jongens, of in onhandig seksueel contact met meisjes, verliezen ze het gevoel deel uit te maken van de natuur, en dat de natuur deel uitmaakt van hen. En ze verliezen hun bewuste relatie met het zachte, platonische contact uit hun jeugd.

Soms gebeurt het pas als hun kinderen zijn geboren dat ze zachte platonische aanraking herontdekken. Het vaderlijk vasthouden en het zorgcontact zijn vrij van het drammerige seks-seks-seks dat onze cultuur overheerst.

Verlangen naar echt contact
Is het een wonder dat seksuele relaties in onze cultuur zo beladen zijn met woede en angst? Jongens worden op een onbewoond eiland van fysieke isolatie gedumpt. En de enige manier waarop ze troost kunnen vinden is door de gemengde ruimte van seksueel contact dan maar binnen te gaan om de verbinding te krijgen die ze nodig hebben.

Dit maakt van seksuele relaties een veel grotere en omvattende ervaring dan het zou moeten zijn. We moedigen agressief lichamelijk contact aan als een geschikte manier van contact voor jongens onder elkaar. En we doen een oogje dicht voor ruwe pesterijen, alsof we daarvan verwachten dat dit tot een zachtere vorm van seksueel contact met meisjes zal leiden in hun romantisch leven.

Als mannen hun behoefte aan fysiek contact over een veel bredere reeks platonische relaties zouden kunnen spreiden, zou dat wonderen doen voor hun gevoel van verbondenheid in de wereld. Zoals het nu is, kunnen we niet eens goed met een knuffel omgaan, omdat we niet kunnen uitdrukken wat we niet hebben geleerd.


Angst voor veroordeling
Sommige mannen hebben een tragische waslijst met redenen waarom ze zich niet op hun gemak voelen bij aanraking:

Ze vrezen dat dit door vrouwen ‘seksueel ongepast’ zal worden genoemd.
We leven in een heftige homofobe cultuur waarin elk contact tussen mannen met mannen en vrouwen met vrouwen verdacht is.
We willen geen enkele waarschuwing krijgen om niet seksueel te zijn tegenover kinderen.
We willen onze status als macho of gezaghebber niet riskeren door in fysieke zin zachtaardig te zijn.
We willen nooit worden afgewezen als we contact zoeken.
De diepe oorzaak van al deze gebrekkige rationalisaties ligt in het feit dat veel mannen nooit geleerd wordt om zachtaardig niet-seksueel contact te maken. Mannen wordt meestal niet geleerd dat we elkaar kunnen aanraken en aangeraakt kunnen worden, als een platonische uitdrukking van vreugdevol menselijk contact.

Dit heeft in de samenleving tot gevolg dat aanrakingen over-geseksualiseerd worden, en angsten tot ongebreidelde proporties kunnen uitgroeien, waardoor het lijkt dat de vooroordelen over mannen en hun aanrakingen terecht zouden kunnen zijn. Het onvermogen om ontspannen contact te maken via aanraking isoleert mannen emotioneel. Deze situatie kan een bijdrage leveren aan hoge percentages alcoholisme, depressie en misbruik.


Het verbod op platonische aanraking
En wat, als het gebrek aan platonische aanraking ertoe leidt dat sommige mannen veel te agressief zijn tegenover vrouwen, die als exclusieve bewaaksters van de zachte aanraking een last dragen die moeilijk te managen is? Vrouwen die slachtoffers zijn van aanraking en tevens, samen met mannen, handhavers zijn van het verbod op platonische aanraking? De invloed van onze collectieve aanrakingsfobie wordt door elke man, vrouw, en kind, in onze samenleving gevoeld.

Brené Brown, in haar baanbrekende TED Talk, getiteld De Kracht van Kwetsbaarheid spreekt over de beperkingen waarmee mannen worden geconfronteerd bij het proberen om hun kwetsbaarheid in onze cultuur tot uitdrukking te brengen. Ze merkt op hoe mannen worden beïnvloed door de verwachtingen van onze cultuur over wat een man wel of niet ‘mag’ doen. Ik vind dat de beperkingen die aan mannen worden opgelegd ook gaan over hun fysieke expressie. Ook die beperking is schadelijk voor mannen.

De bewustwording van aanraking
Maar er is ook goed nieuws.

Er zijn veel redenen waarom voltijds thuisblijvende vaders zo’n transformerende kracht zijn in de samenleving. Een belangrijke reden is het opbloeien van hun fysiek contact. Fulltime vaders kunnen niet anders dan hun eigen prachtige kinderen vasthouden. Ze leren aanraken op de meest krachtige en levensbevestigende manier. Op manieren die vorige generaties mannen simpelweg niet tot hun beschikking hadden.

Als je je slapende kind nacht na nacht hebt vastgehouden, en jarenlang met zijn hand in de jouwe hebt gewandeld, ben je een veranderde man. Je krijgt een vanzelfsprekend gemak in contact, en een zelfvertrouwen dat je nooit meer zult verliezen. Het is een geschenk aan mannen en aan onze kinderen die samen letterlijk het vermogen hebben om de huidige cultuur te transformeren.


Aanraken hoe doe je dat?
Als ik nu in het gezelschap ben van een vriend raak ik hem aan. En ik doe dat met vertrouwen en vreugde. Ik volg hiermee mijn overtuiging en voornemen. De patronen in mijn leven zijn misschien wat rigide, maar ik ben van plan alles te doen wat ik kan om contact te hebben met mijn zoon, in de hoop dat hij in zijn leven een andere kijk op aanraking zal hebben. Ik knuffel hem en kus hem. We houden elkaars hand vast of ik leg mijn arm om hem heen als we tv kijken of op straat lopen. Ik zal hem niet loslaten omdat iemand een probleem maakt van onze fysieke verbinding. Ik zal me ook nu niet van hem terugtrekken omdat er op de een of andere manier een onuitgesproken regel is dat ik hem uiteindelijk toch los moet laten in de wereld om voor zichzelf te zorgen. Ik hoop dat we zelfs als hij een man is, we elkaars hand kunnen vasthouden. Ik hoop dat we elkaar blijven vasthouden tot de dag dat ik sterf.

Uiteindelijk zullen we onze angst voor aanraking in ons persoonlijk leven, en in onze dagelijkse interacties, kunnen afleren. We zullen leren hoe je platonische liefde en affectie uitdrukt door aanraking. Dit is een enorme en opmerkelijke verandering die geleefd moet worden. Maar het is zo belangrijk dat we het doen. Omdat het centraal staat in een rijk en vol leven.

Aanraking is leven.

https://juwelenschip.nl/2018/02/21/hoe- ... elemmeren/

Bron: https://upliftconnect.com/how-lack-touc ... oying-men/
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Arminius

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Arminius » 01 jun 2018, 14:14

Mmm. confronterend onderwerp dit. Weet niet of ik hier nu wel op moet gaan reageren. [think]

Mypos
Leraar
Berichten: 1783
Lid geworden op: 18 dec 2017, 00:53

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Mypos » 01 jun 2018, 16:19

Lichamelijk contact is zo belangrijk voor je. Het maakt allerlei hele gezonde stoffen aan in je lichaam. Daarom knuffel ik mijn meeste vrienden en familie ook regelmatig. En kus ik mijn neefje en nichtje. :)

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Tammy » 01 jun 2018, 16:46

Als ik het goed gelezen heb gaat dit over Amerikaanse mannen ?Want het geld zeker niet voor alle anderen volkeren in de wereld.
Toen ik met mijn man naar mijn familie in Napoli ging had hij zich al voorbereid voor de kussen en omhelzingen van de mannelijke familieleden.
Want jaren daarvoor kwam mijn oom naar Nederland en begroette hem met een kus.
Mijn man schrok zich rot en stapte achteruit.
Je kent dat wel nuchtere Brabander versus Napolitaan. :mrgreen:

Dus in Napoli vloog iedereen op ons af dus ook op mijn man.
Ook vrienden die er waren buiten de familieleden om kuste mijn man en omhelsde hem.
Hij had het er toch wel moeilijk mee maar ik had van te voren gezegd niet meer achteruit stappen, je beledigt mijn familie onbewust. :grin:
En zo zijn er vele zuidelijke landen waar mannen elkaar gewoon aanraken.
Heel normaal is dat.

Maar niet iedereen kan dat.
En daar ga ik ook niet over praten dat laat ik aan de mannen hier over.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Susan » 01 jun 2018, 17:30

Tammy schreef:
01 jun 2018, 16:46
Als ik het goed gelezen heb gaat dit over Amerikaanse mannen ?Want het geld zeker niet voor alle anderen volkeren in de wereld.
Het hele verhaal past ook hier in ons land, (en omringende) zelfs de kinderen van nu worden nog
zo opgevoed.

Wat je verder beschreef deden en doen wij ook altijd al, en ook bij
vrienden/vriendinnen over en weer, ik vind dat fijn en mooi dat iets
wat heel normaal is geuit kan worden :grin:
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Tammy » 01 jun 2018, 17:38

Ja Noordelijke landen zijn wat anders in uiten dan zuidelijke landen over het algemeen.
Uiten is mooi maar niet iedereen kan of wilt dat.
Schreef stukje in andere topic daarover.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gast1

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Gast1 » 01 jun 2018, 17:39

Arminius schreef:
01 jun 2018, 14:14
Mmm. confronterend onderwerp dit. Weet niet of ik hier nu wel op moet gaan reageren. [think]
Laat je eens lekker gaan.
Mogelijk krijgen we een leuke discussie.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door univers » 01 jun 2018, 17:53

Laat je eens lekker gaan.
Mogelijk krijgen we een leuke discussie.
Krijgt hij van mijn een zoen op zijn kale knijter. :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Susan » 03 jun 2018, 12:19

Mannen, vrouwen, kinderen zelfs dieren houden van knuffelen. Het is niet zo gek dat we zo van knuffelen houden: “Aanraken en knuffelen verbetert ons humeur en het geeft ons een veilig en beschermd gevoel”, aldus relatie expert Elyse Goldstein. En maak je geen zorgen als je single bent; knuffelen met je huisdier, kind, vrienden of ouders heeft hetzelfde effect.

Onderstaand wetenschappelijk aangetoonde redenen waarom knuffelen goed voor ons is:

1 Het is goed voor je immuunsysteem
Wanneer je gestrest bent, ben je vatbaarder voor een verkoudheid of de griep. Volgens onderzoek, gepubliceerd in Pscychological Science beschermt sociale steun, inclusief vaak knuffelen, gestreste mensen tegen een verkoudheid of de griep. En als je ondanks dat toch ziek wordt dan schijnen de symptomen minder heftig te zijn. Als je geen partner, huisdier, vrienden etc hebt om mee te knuffelen dan kun je ook een massage boeken. Want naast dat een massage je spieren losmaakt is een massage van 45 minuten ook goed voor je immuunsysteem.

2 Het kalmeert
Voel jij je kwetsbaar of bang? Houd dan iemands hand vast. Toen getrouwde vrouwen tijdens een onderzoek te horen kregen dat ze een milde schok zouden voelen, werden ze uiteraard nerveus en angstig. Maar hun angsten werden stukken minder op het moment dat hun hand werd vastgehouden door een man en hun angst werd al helemaal minder wanneer hun hand werd vastgehouden door hun echtgenoot.

3 Het kan je relatie redden
Naast elkaar liefkozen is regelmatig knuffelen ook essentieel voor de tevredenheid van een lange relatie, aldus een internationale studie die relatiegeluk en seksuele tevredenheid bij stellen onderzocht. En verbazend genoeg hoef je nog niet eens bij bewustzijn te zijn wil dit werken. Wanneer je als koppel elkaar aanraakt en dicht bij elkaar ligt tijdens je slaap schijn je tevredener met je relatie te zijn dan de stellen die elkaar niet fysiek aanraken wanneer ze slapen.

4 Het is goed voor je seksleven
We weten ondertussen wel dat seks goed voor ons kan zijn. Maar wanneer je knuffelen en seks combineert dan worden dingen nog beter. Uit onderzoek blijkt dat mensen die knuffelen, kussen en tegen elkaar aan liggen na de seks over het algemeen tevredener zijn over hun seksleven dan stellen die dit niet doen.

5 Het verlaagt de bloeddruk
Regelmatig knuffelen met je geliefde wordt geassocieerd met hogere aanmaak van oxytocine, lagere bloeddruk en een lagere hartslag. Bijna 1 op de 5 jong volwassenen heeft een hoge bloeddruk, dus knuffelen maar!

6 Het verlaagt cortisol levels
Toen onderzoekers van de Universiteit van Wisconsin jonge meisjes vroegen om ongepland een presentatie te geven aan een groep vreemden en daarbij moeilijke wiskundige problemen op te lossen, vloog hun cortisol level omhoog. Vervolgens kregen de meisjes een knuffel van hun moeder, spraken met hun moeder over de telefoon of ze keken een emotioneel neutrale video.

De meisjes die een knuffel van hun moeder hadden ontvangen hadden een uur na de presentatie stukken lagere cortisol levels dan de meisjes die hun moeder alleen telefonisch hadden gesproken of die de video hadden bekeken.


http://herhealth.nl/knuffelen-is-gezond ... knuffelen/
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Arminius

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Arminius » 03 jun 2018, 12:38

univers schreef:
01 jun 2018, 17:53
Laat je eens lekker gaan.
Mogelijk krijgen we een leuke discussie.
Krijgt hij van mijn een zoen op zijn kale knijter. :mrgreen:
Nou, klein tipje van de sluiter oplichten dan

Ik heb een vreselijke jeugd gehad. Veel lichamelijke en geestelijke mishandeling. Vanaf mijn zesde jaar in internaten en kindertehuizen gezeten. Nooit van huis uit een knuffel of andere vorm van genegenheid gehad. Alleen maar slaag. Dit alles heeft mij gevormd op latere leeftijd. Aanraken zelf is voor mij iets seksueels. Een andere vorm ken ik niet. Ik kan ook slecht tegen aanraken. Voelt niet echt prettig. Ik houd ook niet van knuffelen. Toch ben ik al ruim 25 jaar samen met mijn huidige partner. Zij heeft veel begrip voor mij, maar zou soms heel graag anders willen. Zij komt uit een liefdevol gezin, houd van aanraken en knuffelen etc. Heeft een groot empathisch vermogen. Ze dacht in het begin toen wij elkaar leerden kennen dat ze mij wel zou kunnen veranderen, maar helaas [voor haar] is dat niet gelukt. Ben er ooit wel eens voor in therapie geweest, [ook niet geholpen] volgens de therapeute lijdt ik al mijn hele leven aan een vorm van PTSD

Toch zijn wij op onze eigen manier gelukkig. En ben ik niet zielig ofzo. :mrgreen:

Arminius

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Arminius » 03 jun 2018, 12:40

Oja, met dieren heb ik een hele andere band. Vooral met honden. Men noemt mij ook wel de hondenfluisteraar. Ik knuffel heel graag en veel met honden. :) Zo vaak dat mijn vrouw soms jaloers is op de honden.

Afbeelding

En het ging in TS dus over emoties tonen Nou als ik boos ben toon ik die emotie wel hoor. :mrgreen: Maar voor de rest, nee "nee Mannen huilen niet he.
Laatst gewijzigd door Arminius op 03 jun 2018, 13:10, 2 keer totaal gewijzigd.

Arminius

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Arminius » 03 jun 2018, 13:06

Er is slechts één ruimte in onze cultuur waarin langdurig platonisch fysiek contact wordt toegestaan ​​aan mannen, en dat is tussen vaders en hun zeer jonge kinderen.
Zelfs daar moet je tegenwoordig al heel erg mee oppassen. Samen douchen met je kind doet de wenkbrauwen bij mensen al reizen.
Vader of pedofiel?

Als ik met mijn kind onder de douche stap, ben ik dan een gewone vader of een pedofiel? Is het niet gewoon natuurlijk om je eigen kind te wassen en omkleden? Mag mijn kind niet zien dat mijn vrouw en ik lichamelijk verschillen van elkaar? Mag mijn kind niet zien dat zijn lichaam niet echt verschilt met dat van mij? Het enige verschil tussen hem en mij is dat ik lichamelijk een stuk groter en behaarder ben.

https://papaswereld.wordpress.com/2015/ ... t-je-kind/

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door univers » 03 jun 2018, 13:15

Nou als ik boos ben toon ik die wel hoor. :mrgreen:
Moeten ze het heel erg maken, dan scheld ik iemand de tauwtering, heb me zegje gedaan, draai me om en ben het alweer vergeten.
Er zijn ergere dingen op deze wereld.
Ik kan je begrijpen Arminius.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Gast1 » 04 jun 2018, 09:16

Jeetje, heftig Arminius.
Je hebt het hier over jouw persoonlijke ervaringen en dan kan alles natuurlijk geheel anders liggen.
Ook ik heb zo mijn ervaringen met 'hardhandige aanrakingen' en toen ik een jaar of 17-18 was, heb ik mij bij iedereen die mij dat aandeed, gewroken.
Ik heb iedereen krachtig op zijn -en jawel, ook 'haar'- donder geslagen tot tanden uit het gebit, een gebroken kaak en ik heb bijna iemand verdronken.
Ik verwerd tot een echte patser en was voor niemand meer bang -en dat is tot op heden niet veranderd-.

Ook ik kan je nu heel goed begrijpen, maar toch is dit niet het onderwerp van gesprek.
Een aanraking iets seksueels schrijf je ... [think]

Niet altijd dus, ik zie 'aanraking' als een wat intensere vorm van communicatie.
Hoe meer aanraking, hoe intenser de communicatie.
De meest ultieme vorm van communicatie zie ik zelf als de intense geslachtsgemeenschap waarbij je de ander vooral 'geeft en schenkt'.
En dat kan je dan weer liefde noemen.
Doe je dat voor jezelf, dan is die communicatie heel wat minder, daar je partner dan in dat geval slechts een gebruiksvoorwerp is.
En dat kan je dan weer eigenliefde of egoïsme noemen.

Aanraken?
Niets mooier dan dat, maar jouw verhaal blijft heftig Arminius ...

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13578
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Fenna » 04 jun 2018, 09:37

Mypos schreef:
01 jun 2018, 16:19
Lichamelijk contact is zo belangrijk voor je. Het maakt allerlei hele gezonde stoffen aan in je lichaam. Daarom knuffel ik mijn meeste vrienden en familie ook regelmatig. En kus ik mijn neefje en nichtje. :)
;P!
Zijn we het toch nog ergens over eens :wink:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13578
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Fenna » 04 jun 2018, 09:47

Arminius schreef:
03 jun 2018, 12:38
Ik heb een vreselijke jeugd gehad. Veel lichamelijke en geestelijke mishandeling. Vanaf mijn zesde jaar in internaten en kindertehuizen gezeten. Nooit van huis uit een knuffel of andere vorm van genegenheid gehad. Alleen maar slaag. Dit alles heeft mij gevormd op latere leeftijd. Aanraken zelf is voor mij iets seksueels. Een andere vorm ken ik niet. Ik kan ook slecht tegen aanraken. Voelt niet echt prettig.
Doet mij heel erg denken aan mijn neefje.
Altijd geslagen door zijn ouders en vooral zijn vader had de handjes los zitten, zo erg zelfs dat ik de kinderbescherming, huisarts en school hier op heb gezet.
Wat was dat kind bont en blauw, verschrikkelijk en dit gebeurde geregeld hoorde ik later.
Ondanks dat het jaren gelden is krijg ik er nog weer de rillingen van.
Er is gelukkige iets nadien veranderd,het slaan gebeurde niet meer, maar het leed was reeds geschied.
Die jongen kan er nu nog steeds niet tegen als je een arm om hem heen slaat om te troosten of gewoon als vriendelijk gebaar.
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Tammy » 04 jun 2018, 09:55

Vreselijk allemaal om te lezen. :?
Kinderen horen warmte te krijgen .
Helaas krijgt niet iedereen dat.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Arminius

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Arminius » 04 jun 2018, 12:17

Tammy schreef:
04 jun 2018, 09:55
Vreselijk allemaal om te lezen. :?
Kinderen horen warmte te krijgen .
Helaas krijgt niet iedereen dat.
Het heeft inderdaad allemaal met een cirkel te maken. Ik werd thuis altijd vreselijk mishandeld door mijn moeder. [altijd als mijn vader niet thuis was] met een wasknuppel afgeranseld. [Dat was een stok waar je vroeger hete was mee uit een langzaamwasser haalde, vergelijkbaar met een wastang] Een keer zo erg dat mijn moeder bij de buren om hulp ging vragen omdat ze dacht dat ze me dood had geslagen.

Maar ja, mijn moeder werd vroeger thuis ook mishandeld. Als baby is zij op hete kolenkachel gegooid omdat ze niet ophield met huilen. Ze was dan ook aan de linkerkant van haar gezicht zwaar verminkt.

Ik zelf heb de cirkel van mishandeling doorbroken. Ik heb mijn zoon nooit geslagen toen hij klein was, nog geen tik op zijn billen. Na de dood van mijn moeder heb ik het haar allemaal vergeven. Ik heb er nu vrede mee. Maar kan er echt niet tegen als ik iemand zijn kind zie slaan.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe gebrek aan aanraking mannen belemmeren

Bericht door Tammy » 04 jun 2018, 13:28

Poeh wat heftig zeg. :?
Gelukkig heb jij de cirkel doorbroken, dat kan niet iedereen.
Fijn voor jouw zoon dat het jou is gelukt.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Plaats reactie