Heeft u vrienden? Dan wordt u gekort op professionele zorg

[taigitu]

Heeft u vrienden? Dan wordt u gekort op professionele zorg
Vrijwel alle gemeenten willen op die manier bezuinigen
Alex Ringeling: 20-11-2014

Cliënten die hulp krijgen van familie, vrienden of buren, zullen volgend jaar minder professionele zorg toegekend krijgen. Dat blijkt uit een zorg-enquête van de Volkskrant. Vrijwel alle 96 gemeenten die antwoordden, zeggen op die manier te gaan bezuinigen.

90 procent van de gemeenten is bij de jeugdzorg van plan om kinderen en gezinnen die hulp kunnen krijgen van familie of buren te korten op professionele zorg. Wat betreft chronisch zieken, ouderen en gehandicapten zijn er zelfs maar drie gemeenten die de hoeveelheid geboden zorg níét laten afhangen van wat familie of vrienden kunnen doen.

Het inschakelen van de sociale kring van burgers is een van de belangrijkste manieren waarop gemeenten denken te kunnen bezuinigen. Driekwart van de ondervraagde gemeenten verwacht op die manier een gemiddelde tot zeer grote efficiencyslag te kunnen maken.

http://nieuws.thepostonline.nl/2014/11/ ... t-op-zorg/

Zijn ze jaren bezig geweest om iedereen aan het werk te krijgen.....
Is er zelfs een minister die vond dat' getrouwde vrouwen niet op de zak van hun man moeten teren maar zelfstandig moesten zijn en voor zichzelf kunnen zorgen'. Een thuisblijfmoeder was uit den boze.....
En nu moeten degenen die hulpbehoevend worden gaan rekenen op de mensen die wel/niet een baan hebben. Of dat nou vrienden zijn (in hoeverre en door wie wordt dan bepaald wie een vriend is?) of een familielid, of iemand die je misschien niet kan luchten of zien en zeker geen hulp van wilt hebben? Je zal afhankelijk worden van die hulp als het aan de gemeenten ligt.
Wanneer gaan ze de euthanasiepil in het ziekenfondspakket onderbrengen?
Of valt die buiten het ziekenfondspakket en moet je hem betalen?

[taigitu]

Gepubliceerd in Plus Magazine, oktober 2013

Dokters, verpleegkundigen, psychotherapeuten: zonder uw toestemming mogen ze met niemand over uw behandeling praten, zo is de regel. Maar in de praktijk is dat niet altijd zo simpel als het lijkt.

1. Wat is medisch beroepsgeheim?

Simpel gezegd: een zwijgplicht. Die garandeert dat iedereen vrijelijk voor hulp bij een zorgverlener kan aankloppen, en dat patiënten volledig open naar hun behandelaar kunnen zijn.

2. Voor wie geldt het beroepsgeheim allemaal?

Simpel gezegd: voor iedereen die een vorm van gezondheidszorg aanbiedt. Bijvoorbeeld dokters, verpleegkundigen, fysiotherapeuten, GZ-psychologen, psychotherapeuten en tandartsen. Voor medewerkers die zelf geen zorg geven maar er wel bij betrokken zijn (zoals assistenten en secretaresses) geldt een afgeleid beroepsgeheim. Ook zij mogen dus niet zonder uw instemming met iemand anders over uw medische geschiedenis praten.

Overigens geldt het beroepsgeheim niet alleen tussen behandelaar en patiënt, maar ook tussen behandelaars onderling. Alleen als dat nodig is voor goede zorg mag een behandelaar medische gegevens met een collega delen. De huisarts van een patiënt met een allergie voor verdovingsmiddelen mag die informatie bijvoorbeeld doorgeven aan de tandarts van die patiënt.

4. En met hulpverleners die officieel geen gezondheidszorg bieden, zoals maatschappelijk werkers?

Zij hebben net zo goed een geheimhoudingsplicht. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor mensen die thuiszorg geven. Het verschil tussen deze groep en artsen is dat die laatste ook een verschoningsrecht hebben. Dat wil zeggen dat zij mogen weigeren om als getuige vragen van een rechter of justitie of politie te beantwoorden.

http://martevansanten.wordpress.com/cat ... -magazine/

Hoe zit het dan met de vrienden, en (wat god verhoedde) buren, en zelfs familie die
je moeten gaan verzorgen? Hoe staat het dan met de geheimhoudingsplicht?

[Zoeker]

Linksom of rechtsom, we zullen elkaar zo veel mogelijk de helpende hand moeten bieden.
Ik las vandaag dat in een buurgemeente uitkeringsgerechtigden ook achter de geraniums vandaan worden gehaald.
Gezien de grote veranderingen die rond de jaarwisseling op stapel staan, kunnen we maar beter mee gaan met de stroom.

Maar iemand dwingen om de buurman een schone luier te geven, dat gaat natuurlijk niet werken.

[taigitu]

Linksom of rechtsom, we zullen elkaar zo veel mogelijk de helpende hand moeten bieden.

Dat moet ook kunnen maar er moet keuze zijn. Zo wil ik niet gebonden zijn in mijn hulp naar
mensen die hulp behoeven. En andersom, zou ik in de toekomst hulp nodig hebben. Ik wil
van niemand hulp waartoe ze gedwongen zijn. Het verhoogt alleen de stress en dat is zeer ongezond.
Ik heb met een buurvrouw de afspraak dat ze mag bellen als ze ziek is en een boodschap
nodig heeft, of als ze een 'kopje suiker' wilt lenen. En zo wil ik het houden.
Geen gemeente die mij mag verplichten tot meer.

[Gast1]

Ik heb bij ons bedrijf gezien waar 'dwang' toe kan lijden ...
Het werkt averechts en komt bij de hulpbehoeftigen dus niet prettig aan ...

[Zoeker]

Ik laat het komen zoals het komt. Eigenlijk boeit de kwestie me maar matig.

[taigitu]

Niet reanimeren!!! Ik ben 91+'. Dat staat op de borst van de 91-jarige Nel Bolten uit Den Haag.
De tatoeage moet voorkomen dat ze als kasplantje eindigt.

De 91-jarige wil onder geen beding worden gereanimeerd. 'Mocht dat nodig zijn op deze leeftijd, dan kom ik daar nooit goed uit,' zo vertelt ze aan Omroep West. 'Laat mij maar gaan.' Met een bezoek aan een Haagse tattooshop staat haar verzoek voortaan op haar borst.

Volgens de ambulancedienst is de tatoeage echter niet rechtsgeldig. Een verklaring van de huisarts of een speciaal medaillon zijn dat wel. 'Een ketting kan kapot gaan, dat heeft helemaal geen zin. Als mij wat overkomt, dan is het een kwestie van seconden. Deze tatoeage is het eerste wat ze zien als ze mijn blouse openscheuren.'

Wat mevrouw Bolten doet als hulpverleners haar toch reanimeren? 'Dan vraag ik een geweer aan, maar ik geloof niet dat ze dat doen.' Ze hoopt dat minister Edith Schippers van Volksgezondheid dit soort tatoeages rechtsgeldig maakt.

http://www.ad.nl/ad/nl/1040/Den-Haag/ar ... eren.dhtml

Op de site staat een korte video waar ze haar tattoo laat zien.
.
Correctie: Hier had ik eerst een tekst staan dat de tattoo over het niet gereanimeerd willen worden op de borst van de 91-jarige mevrouw niet rechtsgeldig zou zijn. Maar mijn dochter vertelde me dat later in het nieuws is geweest dat het wel rechtsgeldig zou zijn. In onderstaand bericht wordt echter gesproken over 'zou moeten zijn' en dat kan je op twee manieren opvatten. De ambulancemedewerkers 'zouden deze wens moeten honoreren' en dus afzien van reanimatie....... of moet hier nog iets voor geregeld worden bij wet zodat de wens rechtsgeldig is.

Minister Schippers van Volksgezondheid heeft in de Tweede Kamer bevestigd dat een tatoeage met de tekst 'niet reanimeren' gewoon rechtsgeldig zou moeten zijn. De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde meldt dat op zijn website.

De minister zou dit afgelopen woensdag hebben geantwoord op vragen uit de Tweede Kamer, naar aanleiding van de berichtgeving over een 91-jarige vrouw uit Den Haag. Zij liet de tekst ‘Niet-reanimeren!!! Ik ben 91+’ op haar borst tatoeëren.

"Een behandelverbod mag in alle vormen worden aangegeven en is bindend zolang er sprake is van ‘schrifttekens’. Hier valt dus ook een tatoeage onder”, zo bevestigde een VWS-woordvoerder aan de NVVE.

[taigitu]

Of je viert je verjaardag niet......

[Vitharr]

Correctie: Hier had ik eerst een tekst staan dat de tattoo over het niet gereanimeerd willen worden op de borst van de 91-jarige mevrouw niet rechtsgeldig zou zijn. Maar mijn dochter vertelde me dat later in het nieuws is geweest dat het wel rechtsgeldig zou zijn. In onderstaand bericht wordt echter gesproken over 'zou moeten zijn' en dat kan je op twee manieren opvatten. De ambulancemedewerkers 'zouden deze wens moeten honoreren' en dus afzien van reanimatie....... of moet hier nog iets voor geregeld worden bij wet zodat de wens rechtsgeldig is.

Ah, ook gestruikeld over de kromme zinsbouw van het journaille zie ik.

Ik ben het natuurlijk met je eens, maar heb ergens wel begrip voor deze 'misser'. Ik denk dat er onduidelijkheid heeft geheerst bij de hulpverleners en eerlijk gezegd vind ik het dan lovenswaardig dat ze voor deze actie hebben gekozen. Ik zou niet graag in die positie zitten.

Ik denk dus dat het vooral een kwestie van duidelijkheid is. De wens van de vrouw is duidelijk, nu de rechten en plichten van die hulpverleners nog.

[taigitu]

Hulpbehoevende ouders beter af met dochter dan met zoon

Ouders die hopen dat hun kinderen zullen helpen als ze hulpbehoevend worden, hebben daar een grotere kans op wanneer ze dochters hebben. Dit is de conclusie van een studie die gisteren is gepresenteerd tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de vereniging van Amerikaanse sociologen in San Francisco.

Dochters proberen hun hulpbehoevende ouders zo veel mogelijk bijstand te bieden, terwijl zonen geneigd zijn zo min mogelijk uit te voeren.

Bijspringen
Volgens het onderzoek besteden dochters gemiddeld 12,3 uur per maand aan hulp aan hun ouders, terwijl zoons uitkomen op gemiddeld 5,6 uur. Waar de hoeveelheid bijstand die dochters bieden vooral wordt beperkt door hun werk en de zorg voor eigen kinderen, hangt de hulp die zoons bieden vooral af van aanwezigheid van andere helpers. Pas als er niemand is om de ouders te verzorgen, lijkt het mannelijk nageslacht genegen bij te springen, aldus onderzoekster Angelina Grigoryeva van de universiteit van Princeton.

Dat dochters meer doen dan zonen blijkt uit veel studies, ook in Nederland, meldt Thijs van den Broek, onderzoeker aan de Erasmus Universiteit en gespecialiseerd in mantelzorg in de Volkskrant.

Dochters helpen vaker mee en uit sommige onderzoeken blijkt dat ze ook meer tijd investeren. Al zijn er ook studies - onder meer van het Sociaal en Cultureel Planbureau - die minder grote verschillen laten zien: zodra zoons meehelpen, besteden ze ongeveer evenveel tijd aan mantelzorg als dochters. Wel is het zo dat zoons vaker helemaal niets bijdragen.

Cultureel bepaald
Het verschil tussen zoons en dochters is volgens Van den Broek voornamelijk cultureel bepaald. Vrouwen worden vaak geschikter geacht voor het verlenen van zorg dan mannen. Hoe de verzorgingsstaat is ingericht is eveneens van belang. Onderzoek waarin landen onderling worden vergeleken, laat zien dat de verschillen tussen zonen en dochters in Nederland en de Scandinavische landen kleiner zijn dan in landen waar de verzorgingsstaat minder uitgebreid is.

http://www.gezondheidsnet.nl/medisch/hu ... r-dan-zoon

Dat een dochter eerder de zorg op zich zal nemen is natuurlijk geen nieuws. Het zit in haar genen omdat dit eeuwen lang de verdeling van taken in de gezinnen is geweest. Deze zorg naar ouders wordt alleen moeilijker doordat er nu voor tientallen jaren vrouwen/dochters ook hun werk buitenhuis hebben naast het gezin. Om daar nu ook die zorg, zoals de regering nu min of meer verplicht stelt, er ook nog bij te doen zal in veel gevallen niet mogelijk zijn. En omdat er verzorgingstehuizen worden gesloten zal het in veel situaties stress opleveren bij dochters en zonen die wel willen maar niet kunnen.
De psychologen kunnen het nog druk krijgen om mensen uit de knoop te halen....

Zelf heb ik het geluk gehad dat we samen met mijn ouders een dubbel pand hebben gekocht waarbij mijn ouders de benedenwoning betrokken en ikzelf met mijn gezin de bovenwoning. Ik ben dus in staat geweest mijn beide ouders te verzorgen tot hun overlijden, en ben dankbaar dat ik dit heb kunnen doen. Ik had dit zeker niet zo kunnen doen als ik ergens anders had gewoond.