Democratie vernieuwen? Het kan!

[gusteman]

De democratie nieuw leven inblazen, komaf maken met grote politieke partijen die meer aandacht hebben voor hun eigen agenda dan voor de belangen van het volk, de aanspreekpunten voor lobbyisten doen verdwijnen waardoor multinationals hun greep op de politiek verliezen .... het kan allemaal en hoeft niet eens extra kosten mee te brengen.
Wat is daarvoor nodig? Een flinke scheut moed en doorzettingsvermogen.
Hoe zou het ten uitvoer komen?

Als ik Nederland neem dan zou het volgende veranderen:
- in elk van de 388 Nederlandse gemeenten (situatie op 1 jan 2017) wordt door de lokale bevolking een gemeentebestuur verkozen, burgemeester en wethouders;
- na de installatie stelt dat bestuur één afgevaardigde aan die de gemeente zal vertegenwoordigen in de Tweede Kamer;
- de in de Tweede Kamer zetelende afgevaardigden stellen in gezamenlijk overleg een regering samen.

Inderdaad, één afgevaardigde per gemeente, zodat de belangen van de inwoners van pakweg Doetinchem even goed behartigd worden als die van Amsterdam.
Zodat er geen "kliekjes" ontstaan van vertegenwoordigers uit gebieden met een sterke industrie die onder invloed van lobbyisten zitten.
Zodat de vertegenwoordigers onder directe controle van hun eigen bevolking komen te staan en in eigen streek verantwoording moeten afleggen; zich niet meer kunnen verschuilen achter "de partij heeft beslist".

Dit is het basisbeginsel wat ik heb gebruikt voor een hertekening van de Belgische democratische instellingen.
Voor wat Nederland betreft zou er moeten onderzocht worden of een herschikking van bevoegdheden al dan niet aangewezen zou zijn.

De enige echt grote ingreep zou bestaan in het verhogen van het aantal kamer zetels van 150 naar 388.

Van daaruit zouden alle aanpassingen kunnen gebeuren door die kamer leden.

[taigitu]

De democratie nieuw leven inblazen, komaf maken met grote politieke partijen die meer aandacht hebben voor hun eigen agenda dan voor de belangen van het volk, de aanspreekpunten voor lobbyisten doen verdwijnen waardoor multinationals hun greep op de politiek verliezen .... het kan allemaal en hoeft niet eens extra kosten mee te brengen.
Wat is daarvoor nodig? Een flinke scheut moed en doorzettingsvermogen.
Hoe zou het ten uitvoer komen?

Als ik Nederland neem dan zou het volgende veranderen:
- in elk van de 388 Nederlandse gemeenten (situatie op 1 jan 2017) wordt door de lokale bevolking een gemeentebestuur verkozen, burgemeester en wethouders;
- na de installatie stelt dat bestuur één afgevaardigde aan die de gemeente zal vertegenwoordigen in de Tweede Kamer;
- de in de Tweede Kamer zetelende afgevaardigden stellen in gezamenlijk overleg een regering samen.

Inderdaad, één afgevaardigde per gemeente, zodat de belangen van de inwoners van pakweg Doetinchem even goed behartigd worden als die van Amsterdam.
Zodat er geen "kliekjes" ontstaan van vertegenwoordigers uit gebieden met een sterke industrie die onder invloed van lobbyisten zitten.
Zodat de vertegenwoordigers onder directe controle van hun eigen bevolking komen te staan en in eigen streek verantwoording moeten afleggen; zich niet meer kunnen verschuilen achter "de partij heeft beslist".

Dit is het basisbeginsel wat ik heb gebruikt voor een hertekening van de Belgische democratische instellingen.
Voor wat Nederland betreft zou er moeten onderzocht worden of een herschikking van bevoegdheden al dan niet aangewezen zou zijn.

De enige echt grote ingreep zou bestaan in het verhogen van het aantal kamer zetels van 150 naar 388.

Van daaruit zouden alle aanpassingen kunnen gebeuren door die kamer leden.

Ik denk dat een Tweede Kamer met 388 kamerleden je een zulk log lichaam creëert dat
het zo traag gaat werken dat het zichzelf in de weg zit. Nu kunnen partijen één of twee leden in
de zaal zetten om hen te vertegenwoordigen tijdens de zittingen. Maar als iedere gemeente één
lid in de Tweede Kamer heeft zal die bij elke zitting moeten zijn. Dat lijkt me al onmogelijk mede
omdat vergaderingen soms tot in de nacht uitlopen en die zelfde persoon de volgende dag ook
weer paraat moet zijn. Daarnaast moet hij verslag uitbrengen en instructies ontvangen van zijn
gemeente die hij vertegenwoordigd. Naast het werk wat zijn kamerzetel hem kost en alle
rompslomp er omheen is niet door één persoon uit te voeren. En hij mag vooral niet ziek worden o zo.
En hoe lang denk je dan kamervergaderingen gaan duren als er 388 personen zitten en die allemaal
of al was het de helft hun woordje willen doen....?
Wat als een onderwerp dat wordt behandeld snel om een oplossing vraagt, waar iedere gemeente
een groot belang bij heeft en snelheid van beslissen is geboden? Hoe gaat dat dan werken als alle
of veel gemeente toch het woord in de kamer willen hebben om hun belang te behartigen?
Het lijkt mij onmogelijk dat de werkbaarheid van deze manier van democratie uitvoerbaar is.

Ook geloof ik niet dat er geen 'kliekjes' zouden ontstaan. Lobbyisten van de industrie kunnen
net zo goed de diverse vertegenwoordigers van de gemeenten benaderen en hun ding doen zoals
dat ook nu gebeurt. In een streek waar bijvoorbeeld een bepaalde industrie is zullen veel
gemeenten ook hun belang hebben bij die industrie.
Kijk naar Brussel, waar lobbyisten permanent verblijven om de vertegenwoordigers van verschillende
landen bewerken voor hun 'zaak'..... Het zijn de luizen in de democratie-pels.

[gusteman]

De denkpiste is inderdaad dermate controversieel dat dit vragen oproept.

Daar stel ik dan tegenover: probeer objectief te blijven en neem afstand van de huidige situatie; verplaats je binnen een heel nieuw denkpatroon en doe een poging om de positieve kanten naar waarde in te schatten.
Argumenten aanhalen die van toepassing zijn binnen de huidige kaders heeft dan ook geen enkele zin; ik probeer hier even duidelijk te maken wat ik daarmee bedoel:

Nu kunnen partijen één of twee leden in
de zaal zetten om hen te vertegenwoordigen tijdens de zittingen. Maar als iedere gemeente één
lid in de Tweede Kamer heeft zal die bij elke zitting moeten zijn.

Die mensen werden door het volk verkozen om wel degelijk elke dag in de Kamer aanwezig te zijn en worden daar ook voor vergoed. Daaruit volgt dat de huidige situatie veel abnormaler is dan wat het zou worden binnen een vernieuwd systeem.

Dat lijkt me al onmogelijk mede omdat vergaderingen soms tot in de nacht uitlopen en die zelfde persoon de volgende dag ook weer paraat moet zijn.

Wat doen de vertegenwoordigers bij het Europese Parlement dan wel? Die verblijven ook in Brussel of Straatsburg als dat nodig is om de debatten bij te wonen.

Daarnaast moet hij verslag uitbrengen en instructies ontvangen van zijn gemeente die hij vertegenwoordigd.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw zou dit inderdaad een argument geweest zijn. Met de huidige digitale technologie echter kan dit geen enkel probleem volgen; de achterban kan zelfs "in real time" de debatten in de Kamer mee volgen en desgevallend adviseren.

Naast het werk wat zijn kamerzetel hem kost en alle rompslomp er omheen is niet door één persoon uit te voeren.

Zelfde opmerking als hierboven: de 'thuisploeg' denkt en werkt mee aan het vertegenwoordigen van de lokale bevolking.

En hij mag vooral niet ziek worden o zo.

De zetel in de Tweede Kamer zou niet bezet worden door één vertegenwoordiger maar door één gemeente.
Aangezien het gaat om iemand die de gemeente vertegenwoordigt en door de gemeente werd aangeduid kan die gemeente probleemloos een vervanger sturen in geval van ziekte of overmacht; de vertegenwoordiging zou niet veranderen.

En hoe lang denk je dan kamervergaderingen gaan duren als er 388 personen zitten en die allemaal of al was het de helft hun woordje willen doen....?

Het is toch de bedoeling van een vertegenwoordigende democratie dat iedereen zijn woordje mag spreken maar vooral dat niemand wordt verhinderd om zijn/haar argumenten aan te dragen en/of te verdedigen? Ook al zorgt dit voor marathon zittingen?

Wat als een onderwerp dat wordt behandeld snel om een oplossing vraagt, waar iedere gemeente
een groot belang bij heeft en snelheid van beslissen is geboden?

Ik begrijp je intuïtieve weerstand wel maar kan niet echt zo meteen een onderwerp verzinnen dat

• - snel om een oplossing vraagt
  - waar ieder van de 388 gemeenten belang bij heeft
  - snelheid van beslissen geboden is.

Hierbij denk ik voornamelijk aan situaties als een grote natuurramp of kernramp en eventueel zelfs het risico op een oorlogssituatie. maar dat zijn zaken die worden behandeld door een regering, niet door een kamer van volksvertegenwoordigers waar wordt gedebatteerd over wetsontwerpen en wetswijzigingen. De geschiedenis heeft aangetoond dat wanneer een dergelijke Kamer er snel wetten door jaagt dit meestal leidt tot meer ellende dan voorspoed.
Maar misschien denk jij wel aan één of ander specifiek voorbeeld wat ik over het hoofd heb gezien?

Ook geloof ik niet dat er geen 'kliekjes' zouden ontstaan. Lobbyisten van de industrie kunnen net zo goed de diverse vertegenwoordigers van de gemeenten benaderen en hun ding doen zoals dat ook nu gebeurt.

Die kans bestaat altijd maar de controle op die vertegenwoordigers zou gebeuren vanuit de gemeentebesturen, en dan voornamelijk onder impuls van de lokale oppositie. Gesjoemel zou heel wat moeilijker worden aangezien er misschien wel gemeenschappelijke belangen zouden kunnen bestaan tussen twee gemeenten maar ook de meerderheid in die twee gemeenten in handen van tegengestelde ideologieën zou kunnen zitten.
Tevens zou het voor lobbyisten heel wat moeilijker worden om elke gemeente vertegenwoordiger afzonderlijk te benaderen en bruggen te slaan tussen verschillende gemeenten; zoals de zaken nu liggen volstaat het dat ze top partijfunctionarissen benaderen om resultaten te behalen.
De link tussen multinationals en vertegenwoordigers zou ook veel makkelijker aantoonbaar zijn dan nu het geval is.

In een streek waar bijvoorbeeld een bepaalde industrie is zullen veel gemeenten ook hun belang hebben bij die industrie.

Dat is inderdaad zo. Ik had natuurlijk in het begin geschreven dat het hier gaat over een basis idee.
In de uitwerking die ik heb gemaakt voor wat België betreft ben ik een stuk verder gegaan.
Daar heb ik onder andere de huidige Provinciebesturen omgewerkt tot een controlerend orgaan dat moet toezicht houden op verbintenissen tussen gemeenten die gemeentegrens overschrijdend zijn.
Dit met het oog op het vermijden van blokvorming tegen andere gemeenten, maar ook voor wat betreft aanleg en onderhoud van nutsvoorzieningen, wegen en waterlopen die niet specifiek aan één gemeente gebonden zijn.
Een dergelijk controle orgaan zou moeten instaan voor het ontbinden van eventuele kartels tussen gemeenten onderling.

Kijk naar Brussel, waar lobbyisten permanent verblijven om de vertegenwoordigers van verschillende landen bewerken voor hun 'zaak'..... Het zijn de luizen in de democratie-pels.

Inderdaad, beste taigitu, en binnen de huidige kaders is dit een logische evolutie geweest ..... omdat die kaders zich daar nu eenmaal toe lenen.
Er is dus noodzaak aan nieuwe, andere kaders.
En ik bied er één aan.

Het loont echt de moeite om er eens dieper over na te denken. Ik heb in mijn omgeving al heel wat mensen hierover aangesproken en telkens zie ik dezelfde evolutie: initieel krijg ik te horen dat dit een belachelijk idee is, maar naarmate men er verder gaat over door denken krijg ik altijd weer positieve reacties.
Mijn denkpiste levert geen perfecte democratie op, maar de kansen op misbruiken zijn binnen dit denkkader veel kleiner dan wat nu in voege is.
En dat op zich is toch wel al de moeite waard, niet?

[MetalPig]

Een nadeel dat ik zie is dat een inwoner van een gemeente met veel inwoners veel minder vertegenwoordigd wordt dan een inwoner van een gemeente met weinig inwoners.

Als de 900 bewoners van Schiermonnikoog evenveel inspraak hebben als de ruim 800 duizend van Amsterdam lijkt me weinig democratisch.

Plus dat het hele partijen-idee gewoon blijft bestaan.

[gusteman]

Als de 900 bewoners van Schiermonnikoog evenveel inspraak hebben als de ruim 800 duizend van Amsterdam lijkt me weinig democratisch.

In het systeem wat ik voor stel gebeurt het democratische proces voornamelijk aan de basis, op niveau van de plaatselijke bevolking (stad, gemeente, dorp).
Daar blijft inderdaad het partij-gebeuren spelen maar het voordeel is dat de controle door de burger veel directer is en de politici zich ook veel beter gecontroleerd weten. Voor de grote partijen wordt het zo goed als onmogelijk om in elk lokaal bestuur een vinger in de pap te houden waardoor hun machtsgreep op het wetgevend orgaan komt te vervallen.
Er kan bij misstanden ook veel korter op de bal gespeeld worden door lokaal de verantwoordelijken aan te pakken.

Het wetgevend werk in de Tweede Kamer zou nog steeds gebeuren op democratische basis, alleen zou het meer een overgang zijn van het lokale bestuur naar het landelijke bestuur wat op zich dan weer, zoals de evolutie duidelijk laat zien, meer en meer mondiaal gericht dient te zijn.
Op die manier krijgt het volk weer een beter zicht op de geopolitieke situatie.

Er wordt dus gewoon in de klassieke piramidale hiërarchische structuur een lineaire tussenstap ingelast.