Voor wie het nog interesseert hier wat links over de invloed van straling op gezondheid:
http://www.ojibwa-deroeck.com/fileman/U ... ing_LR.pdf
http://www.gezondheid.be/index.cfm?art_ ... action=art
en een gedeelte van een site:
Smart cities, hotspots, chronische Wi-Fi blootstelling en het dodelijke ‘Moscow Signal’
Dat straling ver onder de ICNIRP/Gezondheidsraad-normen dodelijk kan zijn als je mensen maar langere tijd consistent bestraalt, is bij overheden al decennia bekend. Tijdens de koude oorlog werden leden van de Amerikaanse ambassade in Moskou met exact dit doel voor ogen tussen 1953 en 1975 letterlijk ziek- of doodgestraald met het zogenaamde ‘Moscow Signal’. Na deze periode bleef het bestralen doorgaan met een zwakker signaal. Volgens U.S. National Security Advisor Zbignew Brezhinski had het Amerikaanse ambassadepersoneel in Moskou destijds het allerhoogste kankercijfer ter wereld. Stedelijke hotspots als Earthlink en het geplande Draadloos Groningen zijn theoretisch zo dodelijk dat ze feitelijk gewoon als tienjarenplan-genocideconstructies kunnen worden aangemerkt.
Er gaat veel meer dan een sterke suggestie uit van de overeenkomst tussen klachten gerelateerd aan Wi-Fi en die veroorzaakt door het Moskou Signaal. Wi-Fi zit op 2,450 of 2,485 gigahertz (net als de magnetron). Het Moskou Signaal varieerde steeds tussen 2,5 en 4,1 gigahertz. De frequenties waren door de Russen opzettelijk gekozen vanwege de lichamelijke schade die deze frequenties aanrichten, zoals leukemie en kanker en psychische en mentale ontregeling. Lokale bestuurders gaan lichtzinnig om met het chronisch blootstellen van burgers aan Wi-Fi en kunnen met geen mogelijkheid de veiligheid hard maken. In tegendeel, in het verleden bleek een dergelijk experiment 22 jaar achtereen ernstig ziekmakend, de geestelijke gezondheid schadend en in veel gevallen dodelijk voor mannen, vrouwen en kinderen. Met deze testcase in het achterhoofd is het voorzorgsbeginsel hier derhalve niet eens aan de orde; hotspots, smart cities, kortom alle Wi-Fi accesspoints op openbare plaatsen dienen onmiddellijk verboden te worden.
Waarom waarschuwt de Nederlandse overheid niet net als de Duitse regering tegen Wi-Fi?
Er bestaat veel verwarring over het al dan niet schadelijk zijn van langdurige blootstelling aan microgolven, maar feitelijk is het een simpel verhaal. In de jaren ’30 kwamen uit Duits onderzoek al gevaren naar voren zoals chromosoombeschadigingen die aan de basis van kwaadaardige tumoren liggen. In de jaren ’50 zijn er in de VS veel processen gevoerd tegen de Amerikaanse overheid door luchtvaartpersoneel en mensen die bij de marine of politie werkten. De processen werden gevoerd wegens een beroepsziekte die ‘radarziekte’ werd genoemd. Omdat microgolftechnologie voor defensie onmisbaar was besloot men miljardenclaims te voorkomen door een kunstmatig hoge veiligheidsgrens in te stellen voor blootstelling aan straling.
Men heeft niet op wetenschappelijke of medische maar enkel op financieel politieke gronden bepaald dat straling geen schade kan veroorzaken als er geen weefselopwarming plaatsvindt en dat stralingsklachten die zich desondanks voordoen aan andere oorzaken moeten worden toegeschreven. De WHO publiceerde een handboek speciaal voor bestuurders om stralingsleed van burgers conform deze policy te kunnen afwimpelen als ‘risicobeleving’ en deed hiertoe ook een poging in haar factsheet ‘elektrohypersensitiviteit’. Verder werd afgesproken dat alle epidemiologische onderzoeken die aantoonden dat deze policy onhoudbaar was “niet voldeden aan de criteria van de stand der wetenschap” en “niet goed wetenschappelijk waren uitgevoerd”. (We komen dit soort zinnen vaak tegen in publicaties van de Gezondheidsraad of het Antennebureau.)
Onafhankelijke wetenschappers werden onderdrukt door bijvoorbeeld hun researchgelden in te trekken. Uit deze financieel/industriële staatspolitiek zijn extreem hoge en onverantwoorde blootstellingslimieten ontstaan die snel internationaal werden overgenomen omdat voor ieder land de afhankelijkheid van defensie van microgolftechnologie net zo’n grote rol speelde als voor de VS. Tegenwoordig wordt deze traditie bewaakt door een privaatinstelling genaamd het ICNIRP. De normen die de ICNIRP stelt zijn niet realistisch en gesteld op 10.000.000 microWatt/m² terwijl de bouwbiologische norm en de norm waar Nieuw Zeeland naar streeft staat op maximaal 10 microWatt/m². De ICNIRP-norm is dus een miljoen keer te hoog.
Dit verklaart de vele berichten over klachten bij straling “ver onder de norm”. Men vergeet daarbij dat dit “ver onder de norm” zich betrekt op een financieel-politieke norm bedoeld om schadeclaims te ontlopen en niet op wetenschap of biologische schade. “Ver onder de norm” bevindt zich in werkelijkheid ver tot zeer ver boven de bouwbiologische norm van 10 microWatt/m². (Voor slaapkamers en kindervertrekken geldt slechts 1 microWatt/m².) Het punt is dat ons lichaam een uiterst complex geheel van cellen is die voor hun functioneren geheel afhankelijk zijn van subtiele en kwetsbare bio-elektrische processen. Ons lichaam wordt dan ook niet door opwarming beschadigd, maar het wordt bij blootstelling, ook aan zeer zwakke microgolven, elektrisch beschadigd.
In Nederland nemen de Gezondheidsraad en GGD-en de ondeugdelijke en niet-wetenschappelijke normen van het ICNIRP letterlijk over. De Wetenschapsraad, een ander belangrijk adviesorgaan van de regering, is het daar absoluut niet mee eens en startte eind april 2009 een bestuursrechtelijk proces tegen de Gezondheidsraad. Ook het Europees parlement en het European Environmental Agency, net als duizenden geleerden en medici, vinden het standpunt van de Gezondheidsraad (en dat van de WHO) onhoudbaar en onverantwoord en er wordt dan ook voortdurend druk uitgeoefend om de gezondheid van de burger boven industriële belangen te stellen.
De Nederlandse regering is doodsbang dat objectieve informatie over straling een kettingreactie zal geven die enorm veel geld zal gaan kosten. In een uitzending van Zembla geven oud-topmannen van KPN en Telfort toe dat ze onmiddellijk de miljarden aan licentiegelden terug zullen vorderen in zo’n geval, waar tegenover schadeclaims van burgers en bedrijven zullen komen te staan die vele miljarden kunnen gaan bedragen. In het Nationaal Antennebeleid van 8 december 2000 is de bewuste misformatie inzake stralingsnormen op papier vastgesteld inclusief een mediastrategie om objectieve informatie tegen te gaan en de budgetten die daarvoor nodig zijn.
Naast de vijftig artsen die in april 2009 tegen straling protesteerden met een appèl, hechten ook alle Nederlandse verzekeringsmaatschappijen meer aan de niet-gepolitiseerde wetenschap dan aan de Gezondheidsraad en schrapten daarom al in maart 2005 alle schade door straling uit hun polissen. Ook de telecom en draadloosindustrie zelf kunnen zich nergens tegen de gezondheidsschade door chronische bestraling van de bevolking verzekeren. Dit enkel vanwege de verwachte catastrofale proporties die dit binnen enkele jaren zal aannemen.
http://www.earth-matters.nl/13/7084/gre ... oduct.html