Zoals hier de bevolkingsgroei wordt voorgesteld/beschreven daar kan ik me in vinden.Wereldbevolkingsdag: minder armoede, minder mensen
Het is 11 juli 2015 en het is Wereldbevolkingsdag. Vandaag hoort u twéé dingen.
Eén: de wereldbevolking blijft groeien.
Twéé: we moeten meer inzetten op ‘family planning’. Beide berichten zijn terecht.
Vandaag leven we met 7,5 miljard mensen op deze aarde. En zoals het er nu uitziet, zijn we rond 2050 met 10 miljard mensen. En aandacht voor family planning blijft belangrijk. Niet alleen omdat het ‘plannen’ van een familie doorgaans betekent dat er minder kinderen worden geboren. Het is vooral belangrijk omdat veel vrouwen wereldwijd nog steeds het recht niet hebben om zelf te beschikken over het al dan niet krijgen van kinderen.
Verplichte sterilisatie
Wereldbevolkingsdag wordt doorgaans gebruikt om de alarmklok te luiden. Kan onze planeet nog eens 2,5 miljard mensen aan? Is moeder aarde al niet te overladen met mensen die allen moeten eten, consumeren, wonen en zich vervoeren? Het is een oude angst.
Rond het jaar 200 beschreef de kerkvader Tertullianus al over de ‘krioelende mensenmassa’s’ die zo belastend zouden zijn voor de wereld ‘dat deze ons niet meer kan voeden’. Tertullianus hoopte op verwoestende aardbevingen, epidemieën en hongersnoden omdat deze flink zouden snoeien ‘in de weelderigheid van het menselijk ras’. Op dat moment telde de wereld nog maar een paar honderd miljoen mensen.
In 1968, toen de wereldbevolking naar 3,4 miljard mensen was gestegen, pleitte de Amerikaanse bioloog Paul Ehrlich voor een directe stop op de bevolkingsgroei. Hij wilde hoge belastingen op luiers, geheime sterilisatie van mensen via hun drinkwater en het vergiftigen van voedselhulp met anti-vruchtbaarheidsmedicijnen tijdens hongersnoden. Sommige van zijn voorstellen werden daadwerkelijk uitgevoerd, waaronder in India, waar miljoenen vrouwen onder zware druk onvruchtbaar werden gemaakt.
Vooruitgang
En nu, vijftig jaar later, zijn alweer 4 miljard mensen verder. En het goede nieuws is dat we er in die vijftig jaar fors op vooruit zijn gegaan. Honger en extreme armoede namen enorm af. Kinder- en moedersterfte daalde. Verwoestende ziektes als pokken en polio werden zo goed als uitgeroeid. We zetten ons meer dan ooit in voor de natuur en het milieu. Oorlog en geweld eisen beduidend minder slachtoffers dan in 1968.
World’s Best News hamert er regelmatig op: de grote problemen waarmee de wereld al duizenden jaren worstelt, staan vandaag hoog op de agenda en we boeken duidelijke resultaten in het oplossen ervan.
Deze week melden wij hoe aan de zuidkant van de Afrikaanse Sahara een 8000 kilometer lange groene muur wordt aangeplant om de verwoestijning een halt toe te roepen. We schrijven over de indrukwekkende vooruitgang in het bestrijden van ‘verwaarloosde tropische ziektes’. En we berichten over het goede nieuws dat de Keniaanse overheid gratis maandverband aan meisjes gaat verstrekken om ervoor te zorgen dat zij ook tijdens hun menstruatie naar school kunnen. Blijkbaar staat de bevolkingsgroei van de afgelopen decennia het oplossen van problemen niet in de weg.
Vruchtbaarheid
En er is meer bemoedigend nieuws. Ook zonder het nemen van dramatische maatregelen, daalt wereldwijd het aantal kinderen per vrouw. In 1960 kregen vrouwen wereldwijd nog ongeveer 5 kinderen. In Afrika lag dat aantal toen nog op 6,5. Vandaag is het gemiddelde aantal kinderen per vrouw wereldwijd gehalveerd tot 2,5 kinderen. Afrika blijft de grote uitzondering, al daalde het aantal kinderen per vrouw hier tot 5,5.
Dat het aantal kinderen per vrouw daalt, heeft alles te maken met toenemende welvaart. Wie zijn inkomen ziet stijgen en weet dat hij ook op zijn oude dag goed kan leven, kiest bewust voor een kleiner gezin. Want kinderen zijn dan niet langer de pensioenvoorziening van de ouders. Alleen waar de armoede onverminderd hoog is, blijft ook het aantal kinderen per vrouw onverminderd hoog. Overal waar de armoede vermindert, daalt ook de grootte van de gezinnen.
Bevolkingsgroei
Door dat dalende aantal kinderen, neemt ook de bevolkingsgroei weer af. Omdat we ouder worden en omdat de kindersterfte is gedaald, groeit het áántal mensen nog wel, maar de groei zélf is alweer decennialang aan het zakken.
Tot 1800 groeide de wereldbevolking maar heel langzaam: die groei was nog geen 0,2 procent per jaar. Het aantal wereldburgers bleef eeuwenlang ruim onder de 1 miljard. Met de industriële revolutie veranderde dat. Op zijn hoogtepunt bedroeg de jaarlijkse bevolkingsgroei maar liefst 2,1 procent. Dat was in 1965. Op dit moment is die groei weer gedaald naar 1,2 procent. En wanneer demografen het bij het juiste einde hebben, zitten we aan het eind van deze eeuw op 0,1 procent, vergelijkbaar met de tijd vóór de industriële revolutie.
Vanzelf
Je zou het ook zo kunnen beschrijven: het duurde honderdduizenden jaren voordat in 1800 de 1 miljard mensen werd bereikt. Vervolgens duurde het 127 jaar voor we in 1927 op de 2e miljard kwamen. Toen was het nog maar 33 jaar tot we in 1960 3 miljard mensen bereikten. Tussen 6 miljard en de huidige 7 miljard mensen gingen nog maar 12 jaar voorbij. Maar tot we in 2023 op 8 miljard mensen komen, duurt het wéér twaalf jaar. Vervolgens duurt het 14 jaar tot 9 miljard, 18 jaar tot 10 miljard en weer 33 jaar tot 11 miljard mensen, aangenomen dat er ooit 11 miljard zullen zijn.
In tegenstelling tot wat Tertullianus en Ehrlich dachten, hebben we voor het afzwakken van de bevolkingsgroei geen draconische maatregelen nodig. Meer rechten voor vrouwen en meer welvaart voor iedereen doen vanzelf hun werk.
http://www.worldsbestnews.nl/analyse-ge ... lkingsdag/
Waar grote armoede heerst koopt een gezin geen voorbehoedsmiddelen maar eten.
Dus roepen 'dat ze in de landen met armoede geen kinderen moeten nemen/krijgen' is een
ondoordachte kreet. Je ziet ook hier in Nederland dat mensen uit andere landen waar men
een groot gezin hebben normaal vind, deze zelfde mensen hier kleine(re) gezinnen hebben.