Wit is ook een kleur

De plek voor onderwerpen die de samenleving betreffen.
Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 23 aug 2017, 12:47

Recensie van de documentaire 'Wit is ook een kleur' van programmamaakster Sunny Bergman.

8 augustus 2017

‘Mindshift’

De zaal in Enschede is gevuld met een prettige mix van jongeren en senioren. De gasten krijgen bij de ingang een kaartje in handen gedrukt waarop een aantal vragen staan, zoals de mate waarin wij onze cultuur superieur vinden, onze politieke oriëntatie en in hoeverre racisme meer of minder voorkomt bij hoog- danwel laagopgeleiden. Ik weet: dit is een nulmeting, een vertrekpunt. Na de film moeten de gasten namelijk opnieuw dezelfde vragen beantwoorden. Dat belooft dus een interessante film te worden, omdat de programmamakers verwachten, of hopen, dat er in de hoofden van de kijkers iets zal veranderen. Ik ben benieuwd of ik zelf ook een dergelijke mindshift zal ondergaan. Ik denk van niet, ik heb andere etnische wortels, en ik uit mij niet racistisch (vind ik) en daarom kan ik nuchter naar deze film kijken (vind ik). Maar met dit kaartje in de hand weet ik het opeens niet meer zo zeker.

Verwende mensen
De film duurt vijftig minuten. Bergman en haar team zitten op de voorste rij en maken aantekeningen, want tijdens een voorpremière kan men nog een laatste keer controleren of beeld- en geluidmontage kloppen. De openingsscène is gelijk raak: vrouwen van stand varen gezellig keuvelend in een bootje op de Amsterdamse kanalen. Ze geven, vrolijk lachend, ongegeneerd stereotiepe meningen over gekleurde mensen. En ik hoor mijzelf denken: ‘wat een verwende racisten’. Hun woorden kwetsen. In een andere scène doen willekeurige mensen op straat ook racistische uitspraken. Weer denk ik: ‘botte racisten’. Ik keur met heel mijn wezen die mensen af en veroordeel hen. Wie echter denkt dat Wit is ook een kleur alleen gaat over ‘de ander’, komt al snel bedrogen uit. Bergman zoomt in de documentaire van buiten naar binnen. Zij zoomt als het ware steeds verder in op de kijker en nadert hem steeds dichter op de huid. ‘Die Ander’ wordt steeds meer een spiegel van jezelf.

Tweedeling
Volgende scene. In een gymlokaal staan witte mensen en gekleurde mensen in een volmaakte rechte lijn en daarmee symboliseren zij de samenleving. Ik zie bekende namen, zoals oud-politicus Tofik Dibi en historicus Tayfun Balçik. De begeleiders stellen vervolgens gesloten vragen. Bij een ‘ja’ als antwoord, doet elke persoon een stap vooruit. Bij een ‘nee’ een stap achteruit. De vragen gaan over etnische profilering, kansen in het leven en uitsluitingsmechanismen. Het is pijnlijk om te zien hoe na een paar vragen de gekleurde mensen achter in de zaal staan (benadeeld) en de witte mensen voor in de zaal (bevoordeeld). Tussen hen gaapt letterlijk een groot gat. Een levensgrote, maatschappelijke, etnische kloof. Ik kijk om mij heen. Iedereen zwijgt, maar dit beeld komt aan, getuige de diverse handen voor de mond.

Ondanks de letterlijke afstand tussen wit en zwart zijn vooral de witte mensen in de gymzaal niet in staat om de kloof te erkennen: “Ja, maar er ís toch ook een verschil in cultuur tussen Noord-Korea, of Saoedi-Arabië en Nederland?” Het antwoord van Tofik Dibi is verhelderend: “Als we gezondheidszorg of vrouwenrechten elders vergelijken met de zorg in Nederland, dan ja, maar dan moet je specifiek dat onderdeel benoemen en niet een hele cultuur wegzetten.” Een andere snijdende uitspraak van een gekleurde deelnemer: “Als men zegt: er komt meer politie op straat vanwege de veiligheid, dan voel ik mij juist minder veilig. Ik wéét dat ik vaker aangehouden zal worden.” Wit en zwart. Wit en gekleurd. Wit en de rest. De lijnen zijn duidelijk.
Maar ach, is wit superioriteitsdenken uiteindelijk niet een typisch bedacht volwassen-mensen-probleem? Maar juist wanneer je dat denkt, en zo eigenlijk onbewust weer afstand probeert te scheppen tussen jouw wereld en die van de ander, zoomt Bergman verder in op de kijker zelf.
Eerlijke kinderen
Want wie kan er dichter bij jezelf staan dan onze kinderen? Kleuters van diverse etniciteit krijgen twee vragen voorgeschoteld. Bij de eerste vraag moeten de kinderen kiezen met welke pop ze willen spelen: een witte of een zwarte. Op één kind na kiest iedereen voor de witte pop, dus ook de gekleurde kleuters. Bij de tweede vraag moeten de kleuters uit een reeks plaatjes aanwijzen welke afgebeelde kindfiguur zwaarder gestraft zal worden. Bijna iedereen kiest voor het zwarte kind. En ook wijst bijna iedereen een wit kindfiguur aan wanneer Bergman hen vraagt wie het slimst is.

Onwillekeurig gaan de gedachten naar mijn eigen kinderen. Hoe voed ik hen op? Ben ik onbewust racistisch bezig? Hoe kan het dat zelfs gekleurde kinderen witte kinderen slimmer vinden? De hele beeldcultuur – boeken, film, televisie, tot aan de historische duiding in musea van het Nederlandse koloniale verleden – voedt de gedachte dat mensen met een witte huidskleur een hogere positie hebben dan mensen met een andere huidskleur. Wit is wel degelijk een kleur.
Maar weer probeer ik afstand te scheppen tussen mijzelf en die kinderen: “Wat een domme ouders, ze moeten beter opvoeden!” En waarschijnlijk zijn het ook nog eens rechtse stemmers. Nou, nee, helaas. Alle ouders stemmen ‘links’ en noemen zichzelf ‘progressief’.

Pijnlijk gesprek
De hele film is bezaaid met ontnuchterende ontmoetingen en gesprekken, vakkundig geduid door wetenschappers die verhelderend commentaar geven. Ik probeer nog een laatste keer mijn wereld los te koppelen van de wereld die ik zojuist op het scherm zag. Ik verwijt Bergman in mijn gedachten gemakzucht en dat ze wel erg makkelijk praten heeft. Zij is een witte vrouw, nietwaar? Maar ook dat ‘argument’ wordt ontmanteld, omdat Bergman in Wit is ook een kleur tenslotte een persoonlijk en kwetsbaar inkijkje geeft in haar eigen familieleven. We maken kennis met haar ouders en haar zoon, en zien hoe vanzelfsprekend het is om wit superioriteitsdenken door te geven aan nieuwe generaties. Ja, ook Sunny Bergman stelt openlijk vast dat zij regelmatig in de witte val trapt. Dan gaat het beeld op zwart.

Applaus uit de zaal en we maken ons op voor een constructief gesprek. Genoeg stof voor inhoudelijke discussie. Bij de eerste vraag uit de zaal wordt direct gesteld dat Bergman wel erg makkelijk voorbij gaat aan de mogelijkheid dat er misschien wel een kern van waarheid zit in wit superioriteitsdenken. Het leidt tot een pittig gesprek, waarbij Bergman zich vooral verbaast over de totaal andere interpretatie van de film.

Een andere gevoelige vraag: Waarom beschuldigt Bergman witte mensen dat ze racist zijn? Bergman reageert wederom fel: nergens zegt zij in de film dat mensen racist zijn, maar ze zegt wel dat hun woorden en daden racistisch kunnen zijn. Mensen die zwarte piet willen behouden zijn bijvoorbeeld niet per definitie racist, maar zwarte piet als karikatuur is wel racistisch en daar moet over nagedacht worden.

Andere vraag: waarom moeten witte mensen schuld bekennen?” en, verwijzend naar het kolonialisme en slavernij: “Zo gingen vroeger die dingen toch?” Schuren en schaven, steeds weer. Bergman schuwt het felle debat niet. Deze vraag blijft mij het meeste bij: “Kunnen we niet andere woorden voor racisme gebruiken? Anders wordt de discussie doodgeslagen.” Sunny Bergman gaf het enige juiste antwoord: “Waarom stel je die vraag?”

Het Ik
Daarmee komt alles terug bij het kleine ik. Wil ‘ik’ de discussie op mijn voorwaarden voeren? Of moet ‘ik’ mij leren verplaatsen in ‘de ander’ en racisme, witte privileges, witte superioriteit echt centraal stellen? Er bestaat namelijk niet iets als ‘een beetje’ racistisch, zoals je bijvoorbeeld wel een beetje ziek kunt zijn.
Het woord racisme staat ergens voor. Het staat voor onrecht. En onrecht kun je niet ‘een beetje’ bestrijden, maar juist en alleen met hart, ziel en alle kennis en kunde die er in de samenleving bestaat over dit thema. Het is een gezamenlijke strijd, maar elke strijd begint met de strijd in onszelf, met ons kleine ik. Wie die strijd weet te winnen voedt de kinderen anders op, onderwijst studenten anders, werkt anders samen en verandert daarmee, of men wil of niet, bestaande scheve machtsstructuren.

Het is Sunny Bergman en haar team van medewerkers gelukt om een van de meest complexe thema’s van deze tijd op een toegankelijke, persoonlijke en verdiepende manier te duiden.

https://www.nieuwwij.nl/opinie/sunny-be ... -recensie/
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80378
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Tammy » 23 aug 2017, 20:06

Ik hoef geen mindshift van Sunny Bergman te hebben.
Ik ben wie ik ben, gewoon een vrouw die Tammy heet.
Dus geen witte vrouw want ik ben niet wit, ik ben blank.
Saai en lelijk kleurtje , soort roze en beige ?

Maar het gaat niet om mijn uiterlijk maar om wie ik ben.
Anderen mensen hoeven mij niet te laten nadenken , ik heb mijn eigen hersens en ik denk zelf na.
Ik ben niet verantwoordelijk zelfs niet een klein beetje voor het slavernij verleden van Nederland.
Ik ben ook niet verantwoordelijk zelfs niet een klein beetje voor de gruwelijkheden die mijn voorvaderen de Romeinen hebben gedaan
Namelijk christenen voor de leeuwen gooien.

Door mensen als Quincy en Sylvana en Dibi en nog veel meer die het slavenverleden misbruiken en daarin blijven hangen begin ik anders naar ze te kijken.
Ik keek vroeger namelijk niet naar kleur, dankzij hun nu wel een beetje.
Want dat eeuwige gemekker over een tijd waarin ze zelfs nog niet eens geboren waren, hoeven ze niet naar de huidige tijd te transporteren en proberen de blanke bevolking een soort schuldgevoel aan te praten of testjes te doen of we toch niet
racistisch zijn.
Ik ben verdorie een vijftigplusser, geen kleuter die onderwijs moet krijgen .
Schei toch uit zeg.

Ik word doodmoe van dit soort figuren.
De verre voorouders die dus de echte slachtoffers zijn verdienen ons medeleven .
Het leven was afschuwelijk voor ze.
Deze mensen in deze tijd zijn geen slaven .
Get a life, krijg je wat tegenwerking van mensen die je beoordelen op je kleur ?
Laat verdomme zien aan die persoon wat je in je mars hebt.
Pak die persoon keihard aan.
Maar sleep niet een hele bevolking mee in je verontwaardiging.
Richt je op de persoon voor je.
Maar ga geen testjes ontwikkelen voor blanke mensen.

Het leven is niet eerlijk maar doe je best.
En ja misschien moet je wel iets harder je best doen.
Moesten wij Italianen ook doen begin jaren zestig hier in Nederland.
Is dat leuk ?
Nee maar deal with it.

En hou eens op met die eeuwige slachtofferrol met betrekking tot de slavernij.
Jullie waren daar niet bij, jullie leefden toen niet.
Nu wel, kijk naar voren en niet naar achteren.
Soms moet je harder vechten maar dat kan goed zijn op het einde.

Dit stukje is geschreven door gewoon een vrouw die uit twee culturen komt.
Bij de ene cultuur moet je soms wat harder werken voordat men je accepteerd.
Is in elk nieuw land waar je komt.
Ik heb het over de generatie van mijn vader bijvoorbeeld die hier kwamen.
Maak er iets van maar hou op met die eeuwige racistenkaart te trekken.
Racisme bestaat helaas, maar dat vergrootglas wat nu bij werkelijk alles word gebruikt is belachelijk aan het worden.

Was getekend: vrouwtje uit twee culturen die Tammy heet en geen testjes nodig heeft.....hee eigenlijk ben ik een half allochtoontje nooit aan gedacht en mezelf nooit zo gezien.
Dankzij figuren als Quincy en Sylvana enz nu wel , wat leuk ! :mrgreen: .......mag ik dat zo schrijven of word er nu een allochtonen vrouwengroepje ergens boos ofzo ?
Tsja je weet het tegenwoordig niet meer he . [doh]

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13579
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Fenna » 23 aug 2017, 22:45

:post:
Afbeelding
Afbeelding

Gast1

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Gast1 » 24 aug 2017, 09:26

Susan schreef:Recensie van de documentaire 'Wit is ook een kleur' van programmamaakster Sunny Bergman.

8 augustus 2017

‘Mindshift’

De zaal in Enschede is gevuld met een prettige mix van jongeren en senioren. De gasten krijgen bij de ingang een kaartje in handen gedrukt waarop een aantal vragen staan, zoals de mate waarin wij onze cultuur superieur vinden, onze politieke oriëntatie en in hoeverre racisme meer of minder voorkomt bij hoog- danwel laagopgeleiden. Ik weet: dit is een nulmeting, een vertrekpunt. Na de film moeten de gasten namelijk opnieuw dezelfde vragen beantwoorden. Dat belooft dus een interessante film te worden, omdat de programmamakers verwachten, of hopen, dat er in de hoofden van de kijkers iets zal veranderen. Ik ben benieuwd of ik zelf ook een dergelijke mindshift zal ondergaan. Ik denk van niet, ik heb andere etnische wortels, en ik uit mij niet racistisch (vind ik) en daarom kan ik nuchter naar deze film kijken (vind ik). Maar met dit kaartje in de hand weet ik het opeens niet meer zo zeker.

Verwende mensen
De film duurt vijftig minuten. Bergman en haar team zitten op de voorste rij en maken aantekeningen, want tijdens een voorpremière kan men nog een laatste keer controleren of beeld- en geluidmontage kloppen. De openingsscène is gelijk raak: vrouwen van stand varen gezellig keuvelend in een bootje op de Amsterdamse kanalen. Ze geven, vrolijk lachend, ongegeneerd stereotiepe meningen over gekleurde mensen. En ik hoor mijzelf denken: ‘wat een verwende racisten’. Hun woorden kwetsen. In een andere scène doen willekeurige mensen op straat ook racistische uitspraken. Weer denk ik: ‘botte racisten’. Ik keur met heel mijn wezen die mensen af en veroordeel hen. Wie echter denkt dat Wit is ook een kleur alleen gaat over ‘de ander’, komt al snel bedrogen uit. Bergman zoomt in de documentaire van buiten naar binnen. Zij zoomt als het ware steeds verder in op de kijker en nadert hem steeds dichter op de huid. ‘Die Ander’ wordt steeds meer een spiegel van jezelf.

Tweedeling
Volgende scene. In een gymlokaal staan witte mensen en gekleurde mensen in een volmaakte rechte lijn en daarmee symboliseren zij de samenleving. Ik zie bekende namen, zoals oud-politicus Tofik Dibi en historicus Tayfun Balçik. De begeleiders stellen vervolgens gesloten vragen. Bij een ‘ja’ als antwoord, doet elke persoon een stap vooruit. Bij een ‘nee’ een stap achteruit. De vragen gaan over etnische profilering, kansen in het leven en uitsluitingsmechanismen. Het is pijnlijk om te zien hoe na een paar vragen de gekleurde mensen achter in de zaal staan (benadeeld) en de witte mensen voor in de zaal (bevoordeeld). Tussen hen gaapt letterlijk een groot gat. Een levensgrote, maatschappelijke, etnische kloof. Ik kijk om mij heen. Iedereen zwijgt, maar dit beeld komt aan, getuige de diverse handen voor de mond.

Ondanks de letterlijke afstand tussen wit en zwart zijn vooral de witte mensen in de gymzaal niet in staat om de kloof te erkennen: “Ja, maar er ís toch ook een verschil in cultuur tussen Noord-Korea, of Saoedi-Arabië en Nederland?” Het antwoord van Tofik Dibi is verhelderend: “Als we gezondheidszorg of vrouwenrechten elders vergelijken met de zorg in Nederland, dan ja, maar dan moet je specifiek dat onderdeel benoemen en niet een hele cultuur wegzetten.” Een andere snijdende uitspraak van een gekleurde deelnemer: “Als men zegt: er komt meer politie op straat vanwege de veiligheid, dan voel ik mij juist minder veilig. Ik wéét dat ik vaker aangehouden zal worden.” Wit en zwart. Wit en gekleurd. Wit en de rest. De lijnen zijn duidelijk.
Maar ach, is wit superioriteitsdenken uiteindelijk niet een typisch bedacht volwassen-mensen-probleem? Maar juist wanneer je dat denkt, en zo eigenlijk onbewust weer afstand probeert te scheppen tussen jouw wereld en die van de ander, zoomt Bergman verder in op de kijker zelf.
Eerlijke kinderen
Want wie kan er dichter bij jezelf staan dan onze kinderen? Kleuters van diverse etniciteit krijgen twee vragen voorgeschoteld. Bij de eerste vraag moeten de kinderen kiezen met welke pop ze willen spelen: een witte of een zwarte. Op één kind na kiest iedereen voor de witte pop, dus ook de gekleurde kleuters. Bij de tweede vraag moeten de kleuters uit een reeks plaatjes aanwijzen welke afgebeelde kindfiguur zwaarder gestraft zal worden. Bijna iedereen kiest voor het zwarte kind. En ook wijst bijna iedereen een wit kindfiguur aan wanneer Bergman hen vraagt wie het slimst is.

Onwillekeurig gaan de gedachten naar mijn eigen kinderen. Hoe voed ik hen op? Ben ik onbewust racistisch bezig? Hoe kan het dat zelfs gekleurde kinderen witte kinderen slimmer vinden? De hele beeldcultuur – boeken, film, televisie, tot aan de historische duiding in musea van het Nederlandse koloniale verleden – voedt de gedachte dat mensen met een witte huidskleur een hogere positie hebben dan mensen met een andere huidskleur. Wit is wel degelijk een kleur.
Maar weer probeer ik afstand te scheppen tussen mijzelf en die kinderen: “Wat een domme ouders, ze moeten beter opvoeden!” En waarschijnlijk zijn het ook nog eens rechtse stemmers. Nou, nee, helaas. Alle ouders stemmen ‘links’ en noemen zichzelf ‘progressief’.

Pijnlijk gesprek
De hele film is bezaaid met ontnuchterende ontmoetingen en gesprekken, vakkundig geduid door wetenschappers die verhelderend commentaar geven. Ik probeer nog een laatste keer mijn wereld los te koppelen van de wereld die ik zojuist op het scherm zag. Ik verwijt Bergman in mijn gedachten gemakzucht en dat ze wel erg makkelijk praten heeft. Zij is een witte vrouw, nietwaar? Maar ook dat ‘argument’ wordt ontmanteld, omdat Bergman in Wit is ook een kleur tenslotte een persoonlijk en kwetsbaar inkijkje geeft in haar eigen familieleven. We maken kennis met haar ouders en haar zoon, en zien hoe vanzelfsprekend het is om wit superioriteitsdenken door te geven aan nieuwe generaties. Ja, ook Sunny Bergman stelt openlijk vast dat zij regelmatig in de witte val trapt. Dan gaat het beeld op zwart.

Applaus uit de zaal en we maken ons op voor een constructief gesprek. Genoeg stof voor inhoudelijke discussie. Bij de eerste vraag uit de zaal wordt direct gesteld dat Bergman wel erg makkelijk voorbij gaat aan de mogelijkheid dat er misschien wel een kern van waarheid zit in wit superioriteitsdenken. Het leidt tot een pittig gesprek, waarbij Bergman zich vooral verbaast over de totaal andere interpretatie van de film.

Een andere gevoelige vraag: Waarom beschuldigt Bergman witte mensen dat ze racist zijn? Bergman reageert wederom fel: nergens zegt zij in de film dat mensen racist zijn, maar ze zegt wel dat hun woorden en daden racistisch kunnen zijn. Mensen die zwarte piet willen behouden zijn bijvoorbeeld niet per definitie racist, maar zwarte piet als karikatuur is wel racistisch en daar moet over nagedacht worden.

Andere vraag: waarom moeten witte mensen schuld bekennen?” en, verwijzend naar het kolonialisme en slavernij: “Zo gingen vroeger die dingen toch?” Schuren en schaven, steeds weer. Bergman schuwt het felle debat niet. Deze vraag blijft mij het meeste bij: “Kunnen we niet andere woorden voor racisme gebruiken? Anders wordt de discussie doodgeslagen.” Sunny Bergman gaf het enige juiste antwoord: “Waarom stel je die vraag?”

Het Ik
Daarmee komt alles terug bij het kleine ik. Wil ‘ik’ de discussie op mijn voorwaarden voeren? Of moet ‘ik’ mij leren verplaatsen in ‘de ander’ en racisme, witte privileges, witte superioriteit echt centraal stellen? Er bestaat namelijk niet iets als ‘een beetje’ racistisch, zoals je bijvoorbeeld wel een beetje ziek kunt zijn.
Het woord racisme staat ergens voor. Het staat voor onrecht. En onrecht kun je niet ‘een beetje’ bestrijden, maar juist en alleen met hart, ziel en alle kennis en kunde die er in de samenleving bestaat over dit thema. Het is een gezamenlijke strijd, maar elke strijd begint met de strijd in onszelf, met ons kleine ik. Wie die strijd weet te winnen voedt de kinderen anders op, onderwijst studenten anders, werkt anders samen en verandert daarmee, of men wil of niet, bestaande scheve machtsstructuren.

Het is Sunny Bergman en haar team van medewerkers gelukt om een van de meest complexe thema’s van deze tijd op een toegankelijke, persoonlijke en verdiepende manier te duiden.

https://www.nieuwwij.nl/opinie/sunny-be ... -recensie/
Susan, ik ben het met Tammy helemaal eens.
Wat bewoog jou er toe dit topic te openen en hoe sta je er zelf in?

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 24 aug 2017, 17:40

@Pierre
Dit heb ik geplaatst omdat het kort geleden ook weer te zien was en ik het toen
helemaal uitgekeken heb, en nu dacht misschien hebben anderen het ook gezien,was wel benieuwd hoe
daar over gedacht werd.

Verder:

Ik ben het grotendeels ook eens met wat Tammy schreef.
Bij het zien van de aankondiging had ik ook meteen iets van gatsie al wéér 'zo iets'...
m'n nieuwsschierigheid deed me besluiten toch hier naar te kijken, vond het niet in alles 'slecht'.

Veel mensen noemen nu eenmaal nog steeds de niet getinte medemensen blank of wit,
daar maak ik geen punt van, dus ook niet dat de documentaire deze titel kreeg.
Kan mij nog heel goed herinneren dat bijvoorbeeld de grote groep Molukkers destijds ook 'zwartjes' werden genoemd,
om aan te geven dat men het niet over de blanke/witte autochtone bevolking had,
en mensen met een nog veel donkerder huidskleur noemde men gemakshalve allemaal 'negers'of 'nikkers'.

Het gaat ook niet om uiterlijk, en we hoeven ons zelf ook geen schuldgevoel aan te praten door wat de voorouders deden
ten tijde van de slavernij enz, om het daar even bij te houden, maar velen willen mijn inziens ook niet graag horen hóé barbaars blanken handelden, dus ook Nederlanders. En mijn eigen vele ervaringen hebben me een ding geleerd en dat is dat Nederlanders met de mond heel tolerant kunnen zijn, komt het echter in de praktijk dichter bij, dan pas zie je wie echt zo tolerant is om iedereen als gelijkwaardig te zien, die mensen dus niet op uiterlijke kenmerken als kleur of ras beoordelen en vooroordelen over hen in te nemen.

Ook ik laat mij niet graag iets opdringen en denk zelf na, lees, zie en hoor ik iets wat voor mij opvallend is en hier over door ga door denken, dan nog is het geheel aan mij óf ik daar iets van leer, mede door zo eerlijk mogelijk naar mij zelf te kijken, of wat natuurlijk ook mogelijk is, indien iets totaal niet mijn opvatting is het naast me neer kan leggen.
Geldt dus ook voor al die zaken en meningen hier op het forum, ook daar kan wat bij zitten waar ik heus van kan leren.
Maar ik heb zelf totaal niet de behoefte en/of de bedoeling door hetgene ik plaats, anderen een 'lesje' te willen leren, of hen het anders te willen laten zien....enz. 'k zou dat heel arrogant van mij zelf vinden. Iedereen kan het lezen of niet, er iets mee doen of niet, die keuze kunnen ze zelf wel maken.

Dat Tammy nu pas naar kleur ging kijken door alles wat opeens over het slavenverleden werd gezegt,(ben het met wat Tammy daar over schreef overigens, helemaal mee eens) kijk ik een beetje van op, want dat wat er oa in deze documentaire is te zien lijkt misschien extreem door dat men dit soort zaken de laatste tijd veel op tv laat zien, en oa door de zwarte Pieten discussies, waar het nodige al over gezegd is, waar ik het ook niet mee eens ben dat die moeten verdwijnen.
Dat heb ik bijna mijn hele leven al geleerd dat velen naar de kleur kijken, dat was vroeger al net zo erg, Nederlanders zijn zoals ik eerder al schreef in veel gevallen helemaal niet zo tolerant .
Bijna de helft van m'n familie is 'gezegend' met een getinte huid van lichtgeel, lichtbruin,dokerbruin t/m zwart, haast overal ging men anders naar hen reageren dan ze naar blanke/witte mensen deden. Dat is niet opeens van nu, en tv hadden we daar toen ook echt niet voor nodig om te laten zien hoe er gereageerd werd naar niet witte/blanke mensen. Door de vele eigen zeer nare ervaringen van nagejouwd, gescholden, gediscrimineerd, in de gaten gehouden gehouden worden in winkels, vaker gecontroleerd in het verkeer door politie als een donker getint iemand achter het stuur zat enz. Dit waren geen zeldzame voorvallen maar gebeurde aan de lopende band. Het schelden werd gedaan door volwassenen en hun kinderen die door hun opvoeding ook zo hadden leren kijken.
En kwamen ze (de getinte mensen dus) voor zichzelf op of voor hun geplaagde kinderen, moesten ze zich 'koest' houden en hadden in veel gevallen dan het nakijken.

Testjes doen...daar heb ik nooit veel mee, maakt niet uit wat voor testen, laat staan ze 'voor te gaan schrijven' aan anderen..
Wie het leuk vindt om vanwege deze documentaire eens te kijken of hij/zij bijvoorbeeld (misschien onbedoeld!) toch bepaalde rascitsche uitspraken doet of vooroordelen enz heeft, mag dat zelf natuurlijk bepalen.
(Dit geldt volgens mij omgekeerd net zo voor bepaalde mensen met getinte huidskleur hoor, want ook die kunnen er wat van naar de blanke/witte mensen wat betreft vooroordelen enz)

Dat allochtonen in allerlei landen harder moeten werken om 'zich te bewijzen'...is helaas zo, maar voor mij vind ik dit te gek voor
woorden dat dit gebeurd! Dit mag in mijn ogen niet als iets normaals worden gevonden. (dat zijn mijn woorden, even voor de duidelijkheid)
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80378
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Tammy » 24 aug 2017, 18:24

Susan, mijn bericht was niet tegen jou bedoeld.
Maar tegen de programmamaakster en de namen die ik noemde.
Vind prima deze topic, elke topic is ok.
Ik heb mijn mening erover gegeven, zoals iedereen dat kan doen.

Wat je zegt op het laatst dat het niet normaal is dat men soms wat harder moet werken in een vreemd land als je net aankomt snap ik.
Maar dat gebeurt overal.
Eens zal dat veranderen maar zover is het nog niet.
Maar in de toekomst wel.

Voor de rest mooi stuk heb je geschreven. ;P!

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 24 aug 2017, 19:09

Tammy schreef:Susan, mijn bericht was niet tegen jou bedoeld.
Maar tegen de programmamaakster en de namen die ik noemde.
Vind prima deze topic, elke topic is ok.
Ik heb mijn mening erover gegeven, zoals iedereen dat kan doen.
Geen zorg daar over Tammy, dat je het niet tegen mij bedoelde, zo heb ik het beslist niet opgevat hoor. :grin:
Had het goed begrepen dat je het over/tegen de programmamaakster en de anderen had.
Wat je zegt op het laatst dat het niet normaal is dat men soms wat harder moet werken in een vreemd land als je net aankomt snap ik. Maar dat gebeurt overal.
Eens zal dat veranderen maar zover is het nog niet.
Maar in de toekomst wel.

Voor de rest mooi stuk heb je geschreven. ;P!
Dankjewel,
en inderdaad zal het nog lang duren voor dat men overal deze houding eens gaat veranderen.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 24 aug 2017, 19:09

Wéér...2X!
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door univers » 24 aug 2017, 19:18

Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Gast1 » 24 aug 2017, 19:20

Susan schreef:Kan mij nog heel goed herinneren dat bijvoorbeeld de grote groep Molukkers destijds ook 'zwartjes' werden genoemd,
om aan te geven dat men het niet over de blanke/witte autochtone bevolking had,
en mensen met een nog veel donkerder huidskleur noemde men gemakshalve allemaal 'negers' of 'nikkers'.
Een bezoek aan het Afrikamuseum is de moeite in dezen waard.
Daar maakte ik vorig jaar o.a. deze foto's:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Ik maakte natuurlijk veel mooiere en andere foto's, maar daar staat mijn vrouwtje ook op.
En die vind het niet leuk als ik die foto's ga delen met onbekenden die ik niet ken [joker]
En daar heeft ze gelijk in.
Toch vond ik het maken van deze foto's wel bijzonder.

<edit> Hey kijk nou ... :grin:

Nog eens een andere foto proberen:

Bijzonder ... Tinypic heeft mij geblokkeerd.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 24 aug 2017, 20:18

Mooie foto's zullen het vast weer zijn Gast1, maar deze onzichtbare zijn minder leuk :mrgreen:
Tammy had laatst een link geplaatst, waardoor het heel gemakkelijk is om wel goed foto's te kunnen plaatsen.

Ik weet niet of jij die documentaire ook gezien hebt, maar zo ja, wat vond jij daar van?
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

gusteman

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door gusteman » 24 aug 2017, 20:45

Susan schreef:(Dit geldt volgens mij omgekeerd net zo voor bepaalde mensen met getinte huidskleur hoor, want ook die kunnen er wat van naar de blanke/witte mensen wat betreft vooroordelen enz)
Waar het gaat over racisme wordt telkens weer het stereotiepe beeld zwart/wit of wit/zwart opgehangen.

Racisme gaat veel verder dan dat: ga maar eens kijken waar bijvoorbeeld Senegalezen en Nigerianen of Congolezen omgang hebben met elkaar. Daar zie je pas echt wat racisme is en dat binnen dezelfde huidskleur groep.

In Afrika wordt het doorgaans geweten aan de oude stammenstructuren, maar dat is nu net de basis voor racisme: oordelen/veroordelen op basis van afkomst.

Ook binnen het blanke ras onderling bestaat die vorm van racisme, net zoals binnen de Arabische, Mongoolse, Chinese, Japanse, Indonesische en Polynesische rassengroepen.

Overal heb je lieden die vinden dat anderen minder "mens" zijn omwille van hun afkomst.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door univers » 24 aug 2017, 20:47

:post:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 24 aug 2017, 21:38

gusteman schreef:
Susan schreef:(Dit geldt volgens mij omgekeerd net zo voor bepaalde mensen met getinte huidskleur hoor, want ook die kunnen er wat van naar de blanke/witte mensen wat betreft vooroordelen enz)
Waar het gaat over racisme wordt telkens weer het stereotiepe beeld zwart/wit of wit/zwart opgehangen.

Racisme gaat veel verder dan dat: ga maar eens kijken waar bijvoorbeeld Senegalezen en Nigerianen of Congolezen omgang hebben met elkaar. Daar zie je pas echt wat racisme is en dat binnen dezelfde huidskleur groep.

In Afrika wordt het doorgaans geweten aan de oude stammenstructuren, maar dat is nu net de basis voor racisme: oordelen/veroordelen op basis van afkomst.

Ook binnen het blanke ras onderling bestaat die vorm van racisme, net zoals binnen de Arabische, Mongoolse, Chinese, Japanse, Indonesische en Polynesische rassengroepen.

Overal heb je lieden die vinden dat anderen minder "mens" zijn omwille van hun afkomst.
Dat is ook zo in al die landen Gusteman, maar ik hield het voor nu alleen bij het onderwerp waar dit topic over ging.
En weet ik zelf direct van dichtbij maar al te goed hoe dit in Amerika, China, Suriname en de Antillen ging/gaat.
( om over Nederland maar niet te spreken waar men óók eigen landgenoten/streken nog steeds zo op afkomst behandeld als zijnde dom en minderwaardig!)
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gast1

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Gast1 » 25 aug 2017, 07:11

Susan schreef:Dat is ook zo in al die landen Gusteman, maar ik hield het voor nu alleen bij het onderwerp waar dit topic over ging.
:post:

Gast1

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Gast1 » 25 aug 2017, 07:15

Susan schreef:Mooie foto's zullen het vast weer zijn Gast1, maar deze onzichtbare zijn minder leuk :mrgreen:
Tammy had laatst een link geplaatst, waardoor het heel gemakkelijk is om wel goed foto's te kunnen plaatsen.

Ik weet niet of jij die documentaire ook gezien hebt, maar zo ja, wat vond jij daar van?
Verhip Susan, daar het je gelijk in.
Ik ben enkel vergeten hoe die link ook alweer was en zal Tammy nog eens vragen.

Ik heb de documentaire niet gezien, maar ik ga mijn best doen. :wink:

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door univers » 25 aug 2017, 07:40

Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Gast1 » 25 aug 2017, 08:39

Nog een keer met dank aan Univers.
Susan schreef:Kan mij nog heel goed herinneren dat bijvoorbeeld de grote groep Molukkers destijds ook 'zwartjes' werden genoemd,
om aan te geven dat men het niet over de blanke/witte autochtone bevolking had,
en mensen met een nog veel donkerder huidskleur noemde men gemakshalve allemaal 'negers' of 'nikkers'.
Een bezoek aan het Afrikamuseum is de moeite in dezen waard.
Daar maakte ik vorig jaar o.a. deze foto's:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Ik maakte natuurlijk veel mooiere en andere foto's, maar daar staat mijn vrouwtje ook op.
En die vind het niet leuk als ik die foto's ga delen met onbekenden die ik niet ken [joker]
En daar heeft ze gelijk in.
Toch vond ik het maken van deze foto's wel bijzonder.

gusteman

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door gusteman » 25 aug 2017, 12:04

Susan schreef:Dat is ook zo in al die landen Gusteman, maar ik hield het voor nu alleen bij het onderwerp waar dit topic over ging.
Daar sloeg dan ook mijn reactie op, beste Susan; ik reageerde op dit stukje uit het OT
Auteur Enis Odaci schreef:Wil ‘ik’ de discussie op mijn voorwaarden voeren? Of moet ‘ik’ mij leren verplaatsen in ‘de ander’ en racisme, witte privileges, witte superioriteit echt centraal stellen? Er bestaat namelijk niet iets als ‘een beetje’ racistisch, zoals je bijvoorbeeld wel een beetje ziek kunt zijn.
Als het over racisme gaat kan je niet selectief "een stukje ervan" bespreken; het is een globaal voorkomend verschijnsel waar geen enkele etniciteit aan ontsnapt en kan derhalve dan ook alleen zo benaderd worden.
Anders is de kans niet ondenkbaar dat situaties uit hun context worden gehaald waardoor elk besef van de realiteit verloren gaat.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Wit is ook een kleur

Bericht door Susan » 25 aug 2017, 12:50

gusteman schreef:
Susan schreef:Dat is ook zo in al die landen Gusteman, maar ik hield het voor nu alleen bij het onderwerp waar dit topic over ging.
Daar sloeg dan ook mijn reactie op, beste Susan; ik reageerde op dit stukje uit het OT
Auteur Enis Odaci schreef:Wil ‘ik’ de discussie op mijn voorwaarden voeren? Of moet ‘ik’ mij leren verplaatsen in ‘de ander’ en racisme, witte privileges, witte superioriteit echt centraal stellen? Er bestaat namelijk niet iets als ‘een beetje’ racistisch, zoals je bijvoorbeeld wel een beetje ziek kunt zijn.
Als het over racisme gaat kan je niet selectief "een stukje ervan" bespreken; het is een globaal voorkomend verschijnsel waar geen enkele etniciteit aan ontsnapt en kan derhalve dan ook alleen zo benaderd worden.
Anders is de kans niet ondenkbaar dat situaties uit hun context worden gehaald waardoor elk besef van de realiteit verloren gaat.
Waar de documentaire met name over gaat, is eens heel goed en eerlijk naar ons eigen gedrag te kijken, óf we wel zo vrij van oordelen en vooroordelen zijn, én ál onze medemensen als gelijkwaardig beschouwen en in de praktijk daar ook naar handelen.
Dan bedoel ik dus dat het moet gaan over wat Enic Odaci schreef: "Of moet ‘ik’ mij leren verplaatsen in ‘de ander’ en racisme, witte privileges, witte superioriteit echt centraal stellen?"

Als we al die landen er ook nog eens bij bespreken en er in proppen, is het einde zoek, dan zou ook de hele geschiedenis over bijv de slavernij er bij gehaald kunnen worden, want ook dit werd aangehaald.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Plaats reactie