Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

De plek voor onderwerpen die de samenleving betreffen.
Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Tammy » 15 nov 2018, 15:30

Ik open deze topic naar aanleiding van een bericht van Herman50 in Bizarre nieuwtjes over testen op kinderen jonger dan 3 jaar op stress wat later burn-outs kan veroorzaken en nog meer nare zaken.
Het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid spreekt de volgende zin uit :
,,We leven op een tijdbom”, stelt het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ).
Dit lijkt mij een zeer zware uitspraak die bij mij behoorlijk onzinnig over komt.
Ik heb het gevoel dat men tegenwoordig alles onder controle wilt hebben en dingen wilt voorkomen in de toekomst die niet altijd te voorkomen zijn.
Het leven is onvoorspelbaar en niks staat vast.
Sommige ziektes kan men zich op voorbereiden waardoor het niet ontstaat misschien of trager verloopt.
Maar in dit geval onderzoek naar stress bij peutertjes om burn-outs jaren later te voorkomen ?
Sorry maar dit lijkt mij ver gezocht.

Wat mij ook opvalt hoe de jongere generatie is.
Veel burn-outs , puppy`s knuffelen tegen stress en examenvrees enz.
Waar is die weerbaarheid die vorige generaties hadden gebleven ?

Kan men helemaal niet meer omgaan met stress tegenwoordig ?
Nu deze test weer, moet men in de peutertijd al geholpen worden als het stress niveau hoger uitvalt door meting dan normaal ?

Meteen paniek bij NCJ voor iets wat jaren later een burn-out kan veroorzaken ?

In het artikel staat ook :
,,Soms weet je niet dat je stress hebt. Als we dat via een meting weten, kunnen we eerder kijken hoe we dat kunnen oplossen.’’
Ook ja ?
Zeker met pilletjes ofzo ?

In het volgende bericht plaats ik het artikel.
Ik vind deze test bij peutertjes veel te ver gaan.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Tammy » 15 nov 2018, 15:31

Afbeelding

‘Test dreumesen al op stress’.

Dreumesen van één en twee jaar zouden al moeten worden getest op stress. Want kinderen die in hun eerste levensjaren last hebben van chronische stress, hebben op latere leeftijd grotere kans op gezondheidsklachten, zoals een burn-out. ,,We leven op een tijdbom”, stelt het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ).

Het centrum wil het stresshormoon opsporen bij kinderen onder de drie jaar om eerder te kunnen ingrijpen. ,,Je kunt cortisol meten, een stresshormoon, bijvoorbeeld via het haar. Dat zouden we bij kleine kinderen naast het meten van de lengte en het gewicht moeten gaan doen’’, aldus NCJ-adviseur Frans Pijpers. Ook in de beginnende pubertijd zou een meetmoment moeten komen. Pijpers: ,,Soms weet je niet dat je stress hebt. Als we dat via een meting weten, kunnen we eerder kijken hoe we dat kunnen oplossen.’’

Studenten gaan gebukt onder burn-outs en ook kinderen ervaren vaker hoge druk. Volgens het NCJ zijn veel van die klachten terug te leiden naar de eerste duizend dagen van hun jonge leven, ze rekent daarbij vanaf het begin van de zwangerschap. Als kinderen in die periode, waarin de hersenen zich snel ontwikkelen, te veel stress ervaren, zijn ze ook op latere leeftijd vatbaarder voor stressgerelateerde klachten zoals een burn-out, depressie en hart- en vaatziekten.

Armoede.

Voor het NCJ reden om ‘Early Life Stress’ hoog op de agenda te plaatsen. ,,Het probleem is veel groter dan we dachten. Chronische stress in cruciale fases van het jonge leven werkt door tot op volwassen leeftijd", weet adviseur Pijpers. Stress bij zulke jonge kinderen kan allerlei oorzaken hebben: van armoede tot een drukke thuissituatie met werkende ouders.
Het NCJ onderzocht de afgelopen maanden wat er al bekend is over chronische stress bij kinderen. Daaruit blijkt dat naast de eerste duizend dagen ook de adolescentie cruciaal is. Het zijn allemaal fases waarin de hersenen zich ontwikkelen en stress een blijvende impact kan hebben.

Prestatiedruk.

Volgens het NCJ worstelen ook kinderen in andere leeftijdscategorieën met chronische stress, met name nu de maatschappelijke prestatiedruk groot is en kinderen veel prikkels binnenkrijgen door de digitale ontwikkelingen. ,,We zijn geneigd kinderen te veel te beschermen, maar daardoor worden ze minder weerbaar. Het idee dat we de weg helemaal glad moeten strijken laten we los", zegt adviseur Yvonne Vanneste.

https://www.ad.nl/binnenland/test-dreum ... ~a55cfd9c/

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

gusteman

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door gusteman » 15 nov 2018, 20:56

Tammy schreef:
15 nov 2018, 15:30
Waar is die weerbaarheid die vorige generaties hadden gebleven ?
Die is bij die vorige generaties gebleven, lieve Tammy.

Die vorige generaties waren opgegroeid in een tijdvak waar kinderen nog de tijd kregen om kind te zijn, en dat was mogelijk omdat daar toen nog tijd voor was.

De hedendaagse generaties moeten leren aan een hels tempo, de wereld evolueert aan een snelheid die ontiegelijk hoger ligt dan de natuurlijke evolutie, het ontwikkelingstempo van de planeet.

Honderdduizenden jaren lang heeft het wezen "mens" dit natuurlijke evolutie tempo gevolgd en is ernaar gegroeid.

Dat peuters al stress vertonen hoeft niet te verbazen en is al jaren geleden voorspeld door wetenschappers ..... maar zoals gewoonlijk werd er liever niet geluisterd naar deze "onheilsprofeten".

Of misschien wel zoals een vroegere Belgische minister-president placht te zeggen: "laten we niet vooruitlopen op de feiten; we zullen de problemen aanpakken wanneer ze zich aandienen" ... dat zou ook kunnen het geval zijn.

En het blijkt dan nu te zijn dat die problemen zich aandienen: peuters met stress ..... en alle daaruit voortvloeiende problematiek.
Vraag dat maar eens na bij opvoeders en onderwijzend personeel, die weten dat maar al te goed.

Dus, lieve Tammy, er wordt helemaal niets overdreven of zo: het probleem is er en wordt met de dag groter ... wees daar maar zeker van. [jaja]

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Tammy » 16 nov 2018, 05:02

Het begin van je bericht Gusteman vind ik mooi uitgelegd, daar kan ik mij in vinden.
Wat je daarna zegt is iets voor mij om over na te denken.
Daar denk ik misschien te licht over ?

Mij gaat het erom dat men over burn-outs praat wat peutertjes misschien gaan krijgen als ze i hun twintiger jaren zijn.
Dat lijkt mij erg voorbarig.
En ik zou graag willen weten over welke stress men het heeft bij driejarigen.

Dat peuters stress kunnen ervaren weet ik.
Zeker als de gezinssituatie niet goed is bijvoorbeeld.
Ik ben bang dat men te gauw een label op de kinderen plakt.
Net als bij ADHD kinderen die ze vol stoppen met medicatie.
Waarvan sommige kinderen te snel dat label ook krijgen opgeplakt denk ik.

Maar in deze zaak denk jij dat het wel degelijk burn-outs later kan geven ?
Ik weet als geen ander wat er kan gebeuren als de kinderjaren stressvol zijn door omstandigheden.
En wat voor problemen je later kan krijgen daardoor.
Maar burn-outs vind ik een moeilijke.

Dat zie ik als hoge werkddruk of de lat heel hoog leggen voor jezelf.
Maar misschien Gusteman moet ik dat herzien.
Maar als men begint over stress in de baarmoeder en dan ook de latere burn-outs dan heb ik het ggevoel is men op zoek naar iets wat er misschien niet is ?


Maar ik kan het fout hebben, ga ik goed over nadenken dank je . :hands:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13578
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Fenna » 16 nov 2018, 10:42

gusteman schreef:
15 nov 2018, 20:56
Tammy schreef:
15 nov 2018, 15:30
Waar is die weerbaarheid die vorige generaties hadden gebleven ?
Die is bij die vorige generaties gebleven, lieve Tammy.

Die vorige generaties waren opgegroeid in een tijdvak waar kinderen nog de tijd kregen om kind te zijn, en dat was mogelijk omdat daar toen nog tijd voor was.

De hedendaagse generaties moeten leren aan een hels tempo, de wereld evolueert aan een snelheid die ontiegelijk hoger ligt dan de natuurlijke evolutie, het ontwikkelingstempo van de planeet.

Honderdduizenden jaren lang heeft het wezen "mens" dit natuurlijke evolutie tempo gevolgd en is ernaar gegroeid.

Dat peuters al stress vertonen hoeft niet te verbazen en is al jaren geleden voorspeld door wetenschappers ..... maar zoals gewoonlijk werd er liever niet geluisterd naar deze "onheilsprofeten".

Of misschien wel zoals een vroegere Belgische minister-president placht te zeggen: "laten we niet vooruitlopen op de feiten; we zullen de problemen aanpakken wanneer ze zich aandienen" ... dat zou ook kunnen het geval zijn.

En het blijkt dan nu te zijn dat die problemen zich aandienen: peuters met stress ..... en alle daaruit voortvloeiende problematiek.
Vraag dat maar eens na bij opvoeders en onderwijzend personeel, die weten dat maar al te goed.
Very :post:
Is uit mijn hart gegrepen.
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Vitharr » 16 nov 2018, 12:00

Tammy schreef:
16 nov 2018, 05:02
Het begin van je bericht Gusteman vind ik mooi uitgelegd, daar kan ik mij in vinden.
Wat je daarna zegt is iets voor mij om over na te denken.
Daar denk ik misschien te licht over ?

Mij gaat het erom dat men over burn-outs praat wat peutertjes misschien gaan krijgen als ze i hun twintiger jaren zijn.
Dat lijkt mij erg voorbarig.
En ik zou graag willen weten over welke stress men het heeft bij driejarigen.

Dat peuters stress kunnen ervaren weet ik.
Zeker als de gezinssituatie niet goed is bijvoorbeeld.
Ik ben bang dat men te gauw een label op de kinderen plakt.
Net als bij ADHD kinderen die ze vol stoppen met medicatie.
Waarvan sommige kinderen te snel dat label ook krijgen opgeplakt denk ik.

Maar in deze zaak denk jij dat het wel degelijk burn-outs later kan geven ?
Ik weet als geen ander wat er kan gebeuren als de kinderjaren stressvol zijn door omstandigheden.
En wat voor problemen je later kan krijgen daardoor.
Maar burn-outs vind ik een moeilijke.

Dat zie ik als hoge werkddruk of de lat heel hoog leggen voor jezelf.
Maar misschien Gusteman moet ik dat herzien.
Maar als men begint over stress in de baarmoeder en dan ook de latere burn-outs dan heb ik het ggevoel is men op zoek naar iets wat er misschien niet is ?


Maar ik kan het fout hebben, ga ik goed over nadenken dank je . :hands:
Stress kan vele oorzaken hebben. Buiten de bekende gevolgen leidt noemenswaardige stress meestal tot 1 van de 2 uitersten; overspannenheid of burn-out. Ik pingpong momenteel een beetje tussen beide dus kan ik me als ervaringsdeskundige opwerpen.

Ik heb sinds 1,5 jaar een gebrek aan vertrouwen in mezelf, en dan met name in mijn lichaam. Dit vertrouwen lijkt alleen hersteld te kunnen worden door tijd. Ik kom hierdoor niet echt in een comfortzone terecht waar ik kan herstellen. Dat maakt me nog gevoeliger voor stress en zo versterkt dat zichzelf. Een groot deel van de CVA patienten krijgt een depressie. Ik begrijp helemaal waarom. Ik kan zelf echter blijven relativeren en put daar motivatie uit. Maar dat kost wel veel.

Hierdoor kan ik in no-time compleet over de rooie gaan en dus overspannen raken als het me niet tijdig lukt om de bron uit te schakelen. Het kan ook gebeuren dat ik sluipend over de rooie ga en dan stort ik ineens compleet in. Afgelopen dinsdag was zo'n dag. Ik bezit genoeg zelfkennis om daar mee om te gaan maar het vreet je dus wel letterlijk op. Dan heb ik een burn-out.

Kinderen kunnen nauwelijks relativeren dus als je hun belastbaarheid verlaagt door ze al vroeg aan ongezonde stress bloot te stellen zal dat uiteindelijk tot overspannenheid of burn-out kunnen leiden. Welke van de 2 hangt vaak van je karakter af maar dus ook van welke stress, hoeveel en hoe lang.

Ik zie zelf in dat ik zo niet eeuwig door kan gaan. Maar iedere dag dat er niets gebeurt groeit het vertrouwen weer. Het is voor mij dus zaak om wel te zoeken naar die comfortzone maar genoegen te nemen met elke verbetering die die zoektocht oplevert. Dat klinkt eenvoudig maar is heel lastig. Als je te makkelijk accepteert werkt dat averechts. Een kind kan deze afwegingen nooit en te nimmer maken. Sterker nog, het zal eerder denken dat de stress normaal is. En dat is dus het gevaar. :wink:
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13578
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Fenna » 16 nov 2018, 12:21

Vitharr schreef:
16 nov 2018, 12:00

Ik heb sinds 1,5 jaar een gebrek aan vertrouwen in mezelf, en dan met name in mijn lichaam. Dit vertrouwen lijkt alleen hersteld te kunnen worden door tijd.
Klopt.
Ik heb dan wel geen CVA gehad, maar wel kanker en dan raak je ook het zelfvertrouwen kwijt.
In het begin denk je bij ieder koudje dat het niet normaal is, maar dat slijt op den duur, het lijkt alsof je weer moet leren leven met je lijf.
Het komt goed grote wolf.
:loveU:
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Tammy » 16 nov 2018, 12:35

Ik heb Vitharr een heel groot respect voor jou hoe jij ermee om gaat.
En ik begrijp jouw gevoel hierin wat Jij door maakt.
Dat is heel moeilijk en vind het erg om te horen van dinsdag.

Het lichaam en geest zijn niet los van elkaar te zien .
Ik hoop dat er een dag voor je komt waarin het zelfvertrouwen terug is of tenminste voor het grootste deel.
Dat hoop ik uit de grond van mijn hart. :knuffie:

Wat betreft de peuters, burn-outs associeer ik met volwassenen en niet met kleine kinderen.
Daar zit mijn twijfel bij deze test, en daar moet ik goed over nadenken.
Stress bij kleine kinderen die later psychische stoornissen ontwikkelen als gevolg van toen ze klein waren begrijp ik helemaal.
Ik haper bij het woord burn-out bij de kinderen , daar moet ik anders naar kijken.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Tammy » 16 nov 2018, 12:40

Ook voor jou Fenna een knuffel.
Wat jij zegt zeggen alle mensen die kanker hebben gehad, en dat is een heel moeilijk proces.
Dat komt er ook nog bij en is heel zwaar.
Ook voor jou diep respect. :knuffie:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Vitharr » 16 nov 2018, 12:59

Tammy schreef:
16 nov 2018, 12:35
Ik haper bij het woord burn-out bij de kinderen , daar moet ik anders naar kijken.
Dat zit hem heel eenvoudig in de belastbaarheid Tam. Er wordt pas gesproken over overspannen of burn-out als je er klachten van krijgt. En dat is persoonlijk. Bij een kind ligt die lat gewoon heel laag en dat is ook logisch.

Wat mezelf betreft, inderdaad vervelend. Maar geen zorgen hoor. Dat komt ook wel weer goed. :loveU:
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Tammy » 16 nov 2018, 13:11

Je hebt gelijk Vitharr ik zit fout hier in.
Het woord burn-out zie ik in werkverband of de lat heel hoog leggen met alle gevolgen van dien.
Ik associeer dat woord niet bij kinderen, daar zie ik andere zaken zoals getraumatiseerd zijn en bang en angstig enz.

Dus als een organisatie stress testen wilt gaan doen bij driejarigen om bijvoorbeeld een burn-out op latere leeftijd te voorkomen klopt dat voor mijn gevoel niet.

Ik focus me teveel op dat woord merk ik.

Ik weet dat je sterk bent Vitharr maar vind erg dat je dit erbij krijgt.
Ik zou willen dat dat niet hoefde je hebt genoeg ellende gehad.
Maar zo werkt het helaas niet.

Take care Viking. :wink:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
Fenna
Kletskous
Berichten: 13578
Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Fenna » 16 nov 2018, 13:34

Een kind heeft tegenwoordig geen tijd meer om kind te zijn in deze prestatie maatschappij.
Afbeelding
Afbeelding

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door univers » 16 nov 2018, 13:39

Een kind heeft tegenwoordig geen tijd meer om kind te zijn in deze prestatie maatschappij.
Klopt, als ze 1 jaar zijn, zitten ze al met een mobieltje in hun handen.
Lekker rustig, kan moeders lekker op haar eigen mobiel ouwehoeren.
En het kind krijgt vierkante oogjes.

Afbeelding
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

gusteman

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door gusteman » 16 nov 2018, 20:57

univers schreef:
16 nov 2018, 13:39
En het kind krijgt vierkante oogjes.
Eventjes off topic

Bij het lezen van deze opmerking keek ik even naar de oogjes van de aliën in jouw avatar, beste univers ... die zijn netjes rond.
En op slag vroeg ik me af of die aliëns in de tijd van het genetisch experiment er ook al rekening mee hielden dat de door hen gecreëerde mens ook mettertijd zou gaan leven volgens wat de geïnformatiseerde automaten hen voorhouden.

Zomaar even een gedachte ..... en dan nu weer .....

On Topic
Vitharr schreef:
16 nov 2018, 12:00
Een kind kan deze afwegingen nooit en te nimmer maken. Sterker nog, het zal eerder denken dat de stress normaal is. En dat is dus het gevaar. :wink:
Zoals gewoonlijk, beste Vitharr, heb jij keurig de puntjes op de i gezet en de kern van het probleem aangeduid: het risico dat kinderen problematisch gedrag als normaal beschouwen doordat ze er nu eenmaal in opgegroeid zijn.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door univers » 16 nov 2018, 21:31

Bij het lezen van deze opmerking keek ik even naar de oogjes van de aliën in jouw avatar, beste univers ... die zijn netjes rond.
Dat is mijn zonnebril. :mrgreen:
En op slag vroeg ik me af of die aliëns in de tijd van het genetisch experiment er ook al rekening mee hielden dat de door hen gecreëerde mens ook mettertijd zou gaan leven volgens wat de geïnformatiseerde automaten hen voorhouden.
De mens is de zoveelste experiment in het Heelal, men streeft ernaar om het stoffelijke onsterfbaar tr maken.
Wij zijn nu nog maar schimmen.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Mypos
Leraar
Berichten: 1783
Lid geworden op: 18 dec 2017, 00:53

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Mypos » 16 nov 2018, 22:09

Tammy schreef:
15 nov 2018, 15:30
Ik open deze topic naar aanleiding van een bericht van Herman50 in Bizarre nieuwtjes over testen op kinderen jonger dan 3 jaar op stress wat later burn-outs kan veroorzaken en nog meer nare zaken.
Het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid spreekt de volgende zin uit :
,,We leven op een tijdbom”, stelt het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ).
Dit lijkt mij een zeer zware uitspraak die bij mij behoorlijk onzinnig over komt.
Ik heb het gevoel dat men tegenwoordig alles onder controle wilt hebben en dingen wilt voorkomen in de toekomst die niet altijd te voorkomen zijn.
Het leven is onvoorspelbaar en niks staat vast.
Sommige ziektes kan men zich op voorbereiden waardoor het niet ontstaat misschien of trager verloopt.
Maar in dit geval onderzoek naar stress bij peutertjes om burn-outs jaren later te voorkomen ?
Sorry maar dit lijkt mij ver gezocht.

Wat mij ook opvalt hoe de jongere generatie is.
Veel burn-outs , puppy`s knuffelen tegen stress en examenvrees enz.
Waar is die weerbaarheid die vorige generaties hadden gebleven ?

Kan men helemaal niet meer omgaan met stress tegenwoordig ?
Nu deze test weer, moet men in de peutertijd al geholpen worden als het stress niveau hoger uitvalt door meting dan normaal ?

Meteen paniek bij NCJ voor iets wat jaren later een burn-out kan veroorzaken ?

In het artikel staat ook :
,,Soms weet je niet dat je stress hebt. Als we dat via een meting weten, kunnen we eerder kijken hoe we dat kunnen oplossen.’’
Ook ja ?
Zeker met pilletjes ofzo ?

In het volgende bericht plaats ik het artikel.
Ik vind deze test bij peutertjes veel te ver gaan.
Het grote probleem is dat er veel meer stressfactoren zijn dan vroeger. Dus vrij logisch dat kinderen daar ook veel meer last van hebben. Je hebt te maken met een dagelijks leven wat veel sneller gaat, er zijn veel meer prikkels, veel meer straling en veel meer chemtrails.

Dus de weerbaarheid van mensen heeft ook veel meer te lijden.

gusteman

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door gusteman » 17 nov 2018, 14:15

Mypos schreef:
16 nov 2018, 22:09
...er zijn veel meer prikkels, veel meer straling en veel meer chemtrails.
Booeeeehhhhh ... chemtrails. :shock:

Dacht dat die al lang niet meer bestonden ... dat die zelfs nooit bestaan hebben. [think]

Mypos
Leraar
Berichten: 1783
Lid geworden op: 18 dec 2017, 00:53

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Mypos » 17 nov 2018, 14:37

gusteman schreef:
17 nov 2018, 14:15
Mypos schreef:
16 nov 2018, 22:09
...er zijn veel meer prikkels, veel meer straling en veel meer chemtrails.
Booeeeehhhhh ... chemtrails. :shock:

Dacht dat die al lang niet meer bestonden ... dat die zelfs nooit bestaan hebben. [think]
Kijk eens wat vaker naar de lucht zou ik zeggen, dan kun je ze niet missen. Of lees eens wat over geo engineering.

Gebruikersavatar
Witte wel
Wetenschapper
Berichten: 4667
Lid geworden op: 14 sep 2012, 16:52

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door Witte wel » 17 nov 2018, 16:52

gusteman schreef:
17 nov 2018, 14:15
... chemtrails.

Dacht dat die al lang niet meer bestonden ... dat die zelfs nooit bestaan hebben.
Zeker wel, in mijn jeugd waren ze er niet, nu wel. Eerst werden ze ontkend en nu, omdat men er niet onderuit kan, mondjesmaat toegegeven als zijnde noodzakelijkheid global warming tegen te gaan wat onder de noemer geo engineering voort gaat.
Metaaldeeltjes zouden als reflector dienen de warmte buiten de aarde te houden maar dat gebeurd niet. De warmte die wij voelen is de uit de aarde onttrokken warmte en niet de warmte van de zon. Aluminium deeltjes zouden waterdeeltjes binden waardoor regen kan ontstaan, met regelmaat toegepast in delen van China. Maar ook dat zal wel niet waar zijn en dat de aardwarmte door de metaaldeeltjeslagen vast gehouden wordt zal ook wel als onzin gezien worden. Het is geen reguliere informatiestroom dus ziet men dat niet als een mogelijke waarheid en verwerpt men vaak.
Het is ook bekend dat de reguliere informatiestroom door commercie vaak verdraaiingen kent maar ook dat zal niet waar zijn vrees ik.
Mypos je hebt een punt waar ik zeker in mee kan gaan. ;P!
Afbeelding
Geleuvde gij dâ zelluf?
Afbeelding

gusteman

Re: Hoe ver gaan we met het testen van kinderen ?

Bericht door gusteman » 17 nov 2018, 21:09

Het begrip chemtrails zoals dit zich de afgelopen 20 jaar heeft laten kennen heeft geen enkel uitstaans met geo engineering alhoewel complotdenkers de twee proberen voor te doen als één en hetzelfde fenomeen.

Voor alle duidelijkheid is het dus aangewezen om een heldere, niet mis te verstane, definitie te krijgen van het begrip chemtrails en bij voorkeur door diegene die als eerste binnen dit topic heeft beweerd dat chemtrails zouden bijdragen aan verhoogde stress bij kinderen.

Plaats reactie