De beeldjes van Acambaro

Hier kan je alle mysterieuze zaken plaatsen zoals Graancirkels, Bermuda Driehoek, Nazca Lines, en nog veel meer.
Plaats reactie
Ufo

De beeldjes van Acambaro

Bericht door Ufo » 19 okt 2016, 09:35

Een aanverwante vreemde vondst in Amerika, die de stenen van Ica en de Nazca lijnen ondersteunt. De onmogelijke beeldjes van de Acambaro bezorgen de archeologen en geschiedenis schrijvers hoofdpijn: leefden mensen tezamen met sauriërs…Of was hun wetenschappelijke kennis al zover gevorderd dat ze wisten hoe die prehistorische beesten er ooit uit zagen en maakten ze naar die gegevens fantasiebeeldjes? Door alle gevestigde archeologen worden deze beeldjes als nep beschouwd: ze roepen in koor dat de vondst onmogelijk authentiek is!

Afbeelding

Als die Indianen serieus potten zouden bakken of een atelier waren begonnen dan waren nu vast stinkend rijk! Er is tot op heden geen enkele aanwijzing gevonden voor een omvangrijke hedendaagse nepindustrie voor deze beeldjes: er zijn nogal wat van deze beeldjes gevonden. De hedendaagse plaats waar de klei vandaan zou moeten komen, ingeval van een nep-industrie, is ook nog steeds niet gevonden. Voor het maken van 33.500 kleibeeldjes van deze grootte zouden toch heel wat klei-sjouwende Indianen moeten zijn gespot en heel wat klei-ovens hebben moeten branden?

Het verhaal rond de ontdekking van de vreemde kleibeeldjes
Waldemar Julsrud, een Duitse hardware verkoper in Acambaro (in de staat Guanajuato, in het Noordwesten van de stad Mexico), reed op zijn paard op een laag gelegen helling van de El Toro berg. Het was een zonnige morgen in Juli 1944. Plotseling zag hij gehouwen stenen en een keramisch object, nog half in de grond stekend. Waldemar stapte van zijn paard af en groef de stenen en het beeldje verder uit. Julsrud, die archeologie had gestudeerd, realiseerde zich dat dit stuk ceramiek of aardewerk totaal anders was dan dat hij eerder had gezien uit de regio. Hij was bekend met Tarascan, Azteeks, Tolteeks, Maya, Chupicauro, Inca en Pre-Inca aardewerk en sculpturen. Maar het beeldje dat hij nu in zijn handen had was totaal verschillend van alle andere Indiaanse culturen.
In 1923 was Julsrud een mede-onderzoeker van Pater Fray Jose Marie Martines van de Chupicauro cultuur, de site of vindplaats van die cultuur lag 8 mijlen (1 mijl is 1609 meter) verderop. Toen een paar keramische fragmenten werden gevonden bij Chupicauro, huurde Julsrud mensen in voor de opgravingen. Deze ontdekking bracht hem onder de wereldwijde aandacht van de pers. Het merendeel van de archeologen determineerden de vondsten toen, in eerste instantie, foutief als komende van de Tarascan cultuur. Later werd deze fout door hen hersteld: de gevonden resten op die plaats behoorden tot een totaal nieuw ontdekte Cultuur: nu genoemd de Chupicauro cultuur (500 v. Chr. Tot 500 n. Chr.). De Tarascan Cultuur dateert van 1000 jaar voor die datum. Maar de gevonden beeldjes verschillen aanzienlijk van het gevonden aardewerk van de Chupicauro cultuur en moest dus ouder zijn.

Afbeelding

Charles Hapgood en de Julsrud beeldjes
Charles Hapgood mengde zich bij de mensen die zich met de gevonden beeldjes bezighielden. Hij onderzocht een aantal sites waar de beeldjes opdoken en constateerde dat de grond waarin in ze werden gevonden zeker niet verstoort was geweest op korte termijn. Hij groef heel wat van de beeldjes op van het Julsrud type. Hij constateerde dat er onmogelijk sprake kon zijn van vervalsing en dat zeker niemand kortgeleden de beeldjes had geproduceerd. Om daarvan absoluut zeker te zijn, besloot hij om ook eens te gaan graven onder een nabij staand huis dat dateerde uit 1930, lang voordat er ook nog maar een beeldje van het Julsrud type was gevonden in het gebied van El Toro…Het desbetreffende huis was eigendom van het hoofd van de plaatselijke politie…Charles Hapgood vroeg toestemming tot opgraving aan het hoofd van de Politie. Die toestemming kreeg hij. Op zes voet diepte onder de opengebroken woonkamer stuitte Hapgood op dozijnen van de ceramische beeldjes van het Julsrud type!

Afbeelding

In 1968 keerde Charles Hapgood terug naar Acambaro in gezelschap van Earle Stanley Gardner van Perry Mason Fame. Mr. Gardner was niet alleen gespecialiseerd in Criminology maar was ook inspecteur op archeologisch gebied (in verband met het opsporen van vervalsers en tomberovers). Hij was onder de indruk van de snel groeiende en gevarieerde collectie beeldjes van vreemde mensen en beesten. Mr. E. Gardner besloot zijn onderzoek met de uitslag dat de beeldjes niets te maken hadden met enige vorm van fraude of bedriegerij.

Om absoluut alle twijfel over de datering uit te sluiten besloot Hapgood om een C14 test op de kleibeeldjes te laten doen. E. Gardner en Andrew Young (uitvinder van de Bell Helikopter) financierden de dateringstest…Hapgood stuurde monsters van het aardewerk van diverse vindplaatsen naar: Het laboratorium van ‘Isotopes Inc’ in New Jersey. De resultaten waren als volgt:

Monster No. 1 | (I-3842) 3590 + - 100 (C.1640 BC)
Monster No. 2 | (I-4015) 6480 + - 170 (C. 4530 BC)
Monster No. 3 | (I-4031)3060 + - 120 (C.1110 BC)

De oudste beeldjes zouden dus dateren uit 4.530 voor Christus, de beeldjes uit de middelste periode dateren uit rond 1640 voor Chr., de jongste beeldjes uit 1.110 v. Chr.

Alle drie de perioden staan inmiddels wel bekend als tijdstippen waarop plotselinge klimaat veranderingen een belangrijke invloed hadden op de plaatselijke beschaving. Mensen moesten hun woongebieden verlaten en trokken naar nieuwe gebieden waar het klimaat en de omgeving hen in staat stelde om opnieuw landbouw te bedrijven.
De collectie van de gevonden vreemde artefacten uit de regio van Acambaro, in de staat Guanajuato, 175 mijl (1 mijl is 1609 meter) in het Noordwesten van Mexico stad, bestaat inmiddels uit 33.500 exemplaren! De omvangrijke vreemde verzameling bestaat uit: ceramiek beeldjes (deze bevatten kleibeeldjes van sauriërs, vogels, reptielen en zoogdieren. Aardewerken tabakspijpen, maskers, kommen en schalen), onbekende kleivoorwerpen (bijvoorbeeld een schijf met een stervormig gat erin?), kleibeeldjes van diverse mensenrassen, voorwerpen van Jade, stenen voorwerpen en obsidiaan messen.
Geologen en archeologen betwisten de vondst. Ze voeren aan dat de meeste beeldjes onbeschadigd zijn en dat feit roept bij hen twijfels op: de meeste potten en kruiken uit oude tijden worden in andere gebieden - in stukken gebroken, in afvalputten en/of slotgrachten opgegraven, zo concluderen zij. Maar hierbij moet worden vermeld dat ook de Aboriginals in Australië hele archieven aanleggen van de hedendaagse beschaving. Zij bewaren zo: radio’s, schoenen, messen, flessen, cola blikjes, bierflesjes en allerlei andere nu nog doodgewone hedendaagse objecten in geheime heilige grotten om ze te bewaren voor het nageslacht. Deden de Indianen in Amerika mogelijk het zelfde? Dan zouden de beeldjes niet beschadigd hoeven zijn: ze waren immers niet als afval, omdat het kapot gegaan was, in een put of slotgracht geworpen maar waren misschien opgeborgen als voorwerpen van een soort beschavingsmuseum voor het komende nageslacht…Maakten de beeldjes misschien deel uit van een oeroud museum van een vorige beschaving? Daar de Maya mythologie vertelt over voorgaande werelden die door rampen (genoemd: windzon, vuurzon en waterzon) ten onder gingen, is het verzamelen en veilig bewaren van de alledaagse voorwerpen, niet zo’n gek idee…Maar zouden de mensen van de volgende beschaving…misschien over 5000 of 10.000 jaar, de nagemaakte kleibeeldjes van cola blikjes, vliegtuigen, auto’s en mensen op fietsen als authentiek beschouwen?
Je begrijpt het al: de discussie over de echtheid of authenticiteit van de voorwerpen uit Acambaro en de stenen van Ica is nog lang niet ten einde. Zullen we ooit de bewijzen voor hun echtheid opgraven of vinden we binnenkort de geheime hedendaagse nepindustrie van de creatieve Indianen?

Bron: Dossierx.nl

Ufo

Re: De beeldjes van Acambaro

Bericht door Ufo » 19 okt 2016, 09:36

Natuurlijk hebben velen zich het hoofd gebroken over de vraag hoe het kan dat mensen uit die tijd dinosaurussen konden afbeelden. Sommigen dachten dat er misschien 5.000 jaar geleden echt nog dinosaurussen rondliepen in Mexico, anderen dachten dat de eerste mensen van die indianenstam misschien wel uit de tijd van de dinosauriërs stamden (ruim 65 miljoen jaar geleden).

Als je echter bedenkt dat de mensen in de figuurtjes waarschijnlijk geen aardbewoners, maar buitenaardse bezoekers zijn, liggen andere verklaringen meer voor de hand. Dan hoeven de afbeeldingen niet per se taferelen weer te geven die zich op Aarde afgespeeld hebben, het kan ook op een andere planeet geweest zijn, waar nog dinosauriërs leven.

Daarnaast verloopt ruimtereizen voor hoog ontwikkelde beschavingen via de vierde dimensie, ook wel de hyperruimte genoemd. Hierdoor is ook tijdreizen eenvoudig, want lineaire tijd bestaat alleen maar in de derde dimensie. Vanuit een hogere dimensie kun je dus op ieder gewenst moment op onze tijdschaal 'inprikken'. Deze buitenaardse bezoekers kunnen dus makkelijk vanuit hun basiskamp in 3.000 vC, uitstapjes gemaakt hebben naar andere tijdperken, zoals de tijd van de dinosauriërs.

http://hetgrotereplaatje.nl/Waldemar_Julsrud.html

Plaats reactie