Bericht
door Susan » 15 jan 2014, 12:31
Naast dat er nog veel meer staat,
hier het krantenartikel uit 1909:
Het artikel uit de Phoenix Gazette
‘ONTDEKKINGEN IN DE GRAND CANYON’
2011 © Nederlandse vertaling – Guido Jonkers
Mysterieuze en immense rijke grot komt aan het licht. Opmerkelijke vondsten geven aan dat oude volkeren migreerden vanuit de Oriënt.
Het laatste nieuws over de voortgang van de ontdekkingen, van dat wat door wetenschappers wordt gezien als niet alleen de oudste archeologische ontdekking in de VS, maar ook een van de meeste waardevolle in de wereld, en die we onlangs hier al aankondigden, is gisteren naar deze stad gebracht door de ontdekker, G.E. Kinkaid, die de ondergrondse citadel in de Grand Canyon ontdekte. Nadat hij een trip had gemaakt vanaf de Green River in Wyoming, in een houten boot naar Yuma, een paar maanden geleden.
Volgens het verhaal dat meneer Kinkaid, een archeoloog van het Smithsonian Instituut, die ook de expeditie financiert, aan de Gazette heeft verteld, blijkt overduidelijk dat de bewoners van het grottensysteem in de Canyon, van oriëntaalse afkomst zouden zijn geweest, waarschijnlijk Egyptisch, daterend uit de tijd van Ramses. Als hun theorieën juist zijn, gebaseerd op de hiëroglyfen en de overleveringen van de prehistorische mensen van Noord Amerika, dan zullen historische verbindingen worden aangetoond, die de wildste fantasieën zullen doen verbleken.
Een grondig onderzoek
Onder leiding van prof. S. A. Jordan, zal het Smithsonian Institute een van de meest gedegen onderzoeken uitvoeren, die de laatste onthullingen over deze ontdekking grondig zal blootleggen. Bijna 1,5 km strekkend onder de grond, en 450 meter diep, is de lange passage al blootgelegd. Dáár trof men een nieuwe mammoetkamer aan, waaruit gangen wegleiden als spaken uit een wiel.
Er zijn meerdere honderden kamers ontdekt, die bereikt kunnen worden vanuit de centrale gang, waarvan één de maten heeft van 240 x 200 meter. Recente vondsten hebben items aan het licht gebracht, die nog nooit bij de oorspronkelijke bewoners van dit land zijn aangetroffen; zonder twijfel komen deze uit de oriënt. Oorlogswapens, koperen instrumenten met scherpe randen en hard als staal geven de hoge staat van beschaving aan die deze vreemde mensen gehad moeten hebben. De wetenschappers zijn zó onder de indruk van deze vondst dat voorbereidingen worden getroffen om een kamp op te zetten voor intensieve studie van deze grot, waarbij de onderzoeksgroep uitgebreid zal gaan worden naar 30 tot 40 personen.
Scan van de originele editie van de Phoenix Gazette van April 1909
Het rapport van Mr. Kinkaid’s
Mr. Kinkaid was het eerst blanke kind dat geboren werd in Idaho en is heel zijn leven een ontdekker en jager geweest, waarvan hij al 30 jaar in dienst is van het Smithsonian. Als je er oppervlakkig naar kijkt, lijkt zijn geschiedenis bijna grotesk, fabuleus.
“In de eerste plaats wil ik benadrukken dat de grot bijna ontoegankelijk is. De ingang ligt zo’n 450 meter onderaan de steile Canyon-wand. Hij ligt op land van de overheid en niemand krijgt toegang tot de grot en overtreders zullen streng gestraft worden. De wetenschappers willen hier onbezorgd hun werk kunnen doen, zonder angst dat de archeologische ontdekkingen zullen worden betast of zelfs gestolen.
Een reis ernaar toe is zinloos, de bezoekers zouden direct teruggezonden worden. De manier waarop ik de grot vond, zal apart nog worden besproken. Ik was op de Colorado-rivier aan het varen, zoekend naar specifieke mineralen. Zo’n 65 kilometer verder, vlakbij ‘El Tovar Crystal-canyon’, zag ik op de Oostwand bepaalde vlekken op zo’n 600 meter boven de rivierbedding. Er liep geen pad naar toe, maar uiteindelijk wist ik de plek met veel moeite toch te bereiken
Boven een klif die het zicht vanaf de rivier onmogelijk had gemaakt, zag ik de ingang van de grot. Er leiden treden vanaf deze ingang naar de plek, zo’n 25 meter naar waar ik aanneem heel vroeger het rivierwaterniveau stond. Toen ik pikhouweel-plekken zag op de wand, werd ik nieuwsgierig, trok mijn revolver en ging naar binnen. Tijdens deze afdaling liep ik een zo’n honderd meter door de grote gang, totdat ik in een crypte kwam, waarin ik mummies ontdekte. Een van deze mummies zette ik rechtop en nam er een flitsfoto van. Ik verzamelde een aantal objecten die ik vervolgens naar de Yuma terugbracht, in mijn boot. Daar stuurde ik deze naar Washington, met de details van mijn ontdekking. Hierna werden de exploraties ondernomen.
Het gangenstelsel
“De grote gang is zo’n 4 meter breed, toelopend naar zo’n 3 meter verderop in de grot. Zo’n 20 meter vanaf de ingang, komt de eerste zijgang in beeld, zowel naar links als naar rechts. In deze gangen zijn aan beide kanten verschillende kamers, van het formaat van gewone huiskamers, hoewel sommige groter zijn: 10 bij 13 meter. De toegang tot deze kamers loopt via ovale deuren, en de kamers worden geventileerd door ronde gaten in de muren naar de gangen toe. De muren zijn zo’n 1,20 meter dik.
De gangen zijn uitgehouwen of met een pikhouweel gemaakt, met een precisie alsof ze door een ingenieur zijn gemaakt. De plafonds van veel kamers lopen spits toe naar het midden. De zijgangen vanaf de ingang, lopen met een scherpe hoek vanaf de grote hal, maar naarmate je bij het einde komt, lopen ze langzaam weer recht.
Het heiligdom
“Zo’n 35 meter van de ingang bevindt zich een kruishal met veel verdere gangen, die elk wel zo’n honderd meter verder lopen. In deze kruishal staat een beeld of afbeelding van een god, met gekruiste benen, met een lotusbloem of een lelie in elke hand. Het gezicht heeft een duidelijk oriëntaalse uitdrukking en het beeld lijkt op Boeddha, hoewel de wetenschappers niet zeker zijn welke religie het uitbeeldt.
Kijken we echter naar alles wat we gevonden hebben tot op heden, dan is het mogelijk dat deze religie het meest lijkt op die van de Tibetaanse oude bevolking.
De steile wanden van de Grand Canyon steigen honderden meters uit boven de bedding van de Coloradorivier.
Rondom dit beeld staan kleinere afbeeldingen, sommigen erg mooi van vorm, anderen hebben daarentegen weer gehoekte nekken en vervormde vormen, symbolische waarschijnlijk, of iets van goed en slecht. Er zijn ook 2 grote cactusvormen met uitstekende armen, aan elke kant een, waarop de god zit. Dit is uitgehouwen uit een steensoort die aan marmer doet denken. In de tegenoverliggende hoek van deze hal, vonden we instrumenten van allerlei beschrijvingen, gemaakt van koper.
Deze mensen hadden onmiskenbaar de verloren kennis om metaal te harden, die al eeuwen door chemici wordt gezocht, zonder resultaat. Op een werkbank die in één van de kamers stond werd een soort houtskool aangetroffen of een soortgelijk materiaal dat waarschijnlijk in dit hardingsproces is gebruikt. Er zijn ook slakken gevonden, waaruit we afleiden dat deze mensen ertsen hebben gesmolten, maar we weten niet hoe dit is gedaan, noch weten we welk erts er gesmolten werd. We hebben vazen en urnen gevonden, koperen en gouden kopjes, allemaal erg artistiek in ontwerp. Het aardewerk behelst geglazuurde en verglaasde schalen.
Een van de gangen leidt naar een soort graanschuur, die ook in oriëntaalse tempels wordt gevonden. Daar troffen we verschillende soorten zaden aan. Eén heel grote opslagplaats hebben we nog niet opengemaakt, deze is 4 meter hoog en kan alleen van boven worden bereikt. Twee koperen haken zitten in het plafond, wat erop duidt dat een of andere ladder is gebruikt om in deze kamer te komen.
Deze opslagplaatsen hebben afgeronde hoeken gemaakt met een zeer hard cement. We hebben ook een soort vet gevonden in deze grot, wat de wetenschappers verbaasde, want we konden de origine niet plaatsen. Over de vloeren zijn kleine, gele steentjes gestrooid, die mensen ‘kattenogen’ noemen. Elk van deze steentjes is gegraveerd met het hoofd van het type ‘Malay’.
De hiëroglyfen
Op alle urnen, op de muren van de gangen en kamers, en op stenen tafelen, hebben we mysterieuze hiëroglyfen aangetroffen, waarvan het Smithsonian Institute nog meer te weten hoopt te komen. De gravures op de tafels hebben waarschijnlijk iets te maken met de religie van deze mensen. Soortgelijke hiëroglyfen hebben we gevonden in zuid Arizona. Er zijn maar 2 dierenafbeeldingen aangetroffen tussen al de afbeeldingen, die ook op muren staan afgebeeld. Eén van deze dieren is van het prehistorische type.
De Crypte
De tombe of de crypte waarin we de mummies hebben gevonden, is één van de grotere kamers, de wanden lopen met een hoek van 35 graden achterover. Op deze muren zijn plekken voor mummies gemaakt, waarbij elke mummie op een apart uitgehouwen plank lag. Aan het hoofd van elke mummie was een kleine bankje waarom koperen kopjs en stukjes van gebroken zwaarden lagen. Sommige mummies zijn volledig bedekt met klei, ze waren allemaal ingepakt in een doek van berkenbast.
Hoe hoger de mummies liggen, des te fijner het design van de kopjes en artikelen wordt, die bij de mummies liggen. Het lijkt erop dat deze uit een latere fase van deze beschaving komen. Alle mummies die we tot op heden onderzochten, blijken mannen te zijn geweest, dus er liggen geen vrouwelijke of kindermummies. We hebben hieruit de conclusie getrokken, ook gebaseerd op de zwaardresten, dat deze kamer de ‘soldatenkamer’ is.
Er zijn geen botten van dieren gevonden, geen huiden, geen kleding en geen beddengoed. Veel kamers zijn leeg, waarschijnlijk voor de opslag van watervoertuigen. Eén van de kamers meet 10 bij 300 meter en was waarschijnlijk de grote eetzaal, omdat hier ook kookgerei is gevonden. Wat deze mensen nuttigden, is vooralsnog een raadsel, omdat we ervan uitgaan dat ze in de winter vanuit het Zuiden kwamen, waar ze land verbouwden in de valleien, en daarna Noordwaarts trokken in de zomer.
Waarschijnlijk hebben meer dan 50.000 mensen comfortabel in deze grotten tegelijkertijd kunnen leven. Een van de theorieën is dat de huidige Indianen in Arizona afkomstig zouden zijn van dit volk, wat hier leefde in de grotten, of hun slaven. Zonder twijfel bereikte dit volk, dat vele duizenden jaren voor Christus leefde, een hoge graag van beschaving. Maar de chronologie van de menselijke historie zit natuurlijk nog vol gaten. Professor Jordan is erg enthousiast over de ontdekkingen en gelooft dat wat we verder zullen ontdekken van onschatbare waarde zal zijn in de archeologie van de wereld.
Eén ding waarover ik nog niet gesproken heb, kan nog interessant worden. Er was in het gangenstelsel één kamer die niet geventileerd bleek, en die een dodelijke stank verspreidde toen we er dichtbij kwamen. We konden met onze zaklampen niet door de dichte lucht schijnen, dus totdat we sterkere lampen hebben, weten we niet wat zich in deze kamer bevindt.
Volgens sommige zit het er vol met slangen, maar anderen lachen dit idee weg, geloven dat het een dodelijk gas of chemicaliën bevat, dat door deze mensen werd gebruikt. Deze hele ondergrondse installatie geeft mensen met een zwak gestel de bibbers. De sfeer lijkt een zwaar gewicht op je schouders, en onze lampen en kaarsen maken de duisternis alleen maar donkerder.. Je voorstellingsvermogen brengt je makkelijk terug, via goddeloze dagdromen, naar de eeuwen geleden, waarin deze ruimtes werden bevolkt door mensen. Duizelig in ruimte en tijd.
Een Indiaanse legende.
Het is in verband met dit verhaal het vermelden waard, dat onder de Hopi-indianen de traditionele verhalen melden dat hun voorouders in een onderwereld leefden in de Grand Canyon, totdat er ‘onderscheid kwam tussen goed en slecht’. Tussen de mensen met één hart en de mensen met twee harten. Hun opperhoofd, Machetto, gaf hen het advies om deze onderwereld te verlaten, maar er bleek geen weg terug. Toen liet deze hoofdman een boom zó groot groeien dat hij door het dak van de onderwereld stak, zodat de mensen met één hart eruit konden klimmen. Ze werden weggevoerd Paisisvai (Red River), waarmee ze de Colorado bedoelen, en verbouwden vervolgens graan en mais.
Ze stuurden een boodschap uit naar de ‘Tempel van de Zon’, waarbij ze vroegen om de vredeszegening, goede wil en regen voor de mensen met één hart. De boodschapper kwam echter nooit weerom, maar vandaag de dag kun je nog steeds bij zonsondergang de ouderen van de Hopi-stam uit zien kijken vanaf de daken van hun huizen, naar de boodschapper die terug zou keren. De traditie vertelt dat hun oorspronkelijke plekken weer zullen zijn hersteld, wanneer de boodschapper terugkeert.
Tussen de graveringen van dieren in de grot, kan het beeld van een hart worden onderscheiden, op de plaats waar het zou moeten liggen. Deze legende is opgetekend door de kunstenaar W.E. Rollins, die een jaar met de Hopi doorbracht.
Er zijn ook 2 theorieën die spreken over de oorsprong van de Egyptenaren. De ene meldt dat ze uit Azië zouden zijn gekomen, de andere meldt dat de wieg van dit ras in de Boven-Nijldelta zou hebben gestaan. Maar een bekende Egyptoloog Heeren, geloof dat de Egyptenaren een Indiaanse afkomst hebben. En natuurlijk kan deze ontdekking van deze grot in de Grand Canyon verder licht werpen op de menselijke evolutie van deze prehistorische eeuwen.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende
![[think]](./images/smilies/think.gif "think"){kind=small}
