Het Cryosat-project van de ESA meet al drie jaar de dikte en het volume van het zeeijs rond de Noordpool. Dat is gemiddeld een tot vier meter dik, en is het grootst op het einde van de winter, tijdens de maanden april en mei.
Vorig jaar zat ook het totale volume aan zomerijs al aan een absoluut dieptepunt. Of dat dit jaar door het al lage volume aan winterijs ook het geval zal zijn, kan de ESA pas binnen enkele maanden zeggen, wanneer die resultaten verwerkt zijn.
ESA houdt op dit moment een symposium in het Schotse Edinburgh en maakte de resultaten daar bekend. Over het waarom van de daling wil de ruimtevaartorganisatie zich echter niet uitspreken. "Het ligt zeker in de lijn der verwachtingen als je kijkt naar de opwarming van de aarde. Maar Cyrosat doet nog maar drie jaar metingen. We moeten ook natuurlijke variaties in het zeeijs in beschouwing nemen en kijken naar langere periodes van enkele tientallen jaren. Dit is een begin, maar Cryosat gaat ons zeker verder kunnen helpen."
Verwacht wordt dat de satelliet zonder enig probleem minstens tot 2020 in de lucht kan blijven en metingen kan blijven doen. Het voordeel van Cryosat is dat die het volume van het ijs meet in plaats van enkel de oppervlakte. Door zeestromingen en de wind kan de totale hoeveelheid ijs bijvoorbeeld een groot oppervlak beslaan, maar dat zegt daarom niets over het totale volume.
De dikte van het zeeijs in april 2013
Het verschil in winterijs in de afgelopen drie jaar. © ESA.
http://www.hln.be/hln/nl/2656/Global-Wa ... lijs.dhtml
