‘s Werelds grootste voorraad water ontdekt op 640 km diepte

[univers]

Wetenschappers hebben zo’n 640 kilometer onder het oppervlak van de Verenigde Staten een enorme watervoorraad ontdekt. Het gaat waarschijnlijk om het grootste waterreservoir dat tot op heden op aarde ontdekt is.

Wetenschappers vermoedden al jaren dat in een rotsachtige laag van de aardmantel – ook wel overgangszone genoemd – water gevangen zit. Onderzoekers van de universiteit van Nieuw-Mexico hebben nu bewijs gevonden dat dat inderdaad zo is. Ze ontdekten op zo’n 640 kilometer onder het oppervlak van Noord-Amerika flinke hoeveelheden magma, een aanwijzing dat op deze diepte ook water te vinden is. De ontdekking suggereert dat platentektoniek ervoor kan zorgen dat water afkomstig van het oppervlak van de aarde naar deze extreme diepte wordt gevoerd en uiteindelijk resulteert in het gedeeltelijk smelten van gesteenten diep in de mantel. “Wanneer een gesteente met veel H2O (water. red,) uit de overgangszone naar de binnenmantel verplaatst wordt dan moet het zijn H2O kwijtraken, dus smelt het gesteente een beetje,” vertelt onderzoeker Brandon Schmandt. “Zodra het water vrijkomt, komt een groot deel ervan waarschijnlijk vast te zitten in de overgangszone,” voegt onderzoeker Steve Jacobsen toe.

Het missende water
“Geologische processen aan het oppervlak van de aarde, zoals aardbevingen en uitbarstende vulkanen, vertellen iets over wat er diep in de aarde gaande is. Ik denk dat we nu eindelijk bewijs zien van een watercyclus waarin de gehele aarde een rol speelt en dat bewijs kan de grote hoeveelheid vloeibaar water aan het oppervlak van onze leefbare planeet helpen verklaren. Wetenschappers zijn al decennialang naar dit missende water op grote diepte op zoek.”

Oceanen vol water
Waarschijnlijk gaat het om een hele grote hoeveelheid water. Als slechts één procent van het gewicht van de gesteenten in de overgangszone water is, zou er al drie keer meer water te vinden zijn dan in alle aardse oceanen bij elkaar. Maar je moet daarbij niet denken aan de vormen van water zoals wij die hier aan het aardoppervlak kennen: vloeibaar, ijs of damp. Het water zit gevangen in de moleculaire structuur van mineralen die weer deel uitmaken van gesteenten.

Het onderzoek van Jacobsen en zijn collega’s bouwt voort op een studie die in maart van dit jaar verscheen. Onderzoekers ontdekten toen voor het eerst het mineraal ringwoodiet op aarde. Dit mineraal – afkomstig van een diepte tot 660 kilometer onder het aardoppervlak – bleek voor een groot deel uit water te bestaan en suggereerde dus sterk dat op honderden kilometers onder het aardoppervlak water te vinden is. “Of dit unieke monster representatief is voor de samenstelling van het binnenste van de aarde is niet bekend,” benadrukt Jacobsen. Maar dat er op deze diepte water te vinden is, wordt nu wel onderschreven door smeltprocessen die op vergelijkbare diepte onder het oppervlak van Noord-Amerika plaatsvinden.

“WETENSCHAPPERS ZIJN AL DECENNIALANG NAAR DIT MISSENDE WATER OP GROTE DIEPTE OP ZOEK”

Een EarthScope kaart toont de locatie van seismometers in Noord-Amerika. De EarthScope wetenschappelijke gemeenschap voert multidisciplinair onderzoek in de Aardwetenschappen gebruik te maken van vrij beschikbare gegevens van instrumenten die bewegingen van het aardoppervlak, opnemen seismische golven te meten, en te herstellen rots monsters uit de diepten waarop aardbevingen ontstaan.



Schematische doorsnede van het binnenste van de aarde. De studie gebruikte seismische golven magma gegenereerd aan de voet van de overgangszone, ongeveer 400 mijlen diep zijn. Uitdroging smelt bij deze voorwaarden, ook waargenomen bij hoge druk experimenten van de studie, suggereert de overgangszone kunnen oceanen van worthe van H2O opgelost in hoge druk rots bevatten. Foto met dank aan de Northwestern University.

http://www.scientias.nl/s-werelds-groot ... pte/102160

http://news.unm.edu/news/new-evidence-f ... -the-earth

[Witte wel]

[Gast1]

Ik begrijp 'm.

Complimenten voor de passende avatar

[oktagon]

Op welke wijze kwamen die onderzoekers aan gesteente op een diepte van 640 km ;geen enkele boring reikt verder dan ca.10-20 km.

Magma komt in de vorm van uitvloeiings- en stollingsgesteente uit een diepte van 16 km , is gesmolten materie,waaruit alle oplosbare stoffen wel verdwenen zijn;basaltlava is de een van de weinige jonggevormde steensoorten met gasholtes,die aan de vulkaanoppervlakte is gestold.

Graniet is een ganggesteente met hoger gesitueerde herkomst,metamorfe gesteente komen van een diepte van ca.30-35 km en bevatten geen holtes of fossielen.

In kristalgesteenten tref je wel geoden aan als amethist met prachtige holtes,die wrs. door kristallisatie als een soort luchtledig zijn ontstaan,niet door water voor zover ik weet.

De steenmaterie is een zeer goed onderzochte en in mijn literatuur komt geen water-aanwezigheid voor.

De artikels over geysers in Ijsland en USA (yellowstoneparc),verhalen over grondwater dat op een diepte van ca. 16 km in vulkanische gebieden met magma in aanraking komt en spuiters realiseert.
aangezien die hete zone hooguit een km of 40 diep ligt,kan ik me het doordringen van grondwater,door aardscheuren die nog dieper gaan dan 16-40 km,niet voorstellen.In die openingen wordt het
tot koken gebracht en gaat omhoog naar de oppervlakte door dezelfde sleuven.

[Vitharr]

@oktagon

Volgens mij is er niet direct sprake van boringen. Men heeft de magma opgespoord met seismische apparatuur, en menen volgens mij dat de aanwezigheid van magma, de aanwezigheid van water bewijst.

Ik heb hier totaal geen kaas van gegeten, dus kan ik me enkel baseren op de geplaatste tekst.

[univers]

Ik denk dat ze satellieten gebruiken.