"Er is Geen Slechte Keuze"

[Gast1]

Ik doe niet moeilijk ...

Allereerst schreef ik al meteen dat ik geen 'glans' weg wilde halen.

Ik herhaal:

Ik schreef waarheid, je bent een geschenk.
Daarmee was het niet mijn bedoeling jou te complimenteren.
Jij interpreteerde het wel zo en je schrijft het zelfs. Niets mis mee Suus!

Jij bent voor mij dus een geschenk en dat weet je, andersom weet ik het ook.
Dat zijn geen complimenten, het is waarheid. Wij hebben als soulmates geen complimenten nodig.
Ik heb ze zelfs liever niet dan wel.
Nogmaals, ik schreef dat ik geen glans weg wilde halen, maar mijn schijnbare grootste vijand is ook een geschenk voor mij.
Dat zou hij of zij als een compliment op kunnen vatten, maar waarschijnlijker is het dat hij of zij gekrenkt zou zijn, met onbegrip en boosheid als gevolg.

Ik weet wat een compliment is en hoef het niet op te zoeken.

Ik heb je vaker gecomplimenteerd en dan schreef ik dat ook;

Klasse/toppie/geweldig/mieters/ enzovoort ...

Allemaal complimenten.

Als ik schrijf dat je een geschenk voor mij bent betekent dat dat ik blij ben met jou.
Natuurlijk mag je dat opvatten als een compliment, maar ik geef je er geen.
Het is namelijk 'ik' die blij is met jou en niemand anders.
Jij interpreteert het als een compliment en jij wordt daar blij van.
Ik vind het fijn als je daarvan geniet en blij wordt, daarom schreef ik al dat ik geen glans weg wilde nemen.

Ik kan me echter heel goed voorstellen, dat ik moeilijk gevonden wordt en momenteel zijn er nogal wat die dat vinden.
Allemaal geschenken voor mij en daar schaar ik jou niet onder, je bent voor mij heel speciaal en je bent mijn soulmate ... Susan ...
Ik deel ontzettend veel met jouw en vertel jou zaken die ik niemand anders vertel ...

En alweer geef ik je nu geen compliment, ik schrijf 'slechts' waarheid en de waarheid IS (!!) en behoeft geen compliment te zijn.

[Susan]

Diepe diepe zucht...krijg het hier helemaal warm van Gast1.
Omdat ik 'Weet', en ik heb jou goed begrepen, tjonge die eerlijkheid en openheid,
en het is onvoorwaardelijk ook die verbondeheid, het lijntje tussen ons en zó in veel hetzelfde denken en zien. Wat niet door iedereen begrepen zal worden, niet 'goed opgepakt' ook wat
ik hen absoluut niet kwalijk neem hoor!

Wat je eerder zei over geen keuzes maken etc, voel ik wel aan hoe en wat jij bedoelde,
er zit echter voor mij ook nog een stukje 'wazigheid' waar ik nu nog niet volledig bij kan..

Dankjewel voor dit alles! wat wederzijds is zoals je weet.





En straks ga ik weer op het onderwerp over, had het al klaar liggen nml,
maar heb even afgewacht omdat je zo goed als zeker nog zou reageren

Dit 'past' er op een of andere wijze bij dacht ik nu opeens:


waarvan ik ook weet dat jij het heel zuiver en 'goed oppakt', het waarom, hoe ik dit bedoel

en ook dit:

[Susan]

Wat ik hier al eerder had willen plaatsen en klaar had liggen zet ik er nu nog bij,
het is een stukje van een door mij zelf veel eerder geplaatste tekst.
Het gaat inderdaad over keuzes maken en ik kan me hier wel in vinden, omdat we nu eenmaal weer opzoek moeten naar ons zelf, ons echte authentieke Zelf dus, en dat gaat mijn inziens onherroepelijk met...keuzes maken gepaard.
Tót aan de laatste (heldere) dag hier in ons stoffelijk lichaam zullen velen dat in mijn optiek nml blijven doen....

En laten we ons (gekwetst) innerlijk kind ook niet vergeten, waar we als volwassenen nog danig last van kunnen hebben, onbewust zijn van de oorzaak waardoor dit komt en zo geblokkerd kunnen zijn in het ons vrij voelen van keuzes maken en in de omgang met anderen. Geldt voor alle relaties, vooral met degenen die heel dicht bij ons staan, ouders,kinderen, broers,zussen, partner,vrienden en vriendinnen. Waardoor we ons soms mijlen ver van de ander verwijderd voelen en vaak denken dat het wel aan die ander zal liggen.

Met het woordje 'macht' heb ik altijd moeite, al dienen we het mijn inziens niet in alle gevallen negatief op te vatten, wat hier in het stuk bedoeld word is dan ook niet het zelfde begrip als de 'macht' die sommigen, bijv. ouders/opvoeders, leeraren,kerk, regeringen, dictators, religieuze 'leiders' etc over anderen of een heel volk willen hebben en uitoefenen, door hen te onderdrukken en te onderwerpen aan ver gaande regels/wetten en/of zelfs aanslagen te plegen...

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Je kunt je intenties niet bewust kiezen voordat je je bewust bent geworden van alle verschillende aspecten in jezelf. Als je je niet van ieder deel van jezelf bewust bent, zul je merken dat je iets zegt of bedoelt, terwijl je iets anders wilde zeggen of bedoelde.. Je wilt je leven een bepaalde richting op laten gaan en merkt dat het een andere kant opgaat. Je wilt pijnlijke ervaringen die je vaak hebt vermijden en ze blijven zich herhalen. Je blijft vastzitten in een oud patroon.
Je hebt het gevoel dat je geen macht hebt ovet je eigen leven.
Hoe krijg je macht over je eigen leven. Hoe krijg je authentieke macht?

Je krijgt authentieke macht door het maken van verantwoorde keuzes. Een verantwoorde keuze, houdt rekening met de gevolgen van iedere keuze. Kies ik voor de ontwikkeling van mijn ziel of bevredig ik de behoefte van mijn persoonlijkheid.

De persoonlijkheid is in zichzelf geinteresseerd. Zij is niet altijd verantwoordelijk zorgzaam of liefdevol.
De persoonlijkheid ziet macht als iets buiten zichzelf. Zij denkt in termen van concurrentie, bedreiging, winst en verlies.
De ziel is energie van universele liefde, wijsheid en mededogen. Zij creeert door middel van deze energieën.
Wanneer je bewust bent dat je meer bent dan je persoonlijkheid, dat je Ziel bent, hef je de kloof tussen de persoonlijkheid en de ziel op. Dan begin je authentieke macht te ervaren.

Wanneer je door de uiterlijke omstandigheden verleid of bedreigd wordt, lever je macht in. Die uiterlijke omstandigheden krijgen macht over je. Wanneer je je niet laat verleiden, kom je in je kracht, creëer je authentieke macht. Kies je voor het verticale pad in plaats van het horizontale pad
Authentieke macht wordt steen voor steen, keuze voor keuze opgebouwd. Zij ontstaat niet door bidden of mediteren. Zij moet verdiend worden.

Wanneer je bewust graag wilt groeien, bewust wijs wilt worden, doe je bewust een beroep op die delen van je die niet heel zijn, om naar voren te komen (Het licht erop laten schijnen).
Wanneer je deze delen bestrijdt, boeten zij aan kracht in.
Als je besluit dat je niet kunt weerstaan aan een verleiding, geef je JeZelf in feite toestemming om onverantwoordelijk te zijn.

De reis naar heelheid vereist dat je eerlijk, open en moedig in JeZelf kijkt, wat je waarneemt, waar je waarde aan hecht en hoe je handelt. Pas dan kun je juiste keuzes maken.

Gary Zukav

[Gast1]

[Gast1]

Keuzes ... ?

Wel eens van het 'het nulpuntsveld' gehoord of gelezen?
Ik heb dit niet gevonden in een of andere clip of geschreven verhaaltje ...
Ik werd langer geleden wakker en ging 'weten', wetende dat ik altijd al weet.
Ik liet dit weten toe en ik kwam het tegen in mezelf en later elders, overal ... dus ook in clips en geschreven verhaaltjes ...

Ik maak geen keuzes omdat er geen keuzes zijn.
Ik heb het niet over de keuze of ik jam of hagelslag neem.
Ik heb een geweldig geheugen, een geweldige geest ... connectie en affiniteit ...
Net als iedereen, en iedereen weet het, maar iniet iedereen is zich daarvan bewust ...

Het is zelfs geen keuze om hier op zoek naar te gaan ...
Je doet het of niet,
Je opent je of niet,
Je denkt een keuze te maken, maar je doet het niet ...

[Susan]

voor jouw clips en tekst.

'k Heb het volgens mij begrepen, 'wazigheidsplekje' is weg

Wij en onze Ziel die Weet, zijn één, (velen zijn dit gevoel helaas 'kwijt')
want 'de Ziel 'geeft het door' via ons gevoel/intuïtie.
Indien we daar op vertrouwen, zullen we daar altijd zonder
meer gehoor aan geven, je DOET meteen!

Dus....gaan we nergens eerst nog over nadenken,handelen direct spontaan,
en dán is er inderdaad ook geen sprake meer van keuzes maken.

[taigitu]

Wij en onze Ziel die Weet, zijn één, (velen zijn dit gevoel helaas 'kwijt')
want 'de Ziel 'geeft het door' via ons gevoel/intuïtie.
Indien we daar op vertrouwen, zullen we daar altijd zonder
meer gehoor aan geven, je DOET meteen!

Dus....gaan we nergens eerst nog over nadenken,handelen direct spontaan,
en dán is er inderdaad ook geen sprake meer van keuzes maken.

Als je KIEST om daarop te vertrouwen en aan je intuïtie/gevoel gehoor geeft........dan is dat toch een keuze?

[univers]

Je maakt ook de keuze om adem te halen, als je dat niet doet, zijn er geen keuze's meer.

[Gast1]

Wij en onze Ziel die Weet, zijn één, (velen zijn dit gevoel helaas 'kwijt')
want 'de Ziel 'geeft het door' via ons gevoel/intuïtie.
Indien we daar op vertrouwen, zullen we daar altijd zonder
meer gehoor aan geven, je DOET meteen!

Dus....gaan we nergens eerst nog over nadenken,handelen direct spontaan,
en dán is er inderdaad ook geen sprake meer van keuzes maken.

Als je KIEST om daarop te vertrouwen en aan je intuïtie/gevoel gehoor geeft........dan is dat toch een keuze?

Ja, daar kún je voor kiezen, maarrrr ...

De bron van Vertrouwen gaat over het weten, diep van binnen, dat wat je bent IS.
Vertrouwen betekent verbonden zijn met dat innerlijke weten.
Het heeft met trouw aan jezelf en aan het goddelijke te maken.
Vertrouwen betekent ook dat er dingen kunnen gebeuren die je, als persoon, helemaal niet prettig vindt, of moeilijk om mee om te gaan.
Maar dat je dat toch niet uit de weg gaat in de wetenschap dat het bij je past die ervaring op te doen en dat daar iets moois uit zal voortkomen.
Door je vertrouwen weet je dan dat de dingen gaan zoals bedoeld, omdat je met innerlijke ogen kijkt, niet met uiterlijke ogen.
Vertrouwen is eigenlijk een levensbehoefte, een manier om het leven goed te kunnen leven.
En vertrouwen voorkomt en vernietigt levensangst, de energie die het leven en het uiten ervan zo in de weg kan staan.
Vertrouwen en levensmoed, levenslust en plezier in het leven gaan dan ook altijd samen.

Vertrouwen is weten ...
Als je weet dan doe je ...
... en hoef je nergens gehoor aan te geven ...

Het is 'lastig' om een juiste woordkeuze en zinsopbouw-keuze te maken.
Meestal begrijp ik wel wat de ander bedoelt, maar ook ik kies mijn woorden en zinnen niet altijd op de juiste wijze.

Ik vind het altijd aangenaam als anderen mij daar bij helpen, maar dat ik hun keuze ...

[Gast1]

Je maakt ook de keuze om adem te halen, als je dat niet doet, zijn er geen keuze's meer.

Mispoes, hoewel ...
Je kunt er voor kiezen om niet meer te ademen, maar dat ga je 'vanzelf' uiteindelijk toch doen.
Als je daar heel sterk in bent om je adem zolang in te houden, val je flauw en zodra je flauw valt, ga je weer ademen.
Je kunt ook niet kiezen dat je je hart niet meer laat kloppen, of je pleegt zelfmoord.
Tja, of je krijgt een hartaanval en er zijn er die denken dat ze daar ook zelf voor kiezen.

[Gast1]

Vertrouwen.

Ik heb vertrouwen in jou.

Dat betekent dat het veilig is.
Dat ik zonder risico mijn hart kan openen, zonder dat ik beschadigd word.
Vertrouwen betekent dat ik mijn diepste zielenroerselen aan jou kan toevertrouwen, zonder dat je er een oordeel over hebt en zonder dat je me iets verwijt.
Vertrouwen is weten dat ik door jou opgevangen word.
Dat mijn woorden betekenis krijgen doordat jij ze in liefde ontvangt en me ruimte geeft om mezelf op mijn eigen unieke manier uit te drukken.

Vertrouwen is weten dat je tijd voor me hebt.
Mijn expressie is een worsteling.
Ik struikel soms over mijn eigen woorden, want ik weet zelf nog niet wat me beweegt en wat er binnen in mezelf allemaal afspeelt.
Het is daar binnen zo oneindig, zo groots, zo onzeker en ook zo verlangend.
Ik begrijp niet altijd de betekenis van wat ik voel, maar jij neemt alle tijd om te luisteren en mijn aarzelende woorden te ontvangen.
Wat binnen in mij leeft is soms zo moeilijk in woorden uit te drukken. Het is de echo van mijn Ziel die een weg zoekt naar buiten.
Jij geeft me vertrouwen, waardoor ik de moed heb om niet alleen de lichte maar ook de donkere kanten in mezelf te onderzoeken.
Jij geeft me ruimte om weer de balans te vinden en mijn authentieke zijn naar buiten te brengen.

Jij bent ook een kant van mij. Ik luister ook naar jou en ik heb vertrouwen in je.
Er is geen dualiteit tussen jou en mij. Ik weet dat we verbonden zijn .
Ik luister naar jou. Het is veilig.
Je kunt gerust je hart openen en je zielenroerselen aan me toevertrouwen.
Ik vind het fijn om naar je te luisteren. Jouw worsteling raakt me diep in mijn ziel. Het is zo herkenbaar.
Je kunt altijd naar me toe komen.
Ik heb alle tijd voor je. Ook al struikel je soms over je woorden, ik ben er voor jou en leg in gedachten mijn arm om je heen.
Heel diep in mij weet ik dat we verbonden zijn, ook al zijn we nog zo verschillend.
Ergens diep in mij hoor ik het lied van onze ziel.
Een tweestemmig lied dat samenvloeit tot een geheel.

http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=& ... 9542,d.d24

[taigitu]

Je maakt ook de keuze om adem te halen, als je dat niet doet, zijn er geen keuze's meer.

Nee, je kan niet kiezen om wel of niet adem te halen.
Adem kan je inhouden totdat het je niet meer lukt.
Je zou het razend druk hebben als ademen een keuze zou zijn.
En gelukkig dat het zo is want je zou geen oog dichtdoen.
Je blijft namelijk ook gewoon doorademen als je slaapt.....

[univers]

Nee, je kan niet kiezen om wel of niet adem te halen.
Adem kan je inhouden totdat het je niet meer lukt.
Je zou het razend druk hebben als ademen een keuze zou zijn.
En gelukkig dat het zo is want je zou geen oog dichtdoen.
Je blijft namelijk ook gewoon doorademen als je slaapt.....

Dus met andere woorden, de keuze staat al van te voren vast bij de geboorte.
Of de keuze wordt voor je gemaakt, dan heb je niet te kiezen, maar te doen.

[Gast1]

Nee, je kan niet kiezen om wel of niet adem te halen.
Adem kan je inhouden totdat het je niet meer lukt.
Je zou het razend druk hebben als ademen een keuze zou zijn.
En gelukkig dat het zo is want je zou geen oog dichtdoen.
Je blijft namelijk ook gewoon doorademen als je slaapt.....

Dus met andere woorden, de keuze staat al van te voren vast bij de geboorte.

Die 'keuze' staat net zo vast als de 'keuze' van de zon of ze blijft branden of niet.

[univers]

Die 'keuze' staat net zo vast als de keuze van de zon of ze blijft branden of niet.

Mispoes denk dieper.

[Gast1]

Je moest eens weten Uni ...

Ahum ...

Voordat je bewust besluit om een knop in te drukken, is je brein al acht tot tien seconden bezig met die actie.
Bewustwording komt pas vlak voordat je vinger daadwerkelijk naar de knop gaat.
Onbewuste hersenactiviteit is onze vrije wil dus de baas, lijkt het.

Zo’n acht tot tien seconden voordat je je realiseert dat je het besluit neemt een knopje in te drukken, is je brein al bezig die actie te plannen.
Geheel op eigen houtje regelen je hersenen de voorbereiding voor de beweging.
Niks vrije wil dus: je bewustzijn krijgt alleen een memo achteraf, nét voordat je de knop raakt.
Dat ontdekten hersenwetenschapper John-Dylan Haynes en zijn collega’s toen ze veertien vrijwilligers in een hersenscanner legden.

In die scanner konden de vrijwilligers zelf kiezen wanneer ze met hun linker- of rechterhand een knop indrukten.
Ondertussen zagen ze een scherm waar elke halve seconde een andere letter op voorbij flitste.
Dit gaf de onderzoekers de kans om vast te stellen op welk moment het bewuste besluit om een knop in te drukken was genomen: ze vroegen de vrijwilliger welke letter op dat beslissingsmoment in beeld was geweest.

De onderzoekers maakten het de vrijwilligers niet al te moeilijk: druk op de knop wanneer je daar maar zin in hebt.

In 60% van de gevallen konden Haynes en zijn mede-hersenwetenschappers al geruime tijd (8-10 seconden) voor dat moment bepalen of de vrijwilliger de linker- of de rechterknop zou gaan indrukken.
Dat is iets beter dan wanneer de onderzoekers gegokt zouden hebben voor welke knop iemand zou gaan.

Een verschil van enkele seconden is uitzonderlijk groot, vergeleken met eerder gedaan onderzoek.
Uit een beroemd – en berucht – experiment dat de Amerikaan Benjamin Libet zo’n 25 jaar geleden deed bleek dat er 300 milliseconden zitten tussen de daadwerkelijke neiging om een vinger op te tillen en de bijbehorende hersenactiviteit.

Net als toen is ook het experiment van Haynes en collega’s reden om te twijfelen aan de vrije wil van de mens.
Klaarblijkelijk kan ons brein prima beslissingen nemen zonder dat ons bewustzijn eraan te pas komt.
Uit het onderzoek van Libet bleek destijds dat dit bewustzijn nog wel een eerder genomen ‘breinbesluit’ kan tegenhouden: het heeft dus veto over ons onbewuste.
Haynes denkt dat je bewuste wil en je onbewuste wil juist met elkaar overeenkomen. Het is hetzelfde proces, meent hij.
Geen vrije wil, geen verantwoordelijkheid?

Of mensen een vrije wil hebben of ‘slaaf zijn van hun hersenactiviteit’ heeft vergaande gevolgen.
Zo is het in de rechtspraak een voorwaarde dat de verdachte uit vrije wil een misdrijf heeft gepleegd.
Ontbreekt die vrije wil – omdat iemand gedwongen werd tot een actie of geestelijk niet in orde was – dan is de verdachte niet schuldig en kan hij dus niet gestraft worden.
Als geen enkel mens echt uit vrije wil handelt, zijn we dan nog wel verantwoordelijk voor onze daden?

Het onderzoek van Haynes en collega’s verscheen op 13 april 2008 in het vakblad Nature Neuroscience onder de titel ‘Unconscious determinants of free decisions in the human brain’

http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=& ... 9542,d.ZGU

[univers]

Gast1 dat zijn geen keuze's, dat zijn proefkonijnen.
Je maakt al de keuze om er aan mee te doen.
Ik zou toch nog maar dieper na denken.

[taigitu]

Nee, je kan niet kiezen om wel of niet adem te halen.
Adem kan je inhouden totdat het je niet meer lukt.
Je zou het razend druk hebben als ademen een keuze zou zijn.
En gelukkig dat het zo is want je zou geen oog dichtdoen.
Je blijft namelijk ook gewoon doorademen als je slaapt.....

Dus met andere woorden, de keuze staat al van te voren vast bij de geboorte.
Of de keuze wordt voor je gemaakt, dan heb je niet te kiezen, maar te doen.

Nee, het is inherent aan het systeem dat je bent. Ademen via je longen ga je pas doen als je wordt geboren. Voor die tijd deel je in de zuurstof van de moeder.
En als je systeem is 'uitgewerkt, op is' en je stoffelijke deel uit elkaar valt en zich herenigt met de andere materie, dan is het ademen over.

[Susan]

Wij en onze Ziel die Weet, zijn één, (velen zijn dit gevoel helaas 'kwijt')
want 'de Ziel 'geeft het door' via ons gevoel/intuïtie.
Indien we daar op vertrouwen, zullen we daar altijd zonder
meer gehoor aan geven, je DOET meteen!

Dus....gaan we nergens eerst nog over nadenken,handelen direct spontaan,
en dán is er inderdaad ook geen sprake meer van keuzes maken.

Als je KIEST om daarop te vertrouwen en aan je intuïtie/gevoel gehoor geeft........dan is dat toch een keuze?

Wij en onze Ziel die Weet, zijn één, dat is ons innerlijk weten.(wat Gast1 dus ook al zei)
Indien je onvoorwaardelijk vertrouwt op je Ziel,(ofwel op je gevoel/Intuïtie af gaat), kies je daar niet opeens op een bepaalt moment voor 'om daar op te gaan vertrouwen' het is er en was er altijd al. Dat gaat zonder nadenken, onze Ziel denkt ook niet.

Twijfelaars zouden wel de keus kunnen maken om niet naar hun gevoel/intuïtie te luisteren, omdat ze minder zelfvertouwen hebben, blokkeren de energie dan ook met hun Ziel.

Wat misschien ook wel voor sommigen een keuze (geweest)kan zijn is, dat ze zich er niets meer
aan gelegen laten liggen wat anderen er van vinden, en op een gegeven moment dus voor zichzelf
kiezen en dat trouw blijven. Maar het vetrouwen op de Ziel gevoel/intuïtie was/is ook daar dan evengoed aanwezig.

[Zoeker]

Je moest eens weten Uni ...

Ahum ...

Voordat je bewust besluit om een knop in te drukken, is je brein al acht tot tien seconden bezig met die actie.

Dat lijkt mij onzin. Soms zie ik de knop pas op het laatste moment. Verder denk ik ook niet dat het er toe doet in het kader van dit topic.
Vrije wil/keuze gaat niet over knopjes indrukken.