De frustratie van verlicht zijn

[Nathan]

Je zou het haast niet denken: als je het licht ziet dat je dan pas echt behoorlijk gefrustreerd kan worden, niet waar?
Dat komt volgens mijns inziens, door dat men iets, een bepaalde doorbraak ziet als de verlichting zelf, het volledig ontwaakt zijn.
Maar mensen hebben nu eenmaal ervaringen en doorbraken en als iets daarvan wordt aangezien als: dat je er bent, dat dat Het is maar achteraf blijkt dat niet het geval te zijn, loop je volgens mij een hoop mis en ondertussen raak je behoorlijk gefrustreerd, want mensen zien jou simpelweg niet staan of zitten ‘als verlicht’. Zo... je begint dan nog harder te schoppen tegen alles… Ten minste, die kans is groot.
Goed ik schrijf hier natuurlijk maar wat, blijf gerust op je hoeden! - Maar misschien heb je inmiddels toch iets herkend.
Nu ben je verlicht of hebt volgens jezelf begrepen dat dat zoeken juist de valkuil is, maar dan beschouw je dat toch weer als een soort van verlichting?
Het is simpelweg een feit, een bekend gegeven dat heel veel mensen denken Het bereikt te hebben of gezien of begrepen, niet waar?
Ik zeg hier niet dat er niets gezien is, dat er niets veranderd is maar waarom dan toch nog zo’n gefrustreerde verlichte man of vrouw?
…
Ik maak nu even een sprong naar het leven van Boeddha.
Hij had diverse leraren en volgens zijn leraren mocht ie zijn handen dicht knijpen met hen maar dat deed ie niet. Uiteindelijk raakte hij volledig verlicht. Toen ie alleen was.
…
Een leraar willen zijn, erkenning willen hebben heeft werkelijk niets te maken dat je werkelijk vrij bent. Maar dat je iets bezit, iets intellectueel verworven hebt ookal zul je dat volledig hier kunnen ontkennen.
Even weer terug naar Boeddha.
Er wordt gezegd dat de kern van zijn dharma is: alert zijn.
En dat kun je mogelijk misschien plaatsen als: bewustzijn. Bewust-zijn. Dat je bewustzijn zelf bent.
Maar daar ligt nu volgens mij de valkuil, dat begrijpen is niet het eind maar het begin.
Door enkel alert te zijn kun je eindelijk volledig doordringen in het beperkende zelf. Dat dan van je af kan vallen, als een eierschaal bij een kuiken maar begrijpen dat je in het ei zit is nog niet de bevrijding ervan.
Wat je zou kunnen denken, dat ik hier verlichting afbreek van heel veel mensen maar dat is niet echt zo, want het gaat mij hier erom, dat men verder gaat, net als de Boeddha zo’n vijfentwintighonderd jaar geleden.
Als men niet verder gaat en men denkt het bereikt te hebben, zoals heel veel mensen door de eeuwen heen, zal deze zogenaamde verlichting niet echt bijdragen bij de vrede van mensen onderling.
Ongeacht hoe verlicht iedereen zegt te zijn.

[Zoeker]

Gelukkig ben ik niet verlicht. Geen frustratie ook.

[Nathan]

Gelukkig ben ik niet verlicht. Geen frustratie ook.

[Susan]

Iedereen die denkt 'dat hij er al is, of iets bereikt heeft..of denkt verlicht te zijn'..
heeft er niets van begrepen. We leren tot onze dood gewoon door, indien we helder bij
verstand blijven.

Iedereen kan wél euforische ervaringen hebben die een grandioos gevoel geven, wat
doet denken aan (misschien) hoe 'verlicht' zijn zou kunnen voelen. Meer niet.
Laat staan dat iemand van zichzelf beweerd 'verlicht' te zijn...dat klopt in mijn beleving
van geen kanten.

Een werkelijk Verlicht mens houd zich daar verre van, en zal dat nooit over zichzelf zeggen,
dat doet alleen een blaaskaak...

[univers]

Gelukkig ben ik niet verlicht.

Ik wel.

[Zoeker]

Iedereen die denkt: Ik ben verlicht, die heeft het niet begrepen.
Het grappige is dat ik nooit verlicht kan zijn.
Er wordt gezocht naar iets wat er niet is.
Duizenden stromen naar India, bezoeken satsangs, spellen goeroe's in de hoop verlicht te worden.
Eindeloos mediteren en 'auhhhmm' doen. Ondertussen kijken ze natuurlijk heel wijs en verlicht uit hun ogen en mediteren nog eens op een mooie gedachte.

Maar ja, dan is er toch weer die teleurstelling…
Zo je best doen en er gebeurd maar niks!
Ach ja, de eerste zullen de laatsten zijn en de laatsten zullen de eerste zijn staat al ergens geschreven.
Hij zal komen als een dief in de nacht…..

[Gast1]

Gelukkig ben ik niet verlicht.

Ik wel.

[Zoeker]

Gelukkig ben ik niet verlicht.

Ik wel.

Ja, dat zie ik ook wel met die lichtgevende ogen van je.

[Gast1]

Zoeker, je bent me nét voor met je bericht om 20:27 uur.

[univers]

Moet je zien als je hoge nood hebt, hoe verlicht je er na bent.

[Gast1]

[Zoeker]

Zoeker, je bent me nét voor met je bericht om 20:27 uur.

Ik zag je ingelogd en dacht: ik zal hem voor zijn!

[Zoeker]

Even weer terug naar Boeddha.
Er wordt gezegd dat de kern van zijn dharma is: alert zijn.
En dat kun je mogelijk misschien plaatsen als: bewustzijn. Bewust-zijn. Dat je bewustzijn zelf bent.
Maar daar ligt nu volgens mij de valkuil, dat begrijpen is niet het eind maar het begin.

Dat heb je wel goed gezien. Het 'zijn' kan gezien worden, maar dat is in wezen een heel eenvoudig in-zicht.
En zeker niet het einde, maar het begin. Het begin van je Pad.

[Gast1]

Ik zag je ingelogd en dacht: ik zal hem voor zijn!

Hihihi ... je bent wel grappig, maar nu even serieus:

Iedereen die denkt: Ik ben verlicht, die heeft het niet begrepen.
Het grappige is dat ik nooit verlicht kan zijn.
Er wordt gezocht naar iets wat er niet is.
Duizenden stromen naar India, bezoeken satsangs, spellen goeroe's in de hoop verlicht te worden.
Eindeloos mediteren en 'auhhhmm' doen. Ondertussen kijken ze natuurlijk heel wijs en verlicht uit hun ogen en mediteren nog eens op een mooie gedachte.

Maar ja, dan is er toch weer die teleurstelling…
Zo je best doen en er gebeurd maar niks!
Ach ja, de eerste zullen de laatsten zijn en de laatsten zullen de eerste zijn staat al ergens geschreven.
Hij zal komen als een dief in de nacht…..

Ik ben het toch niet geheel roerend met je eens en met dat mediteren en dat 'auhhhmm-gedoe' ... tja ... dat is toch weer iets anders hoor.
Daardoor ben ik bijvoorbeeld niet verlicht, maar ik kan me wel voorstellen dat het 'verlichtend' kan werken, of 'bevrijdend' kan werken.
Voor mij is het 'opgaan in' en dat werkt eerder 'bevrijdend' van 'verlichtend' ...

Ondertussen kijken ze natuurlijk heel wijs en verlicht uit hun ogen en mediteren nog eens op een mooie gedachte.

Hmmm ... Zoeker ...
Is er daarna werkelijk teleurstelling?
Als dat het geval is, kan er van tevoren alleen maar sprake zijn geweest van een verwachting.
Iedereen die iets 'verwacht' heeft het ook niet begrepen.
Iedereen die iets aanneemt op deze wijze zoals jij nu doet, heeft het ook niet begrepen.

[Zoeker]

Ik ben het toch niet geheel roerend met je eens en met dat mediteren en dat 'auhhhmm-gedoe' ... tja ... dat is toch weer iets anders hoor.
Daardoor ben ik bijvoorbeeld niet verlicht, maar ik kan me wel voorstellen dat het 'verlichtend' kan werken, of 'bevrijdend' kan werken.
Voor mij is het 'opgaan in' en dat werkt eerder 'bevrijdend' van 'verlichtend'

Is er daarna werkelijk teleurstelling?
Als dat het geval is, kan er van tevoren alleen maar sprake zijn geweest van een verwachting.
Iedereen die iets 'verwacht' heeft het ook niet begrepen.
Iedereen die iets aanneemt op deze wijze zoals jij nu doet, heeft het ook niet begrepen.

Er is bij mij geen frustratie en er zijn nooit verwachtingen geweest.
Daarom schreef ik ook dat 'dief in de nacht'.

Ja, ik heb ook aan meditatie gedaan, mantra zingen en dat soort zaken.
Maar niet met een bepaald doel.

Ja, ik heb aan zelfkennis gedaan en doe dat nog.
Maar vanuit een innerlijke drive.
Nooit met het doel om verlichting te bereiken.

Eigenlijk begrijp ik nog steeds niet wat ze met 'verlichting' nou precies bedoelen.
Een uitgedoofde staat lees ik wel eens. Ja, ik kan me daar wel wat bij voorstellen.
Maar het Pad gaat altijd weer verder.

Het enige wat ik bij mijzelf bemerk, is dat ik veranderd ben.
Het blijkt mogelijk om los te komen van 'ik', maar ben 'ik' dat dan nog wel?
Loskomen van 'ik' houdt automatisch in dat 'ik' verdwijnt.
En waar 'ik' verdwijnt daar verschijnt liefde.
In duizenden hoedanigheden.

En ik kan die liefde alleen 'zijn', ik kan er niet naar streven.
Streven betekend een doel en uiteindelijk blijkt er nergens een doel te zijn.
Ook geen verlichting….

[Kristof Piessens]

Verlichting bereik je enkel door hard te werken in 'innerlijke' zin.

Verlichting is een werkwoord die geestelijk, bewustmakend, concentrerend werkt...maar heeft absoluut niets met hokus pocus te maken !

Ik ben geen zwever, sta met de voeten stevig op de grond...in balans met mezelf, en mijn nieuwsgierigheid over de dingen die nu mij bekend zijn, daagt het wel op dat ikzelf zo bloednuchter ben als iets, allez je ik rook nog steeds wat jammer is, maar de omstandigheden laten dat niet toe op dit moment, ik zit vast om vooruitgang te boeken !

[Gast1]

@ Zoeker:

Prachtig geschreven, werkelijk.
Alweer heel herkenbaar en je omschrijft de dingen mooi.
Ik vind mijzelf een kniesoor en wil geen glans weghalen, maar er is maar één dingetje wat volgens mij niet kan:

Ja, ik heb ook aan meditatie gedaan, mantra zingen en dat soort zaken.
Maar niet met een bepaald doel.

Volgens mij is het niet mogelijk om dat te gaan doen zonder doel.
Met een doel hebben is volgens mij niets mis mee ...

[Gast1]

Verlichting bereik je enkel door hard te werken in 'innerlijke' zin.

Verlichting is een werkwoord die geestelijk, bewustmakend, concentrerend werkt...maar heeft absoluut niets met hokus pocus te maken !

Ik ben geen zwever, sta met de voeten stevig op de grond...in balans met mezelf, en mijn nieuwsgierigheid over de dingen die nu mij bekend zijn, daagt het wel op dat ikzelf zo bloednuchter ben als iets, allez je ik rook nog steeds wat jammer is, maar de omstandigheden laten dat niet toe op dit moment, ik zit vast om vooruitgang te boeken !

Nee, je bent niet in balans met jezelf, anders zou je niet vast zitten.
Als je rookt ben je ook niet in balans, pas als je het roken kunt laten zonder problemen, dan ben je in balans.
Een bloednuchter iemand zoals jij, die dat van zichzelf schrijft, weet dat dat zo is

[Nathan]

Iedereen die denkt 'dat hij er al is, of iets bereikt heeft..of denkt verlicht te zijn'..
heeft er niets van begrepen. We leren tot onze dood gewoon door, indien we helder bij
verstand blijven.

Iedereen kan wél euforische ervaringen hebben die een grandioos gevoel geven, wat
doet denken aan (misschien) hoe 'verlicht' zijn zou kunnen voelen. Meer niet.
Laat staan dat iemand van zichzelf beweerd 'verlicht' te zijn...dat klopt in mijn beleving
van geen kanten.

Een werkelijk Verlicht mens houd zich daar verre van, en zal dat nooit over zichzelf zeggen,
dat doet alleen een blaaskaak...

Even 'valsspelen', want ik schreef deze tekst net elders op het internet maar misschien sluit ie wel hier goed aan:

Verdriet, angst, verlangen,… Je kunt er niet om heen. Of toch? Velen lijken het kunstje te gebruiken: ik ben het niet, ik ben niet de ervaring maar dat noem ik, jezelf dissociëren van iets of iemand. Er op een afstandje naar gaan kijken met de woorden: Ik ben bewustzijn waarin alles zich manifesteert. Laat staan dat het waar is, dat je dat echt begrepen hebt, gezien, zogenaamd gerealiseerd, wat dan? Want dan is alles er nog gewoon, lijkt me in die filosofie: angst, verdriet, verlangen,…
Er gebeurt iets verschrikkelijks aangrijpends in je leven en daar is dan die angst of verdriet. Je weet (zeg je tegen jezelf) dat je het niet bent Maar verdwijnt het dan terstond door dit tegen jezelf te zeggen of blijft het en dramatiseer je het niet? Als je enkel bewustzijn bent, zul je niet je angst of verdriet gaan dramatiseren, dat volg ik hier dan sowieso uit. Maar het is er dan nog wel!
Als je werkelijk een licht voor jezelf bent, zal verdriet of angst als het opduikt en door jou direct wordt waargenomen ook verdwijnen. En dat maakt voor mij Het verschil.
Zien is transformatie anders is zien enkel zien zonder de kracht van transformatie in zich te hebben.
Zien is ook contact, zien is ook ervaren. Zien is nondualistisch. Geen licht buiten de grot maar in de grot. Je kijkt niet langer tegen iets aan maar bent het (verdriet, eenzaamheid, et cetera), en omdat je het licht bent kan het niet bestaan in jou.
Het is slechts een stapje in de goede richting door te weten dat je niet van deze wereld bent. Dan volgt de praktijk!... En daarin ligt de transformatie of niet. De waarnemer niets anders is dan het waargenomene. Zonder dat dan daarbij verdriet etc. versterkt wordt of op een afstandje gehouden. Nee, het verdwijnt terstond. Zoals licht buiten de grot de duisternis in de grot niet doet verdwijnen. Doet het licht dat doordringt meteen de duisternis verdwijnen.
Teveel mensen beweren enkel bewustzijn te zijn maar daarmee hebben ze niet als een Boeddha einde gemaakt aan het leed diep in zichzelf enkel dramatiseren ze het niet meer. Dat is een stap…

[Nathan]

Hij zal komen als een dief in de nacht…..

Je wacht op Jezus?