Mediteren

[Zoeker]

Ik zie meditatie niet als een vlucht uit de wereld, maar juist eerder als een 'stap' in je werkelijke 'zijn-toestand'...

Hear hear. Je zult in een meditatie nooit wat anders aan treffen dan je bent.
En die zijnstoestand is niet afhankelijk van meditatie, maar van een geopend hart.


Er was eens een vrome boeddhistische monnik. Jarenlang mediteerde hij in afzondering om tot het allerhoogste te komen.
Hij ontzegde zichzelf alle geneugtes en nam genoegen met het minste.

Na enkele tientallen jaren van toewijding klopte er iemand op de deur van zijn eenzame berghutje.
Woest stoof hij naar de deur en riep: "wie haalt me uit mijn concentratie?"

[Zoeker]

Hmmm..ik vind de metafoor een beetje onaf. Eens kijken.

Hij deed de deur open en er was niemand. De monnik was diep teleurgesteld in zichzelf. Hij ontstak het haardvuur wat al tientallen jaren niet aan was geweest en laafde zich met spijzen. Hij staarde in het vuur en gaf zijn doel om het allerhoogste te bereiken op. Zo zat hij uren in trance te staren naar de vlammen. Totdat er weer een klop op de deur klonk. Eens kijken, dacht de monnik en deed open. Daar stond hij oog in oog met de Geliefde. "Wie bent u?" , sprak de monnik. Ik ben jou, zei de Geliefde. Ik was er altijd al, maar je was zo druk bezig om het allerhoogste te bereiken dat je mij niet zag…..

[Gast1]

Ik zie meditatie niet als een vlucht uit de wereld, maar juist eerder als een 'stap' in je werkelijke 'zijn-toestand'...

Je zult in een meditatie nooit wat anders aan treffen dan je bent.
En die zijnstoestand is niet afhankelijk van meditatie, maar van een geopend hart.

[Nathan]

Pijn, jeuk, angst, denken,... er is enkel sprake van zien wat is, zoals het is. De oorspronkelijke geest is niet op de vlucht voor zichzelf. Er is geen verdeeldheid. Er is geen poging zichzelf te beheersen of staat het najagen van verlangens centraal. De mens is een complex wezen, lichaam en geest. Toch is alles heilig eenvoudig. Keuzeloos gewaarzijn is onze wezenlijke natuur. Maar als je denkt dat te kunnen bereiken door beheersing, vergis je je. De natuur van onze geest is meditatie, zien wat is, zoals het is.
Je kunt je onmogelijk in werkelijkheid beter of slechter voor doen dan je werkelijk bent voor jezelf. In vrijheid wordt gezien wat is, zoals het is: angsten, verlangens, verdriet,... Keuzeloos gewaarzijn versterkt nimmer de verkramping die de mens ervaart. Dus diep inwezen zijn we niet verkrampt. Als keuzeloos gewaarzijn volledig wordt bereikt door inzicht en door het verdwijnen van het zelfbeeld met wortel en al, is het onze wezenlijke natuur. Zijn we waarlijk een licht voor onszelf.

[Susan]

Een jonge man had al de boeken over Zen gelezen
die hij kon vinden.

Hij had gehoord over een grote Zen meester en
was er in geslaagd een ontmoeting met de wijze
man te hebben.

Zodra ze waren gaan zitten vertelde de jonge man
alles wat hij tot nu toe had begrepen over Zen.

Hij zei de meester dat Zen over dit ging,
en over dat, en ... etc.

Na een tijd stelde de meester voor om rustig
een kopje thee te drinken.

Hij deed de traditionele Japanse ceremonie
terwijl de man vol genoegen keek hoe hij alles
wat hij uit de boeken kende, zag gebeuren.

Maar op een gegeven moment was het kopje van de
bezoeker helemaal vol en begon het over te lopen.

De Zen meester bleef gieten.

Na enkele minuten kon de gast zich niet meer
houden en schreeuwde het uit:

"STOP -
Je ziet toch dat het vol is en er niks meer bij kan?"

"AH!" Zei de meester.
Net zoals het kopje, is jouw geest vol van je
eigen overtuigingen en vooroordelen.

Hoe kun je iets nieuws echt leren,
als je niet eerst jouw kopje leeg maakt?"


En zo is/gaat het met mediteren ook, kwestie van alles wat er over geschreven is
los laten. Zelf mediteerde ik al ver voor dat ik zelfs ooit van dat woord gehoord had, ook niet gelezen. Keek ook vreemd op van al die cursussen opeens...Niemand kan een ander 'voorschrijven ' hoe dat 'moet' .
Iedereen mag het beleven zoals bij hem/haar past en ondergaat het op zijn eigen wijze, voelt dat zelf heel goed aan. Als ze het denken/gedachten over allerlei zaken leren loslaten, kunnen ze daarna zondermeer mediteren op welke plaats en wijze dan ook. Een discussie er over kan prima natuurlijk, is ook helemaal niks mis mee.
Maar doe het wel zelf op jouw eigen plezierige manier, en laat je niets aanpraten.

[Nathan]

Een discussie er over kan prima natuurlijk, is ook helemaal niks mis mee.
Maar doe het wel zelf op jouw eigen plezierige manier, en laat je niets aanpraten.

Volgens mij doet iedereen wat hem/haar het beste uitkomt, Susan.

Betreft bijvoorbeeld hetzelfde met wel of niet roken.

[Nathan]

Iedere stap, poging, om jezelf apart te zetten, om dan jezelf te gaan observeren is in strijd met het moment zelf, nu. Want je bent er al en je observeert al. Denken dat observeren met controle te maken heeft is juist in strijd met onbevooroordeeld aanwezig zijn.
Je kunt jezelf niet losmaken van het leven om jezelf te gaan observeren. Er bestaat namelijk niemand los van het leven. Er is geen lijn tussen ons en het leven, dat is enkel denkbeeldig.
Je kunt jezelf enkel nu observeren in vrijheid. Het is altijd nu als je jezelf observeert.
Er is geen zelfstandige persoon die je kunt leren kennen, je leert jezelf kennen als onderdeel van het geheel. Het leven is jou. En jij bent het leven. De waarnemer het waargenomene.
Je haat speelt nu op of niet. Je liefde is aanwezig of niet. Jezelf afzonderen is een illusie. Het gaat er juist om dat je jezelf in relatie leert kennen, in iedere ontmoeting, waar dan ook, met wie dan ook. Misschien ook toevallig in een grot, ergens hoog in de bergen.
Je kunt niet gaan mediteren, je kunt niet zeggen dat je straks jezelf gaat observeren. Wat doe je dan nu?

[Gast1]

Een discussie er over kan prima natuurlijk, is ook helemaal niks mis mee.
Maar doe het wel zelf op jouw eigen plezierige manier, en laat je niets aanpraten.

Volgens mij doet iedereen wat hem/haar het beste uitkomt, Susan.

Ik kan je verzekeren dat dat beslist niet zo is.

[Gast1]

Iedere stap, poging, om jezelf apart te zetten, om dan jezelf te gaan observeren is in strijd met het moment zelf, nu. Want je bent er al en je observeert al.

Hahaha ... Vanuit ieders eigen perceptie ja.

[Gast1]

Je kunt niet gaan mediteren, je kunt niet zeggen dat je straks jezelf gaat observeren. Wat doe je dan nu?

Ik observeer me nu zelf, hoe ik duidelijk kan maken dat dit dus wel zeker kan.
Dat kun je als een meditatie zien, maar het is pas een meditatie als ik daar dus niet mee bezig ben.
Meditatie heeft ook niets met jezelf observeren, zelfreflectie of introspectie te maken Nathan.
Mocht ik dat geschreven hebben, dan ben ik de draad volledig kwijt geraakt op dat moment.
Inmiddels besef ik dat ik zuivere meditatie niet kan verwoorden, ik heb het gepoogd.
Net als anderen.

[Nathan]

Je kunt niet gaan mediteren, je kunt niet zeggen dat je straks jezelf gaat observeren. Wat doe je dan nu?

Ik observeer me nu zelf, hoe ik duidelijk kan maken dat dit dus wel zeker kan.
Dat kun je als een meditatie zien, maar het is pas een meditatie als ik daar dus niet mee bezig ben.
Meditatie heeft ook niets met jezelf observeren, zelfreflectie of introspectie te maken Nathan.
Mocht ik dat geschreven hebben, dan ben ik de draad volledig kwijt geraakt op dat moment.
Inmiddels besef ik dat ik zuivere meditatie niet kan verwoorden, ik heb het gepoogd.
Net als anderen.

Meditatie is een begrip, een woord, een symbool.
Zo gebruiken we het begrip 'God' ook op ons eigen manier.
Het woord is niet 'de zaak' zelf.
Je mag er alles onder verstaan wat je wil maar brengt het ook iets nieuws, voor jezelf?

[Gast1]

Ja, dat ben ik met je eens
Aardig dat ik het mag verstaan zoals ik wil en ja ... het heeft mij langer geleden veel nieuws gebracht.
Het bracht me dat ik 'de dingen' anders ging bekijken én beleven.
Ik heb me daar echter niet toe bewogen, het is als 'een geschenk' gekomen.
Ik ging het ongelooflijke geloven, heb me er zelfs tegen verzet, maar 'het' bleek sterk te zijn.
Van ongelovige naar gelovige en van gelovige naar 'weter' ...

Ik mediteer vaak. Meestal onbewust waarna ik zeg; "ah, dat was weer zo'n meditatief moment."
Dat kan variëren van een enkele minuut tot soms wel een kwartier.
Soms zelfs uren.

En ik kan het bewust opzoeken.
De Natuur in en 'Aarden' ... Arden en 'ontladen' ... los-laten.

Tijdens een muziekstuk overkomt mij dat ook geregeld, maar in de Natuur blijft het toch nog bijzonderder.
Thans pleeg ik vingeryoga toe te passen, met dank aan taigitu.

[Nathan]

Ik mediteer vaak. Meestal onbewust waarna ik zeg; "ah, dat was weer zo'n meditatief moment."
Dat kan variëren van een enkele minuut tot soms wel een kwartier.
Soms zelfs uren.

Wat dacht je van 24 uur, het klokje rond in het oneindige?

Thans pleeg ik vingeryoga toe te passen, met dank aan taigitu.

Slaapkamer-yoga bedoel je zeker?

[taigitu]

Meditatie is een begrip, een woord, een symbool.
Zo gebruiken we het begrip 'God' ook op ons eigen manier.
Het woord is niet 'de zaak' zelf.
Je mag er alles onder verstaan wat je wil maar brengt het ook iets nieuws, voor jezelf?

-Bewuste meditatie is geen meditatie
-Meditatie betekent verlichting.
-Meditatie is verlichting, omdat je letterlijk door je volledige aanwezigheid het heden verlicht.
-Iedereen heeft zo'n beetje zijn eigen opvatting betreffende het begrip meditatie of God of liefde of... Het gaat er dan bij mij ook niet om meditatie in Een hokje te stoppen.
-Iedere houding betreffende meditatie is het einde ervan. Omdat inzicht, de oorspronkelijke geest zelf is. Want controle betekent dualiteit: ik en mijn geest.

-Je kunt niet gaan mediteren, je kunt niet zeggen dat je straks jezelf gaat observeren. Wat doe je dan nu?

Even wat van jouw uitspraken uit deze topic bij elkaar.
Het wordt er niet duidelijker van.......

IK = bewustzijn, het eeuwige.
Geest = het wezenlijke, de ziel

Ik = ego, het lichamelijke. Ofwel de waarnemer,
het hulpstuk van de geest om alles waar te nemen.

We zijn in onze manifestatie als mens een dualistische eenheid.
Gewoon het yin/yang gebeuren en zo zullen we alles waarnemen/ervaren.
Als we het ene ervaren is het tegenovergestelde daar ook in aanwezig.
Het is niet zo dat we een deel van ons zelf kunnen uitwissen of buiten onszelf kunnen
plaatsen totdat we het weer terug willen omdat we het nodig hebben.
Het lijkt mij daarom onmogelijk om iets lichamelijk of geestelijk te ervaren, of te ondergaan
zonder dat beide delen aanwezig zijn. We kunnen wel alleen één deel ervan dominant
ervaren. Zodra dat moment zwakker wordt komt het tegendeel sterker naar voren in ons
bewustzijn.

"Denken is de natuurlijke activiteit van de geest.
Meditatie gaat niet over je gedachten tegenhouden.
Meditatie is het proces van het laten rusten van je geest in zijn natuurlijke toestand,
die open is voor en zich van nature bewust is van gedachten,
emoties en gewaarwordingen die zich voordoen."
(Yongey Mingyur Rinpoche)

En als je zegt 'Je kunt niet gaan mediteren, je kunt niet zeggen dat je straks jezelf gaat
observeren' is dat gezegde gewoon een aankondiging/voornemen. Zoals ik ook kan
zeggen dat ik straks ga slapen of eten........ of mediteren. En dat behoort tot onze mogelijkheden.

[taigitu]

MEDITATIES VOOR IEDEREEN
Onze wereld lijkt hier wel het omgekeerde van. We doen zoveel, we moeten zo veel, er moet nog zoveel afgemaakt worden. De agenda’s van ons en ook van onze kinderen zijn overvol. Een afspraakje maken met iemand is soms al moeilijk. Worden we er gelukkiger door? Het lijkt er nog niet op. Het lijkt er op dat we verder van huis zijn dan ooit.
Osho zag dat we nog niet stil zijn in ons centrum, nog niet echt thuis bij onszelf. We leven nog in een buitenwereld, die van alles en nog wat van ons verlangt. Hoe kunnen we de weg naar binnen vinden? Osho ontwikkelde daarvoor een groot aantal meditatietechnieken.

Omdat hij niemand buiten wilde sluiten, zorgde hij dat in principe iedereen er zich bij thuis zou kunnen voelen. Zijn observatie van mensen was dat er drie typen mensen zijn: mensen die zich vooral thuis voelen in hun lichaam, hun hart of hun hoofd. Daarvoor ontwikkelde Osho zijn meditaties:

Osho: I have tried to devise methods, that can be used by all three types.
Much of the body is used in them, much of the heart and much intelligence.
All the three are joined together and they work on different people in a different way.

If a body-oriented person comes to me, he immediately loves the methods - but he loves the active parts, and he comes to see me and he says: ‘Wonderful! The active parts are wonderful, but when I have to sit silently - then there is nothing.’ He feels very healthy through them; he feels more rooted in the body.

If a heart-oriented person comes to me, the cathartic part becomes more important for him; the heart is released, relieved of burdens, and it starts functioning in a new way.

When a third type - the type who belongs to intelligence - comes, he loves that last part when he is just sitting or standing silently… when it becomes meditation.
Body, heart, mind: all my meditations move in the same way - they start from the body, they move through the heart, they reach the mind, and then they go beyond.’

Osho in: Tao - The Three Treasures.

[Zoeker]

En als je zegt 'Je kunt niet gaan mediteren, je kunt niet zeggen dat je straks jezelf gaat
observeren' is dat gezegde gewoon een aankondiging/voornemen. Zoals ik ook kan
zeggen dat ik straks ga slapen of eten........ of mediteren. En dat behoort tot onze mogelijkheden.

Zo klinkt het alsof mediteren voor jou een activiteit is. En in de kern is meditatie dat natuurlijk niet.
Zeggen dat je om 8 uur gaat mediteren is eigenlijk net zo vreemd als zeggen dat je om 8 uur verliefd gaat worden.

[taigitu]

Zo klinkt het alsof mediteren voor jou een activiteit is. En in de kern is meditatie dat natuurlijk niet.
Zeggen dat je om 8 uur gaat mediteren is eigenlijk net zo vreemd als zeggen dat je om 8 uur verliefd gaat worden.

Zo klinkt het.... ja.
Ik kan, als ik erg druk ben geweest, zeggen dat ik ga mediteren.
Dat betekent dat ik ga zitten, 'de wereld de wereld laat', en alles wat in of om me heen
'doet' kan waarnemen/ervaren maar er geen gedachten aan verbind. En zo kan ik in de stilte
wegglijden, in een innerlijke rust. En zo zelfs kan er een trance ontstaan.

[Zoeker]

Zo klinkt het.... ja.
Ik kan, als ik erg druk ben geweest, zeggen dat ik ga mediteren.
Dat betekent dat ik ga zitten, 'de wereld de wereld laat', en alles wat in of om me heen
'doet' kan waarnemen/ervaren maar er geen gedachten aan verbind. En zo kan ik in de stilte
wegglijden, in een innerlijke rust. En zo zelfs kan er een trance ontstaan.

Wat er dan feitelijk gebeurd is dat je hersens in een lagere frequentie gaan. (Alpha of nog lager. Meestal zit je met meditatie op theta)
Denken en 'zijn' scheiden zich. Dwz: het denken overheerst niet langer.

Maar dit kan je ook uiteindelijk op beta niveau (je gewone waaktoestand). Dan mediteer je wanneer je maar wilt.
Het is er eerder dan dat je er aan kan denken.

[univers]

Maar dit kan je ook uiteindelijk op beta niveau (je gewone waaktoestand). Dan mediteer je wanneer je maar wilt.
Het is er eerder dan dat je er aan kan denken.

Dan ben je ook vlugger van je pijn af.

[Gast1]

Ik mediteer vaak. Meestal onbewust waarna ik zeg; "ah, dat was weer zo'n meditatief moment."
Dat kan variëren van een enkele minuut tot soms wel een kwartier.
Soms zelfs uren.

Wat dacht je van 24 uur, het klokje rond in het oneindige?

Lijkt mij geweldig en misschien heb je wel groot gelijk.
Wat is jouw definitie van meditatie Nathan?
Ik lees van jou het volgende:
1) Meditatie betekent verlichting.
2) Meditatie is verlichting.

Kun je mij uitleggen wat je daar precies mee bedoelt?

Thans pleeg ik vingeryoga toe te passen, met dank aan taigitu.

Slaapkamer-yoga bedoel je zeker?

Is dit een grap?
Als dat zo is begrijp ik 'm niet. Hier haalde ik het vandaan:

Je kan wanneer je gaat mediteren een mudra (ook wel vingeryoga genoemd) gebruiken.
Die heeft invloed op je lichaam en helpt je op verschillende manieren zoals hieronder beschreven.
Zelf gebruik ik ook mudra's bij o.a meditatie.
Het brengt je sneller tot diepe rust en ontspanning.
Je kan deze net zo vaak lang doen als je nodig vindt.

Prima tip en het werkt ... als je er voor open staat ...