Vingers die wijzen naar het Onnoembare

[taigitu]

Ja, zéker taigitu.

Als het in het lichaam aanwezig is en het lichaam sterft en vervalt tot stof, waar blijft het Onnoembare dan?

[Gast1]

Een voor de hand liggende vraag.
In al dat wat IS.
In mijn kinderen bevindt 'het Onnoembare' zich al (het andere hiernamaals).
Ik heb alhier het fysieke leven doorgegeven en ben in hun geïncarneerd.
Ik lees als het ware werkelijk in hun voort.
Reïncarnatie (zielsverhuizing) gaat bij mij verder dan het vlees.
Het Onnoembare bindt zich in alles wat er is, dus ook in een vogel, boom, plant en zelfs schijndode materie.

[Susan]

Het Onoembare...is niet 'aan te wijzen'
Dat vertaal ik voor mezelf zo:
Het 'zit' in de Ziel-de Ziel Weet immers- alles is bezield-
De Ziel vergaat nooit-0ns stoffelijk omhulsel vergaat.
De Ziel Weet ook van het onnoembare, waar wij op onze reis
door dit leven soms wel van kunnen (aan)voelen maar niet
daadwerkelijk aan anderen kunnen 'bewijzen',dat IS en
daardoor zouden we ook kunnen 'Weten' en niet meer geloven.

[Zoeker]

Waarmee de uitspraak van A. Smit direct de vuilnisbak in kan.
Als je lichaam geen vorm meer is, dan weet ik het ook niet meer.

Het Onnoembare is eeuwig........ Het lichaam is slechts een stuk gereedschap.

Ik beschouw deze uitspraak als blasfemie. Het lichaam is een tempel waar hard gewerkt dient te worden.
Bij het ontwaken treft men de tempel in ordeloze toestand aan. Het renoveren is monnikenwerk.

[Gast1]

Hihihi ... pittig wat je daar schrijft Zoeker.
Taigitu gaat inderdaad wat kort door de bocht met het 'stuk gereedschap' waar we in huizen.
Dit 'stuk gereedschap' is het resultaat van miljoenen en zelfs miljarden jaren 'werk' wat je ook evolutie kunt noemen.
Het is de complete ende volmaakte opsomming ende resultante van al dat wat is.
We zijn als mens 'volmaakt' maar het handelen van de mens valt te bediscussiëren.
We kunnen als mens inzichten verkrijgen in dat wat we zijn, doen en denken.
We kunnen ons vragen stellen en gaan zoeken naar antwoorden.
Kosmische intelligentie, Bewustzijn, het Zelf of het 'onbenoembare' heeft een lijf gekregen.
Dat lijf (gereedschap) ben ik (ook) maar nog veel meer vooral 'ben ik'...

Het gereedschap heb ik echter nodig om te 'weten' ...
Ik kan me voorstellen dat ons lijf 'het gereedschap' is van de Kosmische intelligentie, Bewustzijn, het Zelf of het 'onbenoembare' ...
Dus ik ga toch ook (een beetje) met taigitu mee.

[taigitu]

Waarmee de uitspraak van A. Smit direct de vuilnisbak in kan.
Als je lichaam geen vorm meer is, dan weet ik het ook niet meer.

Het Onnoembare is eeuwig........ Het lichaam is slechts een stuk gereedschap.

Ik beschouw deze uitspraak als blasfemie. Het lichaam is een tempel waar hard gewerkt dient te worden.
Bij het ontwaken treft men de tempel in ordeloze toestand aan. Het renoveren is monnikenwerk.

Alexander Smit “Waarheid kan nooit binnen een vorm worden gevonden”.

Ik denk dat je die zin anders vertaalt dan ik. Hij zegt niet dat het lichaam geen vorm is maar dat het Onnoembare/waarheid niet in een vorm gevonden kan worden, dus niet als een vaste vorm of energie in een deel van ons lichaam.
Wij kunnen wel contact maken met deze energie van het Onnoembare met behulp van ons lichaam omdat het daartoe de mogelijkheid heeft d.m.v. de 'diverse stukken gereedschap'. En die gereedschappen zijn o.a. onze emoties, het denken, ego en het fysieke lichaam dat functioneert omdat het op een bepaald moment bezield is. Hierdoor veranderde een wezenloos klontje materie in een wezenlijk mensje, dat onderhevig is aan de natuurlijke wetmatigheid van de kosmos.

En de manier waarop je je leven invult (in lijn met- of tegen die natuurlijke wetmatigheid) bepaald hoe weinig, of hoe veel je op te ruimen hebt om het contact met het Onnoembare/Waarheid wezenlijk te beleven.

[Zoeker]

Ik denk dat je die zin anders vertaalt dan ik. Hij zegt niet dat het lichaam geen vorm is maar dat het Onnoembare/waarheid niet in een vorm gevonden kan worden, dus niet als een vaste vorm of energie in een deel van ons lichaam.
Wij kunnen wel contact maken met deze energie van het Onnoembare met behulp van ons lichaam omdat het daartoe de mogelijkheid heeft d.m.v. de 'diverse stukken gereedschap'. En die gereedschappen zijn o.a. onze emoties, het denken, ego en het fysieke lichaam dat functioneert omdat het op een bepaald moment bezield is. Hierdoor veranderde een wezenloos klontje materie in een wezenlijk mensje, dat onderhevig is aan de natuurlijke wetmatigheid van de kosmos.

En de manier waarop je je leven invult (in lijn met- of tegen die natuurlijke wetmatigheid) bepaald hoe weinig, of hoe veel je op te ruimen hebt om het contact met het Onnoembare/Waarheid wezenlijk te beleven.

Alexander Smit is nooit op het punt aangekomen dat Waarheid binnen de vorm (jezelf) wordt gevonden.
Anders kan hij dit nooit op deze manier zeggen. Dat is niet zo zeer een verwijt, maar wel een bewijs dat je nooit zomaar iemand moet geloven.
Dat wat wij Waarheid noemen ligt juist besloten in de vorm. Ergo: eenmaal gevonden gaat Waarheid de vorm zelfs veranderen.
Men zoekt naar Waarheid en AS zegt dat dat nooit -ik herhaal nooit- binnen een (zegge een, 1) vorm gevonden kan worden.
Dat is zelfs 100% bezijden de Waarheid….

Het gaat in deze casus ook niet om contact te maken met de energie van het Onnoembare zoals jij dat noemt.
Nee, het Onnoembare neemt wel contact met jou op! En wel op niet mis te verstane wijze!
Waarheid wordt dus juist IN de vorm gevonden. En het is aan jou en mij om de belemmering daartoe weg te nemen.

[taigitu]

Alexander Smit is nooit op het punt aangekomen dat Waarheid binnen de vorm (jezelf) wordt gevonden.
Anders kan hij dit nooit op deze manier zeggen. Dat is niet zo zeer een verwijt, maar wel een bewijs dat je nooit zomaar iemand moet geloven.

Dat wat wij Waarheid noemen ligt juist besloten in de vorm. Ergo: eenmaal gevonden gaat Waarheid de vorm zelfs veranderen.
Men zoekt naar Waarheid en AS zegt dat dat nooit -ik herhaal nooit- binnen een (zegge een, 1) vorm gevonden kan worden.
Dat is zelfs 100% bezijden de Waarheid….

Hier ben ik het niet mee eens. AS schrijft 'een' vorm en niet één vorm.
Het betekent dat je de Waarheid kan beleven op vele momenten, niet in
een vorm. Het enige wat je kan doen is de weg vrij maken zodat je de energie van het
Onnoembare kan ontvangen. Dat moment van uitwisseling van energie is de Waarheid.

Om het beeldend te vertalen:
Als je kijkt naar een pianist die gepassioneerd een muziekstuk ten gehore brengt, kan hij
tijdens de uitvoering verschillende gezichtsuitdrukkingen hebben. Zo kan het gezicht een
verbaasde uitdrukking hebben of verkrampt alsof hij pijn voelt. Van lichte tonen naar
zwaardere tonen kan je het gezicht zien veranderen, hij doorleeft het verhaal van de
muziek. Vroeger ervoer ik dat als komisch totdat ik aanvoelde wat de pianist voelde.
Die verbinding tussen pianist en wat hij beleeft tijdens zijn spel is voor mij de Waarheid.
Alle sluiers zijn verdwenen, er is alleen de Waarheid van de pianist met de Waarheid
van de muziek. Er zit niets meer tussen. Het is puur en eerlijk.

Het gaat in deze casus ook niet om contact te maken met de energie van het Onnoembare zoals jij dat noemt.
Nee, het Onnoembare neemt wel contact met jou op! En wel op niet mis te verstane wijze!
Waarheid wordt dus juist IN de vorm gevonden. En het is aan jou en mij om de belemmering daartoe weg te nemen.

Uitwisseling van energie tussen mens en het Onnoembare is zenden en ontvangen. Het
werkt beide kanten op. Je zou het ontvangen kunnen zien als 'goïng with the
flow'. Je accepteert wat er op je pad komt (ontvangen) en zonder daar zelf hele
verhalen bij te verzinnen om te weigeren om te ontvangen, en dan handel je op de
juiste/verantwoordelijke manier, wat jouw antwoord is (zenden) op wat je ontvangen
hebt. Waarheid is de werkelijkheid die zich aan je voordoet.