hier iets over de Krekel en de Mier, daar het anders veel te lang is om in dat topic te plaatsen.
Het is ook maar net hoe een ieder dit verhaal interpreteerd natuurlijk.
Jean de La Fontaine (8 juli 1621 - 13 april 1695) was een Frans schrijver en werd geboren in Château-Thierry in Champagne.
Hij was een tijdlang houtvester. Zijn bekendste werken zijn zijn fabels. Hiervoor haalde hij veel inspiratie uit de klassieke oudheid, zoals Aesopus en Horatius.
Een van zijn bekendste fabels is "La cigale et la fourmi" (De krekel en de mier) waarin een kunstzinnige krekel de hele zomer een werkende mier vermaakt met zijn gezang, waarna de mier te beroerd is om de zanger hiervoor te belonen. Hoewel La Fontaine met dit verhaal op een ironische manier de geringe waardering voor kunstenaars wilde aanklagen, werd het verhaal in later tijden meestal gebruikt als illustratie van het idee 'wie niet werkt, zal ook niet eten'.
Hij werd in 1683 lid van de Académie Française. Hij stierf in Parijs en werd begraven op de Père Lachaise begraafplaats.
Bron
http://www.lafontaine.net/ De Fabels van Jean de La Fontaine, Fabel 1, Boek 1.
De krekel en de mier
Jean de La Fontaine's fabel van de krekel en de mier
De krekel sjirpte dag en nacht, zo lang het zomer was,
Wijl buurvrouw mier bedrijvig op en neer kroop door 't gras
"Ik vrolijk je wat op," zei hij. "Kom, luister naar mijn lied."
Zij schudde nijdig met haar kop: "Een mier die luiert niet!"
Toen na een tijd de vrieswind kwam, hield onze krekel op.
Geen larfje of geen sprietje meer: droef schudde hij zijn kop.
Doorkoud en hongerig kroop hij naar 't warme mierennest.
"Ach, juffrouw mier, geef alsjeblieft wat eten voor de rest
Van deze barre winter. Ik betaal met rente terug,
Nog vóór augustus, krekelwoord en zweren doe 'k niet vlug!"
"Je weet dat ik aan niemand leen,"
Zei buurvrouw mier toen heel gemeen.
"Wat deed je toen de zon nog straalde
En ik mijn voorraad binnenhaalde?"
"Ik zong voor jou," zei zacht de krekel.
"Daaraan heb ik als mier een hekel!
Toen zong je en nu ben je arm.
Dus dans nu maar, dan krijg je 't warm!"
Wie leeft van kunst gaat door voor gek.
Vaak lijdt hij honger en gebrek.
* * *
Toelichting
De fabel van de krekel en de mier heeft ook andere schrijvers en dichters geïnspireerd. Hieronder bijvoorbeeld een versie van Joost van den Vondel, overgenomen van de website DBNL.
Vande Mier ende Krekel
De magre Krekel nu van s'winters kou bespronghen,
Zocht aen't kloeck Mierken heyl, tot bedelen gedrongen,
En met een heesche stem viel 'tbezich dierken aen;
Erbermt u Iuffrou Mier! en om een weynigh graen
My ongetroost niet laet, noch hongers nood bezuren,
Mijn armoe wat vervult, en opent uwe schuren.
Maer 'twacker beestien vry van kommer en ellend,
Den Krekel heeft aldus zijn traegheyd voorgewend:
Draeght nu verschulde straf, draeght nu 'tvermaledijden
Die al den zomer sleet in wellust en verblijden,
Die d'aengename tijd en zegen hebt veracht,
En slempende uwen oegst verquist en doorghebracht.
Het kostelijcxste pand en kleynood uytgenomen
Is d'altijd vliende tijd, die huyden omgekomen
Niet morgen weder keert: wijs is hy van beraet
Die s'tijds gelegentheyd beooght en gade slaet.
Die op geen weelde steunt, noch die, hoe hoogh gezeten,
D'aenstaende zwarigheyd lichtveerdigh gaet vergeten.
http://www.beleven.org/
En deze:
Wie kent er niet de fabel
over de krekel en de mier
door onze ouders vaak, ons kinderen,
als voorbeeld meegegeven
over hoe je het best
kon handelen in je leven.
Hard werken en je best doen
dat begon al vaak op school
en was je niet zo pienter,
maar deed je wel je best,
dan was er bijna niemand
die vond dat je minder was dan de rest.
Was je aan het lanterfanten
dan kreeg je tot je spijt
behoorlijk op je duvel als je
een slecht cijfer had
voor gedrag en vlijt
maar ja, dat was een andere tijd.
De een kon gaan studeren,
de ander die ging werken
de waarden die je meegekregen had
bleven in je leven werken
Je leefde en had ook best plezier,
maar je dacht toch wel vaak
aan die krekel en die mier.
En veel van ons hebben
daar altijd aan gedacht,
en hebben van hun centen, als het kon lijden,
een deel naar de spaarbank toegebracht
Als een appeltje voor de dorst en voor
wat zekerheid in slechte tijden.
Het grootste deel van ons volk
dat leefde als de mier
De krekels waren in de minderheid
dat was een andersoortig dier
Die levenshouding uit vroeger dagen
is helaas bijna volledig omgeslagen
Veel mensen willen enkel nog plezier.
We worden nu onbedoeld
door krekels overspoeld
die niets presteerden in hun leven
en vinden dat de mieren verplicht zijn
hun voorraad aan minderbedeelden af te geven
De plichtsgetrouwe mier is zat van dat kaal gepluk,
maar dat interesseert die krekels in den Haag
echt geen ene ruk!
Willemientje
http://www.vrijechroniqueurs.nl/
